Η Ιαπωνία, το σχέδιο Φούγκου και ο Κ.Πλεύρης – μέρος 2ο

Το Πρώτο μέρος εδώ.

Ολη αυτή η ιστορία είναι απίστευτη και μια φωτεινή στιγμή ανάμεσα στην ιστορία σφαγών του Ολοκαυτώματος. Ολα όμως ξεκίνησαν από την απόφαση ευφυών και έμπειρων ανθρώπων οτι τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών είναι αληθινά. Αυτοί οι άνθρωποι δεν υποκινούνταν από ένα προϋπάρχον φυλετικό μίσος, όπως οι Ευρωπαίοι Χριστιανοί οι οποίοι ήθελαν να πιστέψουν στα Πρωτόκολλα για να δικαιολογήσουν το μίσος τους. Ο αντισημιτισμός δεν ήταν η συλλογική ψύχωση όπως ήταν στον ευρωπαϊκό πολιτισμό και οι εβραίοι ανύπαρκτοι στην Ιαπωνία. Και όμως: οι Ιάπωνες πίστεψαν ακράδαντα στα Πρωτόκολλα και θεώρησαν όχι μόνο οτι οι εβραίοι επιθυμούν να κατακτήσουν τον κόσμο αλλά και οτι όντως έχουν την δυνατότητα. Ένα κείμενο, διάολε, εμφανώς κακογραμμένο και εμφανώς ανόητο, κατάφερε να πείσει οτι οι Εβραίοι είναι μολυσματικοί και θα άπλωναν τα πλοκάμια τους στην Ιαπωνία αν την πλησίαζαν!  Προφανέστατα δεν ήταν οι πρώτοι αλλά στα σίγουρα ήταν η μοναδική φορά που η Παγκόσμια Εβραϊκή Συνωμοσία πάρθηκε στα σοβαρά και θεωρήθηκε οτι οι εβραίοι είναι όντως τόσο πανίσχυροι, άρα ανίκητοι και άρα δεν συμφέρει να τους καταδιώκεις !

Φωτίζει με ιδιαίτερο τρόπο την πραγματική ουσία του ευρωπαϊκού αντισημιτισμού: οι εβραίοι μισούνται και πρέπει να εξολοθρευτούν για αυτό που είναι, το Απόλυτο Κακό – οι όποιες πράξεις τους είναι απλώς αφορμές. Αντίθετα οι Ιάπωνες αδυνατούν να πιστέψουν οτι το μίσος οδηγεί τους Ευρωπαίους να κατασκευάσουν προφάσεις όπως τα Πρωτόκολλα και θεωρούν τους εβραίους εχθρικούς αλλά όχι διαβολικούς, άρα δυνατή η συνύπαρξη μαζί τους ή ακόμα η συμμαχία ! Άλλωστε ακόμα και σήμερα στην Ιαπωνία οι προκαταλήψεις εναντίων των Εβραίων εξακολουθούν να υπάρχουν αλλά παίρνουν την μορφή σεμιναρίων ώστε να μπορέσουν οι Ιάπωνες να μπουν στο «Εβραικό Μυαλό» και να γίνουν το ίδιο διεθνώς επιτυχημένοι όπως οι Εβραίοι. (!)

Πριν κάτσουμε να απορρίψουμε τον όποιο κ.Πλεύρη, κ.Λιακόπουλο, κ.Βελόπουλο, τον Κ.Καρατζαφέρη ή τον Μ.Θεοδωράκη ως γραφικούς ας προβληματιστούμε: δεν πιστεύω οτι είναι ικανοί να πείσουν την πλειοψηφία του ελληνικού πληθυσμού. Ούτε είναι ενδεικτικοί εκπρόσωποι του ελληνικού υποσυνείδητου. Ομως «πουλάνε» και σιγά σιγά καταφέρνουν να γίνουν εισέλθουν στη δημόσια ζωή, αρχικά ως γραφικοί και μετά ως ισότιμοι συνομιλητές. Η απόσταση από τους Ελ και Νεφελίμ του Λιακόπουλου, στο εωσφοροσιωνιστικό Εβραϊκό Λόμπυ για τους γάμους των ομοφυλοφίλων όπως δηλωνει ο Πειραιώς Σεραφείμ, ως τον κ.Γιακουμάτο που χαρακτηρίζει Αρχιερέα του Ιουδαϊσμού τον κ.Σημίτη είναι μηδενική.

Προσωπικά πιστεύω οτι είναι δυνατόν, κάτω από συγκεκριμένες κοινωνικές συνθήκες, να επηρεάσουν ακόμα μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού. Ας μην ξεχνάμε τις εξωφρενικές απόψεις που ακούστηκαν για τους εβραίους κατά την διάρκεια του θέματος των ταυτοτήτων και έφεραν την Ελλάδα ένα βήμα πριν την θεοκρατία. Αλλωστε στο άρθρο μου για το εβραϊκό Πασοκ έδειξα το πως μια φήμη επιπέδου ΛΑΟΣ και Χρυσής Αυγής, (η ανύπαρκτη εβραϊκή καταγωγή του κ.Σημίτη), έφτασαν να γίνουν μέρος του δημοσίου λόγου και επερώτηση στο Κοινοβούλιο χωρίς καμμία αντίσταση. Σου εγγυώμαι αγαπητέ αναγνώστη οτι αυτή υπήρξε η ανάρτηση μου με την μεγαλύτερη απήχηση στον χώρο των ελληνικών ιστολογίων που προβάλλουν το πως οι ίδιοι οι εβραίοι παραδέχονται οτι το ΠΑΣΟΚ είναι όργανο του Παγκόσμιου Εβραϊσμού !

Ακόμα και τώρα η χρησιμότητα των συνωμοσιολόγων αντισημιτών στην ακροδεξιά ρητορική είναι πολλαπλή αφού χρησιμεύουν για να μεταθέτουν προς τα δεξιά τον «μέσο όρο». Οπου «μέσος όρος» είναι ο μέσος πολίτης που συνήθως τείνει να τοποθετείται στο μεσαίο χώρο του πολιτικού φάσματος. Ετσι απόψεις που πριν φάνταζαν ακραίες, πλέον γλιτώνουν τον χαρακτηρισμό αφού υπάρχουν άλλες που τις υπερσκελίζουν. Ταυτόχρονα αναγκάζει την υπόλοιπη πολιτική σκηνή να υιοθετήσει παρόμοια ρητορική για να μην χάσει πελατεία – ενδεικτικά τα πιο συνωμοσιόλαγνα κόμματα είναι το ΛΑΟΣ και το ΚΚΕ, με το τελευταίο να έχει κάνει εντυπωσιακή στροφή προς τον εθνικιστικό λόγο. Μέχρι και οι Οικολόγοι αλληλοκατηγορήθηκαν ως πράκτορες του Σόρος !

Ο Α.Ζ. στο ιστολόγιο Τεχνηέντως γράφει για τον Κ.Πλεύρη οτι «… [κανείς] όμως δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να επικαλεστεί με πειστικότητα έναν σοβαρό κίνδυνο». Επαναλαμβάνω οτι συμφωνώ μαζί του αλλά έχω την εντύπωση οτι πεποίθηση του είναι οτι παρανοϊκές απόψεις αδυνατούν διαχρονικά να λειτουργήσουν απειλητικά στην σημερινή κοινωνία – προσωπικά διαφωνώ τόσο με την δυνατότητα εξέλιξης, όσο και με τον κίνδυνο που σήμερα θέτουν. Μπορεί να είναι υπερβολικές αλλα η ευρεία απήχηση τους είναι ενδεικτική οτι βασίζονται σε πραγματικές ψυχώσεις που έχουμε και δεν είναι τόσο απόμακρες. Μόνο που σε αντίθεση με τους Ιάπωνες δεν είμαστε τοσο πρακτικοι ! :Ρ

Αυτή την φορά ασχολήθηκα με τις δυνατότητες που μπορεί να φέρει μια εναλλακτική αντίληψη της πραγματικότητας. Σε επόμενη ανάρτηση θα ασχοληθώ με τους δυνητικούς κινδύνους και πως αυτοί γίνονται πραγματικοί – ενδεικτικά θα ασχοληθούμε με την περίοδο Δεκεμβρίου/Ιανουαρίου αυτού του χρόνου. Ελπίζω να προσφέρει μια στιγμή περίσκεψης την επόμενη φορά που κάποιος θα θελήσει να απορρίψει τυφλά τις «αστείες» θέσεις των Νεφελιμ του Λιακόπουλου ή θεωρήσει τον Κ.Πλεύρη ακίνδυνο μέσα στο παρανοϊκό μίσος του.