Ο άνθρωπος που έβριζε τους Εβραίους

Ο Στάθης (Σταυρόπουλος) είναι ένας σκιτσογράφος που μισεί τους Εβραίους. Μισεί εμένα, μισεί τη μάνα μου, το πατέρα μου, τα παιδιά μου. Για την ακρίβεια πιστεύει οτι οι Εβραίοι είναι μια «πέμπτη φάλαγγα», «τρομοκράτες», «αργυρώνητοι» δηλαδή οτι ξεπουλιόμαστε για τα λεφτά, «αλληλοπροστατεύονται», είναι «καρκίνωμα», «μαύρη χειρ» δηλαδή παρακρατική οργάνωση υπεύθυνοι για πολέμους, «σιδερένια φτέρνα» δηλαδή καπιταλιστές ολιγάρχες που συντρίβουμε τους εργάτες. Οχι όλοι βέβαια: μόνο οι κακοί εβραίοι, οι πράκτορες της Μοσσάντ.

Τα στερεότυπα των Εβραίων που λειτουργούν ως εσωτερικοί υπονομευτές, μέρος μια παγκόσμιας ομάδας που αλληλοϋποστηρίζεται ενάντια στον αγνό εργαζόμενο με σκοπό το χρήμα που δε διστάζει να προκαλεί πολέμους είναι λέξη προς λέξη οι ίδιες κατηγορίες που εκτόξευαν οι γερμανοί ναζιστές. Ταυτόχρονα ο Στάθης φροντίζει να δηλώσει urbi et orbi οτι οι Ελληνες δέχονται μια επίθεση που θέλει να λυγίσει την αντίσταση τους, (φαντάζομαι απέναντι σε μια άρρητη Νέα Τάξη Πραγμάτων και τους ρητούς εβραίους πράκτορες της). Για αυτό και πιστεύει οτι κάνουμε επίθεση στα όπλα των Ελληνων που είναι ο εθνικισμός τους (κατά Στάθη ο πατριωτισμός) – η αρχαιοπληξία τους (κατά Στάθη τα ανθρωπιστικά γράμματα) – ο ελληνοκεντρισμός τους (κατά Στάθη η αυτογνωσία) και η καθυστέρηση (κατά Στάθη η λαϊκή παράδοση).

Δε ξέρω τι να πω. Ακούω τόσες μέρες τόσα βαρύγδουπα για την δίωξη της Σώτης Τριανταφύλλου και αναρωτιέμαι σε ποια χώρα ζω εγώ και σε ποια χώρα ζουν οι σχολιαστές. Γιατί άντε να δεχτώ οτι οτι οι συνέπειες του ρατσισμού δεν αντιμετωπίζονται δικαστικά αλλά στο χώρο των ιδεών, (λες και το αξιόποινο μιας πράξης κρίνεται από το αν καταφέρνει να λειτουργεί αποτρεπτικά ή όχι). Ποιός είναι αυτός που θα τον καταπολεμήσει; Αυτοί που διαφωνούν με την ύπαρξη του αντιρατσιστικού; Ρωτώ γιατί διαβάζοντας τις αντιδράσεις συνειδητοποίησα οτι όλοι δηλώνουν ταυτόχρονα υπέρ της ελευθερίας του λόγου και ενάντια στον ρατσισμό της Σώτης Τριανταφύλλου. Τότε που είναι τόσα χρόνια με τον Στάθη και τον κάθε Στάθη;

[Και για να το ξεκαθαρίσω: ο αντιρατσιστικός νόμος κατά πάσα πιθανότητα θα χρησιμοποιηθεί για να καταδικαστεί καμιά Ρεπούση για το «συνωστισμός» και άλλα παρόμοια. Το είδαμε και στην Δίκη Πλεύρη με ένα διαβρωμένο δικαστικό σώμα που αθώωσε τον ναζιστή Κωνσταντίνο Πλεύρη. Μια αθώωση που δεν βασίστηκε στην ανάγκη προστασίας της ελευθερίας του λόγου, αλλά στο ότι ο Πλεύρης προέτρεπε σε βια αλλά μόνο ενάντια στους κακούς Εβραίους που ονόμαζε «εβραιοσιωνιστές». Σας θυμίζει κάποιον Ελληνα Ορθόδοξο σκιτσογράφο που το όνομα του αρχίζει από Στάθ… και τελειώνει σε «…φασίστας»;]

Δε προτείνω ο Στάθης να διωχθεί σύμφωνα με το αντιρατσιστικό γιατί τα λόγια του δε προτρέπουν σε βια. Αλλά κάνω τη σύνδεση γιατί ο Στάθης Σταυρόπουλος είναι ένας άνθρωπος που μισεί τους Εβραίους και καλλιεργεί συστηματικά τα τελευταία χρόνια το μίσος για εμάς και τις οικογένειες μας. Αντίπαλο σε αυτή την εκστρατεία δεν είχε ποτέ κανέναν, πλην Λακεδαιμόνιων, παρά τις εκκλήσεις μας για βοήθεια. Γιατί ήταν μάγκας, ωραίος, προοδευτικός και «αρέσει«. Και συνειδητοποιώ οτι περισσότερες καταδίκες για τον αντισημιτισμό του θα άκουγα σε άρθρα κατά μιας υποτιθέμενης δίωξης του, παρά αυτές που άκουσα στα 20 χρόνια που όντως μας βρίζει. Και αυτό με κάνει να αναρωτιέμαι για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά αυτών των καταδίκων.

«οι Εβραίοι (σ.σ.: διάβαζε: το Ισραήλ)» όπως λέει και ο ίδιος ο Στάθης σε ένα μιξ θρησκευτικών αναφορών για θεοκτόνους εβραίους και συνομωσιολογία

υγ. Ανακοίνωση και από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο.

Greek Minister accuses Jews of stealing the Holocaust (seriously)

On September 15th 2016 the vice-Minister of Education and Religious Affairs Theodosis Pelegrinis, (Syriza), said in a prepared speech in the Greek Parliament, (h/t to Viktor Eliezer for the find), what can only be described as a dystopic, antisemitic adaptation of the Jews who stole the Holocaust the Grinch which stole Christmas:

«Although the holocaust refers, generally, to the persecution and the genocide a state or regime performs against ethnic, religious, social or political groups[…] the Jews managed to identify holocaust with the tragic fate of their nation […] in order to highlight the crimes of the nazi regime against them with the ulterior purpose to create anger against those who comited crimes against their national status and the sympathy of the civilized world for their suffering. With patience and insistence they managed to appropriate the holocaust, so that they could claim their vindication».

I would have linked to the official transcript but after the outcry the minister changed the text of the speech in the site of the Ministry; another sign of the lack of trustworthiness and transparency of the Greek governments.

He proceeded to suggest that also the Greeks, (when he means Greeks he means the Christian Greeks), should try and appropriate the term «catastrophe» as a means of claiming reparations in the future. I need not say that this speech is one of the most insulting things I have ever heard:

It insults me as a Jew:

• because it sees the murder of my family not as a tragedy but as a political tool.
• he suggests that I cunningly appropriated a term to weaponize it. It is of little importance that the Jews themselves use the term Shoah/catastrophe and the term Holocaust is an American Christian creation.
• he views my effort to perpetuate the memory as means to gain sympathy and advantages, monetary and ethnic ones.
• it reduces the Shoah/Holocaust to a simple persecution, no different than any other and only elevated to its current singular status thanks to Jewish cunningness

It insults me as a Greek:

• it considers the murder of 60.000 Greeks not as a Greek tragedy but as a Israeli one
• it indulges a self-victimization culture
• it views greek suffering only through monetary lenses tinted with venality

Pelegrinis is no casual politician; he is the former Rector of the University of Athens, the Dean of the Philosophy Department, an award-winning actor and writer. He is one of the best examples how Greek Antisemitism is normalized; what Pelegrinis said is not some poor choice of words but reflects accurately of how the greek society lends itself to a culture of sterile victimization which views with jealousy the dubious jewish privilege of having been almost completely exterminated.

«Hello little non-Jewish children, (Christian and non-Christian because we leftists are not racists). Study and learn how we Greeks have many Holocausts so we can get money from these stingy Germans like the Jewz taught us» / source (of the photo, not of the fictional dialogue) http://www.thestival.gr

In the most detailed survey done on Greek Antisemitism by Antoniou/Kosmidi/Dina/Saltiel the authors tried to see the qualitative characteristics of the malady that afflicts Greece more than any country in the western world. Despite small differences, there was a remarkable homogeneity of the antisemitism manifested independently of factors such as education or political ideology. For example cosmopolitans tended to be Leftists and in theory had less hate towards Jews; still their infatuation with Palestine led them to expressing antisemitic opinions about Jews in general.

Only one marker is correlated with typical antisemitic stereotypes with no attenuating factors: Greek (Christian) victimization. More than 70% of the Greek (Christians) believe the Greeks have suffered more than the Jews; a result which knows no differentiation between Left/Right.

«On Antisemitism and other demons», Antoniou et al, Athens Review of Books 3/9/2014

The reactions of the Greek-Jewish Community were officially subdued. One must not forget that Pelegrinis is the vice-minister of Religious Affairs with direct power of the every day life of the Jewish community; directly antagonizing him could lead him into punishing the Jews in ways which unfortunately we are all too aware of. The rest of the university world stayed also characteristically silent; let’s not think that holding a university chair makes one suddenly immune to the same casual antisemitic feelings ubiquitous in Greece. A special mention should go to the leadership of the once-mighty political party of PASOK who asked for the resignation of Pelegrinis; the sheer hypocricy can be seen in the fact that less than 4 years ago the president of PASOK himself indulged in wanton antisemitism singling out Jews in a list of presumed tax-evadors. Another hat tip goes to the biggest opposition party, Nea Dimokratia whose own vice president has advertised in his tv-show books written by Holocaust deniers and claims Jews control the banks !

So there you have it: an educated, former Rector, minister in a leftist goverment accuses Jews of stealing the Holocaust and weaponizing it for national gains. Not content with this accusation he suggests that Greeks should imitate them for financial gains.
Nobody, (let’s leave the usual suspects aside), protests except those seeking to gain political gains while themselves being champions of antisemitism. Why? Because the majority of Greeks believes the same thing ! And by the way the fact that a minister of a greek government explicitly says that the murder of 60.000 Greeks is only a foreign Jewish affair of no Greek interest does not even make the 8 o’clock news.

ps. Of course he is not antisemite, simply an antizionist.

Antisemitic intimidation intensifies in Ioannina

Ioannina is a greek city in the north of Greece with a Jewish community dating centuries and the epicenter of a particular minhag of greek-speaking Jews called Romaniotes, (alongside the bigger Sefardic and Ashkenazi communities worldwide). During the Shoah it suffered a blow which eliminated 90% of the Jewish population with the consequence that today there are more Romaniotes living in New York or Israel than Ioannina.

Although the relationship between Christians and Jews was rather good throughout the centuries, (notwithstanding the ubiquitous populist antisemitic beliefs like the blood libel), during the Holocaust the Christian population was distinctly indifferent to Jewish persecution and participated actively in the looting of the Jewish homes. After the war the Community of Ioannina adjusted to its reduced size and embedded antisemitism and stayed distinctly silent. A resurgence of interest in the history of the Jewish community produced hope but it was met with a wave of unrelenting antisemitic violence against the synagogue and the cemetery. The chain of repeated attacks included some of the worse vandalisms ever seen in Greece, including the destruction of the grave of the mother of the president of the Community and implicated members of the local Greek Police, rendering pointless the quest to apprehend the perpetrators.

Lately a chain of antisemitic articles by the local Christian journalist Konstandinos Kaltsis created tension in the city. They accused the president of the Jewish community, an accomplished university professor of the Medical Faculty, of becoming vice-director of the local hospital thanks to the influence of the «Jewish Lobby». In later articles he accused Jews of being fascists, of trying to manipulate the world, of performing genocide of the Palestinians and similar. Unfortunately space to voice his hatred was afforded by the mainstream local newspaper Proinos Logos which directly endorsed him by titling the rebuttal «On Jews and their (emphasis mine) their Holocaust». We already covered it here.

Unfortunately the climate of intimidation has been worsening ever since:

Swastikas appeared on the walls of the synagogue and adjacent houses, in what has historically been the Jewish Quarter of Ioannina.

courtesy of Alekos Raptis, Ioannina 12/9/2016 via http://enantiastonantisimitismo.wordpress.com

Despite the condemnation of the Municipality of Ioannina, there are reasons to believe that this could easily escalate since the perpetrators of the past wave of antisemitic violence remain at large. But since last time, this time they can count on the support of the neonazi Golden Dawn party which has directly endorsed the antisemitic journalist which is responsible for rekindling religious hatred.

But even more telling is the fact that despite being outed as financially supporting antisemitism, many companies have continued being advertised on the site of Kaltsis.

Apparently companies like the Bank of Epirus, Nitsiakos Poultry, Athletic Accademy of Ioannina and Pindos Poultry do not fear of being associated with antisemitism, through their advertisements. They do not fear that this will hurt their public image.

This speaks volumes of how antisemitism is viewed as normal in Greece and is much more worrisome than some badly drawn swastikas, albeit intimidating they might be.

—
Read More:

The Central Board of Jewish Communities has condemned and requested for Police protection.
The blog «Against Antisemitism» hosts the reply of the Athletic Academy of Ioannina, (responsible Georgia Panagiotou), which also advertises in the site of the antisemitic journalist. In a truly epic reply they think the victims should be ashamed and not the perpetrators, a true example of Olympic spirit which casts serious doubts on the principles taught to small children.
More photos on the same blog, courtesy of Alekos Raptis, here.
A previous article by Greek Jewish journalist Viktor Eliezer here.
New curation site FactNews has asked its readers to send emails to the newspaper, we endorse this request.
The Nea Dimokratia political party condemned the incident.

An example of how attacks against Jews are normalized in Ioannina

Antisemitic articles are so abundant in the Greek Press that one could fill entire volumes with one-year’s output alone. But one would err, should he presume the mere abundance as proof of why Greece is the most antisemitic country in the western world. Instead the feature that sets Greece apart is how normalized and ubiquitous antisemitism is; or as Moses Altcheh says «it is embedded in the society».

Antisemitic violence; the president of the community saw his own mother’s tomb vandalized and sprayed with animal blood

In an article by Kostas Kaltsis in the Proinos Logos newspaper, we have everything: rhetorical questions whether we should continue talking about the Holocaust, claims that many more Greek Christians died, that Jews do not care about Greek (Christian) deaths, of Jewish influence on how the world evolves, of the genocide of the Palestinians, of accusations of Jews of Ioannina conspiring with the turkish despots against the Christians et cetera. In a next article he attacked personally the president of the Jewish Community Dr.Moisis Elisaf attributing his designation as deputy director at Ioannina General Hospital, to the international «Jewish Lobby» and generally attacking Jews as «trying to manipulate/rule the world», (in the meantime Elisaf is an accomplished medical professor in Ioannina University and one can access his fantastic track record at Pubmed). Other articles accused Jews of having a fascist mentality and similar antisemitic accusations.

This particular incident does not concern the typical neonazi crude antisemitism which we see every day in newstands all around Greece with titles like «Zionist plan to exterminate the White Race». On the contrary it offers the token condemnation of nazi murders but takes offense at every facet of Jewish existence. The pretext for this attack is the Holocaust Memorial planned for the city of Ioannina, a city in which faced multiple violent antisemitic acts in the past, albeit met with limited but nevertheless existent resistance by Christians.

But despite nazi Golden Dawn supporting Kostas Kaltsis, one cannot label him a nazi. Indeed the newspaper Proinos Logos, (owned by the Koutsoliodos family), is a mainstream newspaper with no overt pro-Jewish or antisemitic sentiments. Of course, as any other newspaper in Greece, houses the occasional antisemitic jab but it also houses opinions which place the Holocaust into the local history with dignity.

But who is Kostandinos Kaltsis ? He is associated with the newspaper Epirus Press which has the same address and telephone number, with two other entries is the Ioannina Chamber of Commerce: publishing company Informedia and another run by Vasilios Kaltsis of Konstandinos. Also see the weekly Erevna in which V.Kaltsis appears as the owner shares the same email as Epirus Press in which K.Kaltsis appears as editor. In any case there is the infomercial «Ηπειρώτες Δημιουργοί» where the names Vasilis Kaltsis, Kostas Kaltsis, Informedia are tidely grouped together in the beginning. There is also a radio station, Studio E, on whose behalf V.Kaltsis receives money from the Chamber of Commerce and where K.Kaltsis works.
If one searches these companies in Diavgeia, he will quickly find out that these companies, which appear to be linked to this antisemitic editor, have received funding from the  Chamber of Commerce of Ioannina from 2011 to 2016, the Water Company of Ioannina, the Region of Epirus and other publicly funded organizations.

Further list of advertisers who choose to fund antisemitism and hatred:
1. Pindos Co-Op. The president is Andreas Dim. and they can be reached here.
2. House4u. The owner appears to be Dimitris P. and they can be reached here.
3. Athletic Academy of Ioannina, Fencing Dept. In the ad it asks to contact Georgia Pan. which can be done here and in Facebook.
4. Nitsiakos Food Company. They can be reached here.

I would add that Kaltsis is the vice-president to the Association of Web Editors, but I don’t think the association would bat an eye. Their front page is riddled with antisemitic quotes, testimonies to the eternal jewish hatred of the Greek Race.

To all this hatred the Central Board of Jewish Communities in Greece replied with a stern article in the Proinos Logos newapaper and so did Moisis Elisaf who was the target of the antisemitic missives. Let’s not forget that Elisaf has been the target of violent antisemitism and in 2009 he had his mother’s tomb smashed and vandalized with blood. But most importantly a local journalist, Alekos Raptis rose to the occasion and so did 11 University professors who rose to defend the honour of the academia; they are Athanasiadis Charis, Abatzopoulou Fragiski, Antoniou Giorgos, Kargiotis Dimitris, Kardasis Vasilis, Kokkinos Giorgos, Mavroskoufis Dimitris, Papastefanaki Lida, Solomon Esthir, Flitouris Lambros, Hodolidou Eleni. Unfortunately the Proinos Logos newspaper made its position clear, adopting a clear antisemitic mentality of us-vs-them and entitled it «On Jews and their (emphasis mine) Holocaust». Because in Greece we tend not to be politically correct and say things like Trump would: the Holocaust does not concern us and Greek Jews are not Greeks; on the contrary when we spit upon them and they don’t even have the decency to look down in shame.

So here you have it – tl;dr: a journalist moaning that the once-a-year after decades of ignorance «Holocaust of the Jews» is celebrated too much. When Jews protest he attacks a multi-published Jewish medical doctor, accusing him of attempting to enslave Ioannina. And instead of being summarily removed, a mainstream newspaper adopts his view ! The icing to the proverbial cake ? He cries that he is being censored while receiving money from the Greek State, through the taxes of the Jews themselves !

//

Should you wish to contact the advertisers you are welcome to use the following short statement:
«H ελευθερία της έκφρασης είναι ένα απαραβίαστο δικαίωμα. Αλλά ο σεβασμός στην δυνατότητα να εκφράζει κανείς την άποψη του, δεν ταυτίζεται με την υοθεσία αυτών των απόψεων. Για αυτό το λόγο βρίσκω απαράδεκτη την επιλογή σας να χρηματοδοτείτε μέσω της διαφήμισης, κειμένων που εκφράζουν βαθύτατα ρατσιστικές απόψεις που προάγουν το μίσος ενάντια στους Εβραίους και την σχετικοποίηση του Ολοκαυτωματος. Θα ήθελα να σας ζητήσω να ξανασκεφτείτε το κατά πόσο αυτό είναι συμβατό με τις αξίες της επιχείρησης σας και ανάλογα να επιλέξετε.
Μετά τιμής»
«Freedom of expression is an unalienable right. But the respect to the ability to express oneself freely does not equate to the adoption of these expressions. For this I find unacceptable your choice to fund, through advertisement, texts that advocate hate towards Jews and the trivialization of the Shoah. I would like to ask you to reconsider of whether this is compatible with the values of your business and act accordingly.
Honourably yours»

//

Read more at the Enantia Ston Antisimitismo, (Against Antisemitism), blog here, here and here.

Γιατί οι Εβραίοι Λογοκρίνονται; Μερικές σκέψεις.

Τα Χρονικά είναι το περιοδικό του εκδίδει το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος/ΚΙΣ τα τελευταία περίπου 40 χρόνια και παραδοσιακά χαρακτηρίζονταν από χαμηλούς τόνους προβάλλοντας πολιτισμικά θέματα που ενώνουν και τονίζουν τους δεσμούς ΕλληνοΧριστιανών και ΕλληνοΕβραίων στην κοινή τους πατρίδα. Τις τελευταίες δεκαετίες περιέχει ένα άρθρο γνώμης στην κύρια σελίδα, που διαπραγματεύεται ένα τρέχον θέμα με τόνους συμβιβαστικούς γνωρίζοντας οτι απευθύνεται κυρίως σε Χριστιανούς. Στην τελευταία έκδοση, (Σεβάτ 5775, Κισλέβ 5776 δηλαδή Ιανουαρίου, Δεκεμβρίου 2015), περιείχε ένα κύριο άρθρο που στηλίτευε την υποκρισία που χαρακτηρίζει την ελληνική κοινωνία στην οποία το μίσος ενάντια στους εβραίους βαφτίζεται πράξη ιδεολογικού θάρρους ωσάν η Ελλάδα να μην ήταν η πλεον αντισημιτική χώρα του δυτικού κόσμου, ενώ ένα φιλοεβραϊκό άρθρο θα πρέπει πρώτα να αποκηρύξει μετά βδελυγμίας το Ισραήλ για να μην θεωρηθούν ως πράκτορες της Πρεσβείας. Σημείωνε – με ανέλπιστη διορατικότητα – οτι χρειάζεται καλή θέληση και αναγνώριση λαθών, που υπερβαίνει την απλή εφαρμογή των νόμων.

Με άλλα λόγια ήταν ένα καλό άρθρο, ίσως όχι συμβιβαστικό αλλά τουλάχιστον απέφευγε τα συστηματικά ψεύδη που λέμε για να μην δυσαρεστήσουμε τους Χριστιανούς συμπολίτες μας. Σίγουρα ήταν περισσότερο ήπιο από ότι θα έγραφα εγώ και σίγουρα περισσότερο ήπιο από την κατάσταση που περιγράφουν διεθνείς οργανισμοί για τον αντισημιτισμό στην Ελλάδα μας.

Το άρθρο αυτό αποσύρθηκε.

Δε μπορώ να ξέρω γιατί αποσύρθηκε. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι κρύβεται πίσω από την λήψη μια απόφασης και το σύνολο των προκλήσεων αντιμετωπίζουν. Ας δούμε όμως μια άλλη περίπτωση στην οποία μια οργανωμένη έκφραση του ελληνικού εβραϊσμού, η Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης, αναγκάστηκε να υποχωρήσει και να σιωπήσει. Αφορά τον σταθμό του μετρό για τον οποίο είχα γράψει πριν 8 χρόνια – οι εργασίες θα περνούσαν από την πανεπιστημιούπολη που είχε κτισθεί πάνω στο Παλαιό Εβραϊκό Νεκροταφείο και ήταν σίγουρο, όπως και συνέβη, οτι θα αποκάλυπταν εβραϊκούς τάφους. Το γεγονός που ήταν γνωστό στους τεχνικούς κύκλους όπως αποδεικνύεται από το άρθρο του Κώστα Θεολόγου που είχε γράψει ένα σχετικό βιβλίο στην Αυγή.

Γιατί αποδέχονταν κάτι που αντιβαίνει στις στοιχειώδεις ευαισθησίες του ακόμα και πιο άθεου Εβραίου; Η απάντηση βρίσκεται στην μυστική αναφορά της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Ελλάδα που περιέγραφε στους αξιωματούχους του State Department την πρόοδο στο θέμα. Το ενδιαφέρον της Πρεσβείας οφείλονταν στις έντονες πιέσεις που δέχονταν από αμερικανοεβραϊκές θρησκευτικές οργανώσεις που στόχευαν στην διάσωση εβραϊκών νεκροταφείων σε όλο τον κόσμο ως υψίστη θρησκευτική επιταγή, (μιτσβά) – αυτές είχαν και την στήριξη αμερικανών βουλευτών που είχαν καταγωγή από την Θεσσαλονίκη.

Στην αναφορά, που εντάσσεται στα έγγραφα που διέρρευσαν μέσω Wikileaks το 2010, διαβάζουμε οτι ενώ είναι σίγουρο οτι οι εργασίες θα περάσουν μέσα από νεκροταφείο η ΙΚΘ το έχει αποδεχθεί ως τετελεσμένο γεγονός. Γιατί όμως εξέφρασαν την αντίθεση τους ιδιωτικά και δεν αντιτάχθηκαν δημόσια αφού είχαν το ηθικό και νομικό δίκιο με το μέρος τους;

«Saltiel and Thessaloniki Rabbi Shitrit have expressed dismay to GoG authorities over the excavation but have not tried to block it, since such an effort would be impractical and highly unpopular with the majority of residents. «

Στο τηλεγράφημα διαβάζουμε και για ορισμένα άλλα γεγονότα όπως το γεγονός οτι η ΙΚΘ είχε καταθέσει αγωγή ήδη από το 1961 και η οποία για 37 (!) χρόνια βολόδερνε στα δικαστήρια. Οταν τελικά το 1998, λόγω Κτηματολογίου, αναγκάστηκε η δικαιοσύνη να κινηθεί δημιούργησε μεικτή επιτροπή Δημοσίου/ΙΚΘ για να εξετάσει την εύρεση συμβιβασμού. Ακόμα και αυτή αναγκάστηκε να αναγνωρίσει την ιδιοκτησία της ΙΚΘ σε τουλάχιστον 50 από τα 350 στρέμματα. Τελικά η ΙΚΘ δέχθηκε, (η λέξη χρησιμοποιείται καταχρηστικά και αξίζει να σημειωθεί οτι προκάλεσε την παραίτηση του μισού Κοινοτικού Συμβουλίου), να δεχθεί αποζημίωση για 7 στρέμματα πάνω στα οποία κτίστηκε το ΑΧΕΠΑ και να χαρίσει στο Δημόσιο τα υπόλοιπα 43 και να μην διεκδικήσει και τα υπόλοιπα 300. Για αυτά τα 7 στρέμματα δέχθηκε μια πληρωμή 9,9εκ σε ομόλογα του ελλ.δημοσίου. Και πάνω από όλα δεν ήθελε να δυσαρεστήσει τους Χριστιανούς συμπολίτες της.

Στην αναφορά διαβάζουμε και την εχθρική στάση του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και του Πρύτανη Μάνθου, αλλά σε αυτά θα ασχοληθούμε σε μελλοντική ανάρτηση.

Οπότε ανακεφαλαιώνοντας: έχουμε ένα εβραϊκό νεκροταφείο με 350.000 τάφους σε βάθος 18 αιώνων. Τουλάχιστον 50 από τα 350 στρέμματα είχαν σύγχρονους τίτλους ιδιοκτησίας και τα υπόλοιπα ήταν διεκδικήσημα. Το 1942 η Χριστιανική ελίτ της πόλης αιτείται στους Γερμανούς για την άδεια καταστροφής του νεκροταφείου. Το 1944 το ελληνικό κράτος το προσαρτά ως «εγκατελειφθέν». Μετά τον πόλεμο Δημόσιο/Δήμος/ΑΠΘ/Χριστιανική κοινωνία συνεχίζουν να το καταστρέφουν και να το λεηλατούν. Το 1961 η ΙΚΘ ζητάει επίσημα την επιστροφή του από αυτούς που το έκλεψαν. Για 38 χρόνια δεν γίνεται τίποτα. Στο τέλος η ΙΚΘ αποζημιώνεται για 7 στρέμματα, χαρίζει 243 στο Κράτος που την είχε κλέψει ενώ οι ίδιοι φορείς που πρωταγωνίστησαν στην καταστροφή συνεχίζουν να είναι εχθρικοί. Αν σας φαίνονται παρανοϊκά και οι Εβραίοι καταλήγουν και κερατάδες και δαρμένοι ξαναεπιστρέφω στο πώς το εξηγούν οι Εβραίων: «highly unpopular«.

Οι Εβραίοι στην Ελλάδα βρίσκονται σε μια εξαιρετικά ευαίσθητη κατάσταση. Πλεον – τα τελευταία 20 χρόνια – δεν υπάρχουν ανοικτές πολιτικές διακρίσεων όπως η απαγόρευση πρόσληψη σε δημόσια σχολεία ή οι ταυτότητες, παρά ανεπίσημα σε χώρους όπως ο Στρατός. Αντίθετα είναι επιτυχημένα ενταγμένοι στην κοινωνία και απολαμβάνουν συνήθως επαγγελματικής επιτυχίας. Ο αντισημιτικός λόγος είναι δεδομένος και διαδεδομένος, αλλά αυτό δεν μεταφράζεται σε πράξεις βίας εναντίων Εβραίων παρά μόνο ενάντια σε συναγωγές και νεκροταφεία. Σε αντάλλαγμα όμως αποτελεί σιωπηρή παραδοχή εντός της εβραϊκής κοινότητας, οτι πρέπει να κρατά χαμηλό προφίλ και να «μην προκαλεί». Αυτό μεταφράζεται στην μη-διεκδίκηση, στην προσπάθεια κατευνασμού και χαμηλής ορατότητας. Εξαίρεση είναι οι Εβραίοι που θα φορέσουν μαγκέν νταβίντ στο λαιμό ανοικτά, χωρίς να το βάζουν μέσα από την φανέλα. Οπως λέει έμμεσα το άρθρο στα Χρονικά, ο «καλός Εβραίος» είναι ο Εβραίος που αρνείται την εβραϊκότητα του και ο «καλός Χριστιανός φιλο-εβραίος» αυτός που πρώτα αποκηρύττει τους κακούς Εβραίους. Η συγκεκριμένη στάση δεν είναι απλά ένα σύνδρομο καταδίωξης αλλά μια απαραίτητη στρατηγική επιβίωσης – οι πρόσφατες βίαιες επιθέσεις ενάντια σε Χριστιανούς πολέμιους του αντισημιτισμού δείχνουν οτι η βια καραδοκεί.

Μπροστά σε μια κοινωνία στην οποία ο χυδαίος αντισημιτισμός διεμβολίζει κοινωνικά στρώματα και πολιτικούς χώρους ξεκινώντας από τους παράφρονες αναγνώστες της Ελεύθερης Ωρας, μέχρι τους προοδευτικούς μορφωμένους αντισημίτες αρθρογράφους της Αυγής η ευκολία άρθρωσης ειλικρινούς λόγου είναι περιορισμένη. Ακριβώς για αυτό δε μπορώ παρά να θεωρήσω μετά λύπης μου ως απαράδεκτο και προσβλητικό το άρθρο του κ. Δημητρά στο Books Journal στο οποίο εκφέρεται με περιφρόνηση και εμφανή έλλειψη αλληλεγγύης απέναντι στους ανθρώπους που υποχρεώνονται σε σιωπή. Τιμώ τον κ.Δημητρά του οποίου το έργο στο θέμα του αντισημιτισμού είναι ανεκτίμητης αξίας, αλλά απορρίπτω μετά βδελυγμίας ένα άρθρο που βασίζεται σε αλαζονεία. Αναρωτιέμαι αν θα τολμούσε να εκφραστεί με περιφρόνηση απέναντι σε κακοποιημένες γυναίκες που αρνούνται να καταγγείλουν τους συζύγους τους, αντί να σκεφτεί τι μπορεί να κάνει για να βοηθήσει.

Θα σας πρότεινα να κατεβάσετε το -μη λογοκριμένο – τεύχος των Χρονικών που περιέχει εξαιρετικά άρθρα για την εβραϊκή κοινότητα Σουφλίου από τον Θρασύμβουλο Παπαστράτη, ένα κύκλωμα υιοθεσιών από τον Λεόν Σαλτιέλ και από τους κ. Βατόπουλο, Ρηγόπουλο και Βενέτη. Και μιας και είστε εκεί διαβάστε και το άρθρο που το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο δεν θέλει να διαβάσετε. Και αφού το διαβάσετε μπορείτε να πείτε την άποψη σας, αν το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο έχει δίκιο να φοβάται οτι το άρθρο σας προσβάλει.

Antisemitism in Greece 2015, an overview of the surveys

‘There are three kinds of lies: lies, damned lies, and statistics.»

Disraeli has famously said this amusing aphorism or at least Marc Twain has claimed he did. There are many ways a survey can go sour – sample size, sample pooling etc; university professor Lila Leontidou addresses some in an article on a Eurobarometre survey on racism in 2001. It is a good article and one should take special care into taking these momentary snapshots of public opinion all too seriously, especially when the researcher can photoshop this image quite easily. Still 14 years later one cannot but deduce that the article de facto proved utter nonsense and it is a prime example of the denialism rampant in Greece when it comes to racism. The occasion for the article you’re reading now is the 2015 ADL Global Survey which confirms Greece as a champion of antisemitism and can be found here. This is not going to be a meta-study but more like a historical review of Jew-related surveys and a brief discussion  on their meaning today.

The earliest reports come from a brilliant piece by Daniel Perdurant (1,2) in the early 90s. In details, (relative sources in the footnotes of the aforementioned article), he writes:

The earliest reports I could find were of 1986, Hellenobarometer, a survey conducted in the greater Athens area every six months, painted a grim picture. 57% of Greeks said that they did not trust the Jews; while 41% would avoid having a Jewish boss; 43% would avoid a Jewish doctor; and 49% would not vote for a Jewish candidate for Parliament.⁵⁰ Similarly, a December 1988 Hellenobarometer poll found that 71% of Greeks had a “somewhat or strongly unfavorable” opinion of the Jews.⁵¹ A full year later, in November of 1989, the European Commission published a report on racism and xenophobia based on opinion polls conducted in each country in the European Economic Community. ICAP Hellas conducted the polling in Greece. 17% of Greeks (the third highest percentage in the EEC) reported being bothered by the presence of people of other races, religions, or nationalities; 44% were in favor of restrictions on the rights of immigrants. The questions included in the EEC’s Eurobarometer poll were far broader in scope and content in order to cover issues applicable to all twelve countries, and did not include questions about specific minority groups.⁵²

A common question that surveys place is whether would one would readily accept a Jew as a neighbor. I must admit that this question penalizes Greece in respect to european countries where such blatant racism is not politically-correct. In my humble opinion this fact does not invalidate the results but actually enhances their value because it allows Greeks to express themselves more freely, than their european counterparts.

«Commemorative» photo of desecration of the Jewish cemetery in Larissa source: https://enantiastonantisimitismo.wordpress.com/2015/01/27/larissa-after-the-desecration-the-boast/

In 2011  a survey by ICAP stated that 33% did not want «homosexuals» as neigbours, 33% did not want AIDS patients, 29% Muslims, 25% Eastern Europeans or blacks and 17% Americans. The survey noted a correlation between educational level and dislike of non-christian/non-greek neighbours, (I feel the need here to note that correlation does not equal causation).

A joint survey by University of Ulster and Queensland had tried earlier to place this question in a global context. The result closely mirrored the previous study with homosexuals being the least desirable neighbors 27%, the Jews and Muslims following with 19% and 21% respectively and other categories trailing by 14%. It is important to note that Greece again placed among the most bigoted countries in all categories.

A Eurobarometer study of 2008 shows that while about a 15% to 30% rejection rate was still valid, it was in line with European Union’s average. In the same study a question whether one would accept non-white-male-christians in positions of power, proved to be more illuminating. While the numbers are not really important for the scope of the article, it is important to not a vast difference between greek and european averages in the homosexual and different ethnic origin category. In fairness I must include that religion was not allegedly a differentiating factor, although at the same time I must point out that Jewish Greeks are perceived by Christian Greeks as being ethnically different rather than Greeks holding a different different religion so in this case we still have the same outcome.

The year 2014 brought two important studies, the first one conducted by the american Anti-Defamation League and the second one by a team of greek researchers. Both were important in their own right: the first one tried to answer how much antisemitism exists and tried to place that number in a global context. The second one, which merits its own post which will follow, tried to explain why and how Greeks are prone to embracing antisemitism.

antisemitic graffiti in Volos synagogue in 2009 source: https://abravanel.wordpress.com/2009/11/28/what-language-do-jews-speak/

The ADL survey asked 11 key questions on typical antisemitic stereotypes and went on to elaborate in areas like the Holocaust, Israel and general attitudes towards other religions etc. I understand that many people, without trying to be intellectually dishonest, cannot understand how and why the affirmative response to these questions constitutes antisemitism. Unfortunately this is the result of the discourse about racism in Greece, firmly anchored around notions which have been debated in the ’60s and 70s in the rest of Europe. In the greek case the debate about the modern definition of antisemitism is useless given the widespread acceptance and form which have already been researched on; in other words we do not need to discuss «new» issues such as privilege/new-antisemitism because greek antisemitism is antiquated and appears in forms already known.

Greeks – and when we say Greeks we talk about 93% self-identified Christians and 4% atheists in the ADL survey – generally do not think highly of the Jews. While around 30% freely admits that he/she does not like them, more indicative is the fact that 60% claim that they know many people who dislike Jews; the aggregate results show that the answer to this question is in strong correlation to the overall levels of antisemitism. On the questions about antisemitic stereotypes, like Jews having too much power over global finance, I am not surprised by the findings which show that Greeks are overwhelmingly in favor of conspiracy theories. But it should be noted in their defence that more subtle questions would yield the same results for Greece but probably much higher in the rest of Europe; this being the result of political-correctness which as I said before is a non-existent notion in Greece. For example Norway scores only 15% which is not in line with recent events on antisemitism.

Credit card in Norway with antisemitic portrait /source: http://www.israelhayom.com/site/newsletter_article.php?id=28007

But I do not wish to delve deeper into the survey because I concur with many of its critics that we can debate on the methodology or whether the affirmative responses constitute antisemitism. What I think are the two major merits of this survey?

1. It agrees completely with previous findings of all younger surveys. While we can disagree on the exact numbers, in every european or global survey Greece appears with horrifyingly high percentages of antisemitism which place it constantly on top of global rankings.
2. It provides a context in which to judge the findings. Antisemitism is ubiquitous and a constant part of the european landscape for the past 20 centuries, Greece is an integral part of Europe and does not escape this historical fact. Greeks can debate on how much antisemitism exists in Greece but what they do need to understand is that it exists much more than anywhere else.

Again I wish to stress that saying that «70% of Greeks are antisemites» is nonsense – numbers are just numbers and they change according to definitions and ephemeral events like a flare in mid-eastern violence or a terrorist attack against Jewish targets. But what does one can surmise from the study and the ones before them?

Greece is the most antisemitic country in Europe, if not of the whole world if we exclude the muslim countries and this has been consistently true for the past 30 years.

I don’t know how many Greek are antisemites. What I do know is that antisemitism does not only exist but it thrives, in levels unthinkable for a modern western society. I do know that Jews are afraid to admit it, presumably because their Christian neighbours do not take gladly to criticism. The fact that we have consistently the same results in surveys for years but there isn’t a single organization in Greece which admits that antisemitism is a core aspect of greek racism is indicative the truth of Perdurant’s finding that antisemitism is embedded in the society.

So yes:

1. Antisemitism exists in Greece.
2. Antisemitism in Greece is not a marginal phenomenon.
3. Antisemitism in Greece is not linked to muslim immigrants.
4. Antisemitism in Greece is not widely condemned.
5. Antisemitism in Greece can be violent.
6. Antisemitism in Greece used to be poorly documented but for the past decade there is meticulous documentation.
7. While differences exist, nobody is exempt; neither rich or poor, educated or uneducated, progressive or conservative
8. No major antiracist/human rights organization in Greece considers antisemitism being a major problem in Greece – they are part of the problem.

But more on this next time…

Εσύ Εβραίε, τι πιστεύεις για το Ισραήλ;

Υπάρχουν ορισμένες εμπειρίες που είναι κοινές στους Εβραίους στην Ελλάδα. Μερικές είναι αυτονόητες όπως το να φτιάχνεις χανουκίες με ξυλόκολλα και καπάκια στο εβραϊκό δημοτικό, τα τραγούδια στην Κατασκήνωση ή το σοφάρ στο Γιομ Κιπούρ. Αλλες όχι τόσο αυτονόητες όπως η υπενθύμιση να βγάλεις την κιππά όταν βγεις από την συναγωγή ή η ερώτηση από πού είσαι. Αυτό που θέλω να επικεντρωθώ όμως είναι η ερώτηση που πραγματικά φοβάται κάθε Εβραίος:

εσύ για το Ισραήλ τι γνώμη έχεις ;

Η ερώτηση είναι φαινομενικά απλή και αθώα για τον Χριστιανό. Για τον Εβραίο όμως είναι και περίπλοκη και επικίνδυνη. Γιατί – άλλωστε στην Ελλάδα ζούμε – ο ερωτών έχει ήδη διαμορφώσει μια άποψη, οπότε για η ερώτηση είναι ουσιαστικά ένα τεστ για τον Εβραίο. Αν ο Χριστιανός είναι συντηρητικός/πατριώτης δεξιός θεωρεί οτι το Ισραήλ οτι είναι μια μηχανή που αλέθει Μουσουλμάνους και άρα περιμένει να ακούσει από εσένα οτι είσαι φιλο-ισραηλινός για να απαντήσει οτι και αυτός είναι και θαυμάζει το ισραηλινό κράτος, (που είναι ανάχωμα στον μουσουλμανικό εξτρεμισμό). Αν ο Χριστιανός είναι προοδευτικός/αριστερός κοσμοπολίτης θεωρεί οτι το Ισραήλ είναι μια μηχανή που αλέθει Παλαιστίνιους και άρα περιμένει να ακούσει από εσένα οτι πρέπει το Ισραήλ να σταματήσει να τους καταπιέζει για να απαντήσει οτι και αυτός είναι υπερ μιας δίκαιης λύσης, (που είναι η αναγνώριση οτι όλο το Ισραήλ είναι παράνομα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη). Παραλλαγή των δυο είναι ο Εβραίος να απαντήσει οτι είναι υπέρ μιας δίκαιης λύσης, οπότε και ο ερωτών τον πιέζει για να δει ποια δίκαιη λύση εννοεί.

Ο Εβραίος φοβάται γιατί ξέρει οτι στην πραγματικότητα η ερώτηση δεν είναι ερώτηση, αλλά είναι ένα τεστ στο οποίο πάντα υπάρχει μια σωστή απάντηση σύμφωνα με αυτόν που ρωτάει. Ο Εβραίος δεν επιτρέπεται να μην έχει γνώμη, δεν επιτρέπεται να μην τον ενδιαφέρει ή απλά να μην ξέρει επειδή προτιμά να βλέπει Μενεγάκη όπως η πλειοψηφία των συμπολιτών του. Βέβαια δεν ρισκάρει το ίδιο και στις δυο περιπτώσεις: η λάθος απάντηση για τον συντηρητικό/πατριώτη δεξιό δε σημαίνει και πολλά γιατί έτσι και αλλιώς δε σε θεωρεί Ελληνα και δεν το παίρνει κατάκαρδα. Για τον προοδευτικό/αριστερό κοσμοπολίτη όμως η λάθος απάντηση είναι μια τραγωδία γιατί δε μπορεί να δεχθεί το πώς μπορείς να δικαιολογείς μια γενοκτονία. Αντίθετα περιμένει από εσένα να έχεις το θάρρος να καταγγείλεις «τους δικούς σου» και να μην τους δικαιολογείς μόνο και μόνο επειδή είναι Εβραίοι. Και αυτό στο λέει γιατί αυτός δεν είναι αντισημίτης και έχει πολλούς φίλους Εβραίους.

Παραλλαγές αυτής της ερώτησης υπάρχουν κάθε φορά που η εβραϊκότητα κάποιου αναδύεται στην συζήτηση σε κάποια νέα ομάδα ή όταν αναζωπυρώνεται η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή μεταξύ Αράβων και Ισραηλινών. Ο Εβραίος μπορεί να την αντιμετωπίσει όταν βγει για καφέ, για να γιορτάσει κάποια γενέθλια, στο σχολείο μεταξύ συμμαθητών ή όταν η ίδια η δασκάλα συζητά μαζί του μπροστά σε όλη την τάξη, στο στρατό ή μετά από μια τελετή μνήμης για το Ολοκαύτωμα. Ποτέ δεν είναι μια λάθος στιγμή για να ασχοληθείς με το τι πιστεύει ο Εβραίος για μια χώρα μακριά, αντί να ασχοληθείς με το τι πιστεύει ο Εβραίος για την χώρα στην οποία και οι δυο ζείτε. Οπότε και ο Εβραίος μαθαίνει, δια της πρακτικής άσκησης, να μένει όσο το δυνατόν πιο ασαφής μπορεί ή να προσαρμόζει την απάντηση ανάλογα με τον κίνδυνο που διαισθάνεται

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ανακοίνωση του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου, (που είναι το συντονιστικό όργανο των ανεξάρτητων εβραϊκών κοινοτήτων της Αθήνας/Θεσσαλονίκης/Λάρισας/Βόλου/Κέρκυρας/Ιωαννίνων/Χαλκίδας/Τρικάλων/Ρόδου), για την δολοφονία ενός παλαιστίνιου βρέφους κατά τον εμπρησμό σπιτιού από ισραηλινούς εξτρεμιστές. Κατά την γνώμη πολλών Εβραίων, το ΚΙΣ δεν είχε κανένα λόγο να βγάλει ανακοίνωση για ακόμα ένα περιστατικό βίας – είμαστε Ελληνες Εβραίοι, όχι ισραηλινοί-εν-Διασπορά. Στην πραγματικότητα όμως η πράξη του ΚΙΣ ήταν σοφή αν κανείς θελήσει ρεαλιστικά να αντιμετωπίσει την ελληνική πραγματικότητα – η αναζωπύρωση των συγκρούσεων οδηγεί νομοτελειακά στο να θεωρούνται οι Εβραίοι στην Ελλάδα υπόλογοι. Αυτό εκφράζεται είτε μέσω της καλλιέργειας του αντισημιτισμού στον δημόσιο λόγο, είτε μέσω των άμεσων πράξεων βίας ενάντια σε εβραϊκά σπίτια/συναγωγές και νεκροταφεία. (1, 2, 3 και πολλά άλλα)

Αυτός ο ελληνοεβραϊκός αντανακλαστικός φόβος φάνηκε πιο καθαρά όταν κατά την διάρκεια του Pride της Ιερουσαλήμ υπερορθόδοξος Εβραίος μαχαίρωσε και δολοφόνησε διαδηλώτρια. Παρά το γεγονός οτι η επίθεση ήταν ένα ξεκάθαρο έγκλημα μίσους, παρά το γεγονός οτι εντός της ελληνοεβραϊκής κοινότητας σηκώθηκε ένα κύμα αγανάκτησης ενάντια στον εβραϊκό φανατισμό, το ΚΙΣ έμεινε σιωπηλό. Αραγε ενδιαφέρονταν περισσότερο για ένα παλαιστινιακό θύμα, από ότι για ένα ισραηλινό; Οχι, απλά κυνικά και ρεαλιστικά ήξερε οτι οι Χριστιανοί Ελληνες ενδιαφέρονται αποκλειστικά όταν θα θύματα είναι Παλαιστίνιοι και οι θύτες Ισραηλινοί – οι νεκροί Παλαιστίνιοι στην Συρία δεν ενδιαφέρουν τους Ελληνες γιατί σκοτώνονται από Μουσουλμάνους, οι νεκροί Εβραίοι στο Ισραήλ δεν ενδιαφέρουν τους Ελληνες γιατί σκοτώνονται από Ισραηλινούς. Το αίμα έχει χρώμα. Πάντα.

Πιστοποιητικό Κοινωνικών Φρονημάτων της Λιλής Μπενδαβίδ/ πηγή: Ιδρυμα Μείζονος Ελληνισμού

Καταλαβαίνω την δυσκολία του καλοπροαίρετου Χριστιανού αναγνώστη να δεχθεί οτι μπορεί να είναι μέρος μιας κοινωνίας που εκφοβίζει Εβραίους – άλλωστε ο ίδιος αναγνωρίζει το Ολοκαύτωμα, μισεί την Χρυσή Αυγή, έχει φίλους Εβραίους, δεν είναι αντισημίτης και στο τέλος, τέλος δεν είναι και πολύ Χριστιανός ή είναι και άθεος. Οταν όμως λέμε οτι ο αντισημιτισμός είναι εμπεδωμένος στην ελληνική κοινωνία – όταν λέμε οτι η Ελλάδα είναι η πλεον αντισημιτική χώρα πλην των μουσουλμανικών σημαίνει οτι ο αντισημιτισμός δεν είναι μόνο η Χρυσή Αυγή. Είναι μια κοινωνία που μπορεί να απαιτεί από τους Ελληνες Εβραίους δηλώσεις πολιτικών φρονημάτων, για να την εξευμενίσουν. Είναι οτι ρωτάς τον Εβραίο το τι πιστεύει για το Ισραήλ, αλλά δεν τον ρωτάς το γιατί τα Εβραϊκά σχολείο έχουν ένοπλες φρουρές και συρματοπλέγματα. Είναι οτι τον ρωτάς για το Ισραήλ την Ελληνική Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος. Είναι οτι ξέρεις τα πάντα για «Τα Κατεχόμενα», αλλά δεν ξέρεις τίποτα για αυτά που η Ελλάδα κέρδισε με τα όπλα. Οτι θεωρείς δεδομένο οτι η γνώμη του Εβραίου επηρεάζεται από την εβραϊκή του καταγωγή, αλλά αρνείσαι να δεχθείς οτι και η δική σου γνώμη επηρεάζεται από την δική σου χριστιανική. Οτι βλέπεις την βια μόνο όταν είναι του χρώματος του αντίπαλου κόμματος. Όλοι βλέπουν τον δομικό ρατσισμό όταν βρίσκεται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά αλλά σχεδόν κανείς όταν είναι δίπλα του.

Δεν έχω την ψευδαίσθηση οτι ο κόσμος θα διαβάσει αυτή την ανάρτηση και ξαφνικά θα δει οτι ο δομικός ρατσισμός είναι αυτός ο ίδιος. Αποτελεί απλά μια δήλωση αξιοπρέπειας, όταν ακούω Ελληνες Χριστιανούς να μιλάνε για ρατσισμό στις ΗΠΑ, ισλαμοφοβία στην Ευρώπη και άλλα παρόμοια ωστε να μην χρειάζονται να ασχοληθούν με δυσάρεστα θέματα στο ίδιο τους το σπίτι. Ακόμα και όταν ενδιαφέρονται για Ελλάδα, το κάνουν αποκλειστικά για ομάδες που μπορεί να κηδεμονεύσουν και να εντάξουν στην δική του πολιτική κοσμοθεωρία. Οι μετανάστες είναι χρήσιμοι ως δυνητικό άφωνο προλεταριάτο, ενώ οι γυναίκες/εβραίοι/λοαδ/μακεδόνες/μουσουλμάνοι όχι.

Και μια τελευταία παρατήρηση, κυρίως για τους Εβραίους αναγνώστες: αντισημιτισμός δεν σημαίνει να μπορείς να ζεις ελεύθερος μια καθημερινότητα αρκεί να μην φαίνεται δημόσια οτι είσαι Εβραίος – να έχεις ένοπλες φρουρές στα σχολεία σου – να είσαι υποχρεωμένος να λες συγκεκριμένα πράγματα για το Ισραήλ – να αποδέχεσαι την εκδοχή του Ολοκαυτώματος οτι «μας έσωσαν» – να φοβάσαι να πεις οτι η Ελλάδα είναι χώρα που βρίθει αντισημιτισμού – να χρειάζεται να διακηρύσσεις πόσο Ελληνας είσαι και να χρειάζεται να δίνεις πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων.  Εχε το θάρρος να πεις δημόσια, αυτό που λες entre mosotros.

Major Update: Church comes against Shoah Monument, Mayor accuses Jews

A major update on the beleaguered Holocaust Memorial of the city of Kavala. A monument that initially was decided in 2004, took 11 years to sail through heavy protests and when finally announced, was canceled when the Star of David was considered aesthetically ugly by the Mayor Dimitra Tsanaka, (here is the statement by the Central Board of Jewish Communities of Greece).

The day the canceled unveiling was supposed to take place, a silent protest was organized by the main speaker Vasilis Ritzaleos. Many Jews, but many more Christians, showed up to manifest their solidarity and resolve to respect their own city history. Some were old-timers who remembered their Jewish friends, others were members from antifascist organizations who opposed Holocaust-denial. Another group was a highschool class which was accompanied by their teacher. There were also Jews from Israel who’s parents were from Kavala and had come especially for the inauguration.

The proposed Holocaust Monument at Kavala/ source:V.Ritzaleos

We have a detailed report by maior rishon, which I thank, which contradicts completely the report by the Athens News Agency (ΑΠΕ). I cannot know why ΑΠΕ’s report is misleading but it should be known the V.Lollidis was the correspondent for ΑΠΕ and contemporaneously works for the Press Office of the Municipality of Kavala; it certainly is legal but certainly a major breach of journalistic ethics not to disclose their direct relationship.

Groups of Israelis of Kavaliote origin who traveled for the inauguration/ source:mayor rishon

Anyway we have the full, unedited, speech by Mayor Tsanaka which you can read (unfortunately only in Greek, but do read the blog post by kavaliote journalist S.Christoforidou which also attended) in the link. Here’s the rundown:
The Mayor never apologized to the Jews. She only expressed her personal regret and apologies for those who came from away and may not be able to come again for financial reasons.
The Mayor blamed the Jews and especially the vice-president of the Jewish Central Board mr.Magrizos, for the cancellation.
The Mayor claimed that her own political group turned against her and needs the help from groups from the opposition to pass through the motion.
The Mayor admitted she canceled the event to protect the civil peace, after threats she received.
The Mayor admitted she asked for the Star of David removed or placed in the back or under the monument.

The Mayor said many things. She said she never had any problems, until she was forced to admit she was lying by opposition leader Verros. She claimed the Jews canceled it out of spite, despite that again she was called out for having announced the cancellation on Alpha Radio the same day ! She certainly claimed a lot of things, falling to continuous contradictions and being supported by lackeys who were trying to boo out the protesters who accused her of racism. In the end she offered to retract her initial statement and accept the monument – possible date June, 7th.

Protesters, Christians and Jews, in front of the Municipal Hall of Kavala/source: mayor rishon

In the meantime the international outcry had two distinct effects: mainstream political parties, (with the exception of the nazi Golden Dawn and the Communist Party of Greece), issued strong statements in favor of the monument and greek media followed along; a columnist jokingly remarked that Mayor Tsanaka singlehandedly united the political spectrum. On the other hand, one by one, the major opponents of the monument have come out publicly in a last minute effort to abort the inauguration:
1. The president of the municipal counsil Giorgos Grammenos stated on the radio that he is against the monument (in that place) because of his religious beliefs. He also asked for vice-mayor Lichounas, who is a major advocate for the monument, to resign because he no longer enjoys the trust of their political group. He is probably one of the 2 councilmen the Mayor mentioned as major opponents of the monument.
2. The Metropolis of Kavala made an announcement which practically pits herself against the monument, (source the local newspaper Χρονόμετρο). It denies the uniqueness of the Holocaust. It says that the Holocaust did not happen in Kavala (suggesting in other words, that it does not concern Kavala), although she says that more urgent is heightening the visibility for the «equally horrible genocides» of greeks which happened during the greco-turkish wars in Asia Minor ! She also claims the monument is not needed to keep the memory alive. Indicative is how the Star of David is perceived: it is an «ideological» symbol which is placed along the five-pointed satanic star !
This announcement confirms the rumors that the Metropolis played a major role in the delay from 2004 to 2015.

I would have liked to claim that this is an isolated incident but unfortunately it is not. Last year there was an effort to remove Thessaloniki’s Holocaust Monument which was thwarted by a combined effort by the Jewish Community and the Mayor Boutaris who had to pivot around members of his own administration. The uniqueness of Kavala is the protagonists were honest and managed to give us a clear view of greek antisemitism: the very existence of Jewish symbols is not to be tolerated on religious grounds, the Jews still conspire against us through Israel, we Christians have suffered just as much, the Holocaust did not happen here, it is not unique and does not concern us. The Orthodox Church still exerts a huge influence over greek politicians and unfortunately religious antisemitism remains a major part of her culture. And unfortunately we still need to be told by others that racism and antisemitism is not accepted by the rest of the world.

Christian students in support of the monument/ source:mayor rishon

I believe the Monument will go through. I am also certain that it will be vandalized, although this was to be expected in any case. What I am afraid is that the monument will remain orphan and orphans are quickly disposed off; with the Church and the Municipality against it, I do not find it unfathomable to move it in a year or two to a more obscure location because eg the pavement needs to be re-done. What I am afraid is that Courage in Greece is scarce and it bodes ill the fact that even dead, Jews cannot be welcome.  Still there were children that Sunday morning in front of the Municipality and these children had chosen to wear that yellow Magen David which everyone hated; so perhaps not all is lost. The Righteous were always few but our gratitude immense; may these boys and girls serve to redeem the sins of the fathers.

Greek mayor rejects Holocaust Memorial; Star of David persecuted again

By now you’ll have probably heard that the Municipality of Kavala, a medium sized city in the northern part of Greece, rejected a Holocaust Memorial which was to be unveiled in 3 days time. The Mayor was frank: the Star of David was unfit for the public because it is the sign of the Jewish religion. This candid confession might appear surprising for the average western reader who is used to a less overt antisemitism, but it is normal in Greece which is the most antisemitic non-Muslim country in the world and a modern nazi party is currently the 3rd strongest in the greek parliament. This article aims to provide a concise explanation to what happened, why it happened and what lessons we’re to learn; each segment can be read independently and if it seems long jump to the 3rd segment where all the substance lies.

THE JEWS IN KAVALA BEFORE WW2:
Kavala home to a Jewish community since the biblical era, although the real boom was with the arrival of Jews fleeing Spain in 1492. They thrived and became an essential part of the economic and cultural life with prominent rabbis and western-style schools; roughly speaking they lived in harmony with Greek Christians and Turkish Muslims. When Kavala became greek in 1913 the Jews quickly accepted the new state and incorporated the greek language in the curriculum, while the State granted civil liberties and a considerable degree of autonomy. The defeat of Greece in the greco-turkish war in 1923 led to an influx of Asia Minor Christian Greeks and the change of the demography led to a worsening of living conditions and rise of antisemitism. Central was the blood libel in 1930 when a Jew was accused of murdering a christian child, Jewish shops smashed and a pogrom only narrowly averted. Still, the dictatorial regime of Metaxas in 1936 squashed the antisemitic groups and in 1940 Jews flocked to join the Greek army in numbers never before seen.

THE HOLOCAUST IN KAVALA AND JEWS AFTER THE WAR
Kavala during WW2 was occupied by Bulgaria which was allied to Hitler’s Germany and Mussolini’s Italy. Bulgaria planned an ambitious plan of ethnic cleansing which would force part of the local greek population to self-declare bulgarian, another part to emigrate and those who denied to be exterminated. The Jews were considered Greek and the Greek Jews themselves refused to self-declare as «Bulgarians». This led to Bulgarians enforcing Nuremberg-style antisemitic laws and eventually rounding them up and handing them over to the Germans to be exterminated in german death camps. It should be noted that Bulgaria refused to hand over the Bulgarian Jews and it has garnered international acclaim for their saviour, for more information click on dr.Hagouel’s work here.
So the Jews of Kavala were murdered by the Germans because they were Jews and the Bulgaria helped them because she considered them Greek.
The totality of the Jews of Kavala were exterminated and only a handful survived. In the ’70s the last Jews either died or left for the bigger communities of Athens and Salonica. Nominally the community exists to take care of the cemetery and the property which still controls. The community has also made several gifts to the city by donating buildings, schools and indicative are events like president Victor Venouziou donating 300kgs of food for the needy Christians of the city.

THE HOLOCAUST MEMORIAL MONUMENT
Jews are not considered «real Greeks» by a large part of the Greek Christians and the Holocaust is not seen as part of the greek suffering during WW2; for many decades, as late as 2006, it was not even mentioned in the schools. The city of Kavala was no exception and despite systematic efforts by the surviving Jews of Kavala, the city refused to commemorate the murder of their families. In 2004 when the last survivors died a decision was made to erect some kind of monument; at the time the decision was highly controversial and accusations were flung about the secret agenda of the Jewz. In 2014 the Municipality finally condescended to erecting a simple plaque which was to be paid by the Jews themselves of course. The text was vetted by the municipality beforehand and it included the biblical verse «Remember and not forget» and beneath a Star of David «The Municipality of Kavala and its citizens in memory of their 1484 compatriots which were arrested on March, 4rd 1943 deported and exterminated in the death camps by the Nazis and their allies».

Three days before the ceremony, while invitations were sent and descendants of Kavaliot Jews were coming from Israel and the States, the mayor of Kavala Dimitra Tsanaka decided to cancel the ceremony. The reason was simple: the monument was not pleasing aesthetically and in specific the Star of David was deemed problematic because it is a sign of the Jewish religion. She also added that public display of Jewish symbols ensures vandalism. The Mayor telephoned the Central Board of the Jewish Communities (KIS) and asked for its removal as a requisite to accepting a Holocaust Memorial. The KIS vehemently rejected the proposal and made a furious announcement, denouncing the Mayor as insulting both of the Jewish religion and the memory of the Holocaust victims.

Indicative is the fact that she accused the former mayor Kostis Simitzis, which objected to her actions, of being a stooge of the Jews. «The Central Jewish Board told me the same things. What is your relation to them ?» were her exact words, which play fertile ground to the conspiracy theories which Greeks are so fond of.

Although the mayor alluded to external pressure, she did not specify their origins. A prime example would be people like rabid pro-Palestinian Christos Melidis, who considers the monument as an afront to Gaza victims. His mixture of antisemitism, antizionism, anti-islamic, anti-german, anti-turkish a good example of the populism which pervades greek politicians from all the parts of the political spectrum. Still, one should not forget that the Mayor was elected under the conservative Nea Dimokratia which is infiltrated by traditional far-Right extremists and bona fide cannot be considered a typical western conservative party but a populist nationalistic one.

Antisemitic graffiti appears when the tension in the M.East rises. Here on the walls of the Jewish Cemetery in 2010.

For the casual reader it might seem incongruous to be pro-Palestinian and anti-Islamic but in real-life-greece Palestine and Israel are code names for hating Jews and hating Islam. Under this premise one can understand better the reactions of known antisemitic politicians like Voridis and Georgiadis which supported the monument and condemned the mayor actions: we do not like Jews but we like a rich Israel which can fight Muslims for our sake. Why create problems with a small monument when no Jews exist in the city, as to make real concessions?

Similarly hypocritical appear the protests of some leftist organizations which engage regularly in Holocaust-relativism and were indifferent to instances of antisemitism in the city. It is not so long ago when the progressive leftist area attacked the Star of David in Larisa’s synagogue or defaced Holocaust monuments in cities like Thessaloniki.

Jews-Murders reads this graffiti on the entrance of the port of Kavala

Still not all protests are politically motivated. Professor Vasilis Ritzaleos organized the event and leads now the protests in a Facebook page. University professors like Angelos Palikidis, prominent citizens like Kyriakos Lykourinos, politicians like Michalis Lichounas have expressed their sharp opposition and are the moral backbone of the city. Also the Secretary of Religious Affairs Kalantzis made a clear statement which leaves me totally satisfied as far as the Greek Government is concerned; hopefully he’ll repeat it when members of his own party defile a monument. Many more expressed their outrage in the social media and many plan to stage a more massive protest.

What will happen?
Well, on Sunday a protest will be staged. It is unknown whether the Mayor will back down but my guess is that she will. The incident has turned international, (even the American Jewish Congress blasted them) and her candid admission that she does not like seeing symbols of the Jewish religion is too much, even for greek antisemitic standards.

The plaque will be erected, probably broken within a few months and then regularly defaced every time the tension in the Middle East rises.

And the Jews of Kavala who died as Jews and as Greeks will remain an anonymous paragraph to be inserted in the next tourist guide which will say of the multi-cultural heritage and how tolerant the city is. Perhaps if the Jews are stupid enough, they will give more money and buy some event which will show of how good the modern citizens of Kavala are. Who knows? If Venouziou throws more money and more food they will even express sincere dismay in antisemitic graffiti appearing on the walls around the city.

Οι έλληνες αντισημίτες αντιφασίστες

Ο Βολταίρος είχε κάποτε αστειευτεί οτι η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δεν είναι ούτε άγια, ούτε ρωμαϊκή και ούτε αυτοκρατορία. Παραφράζοντας τον κάποιος μπορεί να ισχυριστεί οτι το ελληνικό αντιφασιστικό κίνημα δεν είναι ούτε αντιφασιστικό και ούτε κίνημα – παραδέχομαι όμως οτι είναι ελληνικό. Βαθύτατα ελληνικό.

Ενα πρόσφατο δημοσίευμα, από μόνο του ασήμαντο, με έκανε να βγω από την σιωπή μου:
Οπως διαπίστωσε ο Μιχάλης Δασκαλάκης-Γιόντης στο GrassrootReuter, πρόσφατα η οργάνωση «Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό/ΚΑΡ» αναδημοσίευσε ένα άρθρο για τον πατέρα του βουλευτή Αλεξόπουλου, που κατηγορείται για συνεργασία με τους Γερμανούς Ναζί. Σε αυτό το άρθρο η ατιμωρησία των δοσιλόγων οφείλεται στους Εβραίους που προτίμησαν να σιωπήσουν ώστε να πραγματοποιήσουν τα άλλα τους σχέδια. Ποια σχέδια; Δε γνωρίζουμε αλλά το γεγονός ότι η πηγή του κειμένου ήταν ο ναζιστικός Στόχος μας επιτρέπει να φανταστούμε.

“Μας προκαλεί εντύπωση πως το σύστημα δεν γνωρίζει αυτή την ιστορία. Κι εντάξει το σύστημα, οι Εβραίοι της Λάρισας που δεν είναι και μετρημένοι στα δάχτυλα, δεν γνώριζαν; Ή όλοι αυτοί γνώριζαν αλλά η συγκεκριμένη ιστορία δεν ταίριαζε με το σχέδιο τους και για αυτό την απέκρυψαν; Τι να πει και τι να αναρωτηθεί και να αναλογιστεί; Το μόνο σίγουρο είναι ότι… όχι δεν έχει πιάσει πάτο… Πάει ακόμα παρακάτω!”

Το εντυπωσιακό εδώ δεν ήταν οτι αναπαρήγαγαν Στόχο – λάθη γίνονται και έκτοτε άλλαξαν την σελίδα, άσχετα αν αυτό έγινε σιωπηλά χωρίς το θάρρος να παραδεχτούν το λάθος τους δημόσια. Το εντυπωσιακό ήταν η αδυναμία τους να εντοπίσουν στοιχειώδη αντισημιτισμό – χρυσαυγίτικης κοπής – όταν τον βλέπουν κατάματα. Και δεν εννοώ το σύγχρονο αντιεβραϊκό μίσος που έχει αλλάξει, (όπως ακριβώς άλλαζε σε ύφος από το judenhas του 18ου αιώνα στο antisemitismus του 19ου) και είναι δύσκολο να εντοπιστεί από κάποιον που αγνοεί συνολικά το φαινόμενο. Εννοώ την παλιά καλή παραδοσιακή πρακτορολογία και κρυφά εβραϊκά σχέδια – αυτά αποτελούν παλιές εκφάνσεις του αντισημιτισμού που επιζούν πλεον σε ελάχιστες χώρες ως mainstream αντισημιτικός λόγος και υποτίθεται αποτελούν γνωστοί παλιοί εχθροί του ευρωπαϊκού αντιφασιστικού κινήματος.

Αυτά τα χαρακτηριστικά του ελληνικού αντιφασιστικού κινήματος – η έλλειψης στοιχειώδους μόρφωσης, η αλαζονεία, ο παραδοσιακός αντισημιτισμός, η πρακτορολογία – φάνηκαν περισσότερο σε μια περίοδο κρίσης το καλοκαίρι που μας πέρασε με τον πόλεμο Ισραηλινών και Παλαιστινίων. Μαζί με την πλημμύρα αναρτήσεων ενάντια στο Ισραήλ, η ΚΑΡ ανέβασε ένα κείμενο δικής της έμπνευσης στην οποία σχολίαζε την επίθεση φιλοπαλαιστίνιων Χριστιανών Γάλλων και μεταναστών Μουσουλμάνων Γάλλων ενάντια στη συναγωγή Ροκέτ στο Παρίσι.

Την ώρα που αντισημιτικές επιθέσεις ακολουθούσαν την μια μετά την άλλη στη Γαλλία, τα θύματα μεταμορφώθηκαν σε «φασίστες» που έδερναν αθώους μετανάστες που κατά τύχη βρέθηκαν μπροστά από μια συναγωγή γεμάτη με Εβραίους/Εβραίες και παιδιά. Η συγκεκριμένη επίθεση αποτέλεσε θέμα εκτεταμένου σχολιασμού και άγχους στο εσωτερικό της ελληνικής εβραϊκής κοινότητας, γιατί η συναγωγή ήταν το κέντρο της Σαλονικιώτικης Διασποράς στη Γαλλία. Αντίστοιχα σχολιάστηκε και η παρέμβαση ΚΑΡ, για το τι μας περιμένει αν γίνουμε αντικείμενο ανοικτών επιθέσεων πέρα των εμπρησμών και βανδαλισμών σε κτίρια.

Δεν απαιτώ να ενδιαφέρει το ΚΑΡ ο αντισημιτισμός. Αυτό όμως που απαιτώ από ανθρώπους που υιοθετούν τον όρο «αντιρατσιστές» είναι να έχουν στοιχειώδεις γνώσεις του τι είναι ρατσισμός, τι είναι αντισημιτισμός και το γιατί είναι πάρα πολύ κακή ιδέα να επικρίνεις την όποια μειονοτική ομάδα όταν γίνεται αντικείμενο βίας. Οπως ακριβώς εμετικά ήταν τα νεοδημοκρατικά σκουπίδια που αναρωτιόνται αν ο μετανάστης που βιάστηκε από τον λιμενικό ήταν νόμιμος, άλλο τόσο εμετικά είναι τα συριζαϊκά σκουπίδια που αναρωτιούνται για τα πολιτικά φρονήματα των Εβραίων που γίνονται αντικείμενο βίας.

Σε επόμενη ανάρτηση η ΚΑΡ εξέφρασε την έκπληξη της για την έκρηξη μου. Η έκπληξη της ομοιάζει με την έκπληξη Σαμαρά όταν το World Jewish Congress του είπε οτι ο Βορίδης είναι αντισημίτης. Σε αυτό που όμως διαφέρουν με τον Σαμαρά είναι οτι ο μέσος δεξιός αδιαφορεί για την κατηγορία του αντισημιτισμού. Ομως ο μέσος αριστερός είναι πεπεισμένος για την αγιοσύνη του και όχι απλά προσπερνάει την κατηγορία αλλά αισθάνεται προσβεβλημένος και επιτίθεται στον μειονοτικό που τολμάει να αμφισβητεί την εικόνα που έχει για τον εαυτό του. Σκοπός του είναι να αποδείξει οτι ξέρει καλύτερα από το θύμα ρατσιστικής βίας, το αν είναι ρατσιστής ή όχι. Για αυτό άλλωστε και στα πανηγύρια που ονομάζονται Αντιρατσιστικά Φεστιβάλ μιλάνε ουσιαστικά λευκοί, ετερόφυλοι, Χριστιανοί, Ελληνες «αντιρατσιστές».

Οπότε ας ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα: δε με ενδιαφέρει να πείσω την Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό ότι όζει αντισημιτισμό – αυτό προβλέπει επιμόρφωση και αυτοκριτική, γεγονός που η ενηλικίωση τους μέσα στην ελληνορθόδοξη κοινωνία και η αλαζονεία τους δεν επιτρέπει να πραγματοποιήσουν.
Αλλά η κοροϊδία οτι ενδιαφέρονται για τον αντισημιτισμό πρέπει να σταματήσει: οι Εβραίοι τους ενδιαφέρουν μόνο ως νεκροί του Ολοκαυτώματος, οι ζωντανοί τους είναι μια ενόχληση που διαψεύδει την αγιογραφία του εαυτού τους. Ναι, η οργάνωση Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό δεν διαθέτει τα γνωστικά εφόδια για να αναγνωρίσει τον αντισημιτισμό, παρά το γεγονός οτι αποτελεί κυρίαρχο φαινόμενο στην Ελλάδα – για αυτό δε συνειδητοποιεί τον χρυσαυγίτικο λόγο όπως στο συγκεκριμένο άρθρο. Ακόμα χειρότερα αδιαφορεί για τα θύματα και αμφισβητεί την εμπειρία τους – πιθανώς γιατί αυτή έχει πολιτικό κριτήριο που εμείς δεν έχουμε.

Αρνούμαι πλεον να σιωπώ όταν ακούω αντισημιτικό λόγο, επειδή κάποιος είναι αμόρφωτος όσο αφορά τον ρατσισμό μεν – θεωρητικά αντιρατσιστής δε. Αρνούμαι να δεχτώ οτι οι ισραηλιτικές κοινότητες σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Βόλο ακυρώνουν εκδηλώσεις όταν κάνετε τις «φιλοπαλαιστινιακές» σας εκδηλώσεις. Αρνούμαι να δεχτώ οτι εσείς μπορείτε να λέτε σε μένα, αν αυτό που βιώνω από εσάς είναι αντισημιτισμός ή όχι. Αρνούμαι να θεωρώ οτι επαρκεί μια καταδίκη της Χρυσής Αυγής, για να πιστέψω οτι δεν είστε μέρος μιας κοινωνίας που εξαναγκάζει τους Εβραίους να ελληνοποιούν τα ονόματα τους, να σκύβουν το κεφάλι, να λένε ψέματα στα ίδια τους τα παιδιά για να έχουν μια «κανονική» ζωή.

Θα βρεθώ μαζί σας στον αγώνα για τον αφγανό λαθρομετανάστη, την βουλγάρα καθαρίστρια, τον έλληνα ομοφυλόφυλο – σε αντίθεση με σας αναγνωρίζω την ανάγκη να πολεμήσω την ρατσιστική σαπίλα μέσα στην ίδια μου την κοινότητα. Αλλά στο τέλος αυτού του κειμένου αναρωτηθείτε για το τι είστε, σας απαντώ: είστε άνθρωποι που θεωρούν οτι η βία ενάντια σε Εβραίους στην Ευρώπη επιτρέπεται υπό όρους – αμόρφωτοι ανθρώποι που βλέπουν χρυσαυγίτικη προπαγάνδα και δεν την αναγνωρίζουν – άνθρωποι που θεωρούν οτι μπορούν αυτοί να υποδεικνύουν το τι πρέπει να αισθάνονται οι Εβραίοι. Με άλλα λόγια είστε Ελληνες Αντιφασίστες.

Κακοί αντισημίτες στο Εβραϊκό Νεκροταφείο Λάρισσας /πηγή:Desde Grecia

Καλοί αντισημίτες στο ΑΠΘ (Παλιό  Εβραϊκό Νεκροταφείο Θεσσαλονίκης)/ πηγή:Μιχάλης Λόγγος via thess.gr

/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/

Διαβάστε επίσης το Γιατί όταν ο αντισιωνισμός μιλάει για το Ισραήλ στοχεύει τους Εβραίους και Μια κριτική στα πρόσωπα του Αντισημιτισμού

Βιβλιοκριτική: «Το μπεστ σέλερ του Μίσους. Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών στην Ελλάδα»

Οι ιδρυτικοί μύθοι αποτελούν απαραίτητο συστατικό κάθε συλλογικότητας και η αμφισβήτησης τους συχνά εκλαμβάνεται ως πράξη αμφισβήτησης της υλικής ύπαρξης της ίδιας της συλλογικότητας. Ειδικά στην Ελλάδα μια τέτοια στάση είναι ακόμα περισσότερο επικίνδυνη, μιας και για διάφορους λόγους, αποτελεί έναν μοναχικό δρόμο δεδομένης της μονολιθικότητας της σκέψης της ελληνικής κοινωνίας σε ορισμένα θέματα.

Ακριβώς για αυτό το λόγο το έργο της δημοσιογραφικής ομάδας «Ιός της Ελευθεροτυπίας» αποτέλεσε όχι μόνο υπόδειγμα δημοσιογραφικής εργασίας αλλά και μια ιδιότυπη πράξη θάρρους. Ακριβώς για αυτό το λόγο περίμενα με ανυπομονησία το βιβλίο του Δημήτρη Ψαρά «Τα μπεστ σέλερ του μίσους. Τα Πρωτόκολλα ων Σοφών της Σιών στην Ελλάδα, 1920 – 2013». Αξίζει να σημειωθεί ήδη από το 1995 ο Ιός είχε κάνει ένα αφιέρωμα στα Πρωτόκολλα και επί χρόνια αποτελούσε την καλύτερη, αν και προφανώς με προβλήματα, διαδικτυακή παραπομπή στην Ελληνική γλώσσα για το θέμα.

Οι φωτογραφίες είναι δικές μου :)

Εισαγωγή

Το βιβλίο χωρίζεται σε 13 κεφάλαια, 2 παραρτήματα, βιβλιογραφία και ευρετήριο. Τα ονόματα των κεφαλαίων είναι περιγραφικά της διαδρομής που προσπαθεί να ακολουθήσει ο συγγραφέας.

1. Εισαγωγή. Η ελληνική διαδρομή των Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών
2. Η δημιουργία και η διάδοση των Πρωτοκόλλων. Τσαρική Ρωσία, Ευρώπη, ΗΠΑ 1902 – 1920
3. Οι Ελληνες στα πογκρόμ. Τσαρική Ρωσία 1821 – 1917
4. Από την Ρωσία με μίσος. Αθήνα 1920 – 1932
5. Το πογκρόμ μετακομίζει στην Ελλάδα. Θεσσαλονίκη 1928 – 1933
6. Η φαιά δεκαετία. Από την δικτατορία στην κατοχή 1936 – 1945
7. Η ανάπηρη αποναζιστικοποίηση. Από τον εμφύλιο στην δικτατορία 1946 – 1966
8. Η μεταμφίεση του αντισημιτισμού. Δικτατορία 1967 – 1974
9. Ο εξελληνισμός των Πρωτοκόλλων. Αριστερός και δεξιός «αντισιωνισμός» 1974 – 1989
10. Η συνωμοσία του 21ου αιώνα. Το Ισραήλ, ο εκσυγχρονισμός και ο Αντίχριστος 1990 – 2013
11. Τα αίτια της παγκόσμιας διάδοσης. Η συνωμοσία των συνωμοσιών
12. Η βίβλος ενός ανάδελφου έθνους. Η γοητεία των Πρωτοκόλλων στην Ελλάδα
13. Επίλογος. Ο αιώνας του Ανδρόνικου.
Παράρτημα 1 Τα Πρωτόκολλα στην Ελληνική βιβλιογραφία (δημοσιεύσεις του κειμένου ή εκτενείς αναφορές σε αυτό)
Παράρτημα 2 Λογοκλόποι της λογοκλοπής (σημειώσεις για τις ελληνικές μεταφράσεις των Πρωτοκόλλων)

Παρουσίαση

O Νικόλαος Ψαρουδάκης, ιστορικός ηγέτης του κόμματος Χριστιανική Δημοκρατία υπήρξε εκδότης των Πρωτοκόλλων, όπως και άλλων αντισιωνιστικών βιβλίων.
Το 1985 εκλέχθηκε βουλευτής Επικρατείας με το ΠΑΣΟΚ, ως προσωπική επιλογή του Ανδρέα Παπανδρέου.

Στα πρώτα κεφάλαια ο συγγραφέας ακολουθεί τις πρώτες εμφανίσεις των Πρωτοκόλλων, όπως και τα βιβλία που είχαν προηγηθεί αυτών. Εξετάζει την δαιδαλώδη δημιουργία τους στα πλαίσια της εποχής, όπως και τις πρώτες αντιφάσεις των υποστηρικτών της γνησιότητας τους.
Κάνει μια απαραίτητη παρένθεση για τον πρωταγωνιστικό ρόλο των ελλήνων χριστιανών της Οδησσού στα πρώτα οργανωμένα πογκρόμ της τσαρικής Ρωσίας. Αυτοί μαζί με τους ρώσους «λευκούς» εμιγκρέδες αποτελούν την διαδρομή, με εξέχοντα αντιπρόσωπο τον ιατρό, διπλωματικό υπάλληλο και φιλόσοφο Αριστείδη Ανδρόνικο.
Η αποδοχή τους προοδεύει χέρι-χέρι με τα την εντατικοποίηση του αγώνα κατά του κομουνισμού. Παρά την σταθερή παρουσία τους στο δημόσιο λόγο, (πχ εφημερίδες Ελεύθερος Τύπος, Σκριπ κοκ) παραμένουν περιθωριακά.

Στο 5ο κεφάλαιο, (με τον ατυχή τίτλο Τα Πογκρόμ μετακομίζουν στην Ελλάδα – ατυχής μιας και τα Πογκρόμ της Κέρκυρας και της Ρόδου είχαν προηγηθεί), μιλάει για την πορεία των Πρωτοκόλλων στη Θεσσαλονίκη. Ακολουθεί τις πρωτοβουλίες της εφημερίδας Μακεδονίας αλλά επιλέγει να αγνοεί την βενιζελική και προσφυγική φύση του αντισημιτισμού της πόλης.

Το κομμάτι που μιλάει για την αποδοχή των Πρωτοκόλλων μέσα στην Ελληνική Εκκλησία είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον και περιέχει λεπτομέρειες που ήταν άγνωστες μέχρι και σε μένα. Ξεκινάει από πριν τον πόλεμο, τις φιλογερμανικές αποκλίσεις πολλών μητροπολιτών και την υιοθέτηση τους μετά τον πόλεμο όταν το ελληνοχριστιανικό ιδεώδες αποτέλεσε την ραχοκοκαλιά του ελληνικού μετεμφυλιακού καθεστώτος.

Αναμενόμενα το βιβλίο βελτιώνεται πολύ κατά την διάρκεια της εξέτασης της μεταδικτατορικής περιόδου. Αναφέρεται τόσο στην ερμηνεία της Δικτατορίας μέσω των Πρωτοκόλλων, όσο και τον αριστερό αντισημιτισμό εμπνευσμένο από την Σοβιετική Ένωσή. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι το κομμάτι για τον σοσιαλιστικό χριστιανισμό των Ψαρουδάκη et al. Εξίσου ενδιαφέρουσα είναι η αναφορά στην συνεχόμενη προώθηση τους από την Εκκλησία της Ελλάδος μέσω διαφόρων μητροπολιτών ή των βιβλιοπωλείων της. Αναλυτική είναι η αναφορά στις σύγχρονες αναφορές, την εισαγωγή στον ελληνικό πολιτικό λόγο όπως και την επικύρωση της αξίας τους από το ελληνικό δικαστικό σύστημα.

Κλείνει προσπαθώντας να ερμηνεύσει την γοητεία των Πρωτοκόλλων και των συνωμοσιών στην ευρύτερη κοινωνία. Δεν παραλείπει να παραθέσει τα προβλήματα στην απομυθοποίηση τους τόσο όσο αφορά το κοινό, όσο και τους ίδιους τους απομυθοποιητές. Κλείνει με μια σύντομη παρουσίαση του αντισημιτισμού στην Ελλάδα και την συνωμοσιολαγνείας που διακρίνει την Ελλάδα.

Κριτική

Παρά το γεγονός οτι στην Ελλάδα ούτε έλειψαν πογκρόμ, ούτε γεγονότα ιστορικών διαστάσεων όπως η μεταπολεμική λεηλασία της Θεσσαλονίκης υπάρχει μια απόλυτη ένδεια στην μελέτη του ελληνικού αντισημιτισμού. Το καλύτερο βιβλίο συνεχίζει να αποτελεί μια μελέτη της Φραγκίσκης Αμπατζοπούλου το 1998,  που ασχολείται έμμεσα με το θέμα μιας και ασχολείται με την εικόνα του Εβραίου στην ελληνική λογοτεχνία. Την τελευταία δεκαετία όμως υπήρξε μια σειρά μεταφρασμένων βιβλίων, κυρίως του Πιερ Αντρέ Ταγκιέφ – που δημιούργησαν ένα ελάχιστο υπόστρωμα στο οποίο μπορεί να υπάρξει μια συζήτηση επί του θέματος.

ΤΟ 90% ΤΩΝ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ. Θεσσαλονίκη 2008 από https://abravanel.wordpress.com/2009/08/16/surrealism/

Το βιβλίο του Δ. Ψαρρά αποτελεί μια απαραίτητη, όσο και ικανή εισαγωγή για το θέμα. Προϊόν όχι μόνο επισκόπησης του ογκώδους ξενόγλωσσου corpus, αλλά και προσωπικής έρευνας του συγγραφέα αποκαλύπτει πτυχές που είναι άγνωστες ακόμα και σε ειδικούς επί του θέματος. Είναι ιδιαίτερα ικανό στην παρουσίαση της ιστορικής διαδρομής τους και των συνθηκών που οδήγησαν στην αποδοχή τους. Προφανώς το θεωρητικό τμήμα δεν είναι το κυρίαρχο, αν και αυτό αναμενόμενα δεν είναι ο σκοπός του βιβλίου. Ειδικά το κομμάτι που αφορά τη σύγχρονη εποχή είναι εξαιρετικής ποιότητας και ορθά αξιολογεί τα Πρωτόκολλα όχι απλά ως ένα (πλεον αρχαίο) κομμάτι προπαγάνδας αλλά ως το blueprint πάνω στο οποίο έχει δομηθεί η ελληνική συνωμοσιολογία.

Ανάφερα πριν οτι ορισμένα κομμάτια για τη Θεσσαλονίκη πάσχουν αλλά αυτές οι ερμηνευτικές επιλογές, (γιατί ο Ψαρράς αναφέρει τους Δώδο/Τσιρώνη/Μόλχο στη βιβλιογραφία, άρα γνωρίζει περί της βενιζελικής προσφυγικής υφής του σαλονικιώτικου αντισημιτισμού), δεν δημιουργούν πρόβλημα γιατί είναι περιφερειακής αξίας όσο αφορά το αντικείμενο του βιβλίου. Επίσης λείπουν μερικές σημαδιακές στιγμές όπως η απόφαση του Πρωτοδικείου Ηρακλείου το 1984 που ανέφερε οτι οι μάρτυρες του Ιεχωβά αποσκοπούν την δημιουργία μιας παγκόσμιας Σιωνιστικής Αυτοκρατορίας με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ. Προσωπικά πιστεύω οτι θα άξιζε να αναφέρει την κεντρική θέση των Πρωτοκόλλων στο κόμμα της Χριστιανική Δημοκρατία του Ψαρουδάκη και την προσέγγιση τους από το ΠΑΣΟΚ, (υπήρξε προσωπική επιλογή του Α.Παπανδρέου και έγινε βουλευτής Επικρατείας). Από την άλλη δε διστάζει να μιλήσει ξεκάθαρα για τον οξύ αντισημιτισμό της ΕΣΣΔ και του αραβικού κόσμου που επηρέασε την εγχώρια Αριστερά. Αλλά εκεί βρίσκεται η μεγαλύτερη αδυναμία του βιβλίου.

Περιοδικά σαν το Αρδην με το ένα χέρι απορρίπτουν την γνησιότητα των Πρωτοκόλλων & με το άλλο υιοθετούν την ρητορική τους εκσυγχρονίζοντας τον Μύθο

Ο Δ.Ψαρράς μιλάει για την κεντρική θέση του «αντισιωνισμού» ως κεντρική θέση της εξωτερικής πολιτικής της Σοβιετικής Ενωσης και των αραβικών κρατών, που συνεχίζουν την παράδοση του αντισημιτισμού και αντλούν από κλασικά αντισημιτικά στερεότυπα. Μάλιστα αναγνωρίζει την επίδραση τους στην ελληνική Αριστερά αλλά και στη Χρυσή Αυγή. Αλλά ενώ το βιβλίο αναφέρει χωρίς δισταγμό την πραγματικότητα, ξαφνικά σωπαίνει όταν είναι να αναφερθεί σε εγχώρια παραδείγματα. Ενώ δεν είναι φειδωλό σχολίων σε ότι αφορά το σύγχρονο ακροδεξιό χώρο ή την Εκκλησία όσο αφορά την διείσδυση των Πρωτοκόλλων, δεν αναφέρει ούτε ένα σύγχρονο παράδειγμα της επικράτησης της συνωμοσιολογίας σε όλο το φάσμα του ιδεολογικού χώρου, συμπεριλαμβανομένης και της αντιφασιστικής Αριστεράς. Και αν το αντισημιτικό ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’80 είναι δύσκολο να διερευνηθεί, (δύσκολο μιας και η Αυριανή βρίθει δηλώσεων – ειδικά την εποχή του πολέμου του Λιβάνου), βρίσκω αδιανόητο το γεγονός από τα χιλιάδες δημοσιεύματα της εποχής του Διαδικτύου δε μπόρεσε να βρει παραδείγματα όταν ακόμα και ο ίδιος ο Ιος έχει αναφέρει περιπτώσεις στο παρελθόν. Ούτε καν η ιδεολογική αλληλεγγύη μπορεί να εξηγήσει το γεγονός γιατί αμφιβάλλω αν η «πατριωτική Αριστερά» του  Καραμπελιά είναι ανάμεσα στις συμπάθειες του Δ.Ψαρρά.

Πάνω στο ίδιο θέμα απορίες γεννά η αναφορά στις αντισημιτικές «παρέες» πολιτικών του δεξιού χώρου όπως τον πρώην Πρόεδρο της Βουλής Σιούφα αλλά όχι στον σοσιαλιστικό ή αριστερό κόσμο. Στα πλαίσια του αντικειμένου του βιβλίου δε δικαιολογείται η αποσιώπηση αλληλοτέμνοντων κύκλων, πχ τα ίδια άτομα να συμμετέχουν σε αντισιωνιστική ημερίδα της Ιρανικής Πρεσβείας για την «Ημέρα της Ιερουσαλήμ» με ομιλητή τον ναζιστή Κωνσταντίνο Πλεύρη και  και ταυτόχρονα είναι ομιλητές σε αντισιωνιστική ημερίδα για «Ιερουσαλήμ, πρωτεύουσα του Αραβικού Πολιτισμού» που μιλάνε οι αριστεροί Κουράκης/Σακοράφα/Κακλαμάνης et al.

Τελικά συμπεράσματα

Τα Πρωτόκολλα των Σοφών, Το ξεσκέπασμα του Ταλμούδ, ο Διεθνής Εβραίος, Σιωνισμός.
Δεν είναι από έκθεση βιβλίου της Χρυσής Αυγής αλλά απλή βιβλιοαγορά στην Αθήνα το 2011 με δεξιά κόμιξ του Αρκά, αριστερά μπεστ σέλλερ της Ζυράνας Ζατέλη, το Κομουνιστικό Μανιφέστο εικονογραφημένο και κάτι πραγματείες για τον Καστοριάδη.

Το βιβλίο του Δημήτρη Ψαρρά «Το μπεστ σέλερ του μίσους» είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο που είναι αναντικατάστατο για τους μελετητές του Εβραϊσμού στην Ελλάδα. Προσωπικά πιστεύω οτι είναι ακόμα περισσότερο απαραίτητο είναι σε αυτούς που επιθυμούν όχι απλά να απορρίψουν αλλά να κατανοήσουν το φαινόμενο του ρατσισμού και της μαγικής σκέψης.

Οσο αφορά το αντικείμενο του είναι ένα βιβλίο που καλύπτει με επάρκεια την ιστορική διαδρομή των Πρωτοκόλλων, τους λόγους της επιτυχίας των, τις ελληνικές ιδιαιτερότητες και διαδρομές όπως και τη σύγχρονη επίδραση τους. Δεν είναι ένα opus magnum για όλες τις αναφορές σε αυτά αλλά σε μια τέτοια περίπτωση δε ξέρω κατά πόσο το βιβλίο θα αποκτούσε χαρακτηριστικά ακαδημαϊκού συγγράμματος που θα απομάκρυναν πολλούς αναγνώστες. Αντίθετα οι 393 (μεσαίου μεγέθους) σελίδες του το καθιστούν πλήρες στα θέματα που αντιμετωπίζει αλλά ταυτόχρονα ευκολοδιάβαστο.

Εκεί βρίσκεται όμως και η αδυναμία του. Η αξία των Πρωτοκόλλων έγκειται στη διαβρωτική επίδραση τους στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, είτε αυτό οδηγεί σε απευθείας αντισημιτισμό, είτε στην επικράτηση της συνωμοσιολαγνείας. Δυστυχώς όμως εγχώρια παραδείγματα αυτής της διαπολιτισμικής και διαπαραταξιακής επίδρασης απουσιάζουν πλήρως, όταν ανήκουν στον προοδευτικό αριστερό χώρο. Χωρίς την εμφατική συνειδητοποίηση οτι τα Πρωτόκολλα συνεχίζουν να αποτελούν πρώτη ύλη που μεταλλάσσεται σύμφωνα με τις πολιτικές πεποιθήσεις των προσλαμβάνοντων, ακυρώνει την εξαιρετική θεωρητική προσέγγιση ολόκληρου του βιβλίου. Ετσι μένουμε με την ιδέα οτι αποτελούν προϊόν μιας μακρινής εποχής και φέουδο της Εκκλησίας, της Χρυσής Αυγής και ακροδεξιών συνωμοσιολάγνων στυλ Χαρδαβέλλα και Λιακόπουλου.

Το συνιστώ σε κάθε αναγνώστη που θέλει να μάθει πώς λειτουργεί η σκέψη των συνωμοσιολόγων, την προσαρμοστικότητα των μύθων και τον αντισημιτισμό του Δεξιού και Χριστιανικού χώρου που λειτουργεί με όρους της δεκαετίας του ΄30. Αυτός που θα θελήσει να έχει μια πλήρη εικόνα των Πρωτοκόλλων στην σύγχρονη Ελλάδα θα χρειαστεί να περιμένει μια δεύτερη έκδοση του βιβλίου με 1 ή 2 κεφάλαια επιπλέον αντί για των υπάρχοντων 13.

Εγώ πάντως το αγόρασα για δώρο και το ίδιο συμβουλεύω και για σας.

Πότε είπαμε οτι μπήκε ο Σαμαράς στην Νέα Δημοκρατία;

Διαβάστε:
1. Ακραίος αντισημιτισμός, άκρα σιωπή του Σταύρου Ζουμπουλάκη

2. O συνωμοσιολογικός λόγος στο ελληνικό πολιτικό σύστημα της Αναστασίας Ηλιαδέλη

3.  Ο Πιερ Αντρέ Ταγκιέφ μιλάει για την εβραιοφοβία

4. Ταγκιέφ κατά Ντάν Μπράουν

5. Πάρα πολλές ορθόδοξες ομάδες τα πουλάνε (Ιερά Μονή Παντοκράτορος), αλλά βρήκα και μερικές να τα αμφισβητούν (ΟΟΔΕ)

6. Συλλογή βιβλιοκριτικών από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο. Εχω την εντύπωση οτι ελάχιστοι το διάβασαν προσεκτικά – μου δίνουν την εντύπωση οτι είδαν Ψαρράς και ήξεραν ήδη τι να γράψουν.

7. Αμφιλεγόμενα ή πλαστά; Εξαρτάται από το ακροατήριο

8. Η ΝΔ του Σαμαρά προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί αλλά οι ψηφοφόροι/σχολιαστές διαφωνούν

9. Newsbomb της οικογένειας Γιαννακόπουλου συνεχίζει τα αντισημιτικά άρθρα

και

η έκδοση του 1928 και αυτή του Βελώνη στο ψηφιακό αποθετήριο του Πανεπιστημίου Κρήτης

Πώς η Ελληνική Κρίση γεννά αντισημιτισμό: η περίπτωση Γιαννακόπουλου-ΒΙΑΝΕΞ/How the Greek Crisis breeds antisemitism: the Yannakopoulos/VIANEX case

Ελληνικά (english translation follows below)

«Οι Εβραίοι ανεπιθύμητοι εις το κατάστημα», Θεσσαλονίκη Μάιος 1941/ πηγή: Bunderarchiv

Ενα διαχρονικό χαρακτηριστικό του αντισημιτισμού είναι η λειτουργία των Εβραίων ως των αποδιοπομπαίων τράγων όταν η κοινωνία πάει κατά διαβόλου, (ή «κατά Ισραήλ» όπως προτιμούσε να λέει ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος). Αν και δε πρέπει να ξεχνάμε οτι ο αντισημιτισμός υπάρχει αμείωτος τόσο τις εποχές ευμάρειας, τόσο τις εποχές κρίσης οι δύσκολες περίοδοι όπως αυτές που ζούμε τώρα ευνοούν την εκδήλωση φαινομένων που η αστική ανάγκη για «τάξη και ασφάλεια» δεν θα επέτρεπε. Ο λόγος για τον οποίο θα ασχοληθούμε τον Ηλία Μόσιαλο και την οικογένεια Γιαννακόπουλου δεν είναι γιατί δεν αφθονούν οι αντισημιτικές κορώνες αλλά γιατί αξίζει τον κόπο να δούμε μια υποδειγματική περίπτωση του πώς η κρίση προωθεί τον *ήδη* υπάρχοντα ρατσισμό.

Ξεκινώντας ας δούμε ποιος είναι ο Ηλίας Μόσιαλος στον ιστότοπο της Βουλής. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να δείτε στον ιστότοπο του London School of Economics στο οποίο διδάσκει με μια ομολογουμένως αξιοσημείωτη ακαδημαϊκή καριέρα. Το 2009 εκλέγεται βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ και καταλήγει Υπουργός Επικρατείας και εκπρόσωπος τύπου. Ευρύτερα γνωστός είχε γίνει για τις προτάσεις μεταρρύθμισης του συστήματος υγείας που είχαν αντιμετωπισθεί με σκεπτικισμό από τους κοινωνικούς φορείς του τομέα της υγείας.

Και όχι, δεν είναι Εβραίος.

H πρώτη επαφή του Η.Μόσιαλου με τον αντισημιτισμό γίνεται τον Ιούλιο του 2011 όταν ο βόθρος που συνιστά τον ελληνοχριστιανικό εθνικιστικό χώρο αρχίζει να αναπαράγει μια ανάρτηση για το πώς ο Ηλίας Μόσιαλος στην πραγματικότητα είναι ο Ελία Μοσσία. Στην αρχή παρατηρούμε μόνο 3/4 ιστολόγια που αντιγράφουν το ένα τις αναρτήσεις του άλλου αλλά όταν ο γνωστός για τις αντισημιτικές δηλώσεις δημοσιογράφος Σπύρος Χατζάρας αναπαράγει την είδηση στις 18/7/11 η φήμη εκτοξεύεται. Βέβαια εδώ πρέπει να σημειώσουμε οτι ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος, πρώην εκφωνητής της ΕΡΤ διάσημος για τα ΠΑΣΟΚικά φρονήματα και νυν υποψήφιος με το ΛάΟΣ, έχει σαν χόμπι την εύρεση εβραϊκής καταγωγής ανάμεσα στους έλληνες χριστιανούς πολιτικούς ως μέθοδο σπίλωσης τους μια και αποτελεί κοινή αντίληψη οτι οι έλληνες χριστιανοί ψηφοφόροι δε θα ψήφιζαν ποτέ έναν έλληνα εβραίο πολιτικό. Όπως πολλές αντισημιτικές φήμες έκανε το κύκλο της στο ελληνικό Διαδίκτυο και άρχισε να πεθαίνει… και τότε ήρθαν τα γενόσημα.

πηγή: Δελτίο των 11, Σ.Χατζάρας http://bit.ly/IIIeJq

Στις αρχές του 2012 ψηφίζεται ένας νέος νόμος που εισάγει τα γενόσημα στην Ελλάδα. Λόγω των στρεβλώσεων της ελληνικής αγοράς οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες αισθάνονται οτι απειλούνται όπως φαίνεται από τις δηλώσεις της Πανελλήνιας Ενωσης Φαρμακοβιομηχανίας. Εκλεκτό μέλος της είναι η VIANEX των Θανάση και Παύλου Γιαννακόπουλου που μάλιστα συμμετείχε στη συνέντευξη τύπου στις 21/2/2012 που παρέθεσα.

Λίγο αργότερα απότομα ξεκινάει ένας νέος κύκλος φημών που αυτή τη φορά προέρχεται από τον ιστότοπο newsbomb.gr εντασσόμενος σε μια σειρά δημοσιευμάτων που κατακεραυνώνουν το συγκεκριμένο πολυνομοσχέδιο – οι τίτλοι των ρεπορτάζ είναι αρκούντως τρομακτικοί. Κεντρικό ρόλο παίζει η επίθεση στην ισραηλινή πολυεθνική ΤEVA και ως εργαλείο ο Η.Μόσσιαλος που εμφανίζεται ως τσιράκι της αν όχι με οικονομικά ανταλλάγματα, σίγουρα ως θρησκευτικά αλληλέγγυος όντας Εβραίος ο ίδιος. Ενδεικτικό το δημοσίευμα της «Τυχαίο; Εσείς τι νομίζετε;» στο οποίο αναρωτιέται αν είναι τυχαίες οι φήμες οτι ο Η.Μόσιαλος είναι Εβραίος και οτι η ισραηλινή ΤΕVA κέρδισε την ελληνική VIANEX σε σειρά διαγωνισμών προμήθειας νοσοκομειακών φαρμάκων τα οποία μάλιστα είναι αμφίβολης ποιότητας κατά το newsbomb.gr

Μάλιστα αφού αναφερθεί με κολακευτικά λόγια στον γνωστό αντισημίτη δημοσιογράφο Σ.Χατζάρα, επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς του περί εβραιοσύνης, ενώ ταυτόχρονα δηλώνει οτι η αλλαγή ονόματος και το εβραϊκό θρήσκευμα δεν είναι παράνομα ουσιαστικά υιοθετώντας πλήρως τους αντισημιτικά υπονοούμενα κατά την πορεία. Τις επόμενες μέρες επαναλαμβάνει τις επιθέσεις συνδέοντας τον Η.Μόσιαλο με την TEVA και αναρωτούμενη αν είναι τυχαία η ανάδειξη του σε κορυφαίο πολιτικό του ΠΑΣΟΚ και αν συνδέεται με την TEVA;

Θεωρίες συνωμοσίας κανείς;

Η εικονογράφηση του άρθρου του newsbomb.gr υιοθετεί ως έγκυρα τα αντισημιτικά υποννοούμενα.

Μιας και το newsbomb.γρ θεωρεί οτι «…έρευνα έχει κάθε δικαίωμα να παρατηρεί και να συγκρίνει ενδείξεις», ας επιτραπεί και σε αυτό το μη-ειδησιογραφικό ιστολόγιο να παρατηρήσει οτι το DPG Media Group φαίνεται ως ιδιοκτήτης του newsbomb.gr . Αυτό το γνωρίζουμε τόσο γιατί η ίδια η DPG το ομολογεί, όσο και γιατί η διεύθυνση του newsbomb.gr ταυτίζεται με αυτή του DPG, όσο και οι υπεύθυνοι του newsbomb εμφανίζονται ως υπάλληλοι του ομίλου. Σε ποιον όμως ανήκει η DPG Media Group; Ελλείψη ιδίου ιστότοπου αναγκαζόμαστε να βασιστούμε σε πολλαπλά δημοσιεύματα που εμφανίζουν τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο ως πρόεδρο. Σε αυτό το βίντεο ο Δ/Σ της DPG Σ.Ευσταθόπουλος επιβεβαιώνει τον Δ.Γιαννακόπουλο ως ιδιοκτήτη, ενώ αυτό το δημοσιεύμα είναι ένα από αυτά που επιβεβαιώνει οτι είναι υιος του Παύλου ιδιοκτήτη της VIANEX. H ίδια η VIANEX επιβεβαιώνει οτι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος αναβαθμίστηκε σε αναπληρωτή διευθύνων σύμβουλο.

Αρα παρατηρούμε οτι ένα ειδησεογραφικό site ιδιοκτησίας Γιαννακόπουλου υιοθετεί χυδαία αντισημιτικά υπονοούμενα στα πλαίσια κριτικής ενός βουλευτή που υποστηρίζει την εισαγωγή γενόσημων φαρμάκων, ενώ η φαρμακευτική εταιρία του πατέρα του στην οποία και ο ίδιος συμμετέχει είναι κάθετη ενάντια στη χρήση τους. Είμαι σίγουρος οτι μπορεί να είναι σύμπτωση και η δημοσιογραφική δεοντολογία των συντακτών να είναι άμεμπτη και κατά τύχη έχουμε μπαραζ δημοσιευμάτων που υποστηρίζουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα του ιδιοκτήτη τους, αλλά αναμφίβολα μια σύγκρουση συμφερόντων είναι ορατή. Βέβαια 6 καθηγητές πανεπιστημίου έχουν λιγότερες αμφιβολίες και καταγγέλλουν «τα κατάπτυστα ρατσιστικά υπονοούμενα». Παρόμοια συμπεράσματα διαβάζω και εδώ.

Το αποτέλεσμα είναι οτι ο έλληνας χριστιανός αναγνώστης αισθάνεται οτι οι ισραηλινοί, δηλαδή οι Εβραίοι για την πλειοψηφία του χριστιανικού πληθυσμού, ετοιμάζονται να εισβάλουν στην ελληνική αγορά προκαλώντας απολύσεις και υποβάθμιση της υγείας τους. Και όλα αυτά με τη βοήθεια επίορκων πολιτικών που λειτουργούν ως Εβραίοι και όχι ως Ελληνες πατριώτες. Και ακόμα χειρότερα κρύβουν το εβραϊκό θρήσκευμα τους και αλλάζουν το όνομα τους για να μην καταλαβαίνουμε τις εβραϊκές αιτίες πίσω από τις πράξεις τους. Με άλλα λόγια ένα μακαρθικό Kρύβονται Aνάμεσα Mας.

Επίλογος

Προφανέστατα δεν είναι παράνομη η αναπαραγωγή τέτοιων φήμων αλλά με βάση τέτοιων θεωριών συνωμοσίας είχαμε την καλλιέργεια ενός κλίματος αντισημιτισμού που συνέβαλε στην εγκαθίδρυση του ναζιστικού καθεστώτος στη Γερμανία. Επιπλέον δημιουργεί ένα κλίμα εκφοβισμού τόσο στους Χριστιανούς που αισθάνονται υπό πολιορκία, όσο και στους Εβραίους τους οποίους βλέπει η Χριστιανική πλειοψηφία ως απειλή.

Μάλιστα κατά την διάρκεια της έρευνας σε ιατρικά και φαρμακευτικά φόρουμ συζητήσεων ανακάλυψα εκατοντάδες αναφορές για τους «Εβραίους που ετοιμάζονται να καταλάβουν την αγορά» και οτι η Τρόικα έχει φέρει τα μέτρα περί γενοσήμων για «το θέλουν οι Εβραίοι». Ελληνοεβραίοι επαγγελματίες του χώρου της υγείας μου έχουν διηγηθεί πολλαπλασιασμό των αντισημιτικών αναφορών στην καθημερινή τους εργασία από Ελληνοχριστιανούς συναδέλφους τους.Μέχρι και ο Πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αθηνών μιλάει για ισραηλινό δάκτυλο προφανώς επηρεασμένος από τις παρέες του στους Ανεξάρτητους Ελληνες, αδιαφορώντας οτι το newsbomb σε άλλες στιγμή επέλεξε να επιτεθεί στο σύνολο των ελλήνων φαρμακοποιών.

Δε γνωρίζω αν ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος συμμερίζεται τον αντισημιτισμό που υιοθετούν ως μέσο οι συντάκτες του. Αυτό που ξέρω όμως είναι οτι αυτό το μικρό επεισόδιο είναι ενδεικτικό του αντισημιτισμού ως αποδεκτό κοινωνικό φαινόμενο και το πώς, ακόμα και όταν δεν εμπλέκεται ούτε ένας Εβραίος, χρησιμοποιείται ως εργαλείο. Σίγουρα η οικογένεια Γιαννακόπουλου δεν ευθύνεται για το γεγονός οτι οι Χριστιανοί Ελληνες βλέπουν μια πιθανή εβραϊκή καταγωγή ενός πολιτικού ως ένδειξη για πιθανή προδοσία, ούτε οι ίδιοι ευθύνονται για την ακατάπαυστη δημιουργία φημών που συντελούν στην Ελλάδα να είναι από τις χώρες με τις χειρότερες επιδόσεις στον αντισημιτισμό. Άλλωστε πιστεύω οτι σκοπός τους είναι η προώθηση των επιχειρηματικών συμφερόντων τους και απλώς αποφάσισαν να εκμεταλλευθούν την εδραιωμένη βάση του αντισημιτικού μίσους σε κάθε τμήμα της ελληνικής κοινωνίας.

Να ξανατονίσω αυτή τη διαπίστωση: η υπόθεση των γενοσήμων/ΒΙΑΝΕΞ/εβραίου Μόσιαλου δεν είναι η ίδια per se απλώς ένα ακόμα αντισημιτικό επεισόδιο. Ετσι και αλλιώς το newsbomb της οικογένειας Γιαννακόπουλου βρίθει αντισημιτισμού όπως αυτό το δημοσίευμα που κατηγορεί τους Εβραίους ως Μασώνους και χρηματοδότει «ότι κακό βρουν» (sic). Αυτό που θεωρώ άξιο παρατήρησης είναι ότι όταν οι συντάκτες σκέφτηκαν τι λάσπη μπορούσαν να πετάξουν, χρησιμοποίησαν τον Εβραίο Ανάμεσα Μας θεωρώντας ως δεδομένο τον αντισημιτισμό της ελληνικής κοινωνίας. Και όπως αποδείχτηκε πέτυχαν !

Η οικογένεια Γιαννακόπουλου ευθύνεται οτι επιτρέπουν στους υπαλλήλους τους να προωθούν τα επιχειρηματικά τους συμφέροντα των ιδιοκτητών τους αδιαφορώντας για τις συνέπειες που μπορεί να έχει αυτό το κλίμα μίσους στους συνανθρώπους τους. Ενα κλίμα μίσους που ευνοεί τους ναζί της Χρυσής Αυγής, την μετατροπή της ελληνικής κοινωνίας σε αντιμαχόμενες ομάδες που επιθυμούν να εξολοθρεύσουν τις μειονότητες και την επικράτηση του Μίσους ως υπέρτατης Ελληνικής αρετής.

Και για αυτό ντροπή τους.

υγ. Το άρθρο αυτό, το είχα γράψει τον Απρίλιο του 2012 και ένα χρόνο μετά δυστυχώς δεν έχει αλλάξει τίποτα. Αντίθετα το newsbomb επιτέθηκε και σε ομοφυλόφιλους αν και εκεί ευτυχώς υπήρξε μια αντίδραση που δεν είχε υπάρξει νωρίτερα. Θέλω να πιστεύω οτι αυτό έγινε λόγω της ιστορίας με την Village και όχι λόγω επιλεκτικών ευαισθησιών του προοδευτικού μέρους της κοινωνίας.

/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

English

«The Jews unwanted in the shop», Salonica May 1941/ source: Bunderarchiv

A persistent characteristic of antisemitism is the use of Jews as the classic scapegoats when things go to hell, (or «go to Israel» as the late Archibishop of the Greek Church used to say). Although one must not forget that antisemitism remains a constant both during good and bad times, difficult economic conditions like the one we’re experiencing facilitate the manifestation of phenomena that during normal times the need for «peace and quiet» would not allow to surface. In this post we are going to deal with Ilias Mosialos and the Yannakopoulos family, not because there a shortage of antisemitism but because it serves a textbook reference as how the crisis utilizes and advances *the already existent* racism.

Ilia Mosialos is a greek parliamentarian and a professor at the London School of Economics. Elected in 2009 under socialist PASOK he arrived to become a Minister and Spokesperson for the Government.

And no, he is not Jewish.

I.Mosialos had his first brush with antisemitism when in July 2011 the cesspool which constitutes the greek christian nationalistic web reproduced a post in which Ilias Mosialos is in fact Eliah Moshia. In the beginning it was only 3-4 blogs which routinely copy one another, but when infamous for his antisemitic remarks reporter Spiros Hatzaras reproduces it in 18/7/11 the news explodes. Here one must not that the reporter, former anchor of the State television, has made a name for himself as a Jew-hunter revealing presumed Jewish roots among many greek politicians. In fact no greek politician is Jewish but it remains as a common vector for personal attacks since it is commonly perceived that Greek Christian voters would never vote for a Greek Jewish politician. As many antisemitic rumors it drew its course and then quietly died… when the generic drugs arrived in the greek Public Health system.

source: Spyros Hatzaras http://bit.ly/IIIeJq

In the beginning of 2012, amidst the worst economic crisis since WW2, a new law is passed which introduces a limited use of generic drugs in greek Public Health system. The greek pharmaceutical industry feels threatened as seen in the statements by the Greek Association of Pharmaceutical Industries. A prominent member of the association is VIANEX owned by brothers Thanasis and Pavlos Yannakopoulos, which actually participated in the press conference which I linked to.

A couple of weeks later suddenly a new round of rumors begins, this time originating by the site newsbomb.gr; they are part of a series of posts which vehemently accuse this new law – the actual titles are quite scary I might add. The villain in this case is israeli pharmaceutical industry TEVA and it’s tool Ilias Mosialos if not because he’s a paid stooge, certainly because of religious solidarity allegedly being Jewish himself. Indicative is the post «Coincidental? What do you think?» in which the author wonders whether it is a coincidence that rumors on Mosialos being Jewish appear and that israeli TEVA won over greek VIANEX on a series of auctions for the supply of hospital drugs .

Indeed after referring to the infamously antisemitic reporter Hatzaras with favorable terms, it repeats the claims over the Jewish Mosialos. At the same times it hypocritically proclaims that the name change and his Jewish religion are not illegal, practically adopting in full the antisemitic innuendos. During the next days newsbomb.gr repeats the attacks and tries to link Mosialos with TEVA wondering whether is was sheer chance that Mosialos rose to prominence or was it linked to his presumed ties with TEVA.

Conspiracy theories anyone ?

The pictures accompanying the articles @newsbomb.gr actually adopt the antisemitic innuendos

As newsbomb.gr claims that «…research has a right to observe and compare clues», I take up the challenge albeit not being a reporter but a simple Greek Jew to denote that DPG Media Group appears as owner of newsbomb.gr . We know this because DPG admits it, the physical address of DPG and newsbomb.gr coincide and the persons working at newsbomb appear elsewhere as employees of the group. But to who DPG Media Group belongs to? In absence of a corporate site we have to refer to multiple reports in which Dimitris Yannakopoulos appears as the owner. In this video the CEO of DPG S.Efstathopoulos confirms D.Yannakopoulos as the owner, while this one claims he is the son of Pavlos Yannakopoulos owner of VIANEX. Indeed VIANEX confirms that Dimitris Yannakopoulos is the substitute CEO of the company.

So we see that a news site propriety of Yannakopoulos adopts lewd antisemitic innuendos as a means to criticize a parliamentarian which advocates the use of generic drugs, while the pharmaceutical company of his father in which he also directing is vehemently against. I am certain that one can claim that it is a coincidence and the ethics of its journalists is impeccable and it is only coincidence to be blamed that we have a barrage of posts which support the business interests of their employer; but undoubtedly a conflict of interest is more than apparent. Still 6 university professors have less doubts than I do and denounce the «despicable racist innuendos». 

The result is that the greek christian reader feels the Israelis, alias for Jews for the layman, are ready to invade the greek marker causing layoffs and a degradation of the public health system. And all this with the aid of dishonest politicians who act as Jews and not as Greek patriots. And even worse they hide their Jewishness and change their name because obviously they do not want us to understand the jewish reasons behind their actions. In other words They Live Amongs Us.

An epilogue

It is obvious that it is not illegal to spread such rumors but such conspiracy theories have favored a climate of fear and antisemitism which proved instrumental in the rise of Nazism in Germany. In addition it creates a climate of fear both for Christians who feel under siege and the Jews who are facing the consequences of being viewed by the Christian majority as a threat.

In fact during the research for this article I encountered hundreds of reports about «Jews getting ready to take over the market» and how the new generic drugs law mandated by the Troika was because «the Jews wanted to». Greek Jewish doctors, pharmacists and nurses have told me of the multiplication of antisemitic remarks in their workplaces by their Greek Christian colleagues. Εven the president of the Athen’s Pharmacy Association speaks of a israeli connection, perhaps influenced by his companies at Anexartiti Elines political party, ignoring the fact that at other times newsbomb has chosen to attack even the pharmacists ! 

I have no idea whether Dimitris Yannakopoulos shares the antisemitism which his journalists adopt as means. I do know that this minor episode is indicative of how much antisemitism is embedded in the greek christian society and how, even at the absence of Jews it, is used as a tool. I am certain that the Yannakopoulos family is not responsible for the fact that Greek Christians view an alleged jewish origin as an occasion for possible treason, nor are they responsible for the constant creation of antisemitic rumors which have made Greece into a champion of antisemitism among the european states. In any case I believe thay their scope is to advance their bussiness interest and they simply decided to take advantage of the established antisemitic hate at every part of the greek society.

Να ξανατονίσω αυτή τη διαπίστωση: η υπόθεση των γενοσήμων/ΒΙΑΝΕΞ/εβραίου Μόσιαλου δεν είναι η ίδια per se ένα ακόμα αντισημιτικό επεισόδιο. Ετσι και αλλιώς το newsbomb της οικογένειας Γιαννακόπουλου βρίθει αντισημιτισμού όπως αυτό το δημοσίευμα που κατηγορεί τους Εβραίους ως Μασώνους και χρηματοδότει «ότι κακό βρουν» (sic). Αυτό που θεωρώ άξιο παρατήρησης είναι ότι όταν οι συντάκτες σκέφτηκαν τι λάσπη μπορούσαν να πετάξουν, χρησιμοποίησαν τον Εβραίο Ανάμεσα Μας θεωρώντας ως δεδομένο τον αντισημιτισμό της ελληνικής κοινωνίας. Και όπως αποδείχτηκε πέτυχαν !

I would like to stress this fact: the case of generics/VIANEX/jew Mosialos is not per se just another antisemitic incident. In any case newsbomb.gr owned by the Yannakopoulos family is seething with antisemitism like this post which considers Masonry as a Jewish conspiracy which funds everything evil they can find (sic). What I consider worthy of notice is that when the journalists of a mainstream site thought of what kind of muck they could throw, they used the JEWS AMONG US taking as granted the antisemitism of the greek society. And they were proven right !

The Yannakopoulos family is responsible for allowing their employees to perceive that they can advance the business interests of their employers through the use of antisemitism indifferent to the consequences it has for their compatriots. A cimate of hatred which promotes the nazis of the Golden Dawn, the transformation of the greek society into warring fractions which attemt to exterminate minorities and the establishment of Hatred as the ultimate Greek virtue.

And for that they should be ashamed and isolated.

PS. I had written this post back in April 2012 and one year lated nothing has changed. Instead newsbomb.gr attacked the gay (GLBTQ) community although fortunately there was a public outcry which was absent before. I would like to believe that this happened because of the Village Cinemas initially withdrawing and then reinstating their advertisements and not because of selective sensitivities among the more liberal part of greek society.

Greek conservative’s party turn to the antisemitic Far-Right

Last week the leader of the greek conservative party Nea Dimokratia welcomed former prominent members of viciously antisemitic party LàOS into his party. Poised to become the next Prime-Minister his turn to the antisemitic Far-Right sparks fear for more antisemitism, international isolation and damaging of greek-israeli relations.

From left to right: Georgiadis, Samaras and Voridis

A. An introduction

Until recently the greek mainstream conservative party Nea Dimokratia was in the improbable position of housing both extremely antisemitic elements within the party but at the same time being labeled as the least-offensive towards the Greek Jewish community. This was made possible by the antisemitism of rival mainstream socialist party of PASOK which under Andreas Papandreou in the 80’s actively supported antisemitic terrorism under the guise of pro-Palestinian politics, (google Osama al Zomar for more information). Despite a strong leftist/communist current within the greek Jewish community, Nea Dimokratia’s leaders like the son of a Righteous Among Nations Miltiadis Evert or Konstantinos Mitsotakis who established diplomatic relations with Israel in the early 90s, managed to gain the massive support of the Jewish community despite the fact that known antisemites were still housed within the party.

In 2004 Nea Dimokratia splits and the antisemitic/nationalistic segment forms the LàOS party led by Yorgos Karatzaferis further confirming the turn of Nea Dimokratia towards a moderate, european conservative party. In 2009 Antonis Samaras is elected party leader raising concerns whether his nationalistic past would bring back antisemitism and xenophobia, (Samaras had led a short-lived political party in the mid-90’s where he denied having as candidates non-Orthodox Christians).

Β. First signs: Nea Dimokratia’s viciously antisemitic teachers

The Jews are cursed, Hitler did a great service by exterminating them although he was financed by them, Jews control Greece and Greek Jews suck the last drops of blood of honest Christian Greeks etc

This is what the Nea Dimokratia faction of the Teaching Association of the Messinia province regularly published on their website when they were exposed by anti-nazi activists. The greek norm in this case would be a swift, albeit moderate, disassociation and within a month or two a return to business as usual. This time Nea Dimokratia refused to adamantly condemn the blatant racism despite the fact that a Jewish Nea Dimokratia’s politician contacted the top cadres, (namely Yorgo Manolis responsible for the Trade-Unions) of the party asking for immediate action; only when the Central Board of Jewish Communities officialy asked for explanations an extremely subdued letter by a minor functionary returned. Needless to add that the authors did not even get a party slap on the hand.

The fact that Messinia-born Antonis Samaras accepted that the children of his home being taught that Jews are two-horned beasts only enhanced the suspicion within the Jewish Community that he was the same Samaras who wished for a white, Christian Orthodox antisemitic Greece.

C. A return to Holocaust denial: Nea Dimokratia acquires prominent antisemitic politicians

Makis Voridis, minister in the greek government, seen here carrying a makeshift axe (!) during clashes with ideological foes.

On November 2011 a new government was formed including the nationalistic/antisemitic party of LàOS; the two prominent ministers by LàOS being Mavroudis (Makis) Voridis and Adonis Georgiadis. Both were widely known for their antisemitic views which included Holocaust denial and calls against the global Jewish domination; specific statements can be found in the section «Antisemitism by new LàOS ministers» here. This development spread fear among the Greek-Jewish community and prompted worldwide indignation and letters of protest by international jewish organizations like the American Jewish Committee, the World Jewish Congress, Anti Defamation League and many more.

Still, the leader of Nea Dimokratia evidently more preoccupied about winning the next elections, caving to the nationalistic tide swiping through Greece, chose to ignore the danger of becoming an international pariah and last week welcomed these two prominent politicians into the Nea Dimokratia party.

D. Consequences and why should Jews be concerned

Another thing is tolerating extremist and antisemitic elements who are already within the party and another thing is actively including the modern faces of greek antisemitism which are held in international quarantine. Nea Dimokratia by Antonis Samaras is not a european conservative party but is devolving into an aggregation of nationalistic and antisemitic politicians who express the worst in conservative history; their endorsement of politicians questioning the murder of 60.000 Greek Jews during the Holocaust cannot but aid a climate of legitimization of antisemitism. A legitimization which has translated in an increase of antisemitic violence which we have witnessed the past decade and I have documented, worryingly of both leftist and rightist extraction.

Even worse one cannot but question their integrity and openly suspect the damage they can create in greek foreign policy. Adonis Georgiadis believes that Jews are out to get the Greek Christians and has promoted through his bookshops the works of the Pope of modern genocidal antisemitism: Konstantinos «Jews need a firing squad within 24hours» Plevris. If he sees a Jew in an international organization will he cry out «Vindication!» and try and work with him while he considers him part of venomous global web of Jewish cooperation? How can this man cooperate with the Israeli government in sight of the enhanced greek-israeli relations?

Antonis Samaras recently visited Israel and was warmly welcomed by Benjamin Netanyahu and Simon Peres in a visit aiming to appease his critics. He spoke of a «longterm and not circumstantial strategic alliance» but can he be trusted? I can positively assert that if he had neither the will or the power to disassociate from the tiny Teacher’s Union aforementioned, then Antonis Samaras double-speak will backfire the first moment jewish interests will be targeted. Whether this being another synagogue getting torched or greek-israeli cooperation I doubt whether anyone can claim that the new Nea Dimokratia has the moral integrity to abandon its hypocritical double-talk.

And if personal opinions like the one here are to be discarded, one cannot but ponder at the fact that these developments prompted a protest by the Central Board of Jewish Communities in Greece famous for it’s cautiousness. The «surprise and concern» it expressed is only the 3rd statement in the past 40 years which voices an opinion over a strictly political issue; the first one being the PASOK endorsement of a palestinian terrorist aiming to kill Greek Jews after killing an Italian-Jewish baby, the second one being the inclusion of pro-Nazi candidates in the Nea Dimokratia/LàOS list for the municipality of Athens and the third one being this one.

Antisemitic Ministers and Holocaust deniers enter the new Greek government

A. What happened ?

Under international pressure over erroneous political decisions concerning the economic policy, the socialist government led by Yorgos Papandreou collapsed. A new government of national unity was formed led by former European Central Bank vice-president Lukas Papademos and supported by the majoritarian socialist party PASOK, the conservative Nea Dimokratia and the far-Right LàOS; the leftist SYRIZA and the Greek Communist Party have declined to participate. Although there is a long history of public antisemitism within all greek parties, it was usually kept under control by moderate leadership; these new developments mark the first time that the antisemitic far-Right gains institutional access and real power by entering in four ministries with one minister and three undersecretaries.

B. The recent history of the LàOS party

Until 2000 the greek Far-Right practically consisted of two major groups: the faction inside the greek conservative party of Nea Dimokratia and a small neonazi galaxy of groups in which the violent Chrisi Avgi, (Golden Dawn) was prominent. The domination of the two major parties, the conservative Nea Dimokratia and the socialist PASOK in which nationalistic and antisemitic sentiments were tolerated but also kept in check, gave grounds to the often cited but misleading assumption that a strong Far-Right does not exist in Greece.

All this changed when Yorgos Karatzaferis, a parliamentarian from Nea Dimokratia was expelled in 2000 when he accused the party leader of being surrounded by gays. Immediately after he created his new party called LàOS, (Popular Orthodox Rally), which managed 4 years later to enter the European Parliament and 3 years afterwards to enter the Greek Parliament.

Since it’s foundation LàOS has professed a double identity: on one hand it has made declarations generically condemning the phenomenon of antisemitism although never specific events and has even made isolated statements supporting greek-israeli military cooperation; it should be marked that these statements were directed to international Press and not to the greek audience in order to shake the label of an extremist.

On the other it has consistently flooded greek media with statements varying from the explicit acceptance of the Protocols of the Elders of Zion to statements saying that «the Jew smell blood» concerning Israel and Jews being responsible for 9/11, claiming world Jewish domination, Jews being Christ-Killers, expressing doubts over the Holocaust etc. Although Greek Jewry has expressly tried to stay outside political rivalries, the Central Board of Jewish Communities in Greece has repeatedly issued statements condemning various Karatzaferis statements.

C. Specific instances of antisemitism by party leader Y.Karatzaferis

There are literally hundreds of statements of LàOS top politicians in which they express antisemitism and credence to all kinds of weird conspiracy theories in which Jews are protagonists. Some are dead serious like the accusations that Jews are responsible for the greek debt, others are traditional Christian antisemitism like the Christ-Killers accusation while others are simply funny like the ones being responsible for every major greek disaster beginning from the Peloponnesean War:

1. Should there ever be a Greek Jewish politician, then he/she will owe allegiance to foreign powers – no Greek Jew must take part in government.
In 1996 as a mainstream conservative parliamentarian he accused Minister Christos Rozakis, (a Christian Orthodox whose 1 paternal grandfather was a Jew who converted to Christianity), of double allegiance after a campaign led by a neonazi newspaper. Apparently Jewish blood, diluted to 1/4 and baptized is still poison to Karatzaferis.

LàOS party newspaper advocating the veridicity of the Protocols of the Elder of Zion

2. The Protocols of the Elders of Zion are true
On the Lisbon Treaty of the European Union: «Whatever is being described in the Protocols of Zion is becoming reality today. One Goverment, one currency for all of Europe. And this for me is the coming of the New Order of things.»,  Y.Karatzaferis in the Greek Parliament, 11/6/2008

3. He is proud that no Jews, gays or communists are part of his party and has accused many Christian politicians as crypto-Jews.
«First of all I am not a Jew; let’s see if the Prime Minister (Simitis) can claim this. Second of all I am not a communist; let’s see if Karamanlis (conservative party leader) can claim this. And third I am not gay; and there are not many people who can claim this», speech made at 28th May 2002.

4. Jews are directly accused as Christ-killers.
«The murderers of GOD would ever care for innocent children? Their pure blood is soaking the flesh not of the Jews whose skin has acquired a sheath of impermeability…», in the main article in party newspaper A1 4 January 2009

5. He has openly asked for neonazi party Chrisi Avgi to enter the greek government.
In this video one can see Yorgos Karatzaferis in his daily television show offering neonazis a ministry.

6. Jews are responsible for 9/11
Karatzaferis even asked for an official enquiry over the rumors of arab newspapers that 4000 American Jews did not go to the Twin Towers on 9/11. He repeated the claim multiple times in his television show, even challenging the israeli ambassador.

7. Speaking about Israel and the Cast Lead operation of 2009
«The Jews are transforming to the same ruthless killer as their perpetrator[the Nazi]», «The blacklettered day the State of Israel was born», «…more Jews practicing the ruthless policies of Zionism»,  main article in party newspaper A1 4 January 2009.

8. The Jews, the Vatican and the Peloponnesean War between Sparta and Athens.
A myriad of other statements like the «conspiracy of the Vatican and the Jews», «Jews forcing their laws in countries outside their own», «The New World Order expressed by the Jews», «they [the Jews] print synagogues on banknotes». A special mention goes to history lessons in which  Jews are responsible for the fall of Constantinople to the ottoman Turks in 1453. Even better is the revelation that Jews are responsible the Peloponnesean War of 431 BCE between Sparta and Athens.

I am certain that when his car hits a traffic jam he accuses the Jews of intentionally painting the traffic lights a communist red just to spike him.

9. An evergreen: Holocaust Denial
«…let’s talk about the myth of Auschwitz and Dachau and talk about these ovens, to talk about these gas chambers, whether the gas chambers were insulated to hold gas inside or they were simple bricks». The specific excerpt is from 2001 but there are many occasions, especially in his daily television show when hosting his friend Plevris, eg here.

D. Antisemitism of the new LàOS ministers

1. Minister of Infrastuctures, Transport and Networks Mavroudis (Makis) Vorides

New minister Voridis with an axe/source: enet.gr

An avowed nationalist whose violent past is evident in his photo carrying an axe (! ) during clashes with leftist protesters. President of the youth faction of EPEN, a nationalistic party supporting the 1967 military junta, he later formed the antisemitic and nationalistic party Elliniko Metopo. Later on he joined forces with the man who has come to symbolize exterminationist antisemitism Konstantinos Plevris and tried to form a european alliance of antisemitic parties with the 1997 European Nationalistic Conference in which infamous LePen’s french Front National, dutch Vlaams Blok and spanish Frente Nacional took part. Here can one read his adventures in the murky waters of the greek far-Right.

In 2002 he expressed doubts over the authenticity of the Anne Frank diaries and said that he could not answer whether the Protocols of the Elders of Zion are true or false. He did say though that he had never met a Jew who shares his political ideas and he has absolutely no problem with the violent neonazi party of Chrisi Avgi

2. Under secretary to Growth, Competitivity, Maritime Affairs Adonis Georgiadis

The official lawsuit against the Greek Jewry, in which Georgiadis will testify against/source:GHM

A famous tele-evangelist with a popular TV show in Karatzaferis TV channel, he has made more than his fair share of antisemitic claims like the 2009 claim that «All major banks belong to the Jews» during a conversation with his brother in which they claimed that the Jewish Lobby held the keys to the greek foreign debt.

He also systematically publicized though his TV show and sold though his bookshop the most infamous antisemitic book ever to have been published in Greece, «The Jews, the whole truth» by neonazi Konstantinos Plevris. Here one can read an extensive report over the systematic promotion of the aforementioned book.

The new under-secretary is linked with a long friendship to Plevris and was hosted in Plevris TV show several times. Due to his support he has been called as a witness on behalf of the neonazi Plevris in a lawsuit brought against the leadership of the Greek Jewry.  In other words a minister of the greek government is called by a neonazi to defend his work which advocated the extermination of Jews against the Greek Jewish Community, after having extensively publicized the book in many shows.

Given the widespread doubts over the independence of the greek Justice system which has been proved to be sympathetic to antisemitic claims, one is left to wonder whether Georgiadis will resist the temptation to help his old friend and mentor.

E. Is the Jewish Community in Greece in danger ?

No more than it was yesterday, but a deterioration is expected. Arson attacks and vandalisms are common in Greece but since the palestinian attacks in Greece in the 80’s and the Al Qaeda bombings of the turkish synagogues there has been an effective synergy of both government-afforded protection and internal jewish security service; it is doubtful whether the LàOS politicians will risk violent outbreaks by antisemitic groups which would lead to international exposure.

There are three ways that the new found power of LàOS could hurt Jews, one that already has happened and two others hypothetical:

1. The first one is the LàOS has managed to make antisemitism mainstream.
When LàOS politicians cast doubts over the Holocaust or accuse Jews of handling the greek national debt they introduce vulgar antisemitic speech into the everyday discourse. These arguments existed before but they were considered populistic and vulgar-chick. Nowadays when Karatzaferis drops A-bombs like directly accusing Jews of killing the Christian God, then statements like Communist Party of Greece leader’s on «30 pieces of silver» offered by Israel go by largely unnoticed raising the bar of what is considered acceptable.

It should be highlighted that Karatzaferis owns a television station with national television coverage and a party newspaper; these two media outlets have accomplished more in the fight against Jews than any neonazi fringe group given their wide audience and constant flow of virulent antisemitism.

2. The new ministers are not likely to directly challenge the Jewish community, but will use their power to advance antisemitic policies.
Consistent statements of theirs point to the fact that they will use their influence directly or indirectly to oppose the recent introduction of the Holocaust in greek history book, (Greece considered the murder of +60.000 Greek Jews a non-greek event and did not teach in the greek school system until the mid-00’s).

The new ministers will probably use their influence to discourage attacks of far-Right antisemitic groups to Jewish targets in order not to escalate mounting opposition to them. Still it is possible to withdraw police protection to Jewish institutions in case of leftist aggression in order to score points with their political rivals who would appear more antisemitic than LàOS.

They will protect neo-nazis from police prosecution as seen with the Georgiadis support of Plevris. They will also foster a climate of tolerance of racism; for example it will be less likely for a greek organization to oppose antisemitism when it’s revenues will be partly controlled by the LàOS government members.

Jews in high-profile places will probably witness some discrimination in State-related jobs. Not necessarily because Voridis, Georgiadis, Rodoulis or Yeorgiou will follow a systematic antisemitic policy but because their presence creates a safety net for those mid-level government employees who foster antisemitic feelings. LàOS claims it seeks a Greece for Greeks and Karatzaferis favorite game is one day to say that Greek Jews are Greeks and another to say that they are not; one cannot realistically can expect otherwise.

3. In case of tension the Middle East they shall revert to time-honored antisemitic policies.
Experience shows that despite lip-service to greek-israeli military cooperation, in times of crisis they have consistently turned in order to please their antisemitic voters. During Cast Lead in 2009 when Greek Jewry suffered attacks in all major greek cities, including arsonist attacks in synagogues and cemeteries the LàOS leader unleashed one of the most vicious attacks mixing Greek Jews, Israel, USA and nefarious powers in a scheme to assassinate Palestinian children the same way Jews assasinated Christ. This attack warranted an un-precedented request to the President of the Parliament Siufas on behalf of the Central Board of Jewish Communities so that Greek Jews were not left at the mercy of the mob; sadly only one parliamentarian rose to the challenge settling the question whether antisemitism is embedded in greek society.

F. What to do ?

There are discussions on measures of protection to be adopted. I shall return with an article shortly.

In a nutshell

The huge economic crisis has created an opportunity for LàOS party to enter the government. It is not a party with some questionable remarks: it is a Holocaust denying party which is one step away from advocating measures that limit perceived Jewish influence in Greece – they actually believe in all kinds of jewish conspiracies. Still their number one goal is achieving power and they shall not endanger their position with openly antisemitic policies; they’re even capable of paying lip service with a generic condemnation of antisemitism or nominal support of greek-israeli military cooperation in order to shake the extremist label. The Greek Jews are not in any kind of imminent danger but antisemitism has become mainstream with unknown consequences for the future. It is inevitable that antisemitism will continue to rise with practical consequences doubting the progress made the past 15 years; Greek Jewry must acknowledge that the Greek State cannot guarantee its safety unless we admit that the wolves can protect the sheep. What measures should be taken its to be seen.

Αλληλεγγύη στον Ιάκωβο Φριζή για τη μήνυση Πλεύρη/Solidarity to I.Frizis over lawsuit by infamous antisemite

Ελληνικά (english translation follows below)

Αντιγράφω το κείμενο της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας συμφωνόντας πλήρως μαζί της και στηρίζοντας τον Ιάκωβο Φριζή:

ΝΑ ΑΘΩΩΘΕΙ Ο Ι. ΦΡΙΖΗΣ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

Ο ναζιστής Κ. Πλεύρης μήνυσε τον Ι. Φριζή για συκοφαντική δυσφήμηση επειδή ο τελευταίος τον κατάγγειλε ως κήρυκα γενοκτονικού αντισημιτισμού σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Παρασκήνιο». Η Εισαγγελία Αθηνών δέχτηκε την μήνυση ως βάσιμη και άσκησε ποινική δίωξη εναντίον του Ι. Φριζή για συκοφαντική δυσφήμηση κρίνοντας ότι το σχετικό σχόλιο του «προσβάλλει» τον Κ. Πλεύρη. Το κλητήριο θέσπισμα αναφέρει πως το άρθρο του Ι. Φριζή ήταν ικανό να «πλήξει την τιμή» του Κ. Πλεύρη (!!!) επειδή τον παρουσιάζει ως «απάνθρωπο διώκτη των εβραίων, που δεν σέβεται το έννομο αγαθό της ανθρώπινης ζωής, όταν πρόκειται για εβραϊκής καταγωγής άτομα»

Ο Ι. Φριζής στο άρθρο του στιγματίζει πόσο αδιανόητη είναι η αθώωση του Κ. Πλεύρη στη δίκη του Μάρτη του 2009 για το εμετικό αντισημιτικό του παραλήρημα που περιλαμβάνεται στο βιβλίο-εγχειρίδιο γενοκτονίας με τίτλο «Εβραίοι, όλη η Αλήθεια». Ο Ι. Φριζής αναφέρει συγκεκριμένα ότι ο Κ. Πλεύρης υποστήριξε στη δίκη το απόσπασμα του βιβλίου του «Έτσι θέλουν οι Εβραίοι. Διότι μόνον έτσι καταλαβαίνουν: εντός 24 ωρών και εκτελεστικό απόσπασμα».

Αυτόν τον σχολιασμό ο Πλεύρης ισχυρίζεται ότι τον έκρινε ως «συκοφαντικό» η Εισαγγελία Αθηνών με βάση τα όσα αναφέρονται στην απόφαση του Α΄ Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών τον Μάρτη του 2009 που αθώωσε τον Κ. Πλεύρη από τις κατηγορίες για πρόκληση ρατσιστικού μίσους και βίας.

Συγκεκριμένα, το Α΄ Πενταμελές Εφετείο Αθηνών με τη γνωστή σκανδαλώδη και παράνομη απόφασή του που αθωώνει τον γενοκτονικό αντισημιτισμό, μεταξύ άλλων, δέχτηκε την υπεκφυγή του Κ. Πλεύρη ότι η πιο πάνω φράση είναι δήθεν ρήση του Κλεμανσώ. Όμως, όσα υποστήριξε στη δίκη ο Κ. Πλεύρης για τους Εβραίους και όσα αναφέρει στο βιβλίο, συμπεριλαμβανομένης της συγκεκριμένης φράσης που βέβαια δεν είναι του αντι-αντισημίτη Κλεμανσώ, προτρέπουν σε εξόντωση των «επίβουλων» Εβραίων τους οποίους άλλωστε χαρακτηρίζει συλλήβδην «υπανθρώπους», και απειλή για τη «λευκή φυλή» και την Ευρώπη, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να κατηγορήσει τον Χίτλερ ότι «δεν απήλλαξε, ενώ ηδύνατο την Ευρώπη από τους Εβραίους». Πρέπει να σημειώσουμε ότι το δικαστήριο αγνόησε πλήρως όλες τις αποδείξεις των μαρτύρων της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας για την κάλπικη πηγή του Κ. Πλεύρη από την οποία «αλίευσε» την δήθεν «ρήση Κλεμανσώ», δηλ. ένα μυθιστόρημα στο οποίο αναφέρεται μία αντιπαράθεση του Κλεμανσώ με συγκεκριμένους Εβραίους χωρίς να μνημονεύεται καθόλου η συγκεκριμένη φράση!

Με βάση την ίδια κατάπτυστη απόφαση του Εφετείου Αθηνών που νομιμοποίησε τη γενοκτονική προπαγάνδα της παγκόσμιας συνωμοσίας των Εβραίων κατά της ανθρωπότητας σαν αθωωτικό επιχείρημα όσων διακηρύττουν το ρατσιστικό μίσος και βία, η Εισαγγελία Αθηνών κρίνει τώρα ότι με το άρθρο του ο Ι. Φριζής συκοφαντεί τον Κ. Πλεύρη για τους εξής λόγους: επειδή δημιουργεί την «πεπλανημένη εντύπωση» στο αναγνωστικό κοινό ότι «διακατέχεται από θανάσιμο μίσος αδιακρίτως κατά των εβραίων» και ότι «δεν σέβεται το έννομο αγαθό της ανθρώπινης ζωής, όταν πρόκειται για εβραϊκής καταγωγής άτομα»!!! Έτσι κρίνει τώρα η εισαγγελία Αθηνών για τον άνθρωπο που έγραψε ότι «Εβραίος και άνθρωπος είναι έννοιες αντιφατικές δηλαδή η μία αποκλείει την άλλη» και ότι «Η ιστορία της ανθρωπότητος θα καταλογίση στον Αδόλφο Χίτλερ τα εξής: Δεν απήλλαξε, ενώ ηδύνατο την Ευρώπη από τους Εβραίους».

Μετά τις παράνομες αποφάσεις του Εφετείου Αθηνών και του Αρείου Πάγου που νομιμοποίησαν τη ναζιστική προπαγάνδα έχει ανοίξει ο δρόμος διάπλατα για τις ποινικές διώξεις κατά των δημοκρατών και αντιναζιστών. Αποδεικνύεται τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά πως η ελευθερία του ναζιστικού λόγου καταργεί στην πράξη και στην ουσία της την ελευθερία της έκφρασης.

Η δίωξη κατά του Ι. Φριζή (που έχει και τη σημασία του ότι είναι γιος του ήρωα πρώτου νεκρού του αγώνα αντίστασης στην ιταλική εισβολή το 1940…) είναι σκανδαλώδης φασιστική και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να περάσει.

Η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία καλεί όλους τους δημοκράτες να απαιτήσουν με την παρουσία τους στη δικαστική αίθουσα στις 8 Σεπτέμβρη να αθωωθεί ο Ι. Φριζής και να σταματήσουν εδώ και τώρα οι ποινικές διώξεις των δημοκρατών.

(Η δίκη γίνεται την Πέμπτη 8 Σεπτέμβρη, ώρα 09.00, στο Γ΄ Τριμελές Πλημμελειοδικείο, στο κτίριο 7 αίθουσα 3 στα δικαστήρια της Ευελπίδων).

Αθήνα, 3 Σεπτέμβρη 2011

////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

English

After known antisemite and Holocaust denier Konstantinos Plevris was acquitted in the greek courts over the remarks made in his book glorifying the murder of Jews, he engaged in a series of lawsuits which aimed to suppress the fight against antisemitism by the fear of penalization, (otherwise known as chilling effect). He has already sued the members of the Antinazi Initiative and continues now with the son of greek-jewish WW2 hero Iacovos Frizis. Already under way are lawsuits against members of the Central Board of Jewish Communities of Greece.

I publish above the statement by the Antinazi Initiative asking for the acquittal of Iacovos Frizis and I state my complete solidarity to him. In due time we shall speak more about the travesty of the greek Justice system and how the Greek State remains at the mercy of nazi-lovers and antisemites.