Εβραίοι υποψήφιοι στη Θεσσαλονίκη με τον Γ.Μπουτάρη/Jewish candidates in Salonica with Y.Boutaris

Ελληνικά (english translation follows below)

Συνεχίζουμε την παρουσίαση των εβραίων υποψηφίων για τις δημοτικές εκλογές του 2010 με τους υποψηφίους Χασδάϊ Καπόν και Τίλντα Καράσσο-Καββασιάδη στον συνδυασμό του υποψηφίου δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη. Ενα συνδυασμό με έναν υποψήφιο δήμαρχο που δεν είναι συνδεδεμένος με μεσαιωνικά κατεστημένα στην Θεσσαλονίκη που έχουν βάλει το μίσος τους για τους Εβραίους της πόλης, την παλαιότερη θρησκευτική ομάδα της πόλης που ήταν εκεί για να υποδεχτεί τους χριστιανούς προσήλυτους όταν έφτασαν στην πόλη το 50 ΚΕ, να κυριαρχήσει έναντι του συμφέροντος του συνόλου των Θεσσαλονικέων. Επιπλέον οφείλω να παρατηρήσω με ιδιαίτερη ικανοποίηση οτι και οι δυο υποψήφιοι δεν αποτελούν τυχαίες υποψηφιότητες αλλά άτομα με ιδιαίτερη συμμετοχή στην τοπική κοινωνία και που παρουσιάζουν τα εχέγγυα όχι απλά για μια διαφορετική παρουσία, αλλά για την πλέον ικανή εκπροσώπηση των συμφερόντων της πόλης και την ανάπτυξη της με γνώμονα αποκλειστικά το συμφέρον των κατοίκων της και όχι την εξυπηρέτηση ιδεολογιών.

Και στους δύο εύχομαι καλή επιτυχία, ελπίζοντας να μπορέσουν να ξαναφέρουν στο Δημοτικό Συμβούλιο μια ικανή και δυνατή εβραϊκή φωνή σε μια πόλη που την έχει απελπισμένα ανάγκη.

O Χασδάϊ Καπόν ανήκει σε μια από τις παλαιότερες οικογένειες της πόλης, το επίθετο Καπόν εμφανίζεται στην Θεσσαλονίκη το 1550, ενώ η εντυπωσιακή του καριέρα μέχρι σήμερα θυμίζει τις εποχές που η Θεσσαλονίκη ήταν πραγματικά η σημαντικότερη πόλη των Βαλκανίων αφήνοντας πίσω το Βελιγράδι, την Σόφια ή την Αθήνα. Με μια οικογενειακή ιστορία συνυφασμένη με την βιομηχανική ανάπτυξη της πόλης και σπουδές στο London School of Economics στο Ηνωμένο Βασίλειο και Georgetown University στις ΗΠΑ, σημείωσε μια αξιοσημείωτη καριέρα στον χρηματοπιστωτικό τομέα που κορυφώθηκε με την ίδρυση της Ωμέγα Τράπεζας και Ωμέγα Χρηματιστηριακής. Σήμερα συνεχίζει με την Proton Bank, που απορρόφησε την Ωμέγα Τράπεζα, όπως και με ένα από τα γνωστότερα bistrot της πόλης, το Cafè Balkan.

Στο παρελθόν υπήρξε εκλεγμένο μέλος του Συμβουλίου της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης αλλά και μέλος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου, με συμμετοχές σε διάφορες επιτροπές αλλά και στα φιλανθρωπικά ιδρύματα του Γηροκομείου Σαούλ Μοδιάνο και Νισσήμ. Η συμμετοχή του όμως δεν περιορίζεται στην κοινοτική ζωή αλλά εμπλουτίζεται από την συμμετοχή του στην ΧΑΝΘ, όπως και στα δρώμενα του Αμερικανικού Κολεγίου Ανατόλια. Ένας άνθρωπος ιδιαίτερα ικανός που έχει μπορεί να φέρει μια διαφορετική πνοή στην διαχείριση του Δήμου Θεσσαλονίκης. Ευγενικά δέχτηκε να απαντήσει σε ορισμένες ερωτήσεις και τον ευχαριστώ.

1. Ποια είναι η ενασχόληση σου με την εβραϊκή ζωή;

Έχω υπάρξει μέλος της επιτροπής ίδρυσης του Εβραϊκού Μουσείου  Θεσσαλονίκης και επί σειρά ετών της Επιτροπής Ακίνητων και άλλων επιτρόπων. Είμαι μέλος του Δ.Σ. των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων Γηροκομείο Σαούλ Μοδιάνο και Νισσήμ. Μέλος της Γ.Σ. της Ι.Κ.Θ. από το 2000-2009, μέλος του Δ.Σ. της Ι.Κ.Θ. 2000-2004 και μέλος του Κ.Ι.Σ. το 2001-2009.

2. Πώς κρίνεις την συμμετοχή των εβραίων στην δημόσια ζωή σήμερα ; Αν δεν είναι ικανοποιητική που πιστεύεις οτι οφείλεται;

Ανεπαρκή. Στις φοβίες και στα τραύματα του πολέμου, στη δυσπιστία της κοινωνίας να προωθήσει Ελληνες Εβραίους σε δημόσια αξιώματα, αλλά και στην δική μας εσωστρέφεια.

3. Τι πιστεύεις οτι μπορείς να προσφέρεις ως Έλληνας Εβραίος στον Δήμο σου;

Το βασικό μου προσόν δεν είναι το θρήσκευμα μου, αν και είμαι υπερήφανος για αυτό, αλλά η όρεξη για προσφορά, οι οικονομικές μου γνώσεις, τόσο χρήσιμες σε τέτοιες εποχές, και η ικανότητα μου να ασκώ διοίκηση. Εμπνεόμενος από τον Γιάννη Μπουτάρη και αγανακτισμένος από την παρούσα κατάσταση στο Δήμο Θεσσαλονίκης θέλω και μπορώ να δώσω πολλά.

Η Τίλντα Καράσσο-Καββασιάδη ανήκει και αυτή σε μια από τις παλαιότερες οικογένειες της πόλης μιας και το επώνυμο Καράσσο πρωτοεμφανίζεται το 1572. Με πτυχία οικονομικών από την Ανωτάτη Βιομηχανική και το Πανεπιστήμιο Ζυρίχης με το οποίο συνεργάσθηκε επί χρόνια ως συνεργάτης στο Ινστιτούτο Κοινωνικών και Οικονομικών Επιστημών – σήμερα δραστηριοποιείται και αυτή στον χρηματο-οικονομικό τομέα.

Είναι από τους παλαιότερους συνεργάτες της ομάδας Μπουτάρη και υπεύθυνη του Τομέα Οικονομικών του συνδυασμού, ενώ το όνομα της συνδέεται με πλήθος δραστηριοτήτων στην τοπική ζωή της πόλης όπως η συμμετοχή της στο Δ.Σ. του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, στην Επιτροπή Πολιτιστικών της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης, στην Ομάδα Εθελοντισμού του Αμερικανικού Κολλεγίου Ανατόλια από το οποίο αποφοίτησε και σε διάφορες δραστηριότητες των Οικονομικού και Επαγγελματικού Επιμελητηρίων στα οποία ανήκει. Δυστυχώς, παρά τις συστηματικές προσπάθειες μου, δεν μπόρεσα να επικοινωνήσω έγκαιρα ώστε να θέσω και σε αυτή τις ίδιες ερωτήσεις.

————————————————————————-

Εnglish

We continue with the presentation of Jewish candidates for the municipal elections of 2010 with  candidates Hasdai Capon and Tilda Carasso-Kawasiadi who both run with the candidate mayor for Salonica Yiannis Boutaris. A ticket which is not tied with the Dark Ages establishment of Salonica which has put its hate towards the Jews, the oldest religious community of the city which was there to greet the new Christian faith when it arrived in 50 CE, to dominate over the interest of the entire city. I would also like to add, with extreme satisfaction, that both are not random candidates but strong personalities with an intense participation in local life which presents the guarantees not only for a culturally diverse presence but for the efficient service of the interests of the city and its development in the interest of its citizens and not subservient to ideologies.

To both I wish good luck, hoping that they are able to bring back to the City Council a loud and efficient Jewish voice in a city which is in desperate need of.

Because of time constraints I am not able to translate the whole text of the interviews but only the introductory presentation texts – my apologies to my international readers who are welcome to use Google Translate for a glimpse into the candidates.

Hasdai Capon is part of one of the oldest families of the city, the surname Capon appears in Salonica in 1550, while his impressive career reminds the times when Salonica was indeed the most important city of the Balkans leaving behind Sofia, Belgrade or Athens. With a family history linked with the industrial history of the city and studies in the London School of Economics and in Georgetown University in the USA, he pursued a career in the economic sector which culminated with the founding of Omega Bank. Today he continues in the board of Proton Bank, which absorbed Omega Bank, but also with one of the city’s most famous bistrot, Cafè Balkan.

In the past he has been an elected member of the Board of the Jewish Community of Salonica, member of the Central Jewish Board of Greece and also participated in various communal committees and in the charity foundations Saul Modiano Elder’s Home and Nissim. His participation is not limited to communal life but is enriched by his participation in the activities of the salonican chapter of the YMCA and these of the American College of Anatolia. A man particularly capable which can bring a new breath to the management of the Municipality of Salonica.

Η Tilda Carasso-Kawasiadi is also part of one of the oldest families of the city since the surname Carasso appears already in 1572. With degrees in Economics in the universities of Salonica and Zurich, with which she collaborated for years as a scientific advisor for the Institute of Social and Economic Sciences – today she is also active in the economic sector.

She is one of the oldest collaborators of the Boutaris ticket and responsible for the Economics Committee. Her name is linked to a multitude of activities in local life like her participation in the board of the State Museum for Modern Art, in the Committee for Cultural Activities of the Jewish Community, in the Volunteers Group of the American College of Anatolia from which she graduated but also activities of the Economic and Bussiness chambers she is part of.

Ο Ελληνας στρατιώτης Μεβοράχ και ο Γάλλος στρατιώτης Κοέν/Greek soldier Mevorach and french soldier Cohen

Ελληνικά (english translation follows below)

Έκκληση της ΙΚΑ/πηγή: Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος

Στις 28 Οκτωβρίου του 1940 η Ιταλία εισβάλει στην Ελλάδα και αυτή η εισβολή σηματοδοτεί την είσοδο της Ελλάδας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και αν για τους Εβραίους των Παλαιών Χωρών η πλήρης συμμετοχή στην πολεμική προσπάθεια ήταν κάτι δεδομένο, η ασφάλεια που είχε προσφέρει το καθεστώς του δικτάτορα Ι.Μεταξά στους Εβραίους των Νέων Χωρών σε αντίθεση με την αντισημιτική πολιτική του Ε.Βενιζέλου, όπως και το ευρύτερο πατριωτικό κλίμα έκαναν χιλιάδες Εβραίους να καταταγούν με ενθουσιασμό μαζί με τους Χριστιανούς συμπολίτες τους στον Ελληνικό Στρατό – ενδεικτική είναι η ανακοίνωση της Κοινότητας των Αθηνών στην φωτογραφία αριστερά. Άλλωστε η εβραϊκή συμμετοχή στο Ελληνικό Στρατό είχε ήδη ξεκινήσει το 1897 και ανώτεροι αξιωματικοί όπως ο Μαρδοχαίος Φριζής ήταν ήδη βετεράνοι το 1940 έχοντας συμμετάσχει στις μάχες του Α’ΠΠ και της Μικράς Ασίας το 1921. Χαρακτηριστικά  αναφέρουμε οτι προπολεμικά η μαζική συγκέντρωση Εβραίων στο 50ο Σύνταγμα Πεζικού που έδρευε στην Θεσσαλονίκη, είχε οδηγήσει στην ανεπίσημη μετονομασία του σε Συντάγμα Κοέν. Από αυτούς τους 12.898 Εβραίους στρατιώτες, έπεσαν υπέρ της πατρίδας οι 513 και ανάμεσα τους βρίσκεται και ο Λιάος Μεβοράχ από την Θεσσαλονίκη με τον οποίο θα ασχοληθούμε σήμερα.

Το μνημείο για τους πεσόντες στο Νέο Εβραικό Νεκροταφείο

 

η μάχη/πηγή: ΓΕΣ

Ο Λιάος (Ελιάου) Μεβοράχ, γιος του Μοσέ «έπεσε υπέρ της πατρίδας» στις 11 Μαρτίου του 1941, περίπου 1 μήνα πριν οι Γερμανοί προσέλθουν εσπευσμένα προς βοήθεια των Ιταλών που είχαν ηττηθεί και υποχωρούσαν μέσα στην Αλβανία. Σκοτώθηκε στο πεδίο της μάχης – συγκεκριμένα στην κοιλάδα της Μετζγκοράνης στο Τεπελένι, μαζί με άλλους στρατιώτες του 67ου Συντάγματος Πεζικού της ΧVΙΙ Μεραρχίας. Η απώλεια του έγινε κατά τη διάρκεια  της τρίτης ημέρας της Εαρινής Επίθεσης των Ιταλών – αντίπαλοι του ήταν τμήματα Αλπινιστών της 24ης Μεραρχίας Πεζικού «Pignerolo» που επιχειρούσαν, μετά από βομβαρδισμό, να καταλάβουν τα υψώματα Μετζγκοράνη και 1437 αποτυγχάνοντας και καταλήγοντας αιχμάλωτοι την επόμενη μέρα χάρη σε καταδρομική ενέργεια των ελληνικών δυνάμεων. Υπήρξε τυχερός και η σωρός του μπόρεσε να μεταφερθεί στην Θεσσαλονίκη για να ταφεί σύμφωνα με το εβραϊκό τυπικό στο μεγαλύτερο εβραϊκό νεκροταφείο του κόσμου, αυτό της Θεσσαλονίκης.

τμήμα λίστας Εβραίων πεσόντων/πηγή: Σύλλογος Απογόνων Θυμάτων Ολοκαυτώματος

Το νεκροταφείο μετά τον πόλεμο, πίσω το γιαπί της Φυσικομαθηματικής Σχολής/ πηγή: Lohamei HaGetaot

Η αιώνια ανάπαυση του, μιας και σύμφωνα με την εβραϊκή θρησκεία απαγορεύεται αυστηρά την εκταφή των νεκρών, δεν διάρκεσε πολύ: μόλις ένα χρόνο αργότερα, τον Δεκέμβριο του 1942, ο Δήμος Θεσσαλονίκης και η Γενική Διοίκηση (η τότε ονομασία του Υπουργείου Β.Ελλάδος) καταφέρνουν να πάρουν την άδεια από την Γερμανική Στρατιωτική Διοίκηση ώστε να καταστρέψουν το νεκροταφείο – μια παλιά τους επιθυμία. Ακόμα και τότε ο Λίαος Μεβοράχ είχε την ευκαιρία να γλιτώσει μιας και οι Γερμανοί επέτρεψαν να σωθούν οι τάφοι νεώτεροι των 30 ετών – δυστυχώς η μανία των τοπικών αρχών δεν σεβάσθηκε ούτε την γερμανική διαταγή.

Για τον Λίαο (Ελιάου) Μεβοράχ δε μπορώ να βρω πολλές πληροφορίες γιατί τα αρχεία της Κοινότητας εκλάπησαν από τους Γερμανούς, κατέληξαν στην Σοβιετική Ένωση και μόλις πριν λίγα χρόνια η Κοινότητα Θεσσαλονίκης μπόρεσε να πάρει αντίγραφα τους. Από μια λίστα με 13.000 νεκρούς που δολοφονήθηκαν στο Άουσβιτς μπόρεσα να εντοπίσω μια οικογένεια Μεβοράχ που έμενε στην οδό Αετοράχης 30. Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος οτι είναι η δική του αλλά το Μεβοράχ δεν είναι κοινό επίθετο και φαίνεται ένας Λεόν Μεβοράχ να είναι και αυτός γιος του Μοσέ – ίσως ο αδερφός του Λιάου.

10005720 ΜΕΒΟΡΑΧ ΑΒΡΑΑΜ AVRAAM ΙΩΣΗΦ ΑΕΤΟΡΑΧΗΣ 30 2 1E+07 ΜΕΒΟΡΑΧ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ
10005722 ΜΕΒΟΡΑΧ ΑΝΝΑ ANNA ΑΕΤΟΡΑΧΗΣ 30 0 1E+07 ΜΕΒΟΡΑΧ ΛΕΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ
10005724 ΜΕΒΟΡΑΧ ΙΩΣΕΦ JOSEF ΛΕΩΝ ΑΕΤΟΡΑΧΗΣ 30 0 1E+07 ΜΕΒΟΡΑΧ ΑΝΝΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ
10005721 ΜΕΒΟΡΑΧ ΛΕΩΝ LEON ΜΩΣΣΕ ΑΕΤΟΡΑΧΗΣ 30 3 1E+07 ΜΕΒΟΡΑΧ ΑΝΝΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ
10005723 ΜΕΒΟΡΑΧ ΜΑΙΡ MAIR ΛΕΩΝ ΑΕΤΟΡΑΧΗΣ 30 0 1E+07 ΜΕΒΟΡΑΧ ΑΝΝΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ

Ο τάφος του Λιάου Μεβοράχ καταστράφηκε και τα οστά του είτε βρίσκονται  σήμερα ακόμα μέσα στο χώρο της Πανεπιστημιούπολης, είτε έγιναν γεύμα για τα αδέσποτα ζώα όπως τα οστά στην φωτογραφία αριστερά. Το μόνο που απέμεινε από τον Λιάο Μεβοράχ υπήρξε η ταφόπλακα του της οποίας η τύχη έφερε να επιβιώσει και να μην γίνει πεζοδρόμιο ή πισίνα για τους γερμανούς αξιωματικούς και ούτε να λεηλατηθεί από την Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης για να επισκευάσει τις εκκλησίες της.

Αυτή η ταφόπλακα, μαζί με μια άλλη μιας γυναίκας, πρόσφατα στάλθηκαν στο Μουσείο Μνήμης Ολοκαυτώματος των ΗΠΑ (η ανακοίνωση του ΚΙΣ) και σε αντάλλαγμα η Ι.Κ.Θ. θα λάβει υψηλής ποιότητας αντίγραφα των αρχείων της Κοινότητας που εκλάπησαν από τους Γερμανούς, όπως και θα βελτιωθεί η προβολή της Κοινότητας της Θεσσαλονίκης σε ένα μουσείο που κατάφερε να έχει περισσότερους από 30.000.000 επισκέπτες και 90 αρχηγούς κρατών μέσα σε 18 χρόνια. Αυτό το ταξίδι, όπως και η συνεργασία με το αμερικανικό μουσείο εγκρίθηκαν από την Αρχαιολογική Υπηρεσία και υπήρξαν η αφορμή για μια μικρή τελετή στο Νέο Εβραϊκό Νεκροταφείο της Θεσσαλονίκης που καλύφθηκε με θετικά σχόλια από τα τοπικά Μ.Μ.Ε.

Η ταφόπλακα δεξιά είναι του Λίαου Μεβοράχ - αριστερά η πρόξενος των ΗΠΑ C.Kay και δεξιά ο πρόεδρος της ΙΚΘ, Ν.Σαλτιέλ/ πηγή: ΚΙΣ

Η συγκεκριμένη είδηση θα την είχα προσπεράσει αν ένας πολύτιμος φίλος δεν είχε θελήσει να μου στείλει φωτογραφίες από έναν άλλο εβραϊκό τάφο που ακόμα υπάρχει σήμερα στην Θεσσαλονίκη. Αφορά τον γάλλο στρατιώτη Ζοζέφ Κοέν που έπεσε «για την δόξα της Γαλλίας» στο μέτωπο της Σαλονίκης κατά την διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και θάφτηκε στο Συμμαχικό Νεκροταφείο του Λεμπέτ στο Ζεϊτενλίκ Θεσσαλονίκης. Στην φωτογραφία αριστερά μπορείτε να δείτε το τάφο του, με το Μαγκέν Νταβίντ/Αστρο του Δαυίδ, χαραγμένο πάνω στο σταυρό με το όνομα του.

Η συγκεκριμένη φωτογραφία με εξέπληξε γιατί καταρχήν οι τάφοι των εβραίων στρατιωτών στο Ζεϊτενλίκ που στεγάζει τους πεσόντες της Αντάντ από Γαλλία, Μ.Βρετανία, Σερβία, Ρωσία και Ιταλία, είναι οι παλαιότεροι μη-συλημένοι εβραϊκοί τάφοι που υπάρχουν σήμερα  στην Θεσσαλονίκη, μιας και παλαιότεροι εβραϊκοί τάφοι έχουν καταστραφεί είτε με δόλο, είτε από την φθορά του χρόνου. Αλλά ταυτόχρονα με έκανε να σκεφτώ για την τύχη των σωρών των Εβραίων στρατιωτών που έπεσαν για τις πατρίδες τους και τον σεβασμό που έδειξαν αυτές οι πατρίδες στην θυσία τους.

Όταν τα μέλη της δική μου οικογένειας φορούσαν το χακί και ανέβαιναν να υπερασπιστούν την πατρίδα τους το 1940, αμφιβάλλω αν θα πίστευαν οτι η τύχη της σωρού του Λίαου Μεβοράχ και των υπόλοιπων εβραίων στρατιωτών θα ήταν η ανταμοιβή τους για την θυσία τους. Χαρούμενη 28η Οκτωβρίου.

Στην σειρά Εβραίοι στον Ελληνικό Στρατό:

1. Τα “Συντάγματα Κοέν” – η ελληνοεβραϊκή συμμετοχή στον Β’ΠΠ
   
2. Οι Εβραίοι του 15ου Συντάγματος Πεζικού/The Jews of the 15th Infantry Regiment

———————————————————————

English

Appeal by the JCA/source:Jewish Museum of Greece

On the 28th of October 1940 Italy invades Greece and this action marks the entrance of Greece into the Second World War. The safety provided by the dictator Metaxa regime, in antithesis to the antisemitic policies adopted by the Venizelos goverments, coupled with the enthusiastic patriotic explosion of sentiments that swiped through Greece made thousands of Greek Jews join enthusiastically the ranks of the Greek Army – indicatively one can see the announcement by the Athens Community in the left side. Besides one must remember that jewish participation in the Greek Army had began already in 1897 and higher officers like Mardoheos Frizis were already veterans by 1940, having participated in WW1 and in the battles of the Asia Minor Campaign in 1921. A measure of the jewish presence in the army, before the war, is the massive participation of Jews in the 50th Regiment that was based in Salonica and had warranted its new unofficial name as Cohen Regiment. Among these 12.898 soldiers, 513 died defending their country and among them is Liao Mevorach from Salonica, with whom we will deal today

The monument for the fallen Jewish soldiers of WW2 in the New Jewish Cemetery of Salonica

the battle/source: ΓΕΣ

Liaos (Eliyahu) Mevorach, son of Moshe «fell in the line of duty» on March 11th, 1941 about a month before the hurried german invasion in aid of the beaten and retreating deep inside Albania Italians. He was killed in action, in the valley of Metzgorani near Tepelenë, Albania together with other soldiers of the 67th Infantry Regiment of the ΧVΙΙ Division of the Greek Army. His loss occurred during the 3rd day of the Spring Attack of the Italians in an effort to regain lost ground – his opponents were Alpini from the 24th Infantry Division «Pignerolo» which were attempting, subsequent to bombardment, to capture the Metzgorani and 1437 hills and failing, only to end up as prisoners thanks to a incursion by the greek forces the next day. He was lucky and his body was able to travel to Salonica and be buried in the biggest Jewish cemetery in the world, the one of Salonica.

 

part of a list of Jewish soldiers killed in action/source: Association of Shoah victims Descendants

Τhe cemetery after the war, behind the new building of the Physics Faculty/ source: Lohamei HaGetaot

His eternal rest, since the exhumation of the dead is strictly forbidden in the Jewish religion, did not last long: just a year later, in December of 1942 the Municipality of Salonica and the General Governorship, (the, then, name of the Ministry of Northern Greek Affairs), managed to receive the permission by the German Military Command to destroy the cemetery – a longtime desire. But even then Liao Mevorach had the chance to escape that destiny, since the Germans had allowed the tombs younger by 30 years to be saved; unfortunately the fury of the local authorities did not take  into account the german order, thus destroying Mevorach’s last resting place.

About Liaos (Eliyahu) Mevorach I could not find many information because the archives of the Jewish Community of Salonica were stolen by the Germans, ended up in the Soviet Union and only a few years ago the Community managed to get copies. From a list of 13.000 Salonican Jews murdered in Auschwitz I managed to locate a Mevorach family living in 30, Aetorachis str. I am not certain that it is his but Mevorach is not a common surname and I can see a Leon Mevorach also being the son of Moshe, perhaps the brother of Eliyahu.

10005720 ΜΕΒΟΡΑΧ ΑΒΡΑΑΜ AVRAAM ΙΩΣΗΦ ΑΕΤΟΡΑΧΗΣ 30 2 1E+07 ΜΕΒΟΡΑΧ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ
10005722 ΜΕΒΟΡΑΧ ΑΝΝΑ ANNA ΑΕΤΟΡΑΧΗΣ 30 0 1E+07 ΜΕΒΟΡΑΧ ΛΕΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ
10005724 ΜΕΒΟΡΑΧ ΙΩΣΕΦ JOSEF ΛΕΩΝ ΑΕΤΟΡΑΧΗΣ 30 0 1E+07 ΜΕΒΟΡΑΧ ΑΝΝΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ
10005721 ΜΕΒΟΡΑΧ ΛΕΩΝ LEON ΜΩΣΣΕ ΑΕΤΟΡΑΧΗΣ 30 3 1E+07 ΜΕΒΟΡΑΧ ΑΝΝΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ
10005723 ΜΕΒΟΡΑΧ ΜΑΙΡ MAIR ΛΕΩΝ ΑΕΤΟΡΑΧΗΣ 30 0 1E+07 ΜΕΒΟΡΑΧ ΑΝΝΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ

The grave of Liaos Mevorach was destroyed and his bones are either in the ground of the campus of the Aristotle University built on top of the cemetery or became lunch to the stray dogs like the bones in the photo on your left. The only thing that survived was his tombstone which was lucky enough not to become a pavement or a swimming pool for german officers or snatched by the Holy Metropolis of Salonica to repair its churches.

This tombstone, together with the one of a woman, were recently sent to the United States Holocaust Memorial Museum (the announcement by the Central Jewish Board) and in exchange the Jewish Community of Thessaloniki would receive high quality copies of the archives of the Community and also improve the promotion of the Community in a museum which managed to have more than 30.000.000 visitors and 90 heads of State within 18 years. This travel and the cooperation with the american museum were of course subject to the consent of the Archeological Service and were the occasion for a small ceremony which was drew favorable comments by the local media.

The tombstone of Liaos Mevorach in the left - on the left the US Consul C.Kay and on the right the president of the JCT D.Saltiel/ source: CJB

This particular piece of news would not have grabbed particularly my attention, wasn’t for another photo sent by a dear friend. This photo depicted the grave of another Jew, the french soldier Joseph Cohen who died «for the glory of France» in the Salonica Front during WW1 and buried in the Allied Military Cemetery of Lembet in Zeitenlik, Salonica.  In the photo in the left one can see his grave with the Magen David/Star of David carved on the cross with his name.

This photo surprised me because, to the best of my knowledge, these tombs of Jewish soldiers in Zeitenlik, which houses the graves of the Antante allies France, Great Brittain, Serbia, Russia and Italy, are the oldest non-desecrated Jewish tombs in Salonica since older jewish tombs have not survived either due to  malice or the decay of time. But on the same moment it made me think about the fate of the bodies of the Jewish soldiers who died for their countries and the respect that their motherlands showed for their sacrifice.

When members of my family wore the khaki military uniform and went to defend their motherland in 1940, I doubt that they would ever believe that the fate of the body of Eliyahu Mevorach and the rest of the fallen Jewish soldiers would be the reward for their sacrifice. Happy 28th of October National Holiday.

Jews in the Greek Army series:

1. Cohen Regiments – Greek Jewish participation in WW2
   
2. The Jews of the 15th Infantry Regiment

 

http://www.ushmm.org/museum/press/kits/details.php?content=99-general#facts

Εβραίοι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι, μια νέα γενιά/Jews as city councilor candidates, a new generation

Ελληνικά (english translation follows below)

Γηραιός Εβραίος ψηφίζει στις εκλογές του 1920/πηγή: sarantakos.wordpress.com

Πριν τον Β’ΠΠ η εβραϊκή παρουσία στην ελληνική πολιτική σκηνή ήταν έντονη με δεκάδες δημοτικούς σύμβουλους, βουλευτές και πολιτευτές· σε αυτό το ιστολόγιο έχουμε ήδη δει βουλευτές σαν τον Μέντες Μπεσαντζή από την Θεσσαλονίκη ή τον Μαυρίκιο Κοφινά που υπήρξε όχι μόνο βουλευτής αλλά και πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου του Βόλου. Μια κατάσταση που δυστυχώς μετά τον πόλεμο άλλαξε άρδην κυρίως λόγω της αριθμητικής μείωσης του πληθυσμού αλλά και λόγω της επικράτησης ιδεολογιών που απέκλειαν τους μη-Χριστιανούς πολίτες από την συμμετοχή τους στην δημόσια ζωή. Αυτές οι δύσκολες συνθήκες συνέτειναν στην δημιουργία ενός κλίματος εντός του Ελληνικού Εβραϊσμού ότι η συμμετοχή στα κοινά είναι αδύνατη ή/και επικίνδυνη. Ένα συναίσθημα που μάλλον δικαιολογείται από την διαπίστωση οτι σήμερα, το 2010 και όχι το μετεμφυλιακό 1960, δεκάδες πολιτικοί γίνονται δέκτες της «κατηγορίας» οτι είναι Εβραίοι, ωσάν απόδειξη προδοσίας, ενώ στην πραγματικότητα ελάχιστοι Εβραίοι ασχολούνται με την πολιτική και κανείς σε εθνικό επίπεδο αν εξαιρέσει κανείς τον Σαμπετάϊ Μάτσα του μικρού Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος.

Σαμπετάϊ Μάτσας

Έκτοτε σποραδικές παρουσίες υπήρξαν αλλά διαπιστώνω οτι σιγά-σιγά αυτές οι παρουσίες πληθαίνουν παρά το γεγονός οτι η κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί. Αυτό το γεγονός  αποδεικνύει οτι τα, δικαιολογημένα τότε, φοβικά σύνδρομα του μεταπολεμικού Εβραϊσμού δεν οφείλουν να έχουν σήμερα θέση σε μια κοινότητα που διαθέτει σήμερα μια λαμπρή παρουσία στην πνευματική και οικονομική ζωή αυτής της χώρας. Σήμερα είμαι περήφανος να παρουσιάσω δυο νέους εκπροσώπους αυτής της γενιάς: την Μπέττυ Χαλέγουα στην Αθήνα και τον Ηλία Πέσσαχ στην Θεσσαλονίκη. Και οι δύο δέχτηκαν ευγενικά να απαντήσουν σε ορισμένες ερωτήσεις σε θέματα εβραϊκού περιεχομένου και τους ευχαριστώ θερμά – θα ακολουθήσουν και άλλες παρουσιάσεις υποψηφίων που θα μπορέσω να εντοπίσω. Θα ήθελα μόνο να τονίσω οτι σκοπός μου δεν είναι να σας προτείνω τον χ Εβραίο υποψήφιο, αλλά απλά να παρουσιάσω μια όψη της Εβραϊκής Ζωής στην Ελλάδα και ακριβώς για αυτό οι ερωτήσεις περιορίζονται σε αυτή την θεματολογία.

Ο Ηλίας Πέσσαχ είναι ένας νεαρός Θεσσαλονικιός 30 ετών, ειδικευόμενος γιατρός. Η υποψηφιότητα για δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Θεσσαλονίκης με τον Κ.Γκιουλέκα είναι φυσικό επακόλουθο της έντονης δραστηριότητας του στα νεανικά και φοιτητικά του χρόνια. Είτε μιλάμε για την πολυετή ενασχόληση του στους Ναυτοπροσκόπους του Λευκού Πύργου, είτε για την δραστηριοποίηση του στην ΔΑΠ και στον Ροταριανό Όμιλο Ιωαννίνων κατά την διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων ο Η.Πέσσαχ συμμετείχε ως ενεργός πολίτης στην ζωή της κοινωνίας στην οποία ζούσε. Ακόμα και μετά το πτυχίο συνέχισε ως Πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων Ιατρικής Σχολής Ιωαννίνων ενώ ταυτόχρονα διατέλεσε και εκλεγμένος μέλος του Δ.Σ. της Εβραϊκής Νεολαίας Ελλάδος (ΕΝΕ). Αξίζει να σημειωθεί οτι ο Η.Πέσσαχ έκοψε πρώτος το νήμα για αντισημιτικά σχόλια για την υποψηφιότητα του όπως μπορείτε να δείτε σε αυτό το, μάλλον παρανοϊκό, ιστολόγιο.

1. Ποια είναι η ενασχόληση σου με την εβραϊκή ζωή στην Ελλάδα;

Καλώς ή κακώς, θρήσκος δεν είμαι. Παρολαυτά, η ενασχόλησή μου με την εβραϊκή ζωή είναι συνεχής. Είτε με την διαρκή παρουσία μου κάθε Παρασκευή για τον εορτασμό του Σαμπάτ στην κοινότητά μας στα παιδικά μου χρόνια, είτε ως μαθητής του εβραϊκού δημοτικού σχολίου μας, είτε ως μικρός κατασκηνωτής, είτε αργότερα στα Ιωάννινα ως φοιτητής και ασκούμενος ιατρός με τη συμμετοχή μου σε όλες τις δράσεις της εκεί κοινότητας, είτε ως γ.γ. Εβραϊκής Νεολαίας Ελλάδος επι 2,5 χρόνια, είτε ως γιατρός στην κατασκήνωση μας, είτε ως συνεπής blogger στο διαδίκτυο, πάνω σε θέματα εβραϊσμού και αντισημιτισμού. Οι γιορτές μας, οι παραδόσεις μας, η κοινή μας καθημερινότητα, και τα προβλήματά μας ακόμα, ήταν πάντα κομμάτι και της δικής μου ζωής και καθημερινότητας.

2. Πώς κρίνεις την συμμετοχή των εβραίων στην δημόσια ζωή σήμερα ; Αν δεν είναι ικανοποιητική που πιστεύεις οτι οφείλεται;

Οι έλληνες εβραίοι, και κυρίως οι νέα γενιά – η δική μου γενιά –  νομίζω κρατούν στάση αναμονής. Δεν συμμετέχουν όσο θα μπορούσαν στα κοινά και θα έλεγα ότι μάλλον κρατούν αποστάσεις ασφαλείας από τα όσα διαδραματίζονται γύρω μας. Αυτό μάλλον συμβαίνει από ανασφάλεια πιο πολύ, αλλά και η καθημερινότητα με τα προβλήματά της παίζει και το δικό της ρόλο στη στάση αυτή. Ωστόσο, το θετικό είναι πως έστω και ως παρατηρητές, οι έλληνες εβραίοι σήμερα γνωρίζουν τι γίνεται γύρω τους.

3. Τι πιστεύεις οτι μπορείς να προσφέρεις ως Έλληνας Εβραίος στον Δήμο σου;

Ένας Έλληνας Εβραίος στη Θεσσαλονίκη ως δημοτικός σύμβουλος, μπορεί να προσφέρει ότι και κάθε δημοτικός σύμβουλος για τους συμπολίτες του. Θέλω να προσφέρω τις υπηρεσίες μου και στους υπόλοιπους συμπολίτες μου, αποδεικνύοντας  έτσι έμπρακτα ότι εβραίοι και χριστιανοί στη Θεσσαλονίκη – αλλά και στην Ελλάδα όλη – είμαστε πάνω απ όλα αδέρφια και έλληνες με κοινούς στόχους και κοινά προβλήματα. Επιπλέον όμως, μέσα από την εργασία του και το έργο του, θα μπορεί να αποτελεί περίτρανη απόδειξη πως οι έλληνες εβραίοι είναι πάνω απ όλα έλληνες.

Η Μπέτυ Χαλέγουα είναι μια νεαρή Αθηναία 22 χρονών, φοιτήτρια στο τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Πειραιά. Ζει στα Μελίσσια από τα 3 χρόνια και κατεβαίνει ως δημοτική σύμβουλος με τον συνδυασμό του Μανώλη Γραφάκου για τον Δήμο Πεντέλης. Η υποψηφιότητα της είναι ουσιαστικά η πρώτη επαφή με τα κοινά, αν και μικρότερη δραστηριοποιήθηκε στην τοπική ζωή σαν μαθήτρια του Γυμνασίου/Λυκείου Ν.Πεντέλης, αθλήτρια στον τοπικό σύλλογο βόλεϊ αλλά και ως εκλεγμένο μέλος του Δ.Σ. της Εβραϊκής Νεολαίας Αθηνών. Αξίζει να σημειωθεί οτι παρά την μικρή της ηλικία έχει ήδη εργαστεί σε διάφορες θέσεις όπως στις πανελλήνιες εβραϊκές κατασκηνώσεις και σε τμήματα τηλεφωνικής εξυπηρέτησης όπως αυτό του ΟΤΕ.

1. Ποια είναι η ενασχόληση σου με την εβραϊκή ζωή στην Ελλάδα;

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, τηρώ τα βασικά έθιμα και παραδόσεις του Εβραϊσμού, και όχι μόνο. Οι γονείς μου με μεγάλωσαν, δίνοντας μου όλες τις δυνατές γνώσεις όσον αφορά την θρησκεία μας, έμαθα να τηρώ τις γιορτές του Εβραϊσμού, να σέβομαι το Σαμπάτ, να ανάβω τα κεριά κάθε Παρασκευή βράδυ και να επισκέπτομαι όσο πιο συχνά μπορώ την συναγωγή μας. Τελείωσα το Εβραϊκό Δημοτικό Σχολείο της Αθήνας και από 7 χρονών μετέχω κάθε καλοκαίρι στην εβραϊκή κατασκήνωση. Μεγαλώνοντας άρχισα να συμμετέχω στις εκδηλώσεις της ΕΝΕ (Εβραϊκή Νεολαία Ελλάδος ) και τώρα πια αποτελώ μέλος της ΕΝΑ (Εβραϊκή Νεολαία Αθήνας).

2. Πώς κρίνεις την συμμετοχή των εβραίων στην δημόσια ζωή σήμερα ; Αν δεν είναι ικανοποιητική που πιστεύεις οτι οφείλεται;

Ας μην κρυβόμαστε, η συμμετοχή των Εβραίων στην δημόσια ζωή, δεν είναι ικανοποιητική. Πόσοι Εβραίοι πολίτικοι, στρατιωτικοί ή άλλα γνωστά δημόσια πρόσωπα υπάρχουν σήμερα στην Χώρα μας; Αυτό πιθανότατα να οφείλεται σε ιστορικούς παράγοντες, καθώς και σε ρατσιστικούς λόγους. «Γιατί να συμμετέχω στην δημόσια ζωή της χώρας μου, αν είμαι προκατειλημμένος από πριν, οτι θα αντιμετωπίσω την ρατσιστική στάση κάποιων;» Ακόμα ένας λόγος κατ’εμε, είναι ο αντισημιτισμός που υπάρχει την σημερινή εποχή στην Ελλάδα και όχι μόνο.

3. Τι πιστεύεις οτι μπορείς να προσφέρεις ως Ελληνίδα Εβραία στον Δήμο σου;

Στο δήμο μου, έχω σκοπό να ασχοληθώ με τα θέματα της νεολαίας και του αθλητισμού. Οι ιδέες ενός νέου ανθρώπου, πάντα είναι πιο πρωτοποριακές και ας είναι καμιά φορά μη πραγματοποιήσιμες. Θα μπορούσαμε να οργανώσουμε διάφορες εκδηλώσεις για την νεολαία, να δημιουργήσουμε επιπλέον προνομία για τους δημότες όσον άφορα τον αθλητισμό και γενικά να δραστηριοποιηθούμε με στόχο την νεολαία. Συνήθως δίνεται προτεραιότητα σε θέματα δρόμων, πάρκων και καθημερινών διευκολύνσεων με αποτέλεσμα να παραμελούνται οι ανάγκες και επιθυμίες των νέων. Προσωπικά θα θελα να ακούσω τα αιτήματα τους και να ασχοληθώ με αυτά.

Όσον αφορά το θρησκευτικό κομμάτι, πιστεύω οτι συμμετέχοντας στα κοινά του Δήμου, θα έρθω σε επαφή με αρκετό κόσμο, που δεν έχει ιδέα για το τι είναι να είσαι Εβραίος και για το πως νιώθεις όταν είσαι Εβραίος και «πρέπει» να το κρύψεις λόγω του αντισημιτισμού. Πρέπει ο κόσμος να αρχίσει να «εξοικειώνεται» με τον Εβραίο, να μαθαίνει για αυτήν την θρησκεία, ώστε να μειωθεί έτσι ο ρατσισμός που προέρχεται από απλή άγνοια. Έτσι, καθώς θα αρχίσω να συναναστρέφομαι με όλο και περισσότερο κόσμο, ίσως να μπορέσω να κάνω πιο ξεκάθαρη την εικόνα που έχουν πολλοί άνθρωποι για τον Εβραϊσμό και τους ανθρώπους που υποστηρίζουν αυτήν την θρησκεία.

———————————————————————————————–

English

 

Elder Jew voting in the 1920 elections/source: sarantakos.wordpress.com

 

Before WW2 Jewish presence in the greek political life was rather intense with tenths of local councilmen, parliamentarians and politicians; already in this blog we have seen the likes of Mentes Besanji in Salonica or Mavrikio Kofinas who was not only a parliamentarian but presided over the city council of the city of Volos. This situation unfortunately was reversed after the war because of the dramatic decrease of the jewish population but also because of the establishment of ideologies which excluded non-Christian citizens from participating in public life. These harsh conditions played a detrimental role in establishing a belief among the Greek Jews that participating in the national political scene was impossible or even dangerous. A sentiment which was rather justified as one can see even today that scores of Christian politicians in Greece are being targeted as «Jews», as if being Jewish is equal to high treason in 2010, while in reality only a handful are involved in politics and certainly none in national level if one excludes Sabetai Matsas from the fringe Worker’s Revolutionary Party.

 

Sabetai Matsas

 

Since then occasional appearances have been made but I’m happy to see that these have been increasing these years, despite the fact that the state of the Greek Jewry has not visibly improved. This fact proves that the, then justified, phobic syndromes of the post-WW2 Greek Jewry have no place today in a community which has an impressive presence in greek cultural and economic life. Today I’m proud to present two new members of this generation: Betty Halegoua from Athens and Ilias Pessach from Salonica. Both were kind enough to answer some questions on matters of Jewish interest and I thank them; more presentations will appear as soon as I locate more candidates.  I would like only to emphasize the fact that the purpose of this post is not to recommend this or that Jewish candidate but simply present an aspect of contemporary Greek Jewish life.

Because of time constraints I am not able to translate the whole text of the interviews but only the introductory presentation texts – my apologies to my international readers who are welcome to use Google Translate for a glimpse into the candidates.

Ilias Pessach is a young salonican, born in the city 30 years ago and a medical doctor. His candidature for the position of city councilor with the K.Gioulekas ticket comes as the logical step given his intense participation in the public life in his teen and college years. Whether talking about his pluriannal involvement in the Scout Movement, his participation in the conservative political party of Nea Dimokratia and in the Rotaries of Ioannina during his college years Ilias Pessach participated as an active citizen in the society he lived in. Even afterwards he continued as President of the Alumni of the Ioannina University Medical Faculty and concurrently as elected general secretary of the panhellenic Jewish Youth Association (ENE). It is worth mentioning that Elias Pessach was first to gather antisemitic remarks on his candidature as one can see in this, rather paranoid, blog.

Betty Halegoua is a young athenian of 22 years, a college student Βussiness Administration Department of the University of Piraeus. She has lived in the suburb of Melissia since her third birthday and is running for city counselor with the Manolis Grafakos ticket for the Municipality of Penteli, Athens. Her candidature is actually her first public engagement, although she has been involved in local life as a Penteli High school alumni, volleyball player for the local club and elected member in the board of the  Athenian Jewish Youth Association. It should be noted that despite her young age she has already worked in various positions, whether these were the panhellenic Jewish Summer Camp or in the call centers of telecommunication companies like OTE.

«Συντρίψτε το Ισραήλ, φώναξε ο Τζάκος» /»Crush Israel, Jacko yelled»

Ελληνικά (english translation follows below)

Πανό νεοναζί στο Ελλάδα-Ισραήλ 2/4/2009

Η Εθνική Ομάδα της Ελλάδας στο ποδόσφαιρο παίζει με την Εθνική Ομάδα του Ισραήλ και δυστυχώς τέτοιοι αγώνες γίνονται ευκαιρία για χυδαίο αντισημιτισμό από ακροδεξιούς νεοναζιστές και κομουνιστές όπως πέρσι στο Ηράκλειο, Κρήτης. Ελπίζω οτι σήμερα το βράδυ οι (χριστιανοί) φίλαθλοι θα μπορέσουν απλά να μιμηθούν το πάθος που πρώτοι έδειξαν οι νεαροί Eλληνοεβραίοι στο να νικήσουν το Ισραήλ – η ευκαιρία; Η ελληνική συμμετοχή στην 18η Μακαμπιάδα το καλοκαίρι του 2009 στο Ισραήλ, όταν η Ελλάδα κληρώθηκε να παίξει με το Ισραήλ στο μπάσκετ.

Για όσους αναρωτιόνται οι Μακαμπιάδα (מַכַּבִּיָּה‎) είναι οι διεθνείς αγώνες που διεξάγονται κάθε 4 χρόνια στο Ισραήλ και θεωρούνται ως η μια από τις μεγαλύτερες αθλητικές συναντήσεις διεθνώς, (πχ η διοργάνωση του 2009 υπήρξε το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός της χρονιάς). Είναι ανοικτές σε όλους τους Ισραηλινούς, ανεξαρτήτως θρησκείας (πχ μια αραβοισραηλινή νικήτρια) και σε όλους τους εβραίους αθλητές από όλες τις χώρες, (ο πιο διάσημος νικητής έχει υπάρξει ο αμερικανόεβραίος πολυ-ολυμπιονίκης Μαρκ Σπίτς). Η πρώτη Μακαμπιάδα διοργανώθηκε το 1932 στην κατεχόμενη από την Μ.Βρετανία Παλαιστίνη και με την Ελλάδα να είναι ανάμεσα στις 18 ιδρυτικές χώρες – με τον βαλκανιονίκη και κάτοχο του πανελληνίου ρεκόρ Λέων Πασύ από την Καβάλα να κερδίζει το πρώτο ελληνικό μετάλιο, ένα αργυρό στα 400μ. Άλλωστε αξίζει να σημειωθεί οτι οι ελληνικοί σύλλογοι Μακαμπί είναι από τους αρχαιότερους συλλόγους στον κόσμο: μάλιστα ο Γ.Σ.Μακαμπή Θεσσαλονίκης είναι ο αρχαιότερος αθλητικός σύλλογος της Θεσσαλονίκης έχοντας ιδρυθεί το 1908 και συνεχίζει την δράση του μέχρι σήμερα. Η 18η Μακαμπιάδα έλαβε χώρα το 2009 με περισσότερους από 6.000 αθλητές από 53 χώρες και η Ελλάδα ήταν εκεί με αναβαθμισμένη παρουσία σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.

Αν και οι εποχές των σπουδαίων ελληνοεβραίων αθλητών έχουν περάσει η ομάδα μπάσκετ διέθετε στις τάξεις της αξιόλογους αθλητές όπως τον Τζάκο Αρούχ που έχει παίξει και στην Α1 ανδρών με τον Μακεδονικό. Αξίζει να σημειωθεί οτι μια μελλοντική συνύπαρξη του Τζάκο Αρούχ και Μάριου Ματαλών, κυρίαρχης μορφής στην Εθνική Ομάδα Εφήβων, υπόσχεται μια ισχυρή ελληνική ομάδα για την 19η Μακαμπιάδα το 2013.

Σας αφήνω με μερικές φωτογραφίες από την ελληνική συμμετοχή στην τελευταία Μακαμπιάδα  ελπίζοντας οτι οι φίλαθλοι της Εθνικής Ομάδας ποδοσφαίρου να θυμούνται οτι το πρώτο γκολ στην ιστορίας της Εθνικής Ομάδας το οφείλουν στον Αλμπέρτο Ναχμία, (αναλυτική ανάρτηση εδώ), κορυφαίο παίκτη της Εθνικής Ομάδας και του Ηρακλή και της Μακαμπή οπότε οι γνωστές προσβολές μπορούν να αποφευχθούν.

English

Πανό νεοναζί στο Ελλάδα-Ισραήλ 2/4/2009

The Greek National Football (soccer) Team is facing Israel today  in the challenger round for the EuroCup and unfortunately games like these have been occasion for antisemitic tirades by neonazi and communist supporters like the one last year in Iraklion, Crete. I only hope that the (christian) fans will demonstrate simply the passion that young Greek Jews were first to demonstrate in defeating Israel – the chance ? The greek participation in the 18th Maccabiah, during the summer of 2009 when Greece played with Israel in the basketball tournament.

For those who might wonder the  Maccabiah (מַכַּבִּיָּה‎) is the international games who take place every 4 years in Israel and is considered one of the most important athletics events in the world, (eg the 2009 Maccabiah was the biggest athletic event of 2009). They are open to all Israelis irrespective of religion (eg an arab-israeli medalist) and to all jewish athletes throughout the world, (eg the most famous participant being the multi-olympic medalist Marc Spitz). The first Maccabiah was hosted in the, occupied by Britain, Palestine in 1932 and Greece was among the 18 founding countries; Balkan Games champion and national record holder Leon Passy from Kavala won the first medal for Greece with a silver medal in the 400mt. Besides it should be remembered that the greek Maccabi clubs are among the oldest ones in the world;  S.C.Maccabi Salonica is the oldest club of Salonica being founded in 1908 and is still active today. The 18th Maccabiah took place in 2009 with more than 6.000 athletes from 53 countries and Greece was there with a enhanced presence compared to previous years.

Although the times of important greek-jewish athletes are a thing of the past, the basketball club included among its members Jacko Arouh, a former Greek League player with Makedonikos. It is worth noting that a future co-existence of Jacko Arouh and Mario Matalon, dominant figure in the under-21 Greek National Team, promises a powerful greek team for the 19th Maccabiah of 2013.

I’m closing this brief post with some photos from the greek participation in the last Maccabiah and I hope the fans of the Greek National Football Team keep in mind that the first goal in the history of the team was scored by Alberto Nahmia, (a detailed presentation of him in this post) , top player of the National Team, Iraklis FC and Maccabi SC so the usual insults can be avoided.

Η Εθνική Ομάδας της Ελλάδας στο ποδόσφαιρο παίζει με την Εθνική Ομάδα του Ισραήλ και όλοι ελπίζουμε οτι αυτό το σύνθημα θα είναι το χειρότερο από αυτά που θα ακούσουμε στο γήπεδο, δεδομένου ότι δυστυχώς τέτοιοι αγώνες γίνονται ευκαιρία για χυδαίο αντισημιτισμό από ακροδεξιούς νεοναζιστές και κομουνιστές όπως πέρσι στο Ηράκλειο, Κρήτης. Ελπίζω οτι θα μπορέσουν απλά να μιμηθούν το πάθος που έδειξαν πρώτα οι νεαροί ελληνοεβραίοι στο να νικήσουν το Ισραήλ – η ευκαιρία; Η ελληνική συμμετοχή στην 19η Μακαμπιάδα το καλοκαίρι του 2009 στο Ισραήλ, όταν η Ελλάδα κληρώθηκε να παίξει με το Ισραήλ στο μπάσκετ.