Some very interesting posts on the Greek Left
Posted by Abravanel, the Blog στο 26/03/2008
Here are some very interesting posts on antisemitism and the Greek Left΄, a huge subject and quite controversial I might add. They arrive from some great sites and I thoroughly recommend you to read more of their stuff; they’re jungle -report, tuki8eblom and terminal119. And if you’re further interested into this matter take a look at a recent interview from A.Tsipras to me, (unfortunately all four are in greek).
We begin by jungle-report which speaks of the connections of the left-wing magazine Resalto to the antisemitic and racist parliamentary party of LAOS and how their thematology and rhetoric often coincide.
Όσο περισσότερο νιώθει κάποιος την ανάγκη να δηλώνει «αριστερός» εδώ στην Ελλάδα και το κάνει με έμφαση και αχαρακτήριστη δογματικότητα, τότε κάτι τρέχει.
Oσο περισσότερο νιώθει κάποιος την ανάγκη να φωνάζει και να διατρανώνει τα αριστερά του φρονήματα με τέτοια ζέση και καταπιεστική επιμονή, σαν το παιδί που κλέβει ένα ζαχαρωτό και ντρέπεται να το πει, τότε κάτι τρέχει.
Όσο περισσότερο νιώθει κάποιος την ανάγκη να απολογείται με σθένος και πολεμική ρητορική τις οποιεσδήποτε «αριστερές» του πεποιθήσεις, τότε κάτι τρέχει.
Αλλά όταν ένα περιοδικό θέλει να προτάξει έντονη αριστερή ιδεολογία αλλά συγκεντρώνει υπογραφές και απόψεις από αμφιλεγόμενους χώρους, τότε τρέχει κάτι σοβαρότερο.
Γιατί όταν καταδικάζει τον εθνικισμό χρησιμοποιώντας μια ομιλία του Μιχάλη (Πάμπλο) Ράπτη και διαφημίζεται από ακροδεξιούς, τότε το σχήμα αποκτά οξύμωρες πλευρές και γωνίες.
Και ναι, διαφημίζεται μέσα από το κανάλι του Καρατζαφέρη, από το ίδιο χέρι που ανέμιζε από τηλοψίας «το καλύτερο βιβλίο» του φον Πλεύρη, τον τηλεπλασιέ και βουλευτή κ. Αδώνιδα Γεωργιάδη.
We continue with an impressive post by tuki8eblom that links writers of Resalto to the Holocaust Denier’s Conference in Tehreran. To my great surprise and dismay we had a greek partecipant that goes by the name Alfonso Pengas akka Abou Nicola al Yunani, (the photo is him courtesy of tuki via here). Take the time to read the comments, they’re hilarious to the extent of the paranoia and sheer stupidity of the authors.
Θέλουμε με τις δυνάμεις που διαθέτουμε να πάψουν οι νεοναζί και οι αντισημίτες να κρύβονται πίσω από το «Παλαιστινιακό», πίσω από την ταμπέλα του «αριστερού», πίσω από τον αγώνα «κατά της παγκοσμιοποίησης». Θα συνεχίσουμε να διαβάζουμε ακόμα και το Ρεσάλτο με την ίδια κριτική διάθεση και χωρίς καμία προκατάλειψη. Αυτό που απαιτούμε είναι να λέγονται τα πράγματα με το όνομά τους και όχι να εξωραΐζονται απάνθρωπες ιδεολογίες με το πρόσχημα του «αριστερισμού». Αυτή είναι η αλήθεια λοιπόν: Το περιοδικό Ρεσάλτο έχει δώσει στέγη σε αρνητές του Ολοκαυτώματος, αντισημίτες, ομοϊδεάτες των νεοναζί. Ας το γνωρίζουμε κάθε φορά που θα μας συστήνονται ως αριστερής ιδεολογίας.
We end with a fantastic post by the heretical terminal119 that deals with Resalto and the intrinsic antisemitism present in the greek Left. In my opinion one of the few groups to have th courage not to mince words and say stuff as they really are.
Είναι γνωστό ότι η ελληνική αριστερά έχει μια εμμονή, ένα απωθημένο, μια θανατερή ορμή, μια μακάβρια ενασχόληση, ένα σημείο-κλειδί, ένα taboo, ένα κλασικό ερέθισμα απόλαυσης, έναν πραγματικό Άλλο. Πρόκειται για το Ισραήλ. Ό,τι διαφορές κι αν έχουν, για το αν θα φτιάξουν κόμμα ή όχι, για το αν είναι με το κράτος ή όχι, για το αν είναι με τον Λένιν, τον Στάλιν, τον Τρότσκι, τον Μπακούνιν ή όχι, για το αν έκαναν επανάσταση ή πραξικόπημα οι Μπολσεβίκοι το 17’, για το αν ήταν επιτυχημένη η Β’ Διεθνής, για το αν είπε ο Μεταξάς το «όχι» ή όχι, για το αν θα ψηφίσουν Τσίπρα ή όχι κτλ κτλ, ένα σημείο είναι αυτό πάνω στο οποίο θα συμφωνήσουν: κάτω το Ισραήλ!
Το κείμενο αφιερώνεται σε όσους δεν μπορούν να χαλαρώσουν με το Ισραήλ και έχουν αναδείξει τον αντισιωνισμό/ αντισημιτισμό σε πρωτεύουσα πολιτική τους ενασχόληση, δηλαδή σχεδόν όλη την ελληνική αριστερά[3] (ναι, ναι… η αλαζονεία μας δεν έχει όρια!). Ωστόσο, εδώ θα ασχοληθούμε με μια μικρή οργάνωση από την ελευθεριακή αριστερά, την περιεκτική δημοκρατία. Το κείμενο αυτό έχει δύο μέρη: την κριτική και το quiz. Μέσα στα πλαίσια της interactive επικοινωνίας με τους αναγνώστες και τις αναγνώστριες, σας φτιάξαμε το πρώτο αντισιωνιστικό quiz εν Ελλάδι, το οποίο θα απολαύσετε στο τέλος του κειμένου.
…
1) Σχετικοποίηση του Ολοκαυτώματος – αντιστροφή της σχέσης θύματος-θύτη:
2) Λατρεύουν και θαυμάζουν ό,τι σκοτώνει εβραίους:
3) Άρνηση της ύπαρξης του κράτους του Ισραήλ
4) Άρνηση ύπαρξης του αντισημιτισμού:
5) Εμμονή κριτικής προς το Ισραήλ:
6) Επαναφορά του στερεότυπου του Εβραίου-προδότη
7) Επαναφορά του στερεοτύπου του Εβραίου ως κυρίαρχου των κέντρων ελέγχου του κόσμου αλλά και των ΜΜΕ:
8) Ανάδειξη της επιθετικότητας του Ισραήλ με οποιοδήποτε κόστος
…
There is not much to say other than Greece has a peculiarity that assists us. In Greece the lack of a coherent speech against antisemitism allows that various groups to freely express themselves without the fear of «political correctness». Thus we get a pretty accurate picture of what they really think, without having to rely on conjectures.
The picture that arises is a troubling one. The Left has always been the champion of Human and Civil Rights but on the case of jews we come across a strange silence. This lack of coherence leads to cases like the K.Plevris trial where absolutely no party of the Greek Left spoke against a well-renown nazi admirer. At the same time they hail any «anti-fascist» initiative and are keen to defending cases politically «appetizing». Why of this silence? Why this eclectic treatment of the Jewish Community? You tell me! In any case I promise you some very long and hopefully interesting posts on the subject in the future when I get some time. ;-)
plagal said
Κατα τη γνωμη μου, κανεις λανθασμενη γενικευση αναφερομενος στο Ρεσαλτο, αφου απο το μεγαλυτερο κομματι του κοσμου της αριστερας θεωρειται κατα βαση ξενο σωμα. Για την ακριβεια, θα ελεγα οτι βρισκεται «στην ιδια οχθη» (για να αλαβανισω λιγο) με το Αρδην και τους λοιπους «αντινεοταξιτες» που αυτοπροσδιοριζονται σαν αριστεροι αλλα κατ’ουσια ειναι στην απεξω. Σε καθε περιπτωση παντως, το Ρεσαλτο δεν ειναι ενα απο τα εντυπα που θα μπορουσε κανεις να πει οτι ειναι χαρακτηριστικα της Ελληνικης αριστερας.
Με το κειμενο των Τερμιναλ διαφωνω σε τοσο πολλα σημεια που δεν εχει νοημα καν να προχωρησω περα απο την παρατηρηση πως το να ταυτιζει κανεις την αντιθεση στα τρομακτικα και συνεχιζομενα εγκληματα του υπερεθνικιστικου εως φασιστικου κρατους του Ισραηλ με (α) την αρνηση του δικαιωματος υπαρξης του Ισραηλ και -χειροτερα- (β) την αρνηση του δικαιωματος υπαρξης των Εβραιων (που λεγεται αντισημητισμος) δεν ειναι παρα λογικος ακροβατισμος.
Τελος, οσον αφορα τον κλοουν Πλευρη, οπως και με την περιπτωση του παρεμφερους «επιστημονα» Ιρβινγκ, θεωρω πως οι δικες ειναι το χειροτερο μεσο αντιμετωπισης τους. Η βλακεια και η απανθρωπια δεν αντιμετωπιζεται με νομους και καταδικες (ισα ισα γινεται ισχυροτερη αφου αυτοικανοποιειται να «διωκεται»).
Abravanel said
Και το Ρεσαλτο να ειναι ξενο σωμα δεν αλλαζει την ενσυνειδητη/ ασυνειδητη απεχθεια της Ελληνικης Αριστερας προς την εβραικη κοινοτητα. Το Ρεσαλτο δεν διαφερει σε τιποτα με τον Ριζοσπαστη οταν ο δευτερος αναδημοσιευει τις θεωριες συνωμοσιας οτι φταινε οι «εβραιοι» για τις επιθεσεις στους Διδυμους Πυργους. Ουτε οταν η Α.Παπαρηγα αναφερει οτι οι ΗΠΑ, η Τουρκια ή το Ισραηλ πρεπει να ειναι πισω απο τις βομβιστικες επιθεσεις στις συναγωγες στην Κωσταντινουπολη.
Ο Συνασπισμος απο την αλλη αδιαφορει επιδεικτικα σε οποιαδηποτε εκδηλωση αντισημιτισμου, ακομα και οταν προερχεται απο ακροδεξια στοιχεια που αποτελουν διακηρυγμενο αντιπαλο του. Χαρακτηριστικο παραδειγμα ειναι η δικη του Πλευρη οπου ο Συνασπισμος επελλεξε να σιωπα ενω ταυτοχρονα ζητουσε την εφαρμογη του ιδιου αντιρατσιστικου νομου οταν θιγονταν η κοινοτητα των ομοφυλλοφυλων!
Δεν θα κατσω καν να αναφερθω στην καταπτυστη διαδηλωση εναντια στην Εβραικη Κοινοτητα της Θεσσαλονικης τον Ιουλιο του 2006. Κατ’εμε σ’εκεινη την εκδηλωση κριθηκαν πολλα για το τι κοινωνια πραγματικα επιζητα η Αριστερα στην Ελλαδα. Με την ΝΔ και ΠΑΣΟΚ απλα δεν ασχολουμαι γιατι ετσι και αλλιως εχουν ξεγραψει το θεμα των πολιτικων δικαιωματων απο την ατζεντα τους.
Επισης ο Πλευρης δεν καταδικαστηκε για τις αποψεις του αλλα γιατι θελησε να εξωθησει σε βια απεναντι στους υπαρχοντες εβραιους, γεγονος που αντιμετωπιστηκε με αδιαφορια απο ΝΔ,ΠΑΣΟΚ,ΣΥΝ,ΚΚΕ και ενθουσιασμο απο το ΛΑΟΣ. Οποτε δεν ειμαι σιγουρος οτι οι δικες αποτελουν την χειροτερη λυση…η αδιαφορια ειναι.
YOSEF22ADAR said
MIA POY EXW TO BIBLIO KAI…
…XTES TO ANAKALYPSA KAI STO internet
http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/myths2/PeaceProcess.html
Σκύλος της Βάλια Κάλντα said
Το Ρεσάλτο με καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί αριστερό, παρά την φρασεολογία του. Και δεν εννοώ μόνο ότι περιέχει άρθρα παπάδων κλπ, ούτε ότι το διαδημίζει ο Άδωνις Γεωργιάδης, παρόλο που και αυτά παίζουν ρόλο. Εννοώ, τον βαθύτατα ξενοφοβικό του λόγο, καθώς και την εμμονή του σε θεωρίες συνωμοσίας. Άσε που άλλους κατήγγειλε για όργανα της Πρεσβείας και τελικά βρέθηκαν οι συνεργάτες του να έχουν πάρε-δώσε με πρεσβείες, του Ιράν έστω…
Abravanel said
Οδηγούμαστε στο ερώτημα για το τι είναι η Αριστερά. Εαν είναι μια ιδεολογία, η οποία ομως αναγκαστικά πρέπει να είναι ιδεολογία γενικών αρχών τότε ίσως το Ρεσάλτο να μην είναι «αριστερό», (επίσης Αριστερά δεν είναι πολλά πράγματα όπως η αντίθεση στις θανατικές ποινές στις ΗΠΑ αλλά όχι στην Κούβα και άρα το ΚΚΕ δεν είναι αριστερό κόμμα).
Κατ’εμε όμως η Αριστερά δεν είναι το τι θα θέλαμε να είναι αλλά και το τι στην πραγματικότητα είναι σήμερα. Αρα δεν έχει νόημα να εξορκίζουμε το κακό με το να λέμε οτι το κακό Ρεσαλτο δεν είναι αριστερό αλλά να αναρωτηθούμε γιατί μπορώ να βρω κάθε ιδέα του Ρεσαλτο σε κάποιο κείμενο του «παραδοσιακά» αριστερού χώρου.
Επίσης να προσθέσω οτι η «Αριστερά» δεν είναι υπεύθυνη για όποιον την επικαλείται και ούτε κάποιος αυτοπροσδιοριζόμενα αριστερός πρέπει να νοιώθει υπεύθυνος για οτι μαλακία κάνει κάποιος άλλος αριστερός. Υπεύθυνος είναι όταν βλέπει ένα λάθος και δεν το αποκηρύσσει στο όνομα μιας κακώς ευνοούμενης αλληλεγγύης.
Σκύλος της Βάλια Κάλντα said
Αχ, είπες την κακιά λέξη, «πραγματικότητα»! Είναι κι αυτή η ρουφιάνα πραγματικότητα (των ψήφων, ενίοτε) που μας εμποδίζει να δούμε την υπόλοιπη πραγματικότητα!
Abravanel said
Οντως, έχεις δίκιο! :)
Angelos TSIRIMOKOS said
Ποιά «κατάπτυστη διαδήλωση ενάντια στην Εβραϊκή Κοινότητα της Θεσσαλονίκης τον Ιούλιο του 2006»; Μένω στο εξωτερικό, αλλά πρόπερσι τον Ιούλιο πέρασα από τη Θεσσαλονίκη και όλον τον Αύγουστο ήμουν στη Χαλκιδική, και δεν την πήρα είδηση. Ότι ακούει κανείς – και κυρίως βλέπει στα βιβλιοπωλεία – τα πιο κουφά πράματα, αυτό ναι. Αλλά διαδήλωση; Δεν το αμφισβητώ, απλώς ρωτώ.
Angelos TSIRIMOKOS said
Διαβάζοντας παραπέρα, από παραπομπή σε παραπομπή, έφτασα και στην είδηση που μου είχε διαφύγει τότε (8/8/2006), κι ας βρισκόμουν στη Χαλκιδική… Όντως εξοργιστικά πράματα.
Abravanel said
Συμβαίνουν, το εξοργιστικό είναι η επισήμη κάλυψη του ΚΚΕ εκ των υστέρων και η ανεπίσημη του Συν ενώ δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος να διαμαρτυρηθεί πέρα από τους αναρχικούς και την ΟΑΚΚΕ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ said
Υπάρχει πια Αριστερά, Δεξιά, Κέντρο στην πολιτκή σκηνή της Ελλάδας; Δυστυχώς πιστεύω πως όχι. Υπάρχουν μόνο πολιτικές ομάδες που προσπαθούν να βρουν ιδεολογικά προσχήματα, ιστορικές αναφορές, ώστε να δώσουν βάθος στην οποιαδήποτε πολιτική προπαγάνδα θα τους δώσει ψήφους (περιέργος, μόνο το ΚΚΕ έχει παραμείνει αναλείωτο μέσα στα χρόνια). Με τον ίδιο τρόπο και πάλι με εξαίρεση το ΚΚΕ, τα κόμματα εκμεταλεύονται την ρηχή θρησκευτική παιδία του Έλληνα για να βρουν τον «κακό». Ξεχνούνται οι αγώνες στην Ελλάδα ενάντια των Γερμανών, πολεμόντας με αγγλικές μονάδες. Ξεχνιέται από που ήρθε η πρώτη βοήθεια στην κατεστραμένη από τον σεισμό Κεφαλονιά. Βοηθάει όμως, μιας και αγγίζει την ανάγκη του Έλληνα να νιώθει κατατρεγμένος, η πολιτική του Ισραήλ προς τους Παλαιστήνιους.