Ο Σόλιομ,ο Παπούλιας και ο εμπρησμός της Συναγωγής Χανίων/Sólyom,Papoulias and the Hania Synagogue arson

Ελληνικά (english translation follows bellow)

Αυτό το κείμενο το είχα γράψει πέρσι λίγο καιρό μετά την 5η επίθεση μέσα στο 2009 στο εβραϊκό νεκροταφείο Ιωαννίνων στην οποία είχαν βεβηλώθει οι τάφοι αλλά και οι σωροί, μεταξύ των οποίων της μητέρας του προέδρου της κοινότητας. Δεν το δημοσίευσα ποτέ αλλά ο δεύτερος εμπρησμός της Συναγωγής Ετς Χαΐμ /Δένδρο της Ζωής στα Χανιά μου επιτρέπει να το κάνω τώρα, προσθέτοντας απλώς την νέα επίθεση – απόδειξη ότι οι αντισημιτικές επιθέσεις σε 9 ελληνικές πόλεις μέσα στο 2009 δεν έφτασαν για να συνειδητοποιήσει η ελληνική κοινωνία οτι όσο αγνοεί τον αντισημιτισμό, τόσο το πρόβλημα θα χειροτερεύει.

Το μίσος απέναντι στο διαφορετικό αποτελεί ένα θεμελιώδης κομμάτι κάθε ανθρώπου και κάθε ανθρώπινης κοινωνίας. Χρειάζεται θάρρος και θέληση για να το ξεπεράσουμε και στα σίγουρα αυτό απαιτεί κόπο, επιμονή και συμβολικές πράξεις, όσο και συγκεκριμένες ενέργειες. Ειδικότερα το μίσος ενάντια στους εβραίους υπάρχει εδώ και χιλιετίες για να πιστέψω οτι είναι έτσι εύκολο να εξαλειφθεί με ένα ιστολόγιο, ένα email ή οτι εξαρτάται από σύγχρονους παράγοντες. Αν όμως κάτι με ενοχλεί δεν είναι ο αντισημιτισμός αυτός καθαυτός αλλά η απόλυτη, καθολική και διαχρονική απουσία αντιδράσεων σε αυτόν στην χώρα μας. Αυτό μου ήρθε στο μυαλό όταν διάβασα αυτή την είδηση που αφορά τον ούγγρο Πρόεδρο της Δημοκρατίας Λάζλο Σόλιομ:

Ο Πρόεδρος της Ουγγαρίας αποκάλυψε μια αναστηλωμένη επιγραφή για τον εκλιπών αρχιραβίνο του Μακό, η οποία είχε καταστραφεί σε μια αντισημιτική επίθεση.

[…]

Το μνημείο είχε καταστραφεί τον προηγούμενο μήνα και επιπλέον είχε βεβηλωθεί με το μήνυμα «Τι έξι εκατομμύρια; Ψεύτες γουρούνια!». Ο δράστης συνελήφθη σύντομα μετά και καταδικάστηκε για την μεθυσμένη νυχτερινή επίθεση σε 20 ημέρες κοινωνικής εργασίας.

[…]

Ο Σόλιομ είπε ότι ήθελε να στείλει ένα μήνυμα για την σημασία της αλληλοσυνδεδεμένης ιστορίας της Εβραϊκής και Ουγγρικής κοινότητας στο Μακό.

Διαβάζοντας αυτή την είδηση δε μπόρεσα παρά να σκεφτώ με πικρία οτι κάτι τέτοιο στην Ελλάδα όχι μόνο δεν έχει γίνει, αλλά είναι αδιανόητο για τους έλληνες πολιτικούς που φοβούνται μέχρι και να φορέσουν την κιππά μέσα σε μια συναγωγή, από απλή ευγένεια, όπως εγώ βγάζω το καπέλο μου αν μπω σε εκκλησία κατά την διάρκεια μιας λειτουργίας. Δεν είναι οτι μας λείπουν οι ευκαιρίες, όπως θυμάστε το εβραϊκό νεκροταφείο των Ιωαννίνων έχει γίνει δεκάδες φορές στόχος επιθέσεων και μόνο το 2009 σημειώθηκαν 5 επιθέσεις με αυτή του Ιουνίου να είναι μια από τις χειρότερες όλων των εποχών αφού δεν έσπασαν μόνο τους τάφους αλλά τους βεβήλωσαν με αίμα ζώων.  Η επίθεση στην μικρή και πολύτιμη Συναγωγή Ετς Χαΐμ/Δένδρο της Ζωής στα Χανιά δεν υπήρξε καν έκπληξη – ήδη πέρυσι τον Ιανουάριο άγνωστοι είχαν προσπαθήσει να βάλουν φωτιά στην Συναγωγή της Βέροιας και να βανδαλίσουν την Συναγωγή της Λάρισας. Δυστυχώς οι αντιδράσεις των τοπικών αρχών είναι παντελώς ανύπαρκτες. Η αντίδραση των τοπικών κοινωνιών; Με την εξαίρεση της Πρωτοβουλίας Πολιτών στα Ιωάννινα, (που λειτουργεί κάτω από εξαιρετικά δυσχερείς συνθήκες και χωρίς πολιτική υποστήριξη), υπήρξε ανύπαρκτη ακόμα και όταν κινδύνευε η ίδια τους η πόλη, όπως στην περίπτωση της οικιστικής δομής της Παλιάς Πόλης των Χανίων. Η κοινωνία των πολιτών και οι πολιτικές οργανώσεις περιορίστηκαν σε γραπτές ανακοινώσεις που μόνος σκοπός τους ήταν να καταχωρηθούν στα πρακτικά των συνεδριάσεων. Στα Ιωάννινα μάλιστα η τοπική οργάνωση της Νεας Δημοκρατίας αρνήθηκε καν την τυπική καταδίκη, γεγονός που δείχνει την την διάβρωση της από ακροδεξιά στοιχεία που θα έπρεπε να ανησυχεί τον νέο αρχηγό της Α.Σαμαρά. Ας μην αναφερθώ στον Υπουργό της «μηδενικής ανοχής» Μ.Χρυσοχοίδη που δεν έλαβε κανένα μέτρο μετά τον πρώτο εμπρησμό. Σε επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης, του Γιώργου Παπανδρέου, η κατάσταση ήταν ακόμα χειρότερη αφού οι αδύναμες αντιδράσεις έγιναν μόνο όταν το θέμα έφτασε στα ξένα ΜΜΕ.

Η Ουγγαρία, στην οποία αναφέρθηκα πριν ούτε παράδεισος είναι, ο Πρόεδρος της μόνο άγιος δεν είναι αλλά και ούτε της λείπουν οι αντισημίτες – το αντίθετο μάλιστα. Αυτό όμως στο οποίο διαφέρει είναι οτι όταν μαζεύονται 1000 νεοναζιστές στην Βουδαπέστη, μαζεύονται  ενάντια τους άλλοι 3000 και μεταξύ τους ο ίδιος ο Πρωθυπουργός.

Θα ήταν εύλογο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας ο οποίος έχει γεννηθεί στα Ιωάννινα να συμμετείχε ο ίδιος σε μια τελετή για την αποκατάσταση των ζημιών, ακριβώς όπως έκανε ο ούγγρος ομόλογος του Λάζλο Σόλιομ. Και δεν εννοώ την τυπική συμμετοχή στις 27 Ιανουαρίου σε αυτό που στην θεωρία είναι Εθνική Ημέρα Μνήμης Ολοκαυτώματος (Νόμος 3218, ΦΕΚ Α/12/27-1-04) αλλά την άμεση απάντηση του σε  πράξεις βίας που θα έπρεπε να τον προσβάλουν ως Γιαννιώτη, ως Έλληνα και ως Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Να πάει ο ίδιος στην συναγωγή Ετς Χαΐμ ή στο νεκροταφείο της γενέθλιας του πόλης, με την μέγιστη δυνατή δημοσιότητα, να αναγνωρίσει οτι υπάρχει ένα πρόβλημα και να διακηρύξει, δημόσια και όχι με κενά τυπικά λόγια, την βίαιη αντίθεση της Ελλάδας στην διαιώνιση του μίσους. Προφανώς έτσι δεν λύνεται ούτε το πρόβλημα της βίας και ούτε το πρόβλημα του αντισημιτισμού. Αλλά αυτός, ως Πρώτος Πολίτης της χώρας, οφείλει να δώσει το παράδειγμα πριν οδηγηθούμε από τα γκραφίτι, τα βεβηλωμένα νεκροταφεία και τις λαμπαδιασμένες συναγωγές  στους ανθρώπους όπως τον Ιούνιο του 1931 στην Θεσσαλονίκη.

Και επειδή αμφιβάλλω το πόσο έχει το παρόν ιστολόγιο στον GReader του, νομίζω οτι το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο, (που φαίνεται να ξυπνάει αργά μεν, σταθερά δε), η Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης και οι συνεργάτες του στην Προεδρία της Δημοκρατίας οφείλουν να του το προτείνουν άμεσα.

English

I had written this post last year, right after the 5th attack in 2009 on the Jewish cemetery of Ioannina that had resulted in the vandalism of the tombs and the remains, among which the mother of the president of the community. I did not publish it then but the second arson of the Synagogue Etz Hayim/Tree of Life in Hania allows me to do so now, simply adding the new attack; a proof that the antisemitic attacks in 9 different greek cities in 2009 were not enough to make greek society realize that as long as it ignores antisemitism, the problem will keep worsening.

Hate against «the different» is intrinsic in every human and in every society. It takes courage and will to overcome it and it definitely needs effort, perseverance and symbolic as well as specific actions. Speaking  especially of the hatred towards the Jews, we know that it exists for centuries to simply believe that it’s that easy to eradicate it through a blog, an email or that it depends on modern factors. But if something bothers me more than anything, it is not antisemitism by itself but the complete and utter lack of reactions towards it in Greece. This was what popped up in my mind when I read the following news regarding the hungarian President László Sólyom:

BUDAPEST (JTA) – Hungary’s president dedicated a restored memorial plaque for the late chief rabbi of Makó, which had been smashed in an anti-Semitic attack.

[…]

The memorial was destroyed late last month and its setting defaced with the message: “What six million? Lying swine!” A single culprit was arrested shortly afterwards and convicted of a drunken night-time assault. He was sentenced last week to 20 days of community service.

[…]

Sólyom said he wanted to send a message about the importance of the intertwined history of the Jewish and Hungarian communities of Makó.

Reading this piece of news I couldn’t but think in bitterness that something like this in Greece has never have happened but it’s also unthinkable for christian greek politicians who are afraid even to wear a kippah in a synagogue,  out of  respect,  like I take off my hat if I enter a church during a liturgy. It isn’t as if we lack the opportunities; as you recall the Jewish cemetery of Ioannina became target of tenths of antisemitic attacks – 5 just in 2009 with the one of June being the worst of all times since they didn’t only break the tombs but sprayed them with animal blood. The attack on the small and precious Etz Hayim/Tree of Life Synagogue in Hania wasn’t even a surprise – already the past January unknown perpetrators had attempted to set on fire the Synagogue in Veria and vandalize the Synagogue in Larisa. Unfortunately the reactions of local authorities were completely inexistent. The reaction of the local societies ? With the exception of the Citizen’s Initiative in Ioannina, (which operate under extremely difficult circumstances and without political support), it did not simply exist even when the cities themselves were in danger, like the urban tissue of the Old City of Hania. The civil society and the political parties were confined to written statements which served only to be inserted into the proceedings. In fact in Ioannina the local chapter of the Nea Dimokratia party denied to condemn the vandalisms, indicative of Extreme-Right infiltrations in the party which should worry the new leader A.Samaras. I also wish to refrain on commenting heavily on M.Hrisohoidis who relies in his tough zero-tolerance policy which apparently does not include neonazis and did not take any measures after the first arson. On the level of the central government, led by PASOK’s Yiorgo Papandreu, the matters were even worse since the government proceeded to condemn the act only when the foreign media were alerted to the arson.

Hungary, that I took example, is not some kind of paradise, it’s President is no saint and neither is it lacking in antisemites – on the contrary it has more than it’s fair share. But in what Hungary differs from Greece is that when 1000 neonazis gather in Budapest, another 3000 gather against them and among these is the Prime Minister himself.

I deem appropriate that the President of the Greek Democracy Karolos Papulias, who is born in Ioannina, to participate himself in a ceremony restoring the damages, just like his hungarian colleague László Sólyom did. I do not mean his mere participation on January the 27th in what is the National Day for the Memory of the Holocaust but his direct and immediate reply to acts of violence that should insult him as a native of Ioannina, as a Greek and as President of Greece. To visit himself the Etz Hayim synagogue or the cemetery of his native city, to recognize openly that there is a problem and to declare, in public and without empty words, the violent opposition of Greece to the spreading of hate. Of course this shall not solve neither the problem of violence, or of antisemitism. But he, as the First Citizen of Greece, is morally obliged to set the example before we are lead from the graffiti, the vandalized cemeteries and the torched synagogues to people like it happened in June of 1931 in Salonica.

And because I doubt of the inclusion of this blog to his GReader, I think that the Central Board of Jewish Communities, (which seems to wake up slowly but steadily), the Jewish Community of Salonika and his assistants in the Presidency of the Republic to recommend him to do so immediately.