Μια συνταγή αλλά τι συνταγή – Μελιτζανομπουρεκάκια
Posted by Abravanel, the Blog στο 09/09/2008
Δεν θα μπορούσα να βρω καλύτερο τρόπο να εγκαινιάσω τα ελληνικά σε αυτό το ιστολόγιο από μια συνταγή μαγειρικής που έχω μάθει να λατρεύω, τα μελιτζανoμπουρεκάκια. Η συνταγή είναι κλασσική σεφαραδίτικη και προέρχεται από τον Αθηναίο. Η πηγή συγκεκριμένα είναι αυτό το άρθρο και τον ευχαριστώ για την άδεια αναπαραγωγής.
For a translation in english of this traditional greek sephardic recipe of aubergine pies (Borrekitas de meredjéna or melitzanoboyrekakia in greek) you can click here for a translation provided by Athanasios Ioannou, to whom go my sincere thanks and compliments!
Η συνταγή που θα προτείνουμε αυτήν την εβδομάδα, μετά και από τη σύσταση του συγγραφέως που εμείς ζητήσαμε για τους αναγνώστες μας, αποτελεί για τους λάτρεις του φαγητού μια κορυφαία μαγειρική δημιουργία. Τα μπουρεκάκια της μελιτζάνας, τα μπορρεκίτας ντε μερετζένα, όπως λέγονται στα λαντίνο, το γλωσσικό ιδίωμα των σεφαραδιτών, είναι αδύνατον να μην τα αγαπήσετε από την στιγμή που θα τα πρωτοδοκιμάσετε.
Μπουρεκάκια με μελιτζάνα – Borrekitas de meredjéna :
Υλικά για τη ζύμη
1 ποτήρι αραβοσιτέλαιο
1 ποτήρι νερό
4 φλυτζάνια του τζαγιού αλεύρι
100 γρ.γιαούρτι
1 αυγό για την επάλειψη.Υλικά για τη γέμιση
2 μελιτζάνες φλάσκες
400 γρ.τυρί φέτα
2 αυγά
Λίγο ελαιόλαδο
Αλάτι και πιπέριΒάζουμε σε μία κατσαρόλα το λάδι και το νερό και τα αφήνουμε να πάρουνε μια βράση.
Αποσύρουμε την κατσαρόλα και προσθέτουμε το αλεύρι και το γιαούρτι. Το ανακατεύουμε καλά. Σκεπάζουμε τη ζύμη και την αφήνουμε να «ξεκουραστεί».
Στο μεταξύ, ετοιμάζουμε τη γέμιση.
Ψήνουμε τις μελιτζάνες. Όταν κρυώσουν τις πολτοποιούμε με ένα πιρούνι. Προσθέτουμε το τυρί, τα αυγά, αλάτι, πιπέρι και 1 κουταλιά λάδι. Τα ανακατεύουμε καλά όλα μαζί.Παίρνουμε από τη ζύμη μπαλάκια και ανοίγουμε δίσκους πάχους 0,5 εκ. Βάζουμε από μια κουταλιά γέμιση στη μέση από κάθε δίσκο και τους διπλώνουμε.
Κόβουμε χρησιμοποιώντας τα χείλη ενός ποτηριού ό,τι περισσεύει. Με το δάχτυλο πιέζουμε ελαφρά τις άκρες ώστε να ενωθούν καλά.
Χτυπάμε ένα αυγό και με το πινέλο αλείφουμε τα μπορεκίτας.
Αλείφουμε ένα ταψί με λάδι, τοποθετούμε σε σειρές τα μπορεκίτας και τα ψήνουμε στους 180 βαθμούς, μέχρι να ροδίσουν.
Προσωπικά εμένα τα μπουρεκάκια μου θυμίζουν Πέσσαχ και εμένα, μικρό, να ελπίζω κρυφά οτι θα προλάβαινα να κλέψω κανένα πριν τα βγάλει η μητέρα μου στο εορταστικό τραπέζι του Σέντερ! Η μελιτζάνα, όπως αναφέρει το άρθρο, παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην σεφαραδίτικη κουζίνα και εδώ έχουμε το τέλειο συνδυασμό της με την ελληνική φέτα. Εδώ θα βρείτε μια εναλλακτική συνταγή συνοδευόμενη από φωτογραφίες του μαγειρέματος (στα ιταλικά) – είναι κατ΄εμέ διαφωτιστικό το πως η συνταγή εκεί αλλάζει για να περιλάβει το ιταλικό εθνικό τυρί, το παρμιτζίανο, δείχνοντας το πως η τοπική σεφαραδίτικη παράδοση οικοδομούσε τον εθνικό δρόμο προς τον σοσιαλισμό (δεν άντεχω να μη το ξαναδώ γραμμένο!) την δική της έκφραση.
Με το καλό θα έχουμε μια εναλλαγή άρθρων στα ελληνικά και στα αγγλικά (άλλωστε έχω ήδη γραμμένα πάρα πολλά) – ως τοτε; Καλή σας Όρεξη!
υγ. Να ευχαριστήσω και την offshore για την υπομονή της. :D
Abravanel, the Blog 
Abravanel said
Είπα να έγραφα πρώτα για την εβραϊκή φασουλάδα αλλά πάλι θα είχα να κάνω ορισμένες ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις οπότε είπα να βγεί από την ντουλάπα αυτή η ανάρτηση που την είχαν γράψει αλλά όχι αναρτήσει σχεδόν ένα χρόνο πριν.
Lulu Barbarian said
A recipe! Woo-hoo! Bravo, Abravanel. :-) By the way, what is φλάσκες? It sounds like «flask» in English, so I’m thinking of a big, round eggplant, like a round wineskin. Is that right? Thanks, Abravanel!
By the way, there was a big discussion on my blog about the origins of strapatsada/kagianas and whether it is of sephardic origin. Here’s a link if you’re interested:
http://mamastaverna.com/eggs-scrambled-in-tomatoes-strapatsada/
stardust30 said
Μας άνοιξες την όρεξη φίλε μου..
Και η πλάκα είναι πως και η μελιτζάνα μ’αρέσει πολύ και η φέτα είναι πεντανόστιμη..
offshore said
Aftos eisai agori mou!!! Simera to apogebma tha pao na paro ta ilika kai avrio i offshore tha ehei melitzanobourekakia!!! Ante tha doso merika kai se sas :) :) :)
jjcohen said
Η γιαγιά μου έκανε πίτα από την ίδια συνταγή.
Τώρα μου τη φτιάχνει η Χριστιανή γυναίκα μου. Ευτυχώς που δεν της αρέσει και έτσι την τρώω όλη εγώ :).
Louis said
Abravanel-
I look forward to tasting Μελιτζανομπουρεκάκια.
Could you translate the recipe and post it in English as well?
Thanks
Louis
Πάνος said
Χμ, υποψιάζομαι ότι το άνωθεν μείγμα είναι άψογο και για μελιτζανοκεφτέδες…
Καλά ποστ (παραλίγο να γράψω μελιτζανομπουρεκάκια…) Abravanel!
offshore said
Αγαπητέ μου Abravanel τί ακριβώς σκεφτόσουν όταν έψαχνες για συνταγή; hhhhmmmm ποια είναι η πιο δύσκολη συνταγή να την ποστάρω για να παιδέψω την offshore μέχρι τα μεσάνυχτα;;;!!! Δεν μου κόλλαγε η ζυμηηηηηη, από τα ‘μπουρεκάκια’ που ψήνονται αυτή τη στιγμή στο φούρνο μου, μόνο τα τρία μοιάζουν με μπουρεκάκια.
Πάντως οφείλω να ομολογήσω πως μυρίζουν καταπληκτικά και περιμένω να γίνουν για να φάω κανένα.
Athanasios Ioannou said
Louis:
Perhaps Abravanel is otherwise occupied, here’s my translation:
Eggplant burekakia – Borrekitas de meredjéna
Ingredients for the dough
1 glass (?) corn oil
1 glass (?) water
4 teacups (?) flour
100 grams (about 3.5 oz) yogurt
1 egg for brushing
Ingredients for the filling
2 eggplant (no idea what «φλάσκες» is and I am a native Greek speaker, firm perhaps?)
400 grams (about 14 oz but 1 lb is close enough) feta cheese
2 eggs
A little olive oil
Salt and pepper
Pour the corn oil and the water into a pot and bring to a boil.
Remove the pot from the heat and add the flour and yogurt. Mix well. Cover the dough and allow to «rest».
In the meantime prepare the filling. Bake the eggplant. When cold puree with a fork. Add cheese, eggs, salt, pepper and a spoonful oil (I assume this is the olive oil). Mix well.
Make small balls of dough and form into disks, about 0.5 cm (1/5″) thick. Drop a spoonful of filling in the middle of each disk and fold. Cut excess dough with the rim of a glass. Press edges with fingers to seal (so filling doesn’t ooze out).
Beat one egg and brush each bourekaki. Place bourekakia in rows in an oiled pan and bake at 180 degrees Centigrade (about 350 degrees Fahrenheit), until golden brown.
Note: I am not sure what the traditional Greek recipe measures of «ποτήρι» (glass) and «φλυτζάνι του τζαγιού» (teacup) translate as, I think that a «teacup» is probably around 12 oz and a «glass» around 16 oz. Does anyone else know?
Abravanel also points out that eggplant is an important ingredient in Sephardi cooking and that an Italian version of this recipe incorporates Parmesan cheese, a gesture towards national preferences.
Athanasios Ioannou said
Regarding the «glass» and «teacup» measures, I just did the experiment and it looks like a teacup (φλυτζάνι του τζαγιού) is 6-8 oz or about 180-240 mL (depending on the tea set) and a glass (ποτήρι) is 10-12 oz or about 300-350 mL.
Lulu Barbarian said
Athanasios Ioannou – I have always had good results using the same measurements as you found by experimentation.
offshore said
Μπουρεκάκια part2. Τα μπουρεκάκια μου ήταν πεντανόστιμα αλλά όχι ιδιαίτερα ελκυστικά στην εμφάνιση Τις μελιτζάνες είναι καλύτερα να τις πολτοποιήσετε σε ένα multi (μιξεράκι) και να προσθέσετε το αλεύρι ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ στο νερό με το αραβοσιτέλαιο
Aθήναιος said
Πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι και δεν έφτιαξα ούτε μια φορά τα μπορεκίτος. Ο πρώην άντρας μου είχε μια περίεργη σχέση με τους εβραίους, έλεγε ανοησίες που τις λόγιζε για χιουμοριστικές. Νομίζω ότι έφταιγε ότι ο καλύτερός του φίλος στη Νέα Υόρκη ενώ ήταν κι αυτός από φτωχή οικογένεια κατάφερε να σπουδάσει γιατρός με την υποστήριξη της εβραϊκής κοινότητας ενώ ο Νίκος δεν είχε ανάλογη βοήθεια κι αυτό ποτέ δεν το ξεπέρασε. Μα, τί θυμήθηκα βραδιάτικα. Τέλος πάντων. Το κλασικό του αστείο ήταν το εξής. Είχα στη βιβλιοθήκη μου ένα πολύ μικρό βιβλιαράκι για την εβραϊκή κουζίνα, περισσότερο ήταν του τύπου «Jewish cooking 101» με τις 10 στερεότυπες συνταγές. Ρωτούσε λοιπόν: «Ποιο είναι το πιο μικρο βιβλίο της βιβλιοθηκης;» και γελώντας έβγαζε αυτό. Βέβαια τα μπουρεκάκια και το σοτλάχ, τα καταβρόχθιζε όπου τα πετύχαινε. Θεός σχωρέστον.
Abravanel said
First: I apologize for my abscensces but unfortunately with the economic crisis in Greece my work makes me work overtime… :D
@ Loulou :
Hi! I had seen it in the past and I wanted to comment but the comment simply refused to get posted – tried it with FF, IE& Opera; I’ll try again in the future. For what it’s worth it is impossible for the sephardic jews to have brought it over because indeed the tomato hadn’t arrived in Europe yet. Given it’s widespread adoption in the eastern Mediterranean I think that probably cannot be pinpointed to a single origin.
Indeed φλάσκες is a kind of aubergine; in fact there is the elongated one suitable for slices and the rounder one suitable for this recipe and the sephardic version of μελιτζανοσαλάτα.
@ Offshore :
Way to go!! Θα προσπαθησω κάθε μήνα να έχω τουλάχιστον μια συνταγή για κάθε μεγάλη γιορτή και μιας και πλησιάζει το Ρος Ασανα (Εβραική Πρωτοχρονιά) και το Γιομ Κιπούρ (Ημέρα Εξιλέωσης) ελπίζω να κάνω και κάτι το διαφορετικό – χρόνο μόνο να’χω. :)
@ jjcohen :
Τυχερός είσαι – σπίτι μου γινόνταν ανταρτοπόλεμος για αυτά μιας και συνήθως είχα και τα χαμινάδος να τα συνοδεύουν. :)
@ Πάνος :
Αυτή την στιγμή ψάχνω να βρω ένα βιβλίο για την Θεσσαλονίκη που νομίζω οτι θα σ’ενδιαφέρει αλλά θα δούμε. Μην νομίζεις οτι δεν είδα και την ανάρτηση για το άρθρο της Καθημερινής αλλά συνέβησαν ορισμένα γεγονότα και θέλησα να τα αφήσω να κυλίσουν να δω που θα καταλήξουν.
@ Athanasios Ioannou :
You’re simply great – I’ll update the post linking to your translation but thanks again for this, I truly appreciate it!
@ Aθήναιος :
Μα είχε το βιβλίο τα μπουρεκάκια; Στις ΗΠΑ μόνο τα gefulte και τα bagels ξέρουν. :D
Είναι δύσκολα για κάποιον που έχει ζήσει τον αμερικανικό εβραισμό να καταλάβει τον ευρωπαικό – κοίτα εδώ το πως μια liberal (με την αμερικανική έννοια – μην χαίρεσαι λολ) σχολιάζει ορισμένα γεγονότα, ως εξωγήινος…
Athanasios Ioannou said
«Στις ΗΠΑ μόνο τα gefulte και τα bagels ξέρουν»
far it be from me, a non Jew, to defend American Jewish cuisine, but while in the U.S. I was invited a few times to share meals (dinners) during the High Holidays with Jewish friends and have also attended Bar Mitzvah and Briss receptions (breakfast foods served). Clearly these reflect the origins of American Jewry, predominantly German and Central European in the 1800s and mostly Eastern European and Russian 1900s. Although some «delicacies» (e.g. pickled beef tongue or pickled egg) are really an acquired taste, which I and even many of my Jewish friends have failed to acquire, many others are really good. Bagels with cream cheese and lox (smoked salmon) and assorted breakfast pastries simply can’t be beat. Blintzes and chicken casseroles, potato kugel and borscht with a dollop of sour cream, can all be quite good if the cook is good. Even Kosher wines have come a very, very long way from the sickeningly sweet stuff available 2-3 decades ago to high quality whites and reds.
Αγησιλαος Φατσαφετσουλας said
Το μ——-ας γραφεται με δυο ταυ και ενα ομικρον. Μαλλον «Ρομα» η «κατι αλλο» θασαι, αλλα οχι απ’ την Αθηνα.
ΟΚ, συνεχιζω,
Nα σου πω και γω μια ιστορια που εχει σχεση με φαγητο.
Οταν ημουν φοιτητης στο Αν-Αρμπορ του Μισιγκαν, ειχα ενα Ελληνα φιλο ο οποιος ειχε Deli κοντα στο Πανεπιστημιο. Πηγαινα τακτικα στο μαγαζι του φιλου μου λοιπον και αρκετες φορες τον βοηθουσα αν και δεν ηξερα τιποτε απο μαγειρικη η εστιατορια.
Παρατηρησα με τον καιρο οτι σχεδον καθημερινα ερχοτανε ενας κυριος ο οποιος αφου περιεργαζονταν προσεκτικα την βιτρινα/ψυγειο του μαγαζιου απευθυνοταν μονο στον ιδιoκτητη και παρηγγειλε το ιδιο σαντουιτς:
«Kosτa, please make a sandwich for me and put a big piece of this «psari» in it».
Υποθετω οτι την λεξη ψαρι την ειχε μαθει απ τον φιλο μου. Παντα εδειχνε με το δαχτυλο του το «ψαρι», το οποιο διαπιστωσα οτι ηταν ενα κομματι χοιρινο. Εδινε την παραγγελια του παντα με το ιδιο σοβαρο υφος.
Οταν ρωτησα τον φιλο μου γιατι δειχνει στο χοιρινο και το λεει ψαρι, μου απαντησε.
«Ο Αμπι ειναι εβραιος και η θρησκεια τους το απαγορευει να τρωνε χοιρινο, οποτε επειδη του αρεσει αλλα ναναι και ενταξει θρησκευτικως, το βαφτισε κι αυτος «Ψαρι».
Chutzpah!!!
offshore said
@Αγησιλαος Φατσαφετσουλας
Υποκριτές υπάρχουν παντού. Κι εδώ κατά τη διάρκεια της νηστείας κανονικά θα έπρεπε να νηστεύουμε και όχι να πλακωνόμαστε στα χταποδάκια, καλαμαράκια κλπ.
offshore said
@Abravanel
Να μας ενημερώσεις έγκαιρα για να σου ευχηθούμε και εννοείται πως περιμένω post που θα αφορά και τις δύο γιορτές. Σε ποια χρονιά είμαστε τώρα σύμφωνα με το Εβραϊκό ημερολόγιο;
βασω said
Εγώ πάντως έμεινα ευχαριστημένη και με τησυνταγή και με τα Ελληνικά.Περιμένω και άλλες συνταγές αλλά και θέματα που θα ερεθίσουν όχι μόνο τη γεύση μας αλλά και τις αντιλήψεις μας.Πάντως πιστεύω ότι το φαγητό ,η «κουζίνα» κάθε λαού έχει να μαρτυρήσει μυστικά για τον πολιτισμό του και τη αντιληψή που έχει για τον τρόπο που πρέπει να απολαμβάνουμε τη ζωή μας.
Abravanel said
@ Athanasios Ioannou:
You didn’t understand by small stab at the Askenazi-dominated cultural and culinary Jewish scene in the US, which was aimed to stress their lack of respect towards ladino culture and not their inherent value. :D
@ Αγησίλαος:
Οπως η offshore ανέφερε υποκριτές όντως υπάρχουν παντού. Βέβαια εδώ έχουμε δυο γεγονότα: πρώτον αποδεικνύεις οτι οι εβραίοι δεν είναι τόσο κολλημένοι με την θρησκεία και δεύτερον η εξήγηση ήταν του φίλου σου αφού οι εβραίοι δεν έχουν βάφτιση και ούτε παρόμοια τελετή. Εν πάση περιπτώση εκτιμώ την ιστορία και την θεωρώ δέοντα πιθανή – μου θυμίζει μια σκηνή του Σ.Μουστάκα σε μια βιντεοταινία του ’80 που είναι ντυμένος ψάλτης και ο παπάς βαφτίζει τα κεφτεδάκια φασολάδα γιατί είναι Σαρακοστή και ο Μουστάκας παραπονιέται οτι και πάλι δε μπορεί να τα φάει γιατί είναι αλλεργικός στα φασολάκια. :)
@ offshore :
Για να την βρω πρέπει να ανοίξω το ημερολόγιο! Βασικά δεν χρησιμοποιείται από κανέναν και ούτε στο Ισραήλ – είναι καθαρά θρησκευτική η χρήση του και φέτος κλείνουμε το 5768 από κτίσεως κόσμου.
@ Βάσω :
Τις αντιλήψεις νομίζω οτι τις έχω παραερεθίσει τον τελευταίο καιρό! Πάντως οφείλω να ομολογήσω οτι ο σύγχρονος εβραίος έλληνας τρώει πολύ πιο συχνά Goody’s και μιαρό γύρο από ότι μπουρεκάκια οπότε μην βασίζεσαι υπερβολικά σε αυτά. ;)
Λούης said
For any one interested, there is a book by Nicholas Stavroulakis, the former director of the Athens Jewish Museum, and now director of the Etz Hayyim Synagogue Project in Hania, Crete.
It has been published in English (Cookbook of the Jews of Greece) and French (Cuisine des juifs de Grèce), and I believe in Greek as well. Stavroulakis also compiled another cookbook, «Salonica, a family cookbook.»
offshore said
@Abravanel
Νομίζω πως είσαι άδικος, είμαι σίγουρη πως η κυρία μαμά Αμπραβανελ και η κυρία Αμπραβανελ σε ταΐζουν κάτι παραπάνω από Goody’s! Δύο πράγματα ξέρετε να κάνετε καλά εσείς οι άντρες: να πλακώνεστε και να παραπονιέστε (να και τα φεμινιστικά της offshore).
Συμφωνώ με τη Βάσω, π.χ. ένας Εβραίος δεν θα κάνει τραπέζι στους φίλους του με χοιρινό. Αυτό δεν μαρτυρά κάτι για τον πολιτισμό και την κουλτούρα;
Abravanel said
@ offshore:
Πρώτον είμαι αρκετά φιλόδοξος σεφ σε παρακαλώ και δε θα πρότεινα κάτι που δεν έχω κάτι μόνος μου!
Λυπάμαι που θα σε απογοητεύσω αλλά η θρησκευτικότητα των εβραίων είναι αναλογικά χαμηλότερη από αυτή (την ήδη εξαιρετικά χαμηλή στο τομέα των καθαρά θρησκευτικών υποχρεώσεων) του υπόλοιπου μέρους της ελληνικής κοινωνίας. Ομολογώ οτι όντως γενικώς η λέξη «χοιρινό» αποφεύγεται και πχ στην ταβέρνα θα προτιμηθεί μια μοσχαρίσια από μια χοιρινή μπριζόλα. Από την άλλη όμως την πίτσα με το ζαμπον δε την αποφεύγει κανείς και θυμάμαι μικρός το σάντουιτς για το σχολείο ήταν το κλασσικό σαλάμι/κασέρι. Κατά έναν περίεργο τρόπο αν θα έπρεπε να βρω ένα χαρακτηριστικό του σύγχρονου εβραίου έλληνα είναι η απουσία του σκόρδου στο τραπέζι του και η τάση να χρησιμοποιούνται μειωμένες ποσότητες λαδιού, αν και ομολογώ οτι μπορεί να μην συμβαίνει παρά στο φιλικό μου περιβάλλον.
Δυστυχώς πρέπει να καταλάβεις οτι το Ολοκαύτωμα δεν υπήρξε μια απλά μια τραγωδία, μια σφαγή. Κατέστρεψε το σύνολο των παραδόσεων, της ιστορίας και του πολιτισμού – οι επιζώντες βρέθηκαν σε πόλεις που είχαν αλλάξει ριζικά, χωρίς να έχουν ούτε έναν άνθρωπο να τους διδάξει το πως «είναι» μια εβραική οικογένεια. To τι εννοώ το είχαν γράψει καλύτερα εδώ:
As I grew up my perception of the Holocaust changed and its memory was perpetuated through the Absence than through the Presence. It was no longer necessary to see the numbers on the arms or hear stories to remember; it was enough to seeremembrance08 what was missing. There were no stories that passed from generation to generation, no relatives to visit, any family relics or photos.
offshore said
Νομίζω πως απλά αφομοιωθήκατε πλήρως από την ελληνική κοινωνία, σε άλλες χώρες π.χ.: Αγγλία οι παραδόσεις είναι πολύ ζωντανές. Να κάνω μια προσωπική ερώτηση; Αυτό που ξέρω πως για να είσαι Εβραίος πρέπει να είσαι παιδί, εγγόνι και δισέγγονο Εβραίας ισχύει ή όχι;
Ο Αγησίλαος ξέρει πως τρως χοιρινό ή τζάμπα χτυπιέται;
Άσχετο ερώτημα, το/η μάτσα/ μάζα τι ακριβώς είναι; Εννοώ το πράγμα/ φαγητό που χρειάζεται αίμα (υποτίθεται) (από Χριστιανόπουλο) για να παρασκευαστεί; Πάντα το είχα απορία. Αν η ερώτηση μου είναι προσβλητική ζητάω συγνώμη και εννοείται πως δεν χρειάζεται να απαντήσεις.
Abravanel said
1. Αυτό που ξέρω πως για να είσαι Εβραίος πρέπει να είσαι παιδί, εγγόνι και δισέγγονο Εβραίας ισχύει ή όχι;
Κατ’αρχήν θέλω να αναφέρω οτι δεν θέλω να ανοίξω τώρα την συγκεκριμένη συζήτηση γιατί θα ήθελα πρώτα να δημοσιεύσω ένα συγκροτημένο άρθρο πανω στο θέμα. :)
Συντομα θα σου απαντήσω απλώς οτι η μετάδοση είναι μητριαρχική, δηλαδή είσαι αυτόματα εβραίος μόνο αν η μητέρα σου είναι εβραία και ανεξάρτητα από το τι είναι ο πατέρας. Αν όμως κάποιος αλλάξει θρησκεία και γίνει εβραίος, τότε δεν έχει καμμία απολύτως διαφορά από εμένα που και οι γονείς μου είναι εβραίοι. Πχ αν εσύ γίνεις εβραία, τότε μπορείς να γίνεις άνετα ραβίνος (γυναίκες ραβίνοι επιτρέπονται σε 2 από τους 3 κλάδους του Εβραϊσμού και απαγορεύονται μόνο στους Ορθόδοξους εβραίους).
2. Άσχετο ερώτημα, το/η μάτσα/ μάζα τι ακριβώς είναι; Εννοώ το πράγμα/ φαγητό που χρειάζεται αίμα (υποτίθεται) (από Χριστιανόπουλο) για να παρασκευαστεί;
Μπράβο – η ερώτηση σου είναι απόλυτα σωστή και μιλώ σοβαρά! Ματσά (πληθ.ματσότ) είναι το εβραϊκό όνομα που δίνεται στο ψωμί που δεν έχει φουσκώσει/υποστεί ζύμωση και καταναλώνεται κατά το Εβραϊκό Πάσχα, δηλ το Πέσσαχ. Η ελληνική μετάφραση του είναι Αζυμο Ψωμί ή Αζυμα.
Κατά την διάρκεια του Πέσσαχ οι Εβραίοι γιορτάζουν την Έξοδο από την Αίγυπτο, (η ιστορία με τις 12 Πληγές, την Ερυθρά Θάλασσα, τον Μωυσή κτλ). Μετά την τελευταία από τις 12 Πληγές ο Φαραώ επέτρεψε τους εβραίους να φύγουν από την Αίγυπτο και αυτοί στην βιασύνη τους δεν πρόλαβαν να αφήσουν το ψωμί να φουσκώσει και το έψησαν αμέσως. Εις μνήμη αυτού του γεγονότος, καθ΄όλη την διάρκεια της γιορτής απαγορεύεται να καταναλωθούν προϊόντα που έχουν υποστεί ζύμωση και αντί για ψωμί τρώγεται η ματσά.
Μπορεί να είναι βιομηχανική όπως αυτή αν και οποιοδήποτε άζυμο ψωμί για το Πέσσαχ λέγεται ματσά. Πχ στο νηπιαγωγείο μας έβαζαν να πλάθουμε ματσά και ήταν λιγότερο τραγανές και έμοιαζαν έτσι. Πάντα όμως αποτελείται μόνο από αλεύρι και νερό και δεν της επιτρέπεται η ζύμωση.
Το οτι χρειάζεται αίμα χριστιανόπαιδου σχετίζεται με το «λίβελο του αίματος», την κατηγορία δηλαδή οτι οι εβραίοι χρησιμοποιούν αίμα χριστιανών για τις τελετουργίες τους. Ο μύθος αυτός ήταν διαδεδομένος και παραδεκτός σε όλη την Ελλάδα, όχι κάποια φήμη αλλά ένα καθολικά πιστευτό γεγονός. Τα πιο γνωστά πογκρόμ που σχετίζονται με τον λίβελο του αίματος στον ελλαδικό χώρο είναι αυτά της Καβάλας, της Ρόδου και της Κέρκυρας, ενώ γραπτές και προφορικές μαρτυρίες υπάρχουν για κάθε περιοχή της Ελλάδας. Η εκδοχή που έχω ακούσει προσωπικά είναι οτι «οι εβραίοι βάζουν ένα χριστιανάκι σε ένα βαρέλι ταπετσωμένο εσωτερικά με καρφιά και μαζεύουν το αίμα για τα άζυμα».
Που και να ήξεραν οτι ο γνωστός τραγουδιστής των Kiss Genne Simons (αυτός με το άσπρο μεικάπ και την γλώσσα έξω) είναι εβραίος…
offshore said
@Abravanel
Προφανώς αυτά που ξέρουμε για τους Εβραίους αφορούν τους ορθόδοξους Εβραίους, άκου γυναίκες ραβίνοι!!!:) :) :)
Δεν γνωρίζω πολλά για τα πογκρόμ στην Ελλάδα αλλά βλέπω πως η τεχνική με το βαρέλι είναι universal!
Σε περίπτωση που το ξέχασες ήταν να ανεβάσεις κάτι ποστάκια για τις θρησκευτικές σας γιορτές. :)
ΥΓ. I love Kiss!!!!!!!!!!!!! Who doesn’t???
Abravanel said
May I add to the insult? Γυναίκες λεσβίες ραβίνοι.
Βέβαια αν εμφανισθεί στην συνοικία των υπερορθόδοξων στην Μεα Σεαρίμ θα λιθοβοληθεί, αλλά αυτό είναι άλλου ραβίνου ευαγγέλιο. :)
jjcohen said
@ Abravanel
«Κατά την διάρκεια του Πέσσαχ οι Εβραίοι γιορτάζουν την Έξοδο από την Αίγυπτο, (η ιστορία με τις 12 Πληγές, την Ερυθρά Θάλασσα,».
Απολύεσε. Αύριο με τον κηδεμόνα σου και κατευθείαν στο Ραβίνο μας.
ΟΙ ΠΛΗΓΕΣ ΗΤΑΝ 10 ΟΧΙ 12. ADIO PATRON DEL MOUNDO!!!!! (Και για τους λίγους φίλους που δεν ξέρουν Ladino σημαίνει Αμάν αφέντη του κόσμου
Abravanel said
Verguensia… :P
Και να σκεφτείς οτι κάθομαι τώρα και γράφω το άρθρο για το Ρος Ασσανά και είμαι φουλ σε μιτσβότ, νοήματα των ρεσπόνσα… Θα τρίζουν τα κόκαλα των ραβίνων στον τάφο τους. :D
Servitoros said
Η μάτσα πάντος είναι εξαιρετική για πανάρισμα κοτόπουλου ή ψαριού, τώρα για συνταγές για χριστιανάκια δεν ξέρω.
offshore said
@servitoros
Δεν ήθελα να θίξω κανέναν, απλά θυμάμαι που το είχα ακούσει μικρή αλλά δεν είχα ιδέα τι ήταν αυτή η μάτσα. Ασφαλώς και δεν θανάτωναν χριστιανάκια αλλά από τη στιγμή που προσπαθούσα να εξηγήσω κάτι για το οποίο δεν είχα την παραμικρή ιδέα κάπως έπρεπε να το διασαφηνίσω. Λυπάμαι αν πρόσβαλλα είτε εσένα είτε κάποιον άλλο.
Abravanel said
Νο worries offshore! Αντίθετα η αναφορά σε τέτοιους μύθους είναι όχι μόνο ευπρόσδεκτη αλλά επιθυμητή – πχ κοίτα την ανάρτηση που έκανα που παρουσίαζε τις φήμες οτι κάθε ηγέτης του ΠΑΣΟΚ (ή δελφίνος) ήταν εβραίος. Η παράθεση τους επιδείκνυε το γελοίο του θέματος και την σκοπιμότητα πίσω από την διάδοση τους.
Αλλωστε ξέρεις πως εμπνεύστηκα το tag «the jews did it!»? Ψάχνοντας στο ίντερνετ μια μέρα βρέθηκα μπροστά από τις καλοκαιρινές φωτογραφίες ενός άγγλου τουρίστα που έδειχνε έναν μαγαζάτορα που τον είχε εντυπωσιάσει για τις ιστορίες του οτι οι εβραίοι έσυραν την Ελλάδα στον 1ο ΠΠ. Μόνο εκ των υστέρων κατάλαβα οτι μάλλον το πίστευε γιατί υπάρχει η φήμη οτι ο Βενιζέλος υπήρξε εβραίος με το όνομα Μπεν Σελόν! (ειρωνία της τύχης: ο Βενιζέλος υπήρξε πίσω από τα πιο αντισημιτικές πολιτικές πράξεις στην Νεώτερη Ελλάδα)
Αρα οτι κουλό ακούς είναι ευπρόσδεκτο!
Lulu Barbarian said
The scholarly Laurie Constantino argues for (or at least makes plausible the) Jewish origin of strapatsada despite the whole tomato-arrival-year issue, at: http://medcookingalaska.blogspot.com/2008/09/summer-tomatoes-in-greece-with.html
I’m sorry about your comment not posting! I don’t know why that would be. Sometimes my spam filter (Akismet) is overzealous, but I try to keep an eye on my spam qeue to rescue legitimate comments. Anyway, my apologies!
arteditors said
poli kali i sintagi alla kapou i zimi den enonotan kala. rotisa k mou ipan mou itan poli kauto to ladi k to nero. isxiei? den katafera na tin plasw k sto telos tis ekana san pita. itan telia k etsi…
Μια σεφαραδίτικη λιχουδιά: Αυγά Χαμινάδος/ A sephardic delight: Guevos haminados « Abravanel said
[…] τα borrekitas di meredgena, τα μελιτζανομπουρεκάκια των οποίων την συνταγή είχα δημοσιεύσει εδώ), ή πίτες όπως η κρεατοπίτα και η περίφημη rodanchas de kalavassa […]
Ρακί και ούζο, εβραϊκά και σαλονικιώτικα – Μέρος 2ο/ Raki and Ouzo, Jewish and Salonican – Part 2 « Abravanel, the Blog said
[…] τα άλλα τρία είναι τα αυγά χαμινάδος, τα διάφορα μπουρέκια και οι pepitas (σπόρια από ηλιοτρόπια ή […]