An interview to Alexis Tsipras/ Μια συνέντευξη στον Αλέξη Τσίπρα

Synaspismos/SYRIZA is a greek political party which locates itself in the political space of the broader Left. Its current leader, Mr Alavanos, has decided recently to step down after a streak of positive electoral results and had indicated as his replacement a young politician named Alexis Tsipras, while also another party member Mr.Kouvelis had declared that he will run for the presidency. I thought it would be interesting to hear the views of the two candidates on a series of questions pertaining interest jewish greek interest so I asked for a written interview through the email of both candidates. Mr Tsipras has been kind enough to answer and here’s the results. :)

The interview is in greek; I apologize to my English readers but I felt it was necessary to preserve the original feel of the answers which of course were in greek, since the purpose of this interview was to make known the views of the candidates to the presidency to their jewish greek audience. Again I would like to thank Mr.Tsipras for his availability and Mrs. Panagiota M. For taking care of the email.

…

Καταρχήν σας ευχαριστώ ιδιαίτερα για την διαθεσιμότητα σας και θεωρώ ότι αποτελεί ένα εξαιρετικά θετικό γεγονός.

1. Η θέση του πολιτικού σας χώρου είναι γνώστη ως προς τον χωρισμό Εκκλησίας-Κράτους στα θέματα πολιτικού γάμου/ κηδειών/ όρκου. Σας εκφράζει και σε ποιο βαθμό;

Με εκφράζει απολύτως. Ο πλήρης διαχωρισμός Κράτους Εκκλησίας, είναι αίτημα που έχει ωριμάσει από τον διαφωτισμό, αλλά στην Ελλάδα δεν προωθείται από τις κυβερνήσεις. Είναι προφανείς οι λόγοι. Αλλά τα κόμματα εξουσίας, που επικαλούνται σε κάθε δυνατή ευκαιρία τον εκσυγχρονισμό και τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, αυτό το ζήτημα το παρακάμπτουν. Θεωρούμε ότι η κοινωνία είναι απολύτως ώριμη για τον διαχωρισμός Κράτους Εκκλησίας. Αν περιμένουμε όμως να ωριμάσουν το κράτος και η εκκλησία, ο διαχωρισμός θα μετατίθεται διαρκώς.

Γνωστές οι θέσεις του Συνασπισμού/Συριζα στο συγκεκριμένο θέμα και με τις οποίες συμφωνώ και χαίρομαι που τις συμμερίζεται ο κ.Τσίπρας.

2. Πρόσφατα ετέθη το θέμα κρατικής χρηματοδότησης των μισθών των ραβίνων από το κράτος όπως γίνεται με τους χριστιανούς ορθόδοξους ιερείς και τους μουσουλμάνους μουφτήδες στη Θράκη. Θεωρώντας ότι το κράτος θα συνεχίσει να την χρηματοδότηση τους, συμφωνείτε με το αίτημα και αν ναι έχετε σκοπό να θέσετε το ζήτημα στην Βουλή ;

Εμείς πιστεύουμε ότι καμία θρησκεία δεν πρέπει να χρηματοδοτείται από το κράτος. Το θρήσκευμα είναι ζήτημα ατομικών πεποιθήσεων και οι θρησκευτικές κοινότητες μπορούν να οργανώνουν τα οικονομικά τους χωρίς κρατική βοήθεια. Αυτό σημαίνει χωρισμός κράτους – εκκλησίας. Εκτός αυτού, διαφωνούμε εντελώς με τον όρο «αναγνωρισμένες θρησκείες», που περιλαμβάνει το ορθόδοξο και καθολικό χριστιανικό δόγμα, καθώς και την μουσουλμανική και την εβραϊκή θρησκεία. Θρησκείες και δόγματα υπάρχουν πολλά, ο καθένας έχει δικαίωμα να πιστεύει σε όποιον Θεό θέλει. Δεν μπορεί το κράτος να επιδοτεί επιλεκτικά. Πόσο μάλλον όταν τα κριτήρια είναι εντελώς υποκειμενικά και αυθαίρετα.

Και στο συγκεκριμένο θέμα συμφωνώ με τον κ.Τσίπρα. Προσωπική μου άποψη είναι ότι λανθασμένα έχει τεθεί το ζήτημα.

3. Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει η δυνατότητα να επιλέγει ο φορολογούμενος τον προορισμό του τμήματος του κρατικού προϋπολογισμό που προορίζεται για τις οργανωμένες θρησκείες. Είστε υπέρ ενός τέτοιου μέτρου ;

Κατ αρχήν νομίζω πως ναι, αν και ποτέ δεν ξέρεις τα προβλήματα ενός μέτρου πριν εφαρμοστεί στην πράξη. Εννοώ ότι αν υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουν να κατευθυνθούν τα χρήματά τους σε καμμία θρησκεία, αλλά να κατευθυνθούν στην παιδεία ή την κοινωνική προστασία. Αυτό θα πρέπει να λαμβάνεται κάπως υπ όψιν. Επίσης πρέπει κάποιος να αποφασίσει ποιες θρησκείες και ποια δόγματα δικαιούνται και τι. Ένα τέτοιο μέτρο ακούγεται δημοκρατικό όταν έχουμε στο μυαλό μας τις αναγνωρισμένες θρησκείες, μην ξεχνάμε όμως ότι στην Ελλάδα οι προτεστάντες θεωρούνται αιρετικοί και οι βουδιστές αντιμετωπίζονται περίπου ως οπαδοί του Σατανά.

Συμφωνώ με τις ενστάσεις του κ.Τσίπρα αν και πιστεύω ότι στο συγκεκριμένο θέμα η λύση είναι αρκετά πιο απλή. Μια πρώτη ιδέα θα ήταν η συμμετοχή όλων των νόμιμα αναγνωρισμένων, (από το Πρωτοδικείο), θρησκειών και ΜΚΟ. Αλλωστε μια παρόμοια λύση εφαρμόζεται ήδη στην Ιταλία.

4. Ο Συνασπισμός υπήρξε στο παρελθόν ίσως το μοναδικό κόμμα που αναφέρθηκε δημόσια σε αντισημιτικά φαινόμενα και τα καταδίκασε έντονα. Παρ’ολα αυτά τα τελευταία χρόνια έχει ύπαρξη μια σημαντική υπαναχώρηση στη σημασία που δίνει στο θέμα και οι όποιες δηλώσεις του, (στις σπάνιες φορές που υπάρχουν), περιορίζονται σε τυπικές φραστικές καταδίκες που στερούνται ιδιαίτερης δυναμικής. Αυτό το γεγονός είναι ιδιαίτερα περίεργο αν σκεφτεί κανείς το αυξανόμενο ενδιαφέρον του Συν/Συριζα όσο αφορά την προστασία άλλων ευαίσθητα κοινωνικά ομάδων στην Ελλάδα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η σιωπή του στην πρόσφατη δική Πλευρη ενώ ταυτόχρονα ζητούσε την εφαρμογή του ίδιου νόμου στην περίπτωση των ομοφυλόφιλων. Προσωπική μου έρευνα έδειξε ότι η λέξη «αντισημιτισμός» απουσιάζει στους διαδικτυακούς χώρους syn.gr & syriza.gr . Που πιστεύετε ότι οφείλεται αυτή η αδιαμφισβήτητη σιωπή ; Ποια είναι τα ουσιαστικά μέτρα που σκοπεύετε να πάρετε ώστε ο Συν/Συριζα να αποκτήσει ένα πραγματικό λόγο απέναντι στα αντισημιτικά φαινόμενα ;

Δεν συμφωνώ μαζί σας, Ο Συνασπισμός ήταν και εξακολουθεί να είναι το πιο μαχητικό κόμμα σε ζητήματα ελευθερίας δικαιωμάτων και πεποιθήσεων μέσα στις οποίες περιλαμβάνονται φυσικά και οι θρησκευτικές. Ίσως από την αναζήτηση με λέξεις – κλειδιά, αυτό να επιβεβαιώνεται καλύτερα αν παρακολουθείτε την διαρκή μας σύγκρουση με τις δυνάμεις του κοινωνικού συντηρητισμού, τόσο σε τοπικό, όσο και σε κεντρικό επίπεδο.

Εδώ έρχεται η πρώτη μεγάλη απογοήτευση. Είναι γεγονός ότι στους ιστότοπους του Συν και του Συριζα, που παρουσιάζουν αναλυτικά τις θέσεις τους, απουσιάζει η λέξη αντισημιτισμός. Ταυτόχρονα αναφέρεται ονομαστικά σε άλλες ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες οπότε δεν μπορούμε να καλυφθούμε κάτω από την γενικόλογη θέση της «διαρκή μας σύγκρουση με τις δυνάμεις του κοινωνικού συντηρητισμού». Ταυτόχρονα στο παρελθόν ο Συνασπισμός είχε σταθερά μια πιο ισχυρή φωνή όταν καταδίκαζε καταστάσεις που απειλούσαν ή προσέβαλαν την εβραϊκή κοινότητα της Ελλάδος, οπότε η τωρινή του στάση αποτελεί μια ενσυνείδητη αλλαγή της πολιτικής του.

Ο κ.Τσίπρας διαφωνεί και συμφωνώ μαζί του ως προς το γεγονός ότι πράγματι ο Συν «είναι το πιο μαχητικό κόμμα σε ζητήματα ελευθερίας δικαιωμάτων». Όμως προσωπική μου εντύπωση είναι ότι μερικά δικαιώματα και μερικές ομάδες είναι πιο ελκυστικές επικοινωνιακά από τις άλλες και ο Συν πράττει ανάλογα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα υπήρξε η δίκη του φιλοναζιστή Κ.Πλεύρη, την οποία αγνόησε επιδεικτικά ο Συν παρά συγκεκριμένες εκκλήσεις να πάρει θέση. Η δίκη αυτή στην οποία καταδικάστηκε ο Κ.Πλεύρης βασίστηκε στον αντιρατσιστικό νόμο 927/1979, την εφαρμογή του οποίου ζητούσε ο Συν στην περίπτωση των ομοφυλοφίλων, (παραπομπή). Ταυτόχρονα αποτέλεσε ένα κραυγαλέο παράδειγμα στην οποία ο κοινωνικός συντηρητισμός βρήκε πρόσφορο έδαφος και εκφράστηκε με τον πιο αηδιαστικό τρόπο με την συμπεριφορά μελών του δικαστηρίου όπως ο Εισαγγελέας. Προσωπικά περίμενα από τον κ.Τσίπρα μια λιγότερο ξύλινη γλώσσα και μια διάθεση να αναγνωρίσει, έστω και την πιθανότητα, να είχαν πράξει διαφορετικά στο συγκεκριμένο θέμα.

5. Ως γνωστό το εβραϊκό νεκροταφείο της Θεσσαλονίκης καταστράφηκε το 1942 με πρωτοβουλία των τοπικών αρχών και στην θέση του χτίσθηκε μεγάλο μέρος του Αριστοτέλειου. Το Αριστοτέλειο έχει αρνηθεί τις οποιεσδήποτε αναφορές στο θέμα παρά τις πρωτοβουλίες ορισμένων καθηγητών. Προσωπική μου άποψη είναι ότι μια απλή πλακέτα θα αποτελούσε μια ανεπαρκής πρωτοβουλία, ειδικά μιας και οστά και ταφόπλακες συνεχίζονται να βρίσκονται όταν γίνονται έργα. Συμφωνείτε ; Αν ναι πιστεύετε ότι η αφιέρωση του σταθμού του Πανεπιστήμιου στη μνήμη του εβραϊκού νεκροταφείο και γενικότερα της εβραϊκής κοινότητας είναι μία σωστή ενέργεια και αν ναι θα είχατε σκοπό να φέρετε το ζήτημα στην Βουλή ;

Για μας έχει ιδιαίτερη ηθική σημασία να αναγνωριστεί όπως αρμόζει η θυσία των Εβραίων της Θεσσαλονίκης και η συμβολή του εβραϊκού στοιχείου στην ιστορία και την παράδοση της πόλης. Στην κατεύθυνση αυτή κάνουμε ότι μπορούμε, ευρισκόμενοι σε διαρκή αντιπαράθεση με τις εθνικιστικές και θρησκευτικές προκαταλήψεις που προσπαθούν να ηγεμονεύσουν στην πόλη. Το ζήτημα του Εβραϊκού νεκροταφείου, αλλά και των χώρων που συνδέονται ιστορικά με την εξόντωση της εβραϊκής κοινότητας έχει αναδειχτεί επανειλημμένως από το δημοτικό σχήμα στο οποίο συμμετέχουμε. Στην Βουλή έχουμε φέρει ανάλογα θέματα, όπως αυτό της βεβήλωσης του μνημείου και θα εξακολουθήσουμε φυσικά να παρεμβαίνουμε προς αυτή την κατεύθυνση.

Προφανέστατα συμφωνώ με τις απόψεις του κ.Τσίπρα αν και τις βρίσκω κάπως γενικόλογες. Από την άλλη πρέπει να αναγνωρίσω ότι είναι δύσκολο να αναλάβεις συγκεκριμένες δεσμεύσεις στα πλαίσια μιας συνέντευξης, οι οποίες μετά θα έρθουν να συγκρουσθούν με μια πραγματικότητα την οποία προφανώς θα απαιτήσει συμβιβασμούς πέρα από την όποια θέληση του κ.Τσίπρα. Μικρή παρατήρηση: δεν γνωρίζω την οποιαδήποτε αναφορά του Συνασπισμού στη Βουλή σε βεβήλωση οποιουδήποτε μνημείου, μιας όπως ανέφερα απουσιάζει η οποιαδήποτε αναφορά στη εβραϊκή κοινότητα στον ιστότοπο του, ενω ταυτόχρονα δε μπόρεσα να εντοπίσω κάτι σχετικό στα πρακτικά της Βουλής στο parliament.gr Θα χαρώ όμως να μάθω το αντίθετο.

6. Μεταξύ πολλών ελλήνων εβραίων υπάρχει η αίσθηση ότι η Αριστερά τα τελευταία χρόνια έχει αποκτήσει πολλά στοιχεία λανθάνοντος ή έκδηλα φανερού αντισημιτικού λόγου. Αυτό εκδηλώνεται κυρίως στα πλαίσια της μεσανατολικής διαμάχης όπου η Αριστερά συχνά αναφέρεται σε μια τεραστία οικονομική και πολιτική επιρροή της αμερικανοεβραικης κοινότητας στην αμερικανική πολιτική σε σημείο να την ελέγχει, σε απαιτήσεις προς την ελληνική εβραϊκή κοινότητα να «αποκηρύξει» την πολιτική του Ισραήλ δημοσίως αλλιώς θα θεωρηθεί συνένοχη, σε «πονηρές» αναφορές στην καταγωγή πολιτικών του εξωτερικού, σε συνεχείς ταυτίσεις των εννοιών εβραίος και ισραηλινός, σε ανοχή απέναντι σε θεωρίες συνωμοσίας όπως ότι για την 11/9 ευθύνονται οι εβραίοι και γενικότερη αδιαφορία απέναντι σε αντισημιτικές εκδηλώσεις ακόμα και όταν προέρχονται από ακροδεξιά στοιχεία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα υπήρξε η βεβήλωση του μνημείου του ολοκαυτώματος και η διαμαρτυρία στα γραφεία της εβραϊκής κοινότητας στην Θεσσαλονίκη τον Ιούλιο του 2006 μετά από διαδήλωση όπου την πρωτοβουλία είχαν αριστερές οργανώσεις και ο Συνασπισμός αρνήθηκε να καταδικάσει και η νεολαία του επιδοκίμασε ανεπίσημα. Πως κρίνετε την στάση του Συνασπισμού στο συγκεκριμένο γεγονός; Συμμερίζεστε αυτές τις ανησυχίες και αν ναι τι μέτρα έχετε σκοπό να λάβετε στα πλαίσια του κόμματος σας;

Θεωρούμε γελοία και βλακώδη τα σενάρια συνομωσίας. Η σταθερή μας θέση για δίκαιη και ειρηνική επίλυση του μεσανατολικού και η υποστήριξη των δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού, δεν έχει καμία σχέση με θρησκευτικές προκαταλήψεις. Η προσέγγισή μας για το παλαιστινιακό στηρίζεται σε πολιτική και οικονομική ανάλυση της παγκόσμιας κατάστασης και στις αρχές της αριστεράς για ειρηνική συνύπαρξη και αυτοδιάθεση των λαών. Μας είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι ο άμεσος συσχετισμός των εβραϊκών κοινοτήτων στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο με την πολιτική του Ισραήλ, είναι ιδεολογική πρακτική της ακροδεξιάς και την αντιμαχόμαστε κατηγορηματικά. Η εβραϊκή κοινότητα μπορεί να εκφράζεται επίσημα πάνω στο ζήτημα, και να συμφωνεί ή να διαφωνεί κανείς μαζί της, θεωρούμε όμως ότι δεν πρέπει να ενοχοποιείται από κανέναν. Άλλωστε υπάρχουν και πάρα πολλοί Εβραίοι που έχουν τοποθετηθεί υπέρ της ανακήρυξης ελεύθερου παλαιστινιακού κράτους και καταδικάζουν σταθερά την πολιτική του Ισραήλ.

Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι η ηγεσία και οι οργανώσεις του Συνασπισμού είναι απόλυτα ειλικρινείς στο ενδιαφέρον τους για την διαμάχη στη Μέση Ανατολή. Αυτό όμως που ενδιαφέρει εμένα είναι ότι παρά τις όποιες καλές προθέσεις καταλήγουμε σε ένα λόγο που ενοχοποιεί την εβραϊκή κοινότητα της Ελλάδος και στην οποία απαιτείται να “αποκηρύξει” τις πολιτικές του Ισραήλ γιατί αλλιώς θα θεωρηθεί «πράκτορας της Πρεσβείας». Όλα αυτά σ’ένα χώρο που γνωρίζει καλά το όλο ζήτημα των δηλώσεων μετάνοιας και κατηγοριών ότι αποτελούν υποχείρια ξένων δυνάμεων. Αυτό που εγώ καταλαβαίνω από τον λόγο του κ.Τσίπρα είναι ότι νίπτει τας χείρας του: εγώ έχω καλές προθέσεις, λέω ότι δεν ενοχοποιώ κανέναν και δεν με ενδιαφέρει – σκασίλα μου – αν στην πραγματική ζωή αυτά μεταφράζονται αλλιώς.

Επίσης έκανα μια ερώτηση η οποία θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί σχεδόν ως στημένη υπέρ του κ.Τσίπρα, αυτή που αφορούσε την βεβήλωση του μνημείου του Ολοκαυτώματος στην Θεσσαλονίκη και διαδηλώσεων ενάντια στην εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης μετά τις διαμαρτυρίες της για την βεβήλωση. Εδώ ο κ.Τσίπρας θα μπορούσε πολύ όμορφα να θέσει τα όρια στα οποία ο Συνασπισμός κάτω από την ηγεσία του θα επέτρεπε να κινούνται οι οργανώσεις του Συν, ακόμα και όταν οι ίδιες δεν οργανώνουν τις εκδηλώσεις. Απέφυγε να απαντήσει, ίσως για να μην δυσαρεστήσει μια συγκεκριμένη μερίδα των ψηφοφόρων του η οποία δείχνει τον ίδιο σεβασμό στο μνημείο όπως η Χρυσή Αυγή.

7. Πιστεύεται ότι υπάρχουν κάποιες επιπλέον ενέργειες που μπορούν να γίνουν στα πλαίσια της καταπολέμησης του αντισημιτισμού στην Ελλάδα ;

Το πιο βασικό είναι να ηττηθεί ο κοινωνικός συντηρητισμός. Αυτό δεν γίνεται από την μία μέρα στην άλλη, απαιτεί διαρκή αντιπαράθεση, γιατί οι φορείς που καλλιεργούν και διαχειρίζονται προς όφελός τους τις κάθε είδους προκαταλήψεις είναι εξαιρετικά ισχυροί. Από την άλλη στην αριστερά πιστεύουμε ότι η άρση των προκαταλήψεων δεν μπορεί να επιβληθεί με θεσμικά μέτρα, εκτός φυσικά από την απαγόρευση κάθε είδους διάκρισης απέναντι στα νόμιμα δικαιώματα των πολιτών. Η άρση των προκαταλήψεων είναι ζήτημα της πάλης ιδεών μέσα στην κοινωνία, μια πάλη την οποία διεξάγουμε σταθερά και με συνέπεια στις αρχές μας.

Μια όμορφα διατυπωμένη θέση με την οποία συμφωνώ. Η θέση του Συνασπισμού στην υπόθεση Πλεύρη με κάνει να έχω ενδοιασμούς για το αν αφορά και τους εβραίους αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν πιστεύω ότι θα μπορούσε να πει κάτι περισσότερο ο κ.Τσίπρας.

8. Γενικότερα θα ήθελα να σας ρωτήσω σε τι πιστεύετε ότι ο Συνασπισμός με ηγέτη τον Αλέξη Τσίπρα θα διαφέρει από τον Συνασπισμό του Αλέκου Αλαβάνου όσο αφορά τα θέματα που άπτονται εβραϊκού ενδιαφέροντος που αναφέρθηκαν προηγουμένως.

Ο Αλέκος Αλαβάνος έδωσε ένα εξαιρετικό στίγμα της ριζοσπαστικής αριστεράς σε ότι αφορά την υπεράσπιση των κοινωνικών δικαιωμάτων και την αντιπαράθεση με τον κοινωνικό συντηρητισμό. Δεν αισθανόμαστε την ανάγκη να αλλάξουμε κάτι από αυτή την γραμμή. Φροντίζουμε φυσικά το κόμμα να γίνεται διαρκώς καλύτερο, αποτελεσματικότερο και διεισδυτικότερο στην κοινωνία, ανεξάρτητα του ποιός είναι πρόεδρος.

Μια σημειολογική παρατήρηση: άρα αυτό που εγώ καταλαβαίνω είναι ότι ο κ.Τσίπρας αποτελεί τον κλώνο του κ.Αλαβάνου. Προσωπικά πιστεύω ότι δεν αποτελεί έγκλημα να θεωρεί ο κ.Τσίπρας ότι μπορεί να βελτιώσει τον Συνασπισμό, πέρα από την αποδοτικότητα του, σε σχέση με τον κ.Αλαβάνο.

…

 

 

Η γενικότερη εντύπωση αυτής της συνέντευξης; Κατ’αρχήν θετική γιατί παρά τις διαφωνίες του, τουλάχιστον δεν αγνόησε τον εβραϊκό κομμάτι τη κοινωνίας και δέχτηκε να συνομιλήσει μαζί του. Παρά την όποια προσωπική μου εκτίμηση για τις απόψεις του, αξίζει αναγνώρισης η διάθεση του – ειλικρινά συγχαρητήρια.

Κατά τ’άλλα η συνέντευξη επιβεβαίωσε ότι πράγματι ο Συνασπισμός, σε συγκεκριμένα θέματα, αποτελεί στους πρωτοπόρους των κοινωνικών και πολιτειακών μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα ξεχωρίζοντας από τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα, ένα γεγονός που με χαροποιεί.

Δυστυχώς όμως έχει δίκιο ο κ.Τσιπρας όταν λέει ότι δεν θα αλλάξει τίποτα από την γραμμή του κ.Αλαβάνου και ιδεολογικά όλα θα μείνουν τα ίδια. Καμία διάθεση να αμφισβητηθεί, καμία παραδοχή ότι μπορεί να έχουν γίνει λάθη και καμία παραδοχή ότι παρά τις αγνές προθέσεις μπορεί ο κόσμος του Συνασπισμού αλλιώς να εκλαμβάνει τις θέσεις του κόμματος και αντίστοιχα να πράττει. Με άλλα λόγια δεν υπάρχει κανένας λόγος να αλλάξω την άποψη μου ότι ο Συνασπισμός έχει πάψει να ενδιαφέρεται για τα κοινωνικά δικαιώματα της εβραϊκής κοινότητας, η οποία δεν είναι κομματικά ελκυστική. Άρα πιστεύω ότι οι σποραδικές εκδηλώσεις λανθάνοντος αντισημιτικού λόγου στο χώρο του Συνασπισμού ή έκδηλα ρατσιστικών εκδηλώσεων όπως η απουσία αντιδράσεων στη βεβήλωση του μνημείου δεν πρόκειται να μειωθούν και η επαγρύπνηση ενάντια στην ανάπτυξη αντισημιτικών συμπεριφορών δεν πρόκειται να αποτελέσει προτεραιότητα επί αρχηγίας του κ.Τσίπρα. Τουλάχιστον θέλω να ελπίζω ότι ο κ.Τσίπρας προσωπικά δεν συμφωνεί με τα γεγονοτα του Ιουλίου του 2006 αλλά η αποδοχή του λάθους θα είχε υπερβολικό κόστος, (πολιτικού ή κύρους), στους οπαδούς του – αυτό όμως το γεγονός θα έδειχνε μια έλλειψη πολιτικού θάρρους που δεν θα έπρεπε να χαρακτηρίζει ένα νέο πολιτικό που φέρεται ως εκφραστής ενός ριζοσπαστικού χώρου.

Στο τέλος-τέλος θα περίμενα κάποιο προβληματισμό πάνω σε απτά θέματα στα οποία ο Συνασπισμός δε μπορεί να κρυφθεί όπως στη διαφορετική αντιμετώπιση των δικαιωμάτων των εβραίων και των ομοφυλοφίλων όσο αφορά την εφαρμογή του αντιρατσιστικού νόμου. Εκεί όπου ο Συνασπισμός αποφάσισε, μέσω της στάσεως του στη καταδίκη του Πλεύρη που προαναφέρθηκε, ότι είναι άξιοι της προστασίας του οι ομοφυλόφιλοι αλλά όχι οι εβραίοι. Άραγε δεν τον προβληματίζει ότι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι των πολιτικών αναφέρουν ότι υπάρχουν προβλήματα; Η τυφλή άρνηση το μόνο που κάνει είναι να δίνει βάση στις κατηγορίες περί κόμματος trendy και που διαλέγει να πράττει όχι σύμφωνα με τις διακηρυγμένες αρχές του αλλά προσπαθώντας να ικανοποιήσει τους “πελάτες” του όπως οποιοδήποτε άλλο κόμμα.

Ο κ.Τσίπρας αυτή την στιγμή χαίρει μιας ιδιαίτερης δυναμικής που μπορεί να πάει τον Συνασπισμό ένα βήμα παραπάνω. Αυτό γιατί το όνομα Τσιπρας συνδέεται με μια αύρα νεωτερικότητας, φρέσκων ιδεών και ειλικρινούς διαχείρισης. Δυστυχώς με αυτή την συνέντευξη ο κ.Τσίπρας δε με έπεισε ότι αποτελεί αντάξιος των προσδοκιών των υποστηρικτών του, τουλάχιστον στο θέμα της αντιμετώπισης των εβραίων ελλήνων αφού παρατήρησα μια ακαμψία τυπική άλλων πολιτικών χώρων και που δε θα έπρεπε να εκφράζει ένα κόμμα που αυτοχαρακτηρίζεται ως πρωτοπόρο. Με λυπεί οτι αναγκάζομαι να κάνω μια τόσο δριμεία κριτική αλλά αυτή είναι ανάλογη των προσδοκίων που είχε καλλιεργήσει ο Συν τα παλαιότερα χρόνια και ταυτόχρονα θέλω να επισημάνω οτι αυτή δεν αναιρεί τα θετικά σημεία της συνέντευξης που δεν πρέπει να παραβλεφθούν. Λυπάμαι όμως γιατί προσωπικά είχα συνδέσει το όνομα του Συνασπισμού με θετικές ενέργειες σε όλους τους τομείς και αντιμετώπιζα εξαιρετικά φιλικά τον πολιτικό του χώρο. Συνεχίζω να ελπίζω ότι ο κ.Τσίπρας θα μπορέσει να με διαψεύσει με τις πράξεις του και πράγματι να αποτελέσει μια νέα πολιτική μορφή στη χώρα μας.