Ελληνικές περιουσίες στο Ισραήλ προς επιστροφή/Greek assets in Israel for restitution

Ελληνικά (english translation follows)

Im tirtsu, ein zo agada – Εαν το θελήσετε δεν θα είναι ένα όνειρο *

Μετοχή της ελληνικής εταιρίας Σαλόνικα-Παλαιστίνη ΑΕ με σκοπό την αγορά κτημάτων στην βρετανική Παλαιστίνη/Εβραικό Μουσείο Ελλάδας

Ένα σημαντικό μέρος της προσπάθειας για την δημιουργία ενός ανεξάρτητου κράτους για τους Παλαιστίνιους Εβραίους βασίστηκε στην οικονομική βοήθεια Εβραίων του εξωτερικού που είτε ήθελαν να ενισχύσουν τον αγώνα για ανεξαρτησία από την Μεγάλη Βρετανία ή ήθελαν να προετοιμάσουν το έδαφος για την δική τους μετανάστευση. Αυτή η βοήθεια, πέρα των δωρεών, απαρτίζονταν από αγορά μετοχών της Αγγλο-Παλαιστινιακής Τράπεζας, (το ισραηλινό αντίστοιχο της Εθνικής Τράπεζας – υπενθυμίζω αυτή την ανάρτηση αυτή ως προς τον όρο «Παλαιστίνη»), από καταθέσεις σε αυτή, από αγορές διαμερισμάτων και εκτάσεων γης.

Με την κήρυξη του Β’Παγκοσμίου Πολέμου οι ιδιοκτησίες που ανήκαν σε Γερμανούς και Ιταλούς Εβραίους κατασχέθηκαν από την βρετανική κυβέρνηση ως περιουσία εχθρικών κρατών και μεταφέρθηκαν στην Υπηρεσία του Φύλακα Εχθρικών Περιουσιών. Το μέτρο αυτό επεκτάθηκε και στους πολίτες κρατών που καταλήφθηκαν από δυνάμεις του Άξονα, όπως η Ελλάδα. Μετά τον πόλεμο και τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας το 1948 μέρος αυτών των περιουσιών μεταφέρθηκε στην Μεγάλη Βρετανία, ένα μέρος παρέμεινε στα χέρια της ισραηλινής κυβέρνησης και ένα μέρος στα χέρια ισραηλινών τραπεζών. Η συντριπτική πλειοψηφία των αρχικών ιδιοκτητών δολοφονήθηκε κατά την διάρκεια της Σοά/Ολοκαύτωμα και κανείς δεν διεκδίκησε αυτές τις περιουσίες για δεκαετίες. To 1996 ένας ισραηλινός ιστορικός ανακάλυψε οτι το ισραηλινό κράτος συνέχιζε να κατέχει αυτές τις περιουσίες και δημοσίευσε ένα άρθρο που προκάλεσε σκάνδαλο και οδήγησε 4 χρόνια μετά στην δημιουργία μιας Εξεταστικής Επιτροπής της Κνεσέτ και στην τελική δημιουργία της κρατικής μη-κερδοσκοπικής Εταιρίας  για την Επιστροφή των Περιουσιών Θυμάτων του Ολοκαυτώματος LTD, ( Company for Restitution of Holocaust Victims’ Assets LTD/  החברה לאיתור ולהשבת נכסים של נספי השואה).

Η λίστα των δικαιούχων περιλαμβάνει περίπου 60.000 ονόματα και συνεχώς ανανεώνεται μιας και ακόμα βρίσκονται στοιχεία. Από αυτά περίπου 200 υπολογίζω οτι είναι Ελληνικά και μάλιστα ένα Χριστιανικό. Η αναζήτηση για την Ελλάδα έχει αρκετά λάθη: τοποθετεί την Φιλιππούπολη στην Ελλάδα, ενώ οι υπόλοιπες πόλεις είναι Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Καβάλα, Κέρκυρα, Ρόδος, Πρέβεζα, Γιάννενα. Η απουσία των υπόλοιπων ελληνικών πόλεων, άλλα λάθη όπως οτι περιλαμβάνει την Ρόδο στις ελληνικές πόλεις το 1939,  όπως και το γεγονός οτι εμφανίζονται ως πόλεις εβραικές συνοικίες όπως η Βαρώνου Χιρς στην Θεσσαλονίκη με κάνει να πιστεύω οτι πρέπει να υπάρχουν και άλλα.

Ενδεικτικά αναφέρω ορισμένα ονόματα, κυρίως για τις μηχανές αναζήτησης: Μπενρουμπή, Καράσσο, Κοφινάς, Βραχάς, Μιούλερ, Ντε Μάγιο, Αλκαλάι, Σαπόρτα, Αμμάρ, Αβδελά, Μπατίνο, Καμπύλη, Κόβο, Φράνκο, Γιακοέλ, Λεβή, Λας, Μάτσα, Ματατιά, Νεγρίν, Πέρες, Σαλόμ, Βιτούλη, Σιμχά, Εσκενάζη, Ζακάρ, Γενή, Μπενζιγκάλιο, Μπρούδο, Μπενβενίστε, Μιζραχή, Ρεκανάτι, Φλωρεντίν, Αρδίτη, Ερρέρα, Μπενουζίλιο, Περαχιά, Μπαρτζιλάι, Μποτόν και άλλα.

Η λίστα αυτή περιλαμβάνει καταθέσεις, ακίνητα και μετοχές. Οι έχοντες ενδιαφέρον καλούνται να επισκεφθούν τη σελίδα της Εταιρίας  για την Επιστροφή των Περιουσιών Θυμάτων του Ολοκαυτώματος LTD. Εκεί μπορούν να ελέγξουν τους υπάρχοντες καταλόγους και να καταθέσουν την αίτηση τους, ακόμα και αν δεν εμφανίζονται στον κατάλογο. Η αίτηση μπορεί να γίνει ηλεκτρονικά, μέσω αλληλογραφίας ενώ υπάρχει και ειδική τηλεφωνική γραμμή για αιτήσεις από το εξωτερικό.

Οι ιδιοκτησίες, που δεν θα διεκδικηθούν, δια νόμου θα διατεθούν κατά προτεραιότητα προς επιζώντες του Ολοκαυτώματος που έχουν ανάγκη και στην συνέχεια σε εκπαιδευτικά ιδρύματα που διαιωνίζουν την μνήμη του Ολοκαυτώματος.

English

Im tirtsu, ein zo agada – If you will it, it shall not be a dream *

A stock from the greek company Salonika-Palestine SA, aimed in buying property in Palestine/Jewish Museum of Greece

A significant part of the effort to establish an independent state for the Palestinian Jews was based on the economic help of Jews from abroad who wished to aid the struggle for independence from Great Britain or they wanted to prepare the ground for their own immigration. This help, besides the donations, was comprised by the purchase of stocks of the Anglo-Palestine Bank, (the israeli equivalent of the National Bank – I remind you of this post on the term «Palestine»), by deposits to it, by purchasing of apartments or of plots of land.

With the proclamation of World War 2 the properties belonging to German and Italian Jews were confiscated by the British Government as enemy property and transfered to the office of the Guardian of Enemy Property. This act was extended to citizens of countries occupied by the Axis, including Greece. After the war and the 1948 War of Independence part of these assets were transferred to Britain, part remained property of the Israeli State and part property of israeli banks. The vast majority of the owners were murdered during the Shoah and nobody claimed these assets for decades. In 1996 an israeli historian discovered that the Israeli Government still held the possession of these properties and published an article which created a public outcry which led to the creation of a Knesset Investigative Committee and the creation of the state-owned, non-profit Company for Restitution of Holocaust Victims’ Assets LTD/  החברה לאיתור ולהשבת נכסים של נספי השואה).

The lists contains about 60.000 names and is constantly being updated since new evidence is still being discovered. From these, about 200 I presume that are Greek and even one Christian. The search results for Greece have many mistakes: they place Philipoupoli in Greece, while the rest of the cities are Salonika, Athens, Kavala, Corfu, Preveza, Rhodes, Ioannina/Jannena. The fact that the rest of the greek cities are absent, other mistakes like including Rhodes among the greek cities in 1939, including the fact that jewish quarters like Baron Hirsch in Salonika appear as cities, make me reasonably believe that there must be more.

Indicatively I shall mention some names, mainly for the search engines sake: Benroubi, Carasso, Cofinas, Vrachas, Muller, De Mayo, Alkalay, Saporta, Ammar, Avdela, Battino, Kampyli, Covo, Franko, Yacoel, Levy, Las, Mazza, Matatia, Negrin, Peres, Salom, Vitouli, Simcha, Eskenazy, Zacar, Yeni, Benzigaglio, Brudo, Benveniste, Mizrachi, Recanati, Florentin, Arditi, Errera, Benusiglio, Perahia, Barzilay, Boton and many others.

The list includes stocks, bank deposits and real estate. Those interested can contact the page of the Company for Restitution of Holocaust Victims’ Assets LTD. There they can check the existing catalogs and deposit their application, even if not included in the lists. The application can be done via Web, through mail and there is a special phone hotline for applications from abroad.

The properties not claimed will be, by Law, directed by absolute priority to Shoah survivors in need and then to educational institutions who perpetuate the memory of the Shoah.