Οι έλληνες αντισημίτες αντιφασίστες

Ο Βολταίρος είχε κάποτε αστειευτεί οτι η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δεν είναι ούτε άγια, ούτε ρωμαϊκή και ούτε αυτοκρατορία. Παραφράζοντας τον κάποιος μπορεί να ισχυριστεί οτι το ελληνικό αντιφασιστικό κίνημα δεν είναι ούτε αντιφασιστικό και ούτε κίνημα – παραδέχομαι όμως οτι είναι ελληνικό. Βαθύτατα ελληνικό.

Ενα πρόσφατο δημοσίευμα, από μόνο του ασήμαντο, με έκανε να βγω από την σιωπή μου:
Οπως διαπίστωσε ο Μιχάλης Δασκαλάκης-Γιόντης στο GrassrootReuter, πρόσφατα η οργάνωση «Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό/ΚΑΡ» αναδημοσίευσε ένα άρθρο για τον πατέρα του βουλευτή Αλεξόπουλου, που κατηγορείται για συνεργασία με τους Γερμανούς Ναζί. Σε αυτό το άρθρο η ατιμωρησία των δοσιλόγων οφείλεται στους Εβραίους που προτίμησαν να σιωπήσουν ώστε να πραγματοποιήσουν τα άλλα τους σχέδια. Ποια σχέδια; Δε γνωρίζουμε αλλά το γεγονός ότι η πηγή του κειμένου ήταν ο ναζιστικός Στόχος μας επιτρέπει να φανταστούμε.

“Μας προκαλεί εντύπωση πως το σύστημα δεν γνωρίζει αυτή την ιστορία. Κι εντάξει το σύστημα, οι Εβραίοι της Λάρισας που δεν είναι και μετρημένοι στα δάχτυλα, δεν γνώριζαν; Ή όλοι αυτοί γνώριζαν αλλά η συγκεκριμένη ιστορία δεν ταίριαζε με το σχέδιο τους και για αυτό την απέκρυψαν; Τι να πει και τι να αναρωτηθεί και να αναλογιστεί; Το μόνο σίγουρο είναι ότι… όχι δεν έχει πιάσει πάτο… Πάει ακόμα παρακάτω!”

Το εντυπωσιακό εδώ δεν ήταν οτι αναπαρήγαγαν Στόχο – λάθη γίνονται και έκτοτε άλλαξαν την σελίδα, άσχετα αν αυτό έγινε σιωπηλά χωρίς το θάρρος να παραδεχτούν το λάθος τους δημόσια. Το εντυπωσιακό ήταν η αδυναμία τους να εντοπίσουν στοιχειώδη αντισημιτισμό – χρυσαυγίτικης κοπής – όταν τον βλέπουν κατάματα. Και δεν εννοώ το σύγχρονο αντιεβραϊκό μίσος που έχει αλλάξει, (όπως ακριβώς άλλαζε σε ύφος από το judenhas του 18ου αιώνα στο antisemitismus του 19ου) και είναι δύσκολο να εντοπιστεί από κάποιον που αγνοεί συνολικά το φαινόμενο. Εννοώ την παλιά καλή παραδοσιακή πρακτορολογία και κρυφά εβραϊκά σχέδια – αυτά αποτελούν παλιές εκφάνσεις του αντισημιτισμού που επιζούν πλεον σε ελάχιστες χώρες ως mainstream αντισημιτικός λόγος και υποτίθεται αποτελούν γνωστοί παλιοί εχθροί του ευρωπαϊκού αντιφασιστικού κινήματος.

Αυτά τα χαρακτηριστικά του ελληνικού αντιφασιστικού κινήματος – η έλλειψης στοιχειώδους μόρφωσης, η αλαζονεία, ο παραδοσιακός αντισημιτισμός, η πρακτορολογία – φάνηκαν περισσότερο σε μια περίοδο κρίσης το καλοκαίρι που μας πέρασε με τον πόλεμο Ισραηλινών και Παλαιστινίων. Μαζί με την πλημμύρα αναρτήσεων ενάντια στο Ισραήλ, η ΚΑΡ ανέβασε ένα κείμενο δικής της έμπνευσης στην οποία σχολίαζε την επίθεση φιλοπαλαιστίνιων Χριστιανών Γάλλων και μεταναστών Μουσουλμάνων Γάλλων ενάντια στη συναγωγή Ροκέτ στο Παρίσι.

Την ώρα που αντισημιτικές επιθέσεις ακολουθούσαν την μια μετά την άλλη στη Γαλλία, τα θύματα μεταμορφώθηκαν σε «φασίστες» που έδερναν αθώους μετανάστες που κατά τύχη βρέθηκαν μπροστά από μια συναγωγή γεμάτη με Εβραίους/Εβραίες και παιδιά. Η συγκεκριμένη επίθεση αποτέλεσε θέμα εκτεταμένου σχολιασμού και άγχους στο εσωτερικό της ελληνικής εβραϊκής κοινότητας, γιατί η συναγωγή ήταν το κέντρο της Σαλονικιώτικης Διασποράς στη Γαλλία. Αντίστοιχα σχολιάστηκε και η παρέμβαση ΚΑΡ, για το τι μας περιμένει αν γίνουμε αντικείμενο ανοικτών επιθέσεων πέρα των εμπρησμών και βανδαλισμών σε κτίρια.

Δεν απαιτώ να ενδιαφέρει το ΚΑΡ ο αντισημιτισμός. Αυτό όμως που απαιτώ από ανθρώπους που υιοθετούν τον όρο «αντιρατσιστές» είναι να έχουν στοιχειώδεις γνώσεις του τι είναι ρατσισμός, τι είναι αντισημιτισμός και το γιατί είναι πάρα πολύ κακή ιδέα να επικρίνεις την όποια μειονοτική ομάδα όταν γίνεται αντικείμενο βίας. Οπως ακριβώς εμετικά ήταν τα νεοδημοκρατικά σκουπίδια που αναρωτιόνται αν ο μετανάστης που βιάστηκε από τον λιμενικό ήταν νόμιμος, άλλο τόσο εμετικά είναι τα συριζαϊκά σκουπίδια που αναρωτιούνται για τα πολιτικά φρονήματα των Εβραίων που γίνονται αντικείμενο βίας.

Σε επόμενη ανάρτηση η ΚΑΡ εξέφρασε την έκπληξη της για την έκρηξη μου. Η έκπληξη της ομοιάζει με την έκπληξη Σαμαρά όταν το World Jewish Congress του είπε οτι ο Βορίδης είναι αντισημίτης. Σε αυτό που όμως διαφέρουν με τον Σαμαρά είναι οτι ο μέσος δεξιός αδιαφορεί για την κατηγορία του αντισημιτισμού. Ομως ο μέσος αριστερός είναι πεπεισμένος για την αγιοσύνη του και όχι απλά προσπερνάει την κατηγορία αλλά αισθάνεται προσβεβλημένος και επιτίθεται στον μειονοτικό που τολμάει να αμφισβητεί την εικόνα που έχει για τον εαυτό του. Σκοπός του είναι να αποδείξει οτι ξέρει καλύτερα από το θύμα ρατσιστικής βίας, το αν είναι ρατσιστής ή όχι. Για αυτό άλλωστε και στα πανηγύρια που ονομάζονται Αντιρατσιστικά Φεστιβάλ μιλάνε ουσιαστικά λευκοί, ετερόφυλοι, Χριστιανοί, Ελληνες «αντιρατσιστές».

Οπότε ας ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα: δε με ενδιαφέρει να πείσω την Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό ότι όζει αντισημιτισμό – αυτό προβλέπει επιμόρφωση και αυτοκριτική, γεγονός που η ενηλικίωση τους μέσα στην ελληνορθόδοξη κοινωνία και η αλαζονεία τους δεν επιτρέπει να πραγματοποιήσουν.
Αλλά η κοροϊδία οτι ενδιαφέρονται για τον αντισημιτισμό πρέπει να σταματήσει: οι Εβραίοι τους ενδιαφέρουν μόνο ως νεκροί του Ολοκαυτώματος, οι ζωντανοί τους είναι μια ενόχληση που διαψεύδει την αγιογραφία του εαυτού τους. Ναι, η οργάνωση Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό δεν διαθέτει τα γνωστικά εφόδια για να αναγνωρίσει τον αντισημιτισμό, παρά το γεγονός οτι αποτελεί κυρίαρχο φαινόμενο στην Ελλάδα – για αυτό δε συνειδητοποιεί τον χρυσαυγίτικο λόγο όπως στο συγκεκριμένο άρθρο. Ακόμα χειρότερα αδιαφορεί για τα θύματα και αμφισβητεί την εμπειρία τους – πιθανώς γιατί αυτή έχει πολιτικό κριτήριο που εμείς δεν έχουμε.

Αρνούμαι πλεον να σιωπώ όταν ακούω αντισημιτικό λόγο, επειδή κάποιος είναι αμόρφωτος όσο αφορά τον ρατσισμό μεν – θεωρητικά αντιρατσιστής δε. Αρνούμαι να δεχτώ οτι οι ισραηλιτικές κοινότητες σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Βόλο ακυρώνουν εκδηλώσεις όταν κάνετε τις «φιλοπαλαιστινιακές» σας εκδηλώσεις. Αρνούμαι να δεχτώ οτι εσείς μπορείτε να λέτε σε μένα, αν αυτό που βιώνω από εσάς είναι αντισημιτισμός ή όχι. Αρνούμαι να θεωρώ οτι επαρκεί μια καταδίκη της Χρυσής Αυγής, για να πιστέψω οτι δεν είστε μέρος μιας κοινωνίας που εξαναγκάζει τους Εβραίους να ελληνοποιούν τα ονόματα τους, να σκύβουν το κεφάλι, να λένε ψέματα στα ίδια τους τα παιδιά για να έχουν μια «κανονική» ζωή.

Θα βρεθώ μαζί σας στον αγώνα για τον αφγανό λαθρομετανάστη, την βουλγάρα καθαρίστρια, τον έλληνα ομοφυλόφυλο – σε αντίθεση με σας αναγνωρίζω την ανάγκη να πολεμήσω την ρατσιστική σαπίλα μέσα στην ίδια μου την κοινότητα. Αλλά στο τέλος αυτού του κειμένου αναρωτηθείτε για το τι είστε, σας απαντώ: είστε άνθρωποι που θεωρούν οτι η βία ενάντια σε Εβραίους στην Ευρώπη επιτρέπεται υπό όρους – αμόρφωτοι ανθρώποι που βλέπουν χρυσαυγίτικη προπαγάνδα και δεν την αναγνωρίζουν – άνθρωποι που θεωρούν οτι μπορούν αυτοί να υποδεικνύουν το τι πρέπει να αισθάνονται οι Εβραίοι. Με άλλα λόγια είστε Ελληνες Αντιφασίστες.

Κακοί αντισημίτες στο Εβραϊκό Νεκροταφείο Λάρισσας /πηγή:Desde Grecia

Καλοί αντισημίτες στο ΑΠΘ (Παλιό  Εβραϊκό Νεκροταφείο Θεσσαλονίκης)/ πηγή:Μιχάλης Λόγγος via thess.gr

/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/

Διαβάστε επίσης το Γιατί όταν ο αντισιωνισμός μιλάει για το Ισραήλ στοχεύει τους Εβραίους και Μια κριτική στα πρόσωπα του Αντισημιτισμού