Ο καλός, ο κακός και ο αφελής Μητροπολίτης/The good, the bad and the naive Metropolite

Ελληνικά (english translation follows below)

Η Εκκλησία της Ελλάδος οφείλουμε να ομολογήσουμε οτι παρά την αυστηρή ιεραρχική της δομή ποτέ δεν μπόρεσε να επιβάλλει την σκληρή πειθαρχία που αποτελεί την βάση άλλων χριστιανικών δογμάτων. Ακριβώς για αυτό το λόγο οι προσπάθειες να κριθεί η στάση της απέναντι σε φαινόμενα όπως ο αντισημιτισμός αποτελεί μια εργασία που είναι καταδικασμένη να διαψεύδεται συνεχώς από τις διάφορες τοπικές ιδιαιτερότητες ή προσωπικότητες. Τρεις σύγχρονοι Μητροπολίτες αντιπροσωπεύουν οτι καλύτερο, ότι χειρότερο και ότι πιο αφελές έχει να παρουσιάσει η Εκκλησία της Ελλάδας τον 21ο αιώνα: ο Μητροπολίτης Δημητριάδος (Βόλος) Ιγνάτιος, ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ και ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ανθιμος.

Ο Καλός

o Δημητριάδος Ιγνάτιος/ πηγή:www.imd.gr

Έχω επαναλάβει συχνά οτι παρά το γεγονός οτι οι Εβραίοι στον Βόλο γίνονται συχνά στόχος ακροδεξιών και ακροαριστερών οργανώσεων με επιθέσεις στην Συναγωγή του Βόλου, ο Βόλος χαρακτηρίζεται από την διαχρονική και σθεναρή αντίσταση του σε αυτά τα ξεσπάσματα μίσους. Η ίδια η τοπική Μητρόπολη, πέρα από την βοήθεια που προσέφερε κατά την διάρκεια του Ολοκαυτώματος στην τοπική εβραϊκή κοινότητα και για την οποία έχει τιμηθεί δεόντως, συνεχίζει διατηρεί θερμές σχέσεις με επισκέψεις και συνεργασία σε κοινωνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Αλλά αν τα ευχολόγια εναντίον του ρατσισμού είναι εύκολα, παρουσιάζει μεγαλύτερες δυσκολίες η καταδίκη του μίσους όταν προέρχεται από εξέχοντα μέλη της Εκκλησίας – ελάχιστοι δεν διστάζουν. Όταν ζητήθηκε από τον Μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνάτιο να σχολιάσει τις δηλώσεις ακραίου αντισημιτικού μίσους του Πειραιώς Σεραφείμ τον περασμένο Δεκέμβριο αυτός δήλωσε:

Ο ρατσισμός και ο αντισημιτισμός, από όπου και από οποιονδήποτε και αν προέρχονται, δεν μπορούν να εκφράζουν την πίστη και την αυτοσυνειδησία της Εκκλησίας. Ιδιαίτερα τούτες τις ημέρες, οι Ορθόδοξοι χριστιανοί δεν λησμονούμε ότι ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός γεννήθηκε Εβραίος, ενώ κανείς δεν δικαιούται να προσβάλλει τη μνήμη των 6.000.000 αθώων θυμάτων του ολοκαυτώματος. Από τη φάτνη του Θεανθρώπου που ταπεινά γεννάται στην Βηθλεέμ ανατέλλει ελπίδα και φως και όχι φόβος και συνωμοσιολογίες εναντίον του οποιουδήποτε. Η διαχρονική συνείδηση της Εκκλησίας εκφράζεται από το παράδειγμα μεγάλων ιεραρχών, όπως του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού, του Ζακύνθου Χρυσοστόμου και του αειμνήστου προκατόχου μας Ιωακείμ, που ο καθένας με τον τρόπο του, και από γνήσια χριστιανικά αισθήματα παρακινούμενος, συνέβαλε στη σωτηρία χιλιάδων Ελλήνων Εβραίων. Αυτή είναι η παράδοση της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, αυτήν ακολουθούμε».

Όταν κάποιος καταδικάζει κάτι μπορεί να το κάνει ψιθυρίζοντας με μια γραπτή αδύναμη δήλωση που παίζει τον ρόλο του φύλλου συκής, είτε να χρησιμοποιήσει λόγια που θα ηχήσουν δυνατά. Η δήλωση του Δημητριάδος Ιγνάτιου είναι μια τέτοια δήλωση που δεν ψιθυρίζει αλλά χρησιμοποιώντας την ιδιαίτερη εκκλησιαστική φρασεολογία «φωνάζει». Δε μπορώ παρά να συγχαρώ τον Μητροπολίτη για το θάρρος του και την αγάπη του προς τους συμπολίτες του, μια στάση η οποία του έχει ήδη κοστίσει αφού αντιμετωπίζει δριμεία κριτική από σκοταδιστικά χριστιανικά σωματεία του Βόλου αλλά και στο Διαδίκτυο.

Η ίδια η Ισραηλιτική Κοινότητα πάντως φρόντισε δημόσια να ευχαριστήσει τον Μητροπολίτη, (αν και με αυτό το ποιμενάρχης υπερέβαλε ελαφρώς):

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΒΟΛΟΥ NΠΔΔ
Πρὸς τὸν Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Δημητριάδος καὶ Ἁλμυροῦ κ.κ. Ἰγνάτιο
Σεβασμιότατε,
Μᾶς εἶναι φυσικὰ γνωστὸ ὅτι ἔχετε πολλὰ ἀποθέματα ἀγάπης γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. Γιὰ τὴ δική Σας προσωπικότητα εἶναι ἀπολύτως φυσιολογικὴ τόσο ἡ παρέμβασή Σας γιὰ τὶς δηλώσεις τοῦ Μητροπολίτη κ. Σεραφείμ, ὅσο καὶ ἡ δημόσια στήριξή Σας, ποὺ ἐκφράστηκε στὸν Μητροπολιτικὸ Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Νικολάου κατὰ τὴν κοπὴ τῆς βασιλόπιττας. Σεβασμιότατε,
Ἐπιτρέψτε μας μὲ τὸ θάρρος, ποὺ ἀντλοῦμε ἀπὸ τὴν ἀγάπη Σας, νὰ Σᾶς ποῦμε ὅτι εἶστε ὁ πραγματικὸς ἐκφραστὴς τῆς Χριστιανικῆς θρησκείας, τὴν ὁποία σεβόμαστε εὐλαβικά, γιατί διδάσκει ἀγάπη καὶ μόνο ἀγάπη. Γιὰ μία ἀκόμη φορά, Σᾶς ἐκφράζουμε, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς θερμές μας εὐχαριστίες, τὴν ἀγάπη καὶ τὸ σεβασμό μας ἐπιθυμώντας νὰ Σᾶς τονίσουμε ὅτι Σᾶς θεωροῦμε πραγματικὸ ποιμενάρχη μας.
Μὲ σεβασμὸ καὶ τιμὴ
Ὁ Πρόεδρος Μαρσὲλ Σολομὼν, Ὁ Γεν. Γραμματέας Βίκτωρ Φιλοσὼφ

Ο Κακός

Ο Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ μισεί τους Εβραίους. Ψέματα, όχι απλώς τους μισεί αλλά τους απεχθάνεται με ένα τρόπο που μόνο θυμίζει συντάκτη της ναζιστικής εφημερίδας Der Stürmer που πρέπει να δικαιολογήσει τον μισθό του στους αντισημίτες πελάτες του. Βέβαια στην συγκεκριμένη περίπτωση η ειρωνεία εντοπίζεται στην διαπίστωση οτι εργοδότης αυτού του δημόσιου υπάλληλου είμαι εγώ μέσω των φόρων μου, όπως χιλιάδες ακόμα Εβραίοι Ελλήνες ακυρώνοντας στην πράξη την συνταγματική επιταγή της ισονομίας. Μπορεί να έγινε διεθνώς γνωστός πριν λίγους μήνες αλλά το παρόν ιστολόγιο είχε κατά καιρούς αναφέρει δηλώσεις τόσο τερατώδεις που αν δεν ανήκαν σε υψηλόβαθμο ιεράρχη της Ελληνικής Εκκλησίας θα τις τοποθετήσει ανάμεσα σε τηλεοπτικά υποπροϊόντα όπως την Ελένη Λουκά, τον Μr.Εθνικά Μπούτια και τον Εισαγγελέα Λεωτσάκο – ρίξτε μια ματιά στο «Μητροπολίτης Σεραφείμ: κατω οι εωσφοροσιωνιστές εβραίοι».

Οι Σιωνιστές βρίσκονται παντού αλλά ο δαιμόνιος Μητροπολίτης δεν επιτρέπει παρεξηγήσεις σε ποίους αναφέρεται: Η δϊιστορική διαστροφή των Ραββίνων και των ηγετών του Εβραϊκού έθνους λέει και συνεχίζει λάβρος κατά του τηλεοπτικού σταθμού Σκάι, όργανο των αμερικανοσιωνιστών, (όρος που ιστορικά συνδέεται με την ελληνική αντισημιτική ακροδεξιά εξολοθρευτικού τύπου, ενίοτε και ναζιστικού). Πάλι καλά βέβαια, πέρσι είχε κατηγορήσει το Μέγκα και τους Εβραίους οτι ευθύνονται για τα επεισόδια μετά την δολοφονία Γρηγορόπουλου επειδή προέβαλαν την ταινία Ο Κώδικας Ντα Βίντσι.

Στις τελευταίες δηλώσεις του δηλώνει την αλληλεγγύη στον Μ.Θεοδωράκη και ξεσπαθώνει ενάντια στους Σιωνιστές που ελέγχουν πανεπιστήμια, επιχειρήσεις, το οδικό δίκτυο, τα χωράφια, το νερό, τα νοσοκομεία και ότι άλλο βάζει ο νους σας. Μόνο η ΕΒΓΑ της γειτονιάς ανθίσταται κατά τον σεβάσμιο Μητροπολίτη. Μόνη διαφορά; Η λατρεία προς τους Αγανακτισμένους που σημειώνει και ο Dikra.

Δυστυχώς ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ αποτελεί αυθεντικό εκφραστή της μακραίωνης αντισημιτικής παράδοσης της Ορθοδοξίας αλλά ξεχωρίζει για την φαντασία άνευ ορίων και την πορνογραφική μανία του με τον Σιωνισμό και τους Εβραίους. Άλλωστε προς τιμή του ο μετρητής των επισκέψεων του παρόντος ιστολογίου στην αριστερή στήλη μετράει ήδη από το 2009 «εωσφοροσιωνιστές» και όχι απλά «επισκέπτες» τιμώντας την ευρηματικότητα του Πειραιώς Σεραφείμ να εφευρίσκει νέες μορφές έκφρασης στο ίδιο αιώνιο μίσος.

Από καρδιάς του εύχομαι σύντομα ο εβραίος Στίβεν Σπίλμπεργκ να αναγνωρίσει το ταλέντο του και να τον προσλάβει σαν σεναριογράφο για την νέα του ταινία – στα δεξιά μπορείτε να δείτε την αφίσα που παρουσιάζεται για πρώτη φορά.

Ο αφελής

ο Θεσσαλονίκης Ανθιμος/πηγή:agelioforos.gr

Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος είναι και αυτός παλιός γνώριμος του ιστολογίου – το 2008 είχαμε αναφερθεί στις δηλώσεις του οτι τα αρχεία της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης δείχνουν ξεκάθαρα οτι κανείς Χριστιανός δεν συνεργάσθηκε με τους Γερμανούς κατακτητές στην λεηλασία των περιουσιών και της πολιτιστικής κληρονομιάς της δισχιλιετούς εβραϊκής σαλονικιώτικης κοινότητας. Στην ίδια ανάρτηση είχαμε αναφερθεί στην παλαιότερη δήλωση του ότι κανείς Εβραίος δεν έχυσε το αίμα του στο έπος του ’40 και στην ευγενική του παράκληση να ξεκουμπιστούν οι Εβραίοι από την χώρα τους και να πάνε στην πραγματική πατρίδα τους, το Ισραήλ.

Τότε είχα θεωρήσει οτι μόνο ο αντισημιτισμός θα μπορούσε να εξηγήσει τόσα μαζεμένα ψέματα και είχα ζητήσει να ανοίξει τα αρχεία της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης. Τελικά αποδείχθηκε οτι είχα βιαστεί να τον χαρακτηρίσω και οι δηλώσεις του βασίζονταν απλώς στην άγνοια για την ιστορία της πόλης, της οποίας την χριστιανική κοινότητα υπηρετεί.

Με μια κίνηση που προϋποθέτει θάρρος, λέξη θάρρος δεν χρησιμοποιείται ειρωνικά αλλά με πλήρη εκτίμηση στην πράξη του, άνοιξε τα αρχεία της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης που αφορούν τον Β’ΠΠ στον εξαιρετικό ιστορικό Β.Ριτζαλέο. Παρά το γεγονός οτι η συντριπτική πλειοψηφία των αρχείων φαίνεται να έχει αφαιρεθεί, πιθανότατα χωρίς παρέμβαση του Μητροπολίτη Άνθιμου αλλά μάλλον των προκατόχων του, αυτά που έμειναν μιλάνε για μαζική συμμετοχή της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης στην λεηλασία της εβραϊκής πολιτισμικής κληρονομιάς, κυρίως μέσω της χρήσης δεκάδων χιλιάδων σκαλισμένων ταφόπλακων στην ανακατασκευή δεκάδων εκκλησιών της πόλης χωρίς αυτό να αποκλείει την αποδοχή εβραϊκών αντικειμένων αξίας όπως πολυελαίων. Επειδή ουδείς βάζει τα χέρια του να βγάλει τα μάτια του, οφείλω να ομολογήσω οτι έσφαλλα και οι αντισημιτικές δηλώσεις του παρελθόντος δεν οφείλονται στην απέχθεια τους προς τους Εβραίους αλλά πιθανότατα στην λανθασμένη όπως αποδεικνύεται πίστη του στο ποίμνιο και την Μητρόπολη του. Παρόλα αυτά είναι ενδεικτικό της πλάνης στην οποία πιστεύουν ειλικρινά αξιωματούχοι της Εκκλησίας και οι οποίοι καταλήγουν άθελα τους να αποκαλύψουν την αμαρτωλή κληρονομιά τους.

Τρεις ιεράρχες μεταξύ τους τόσο διαφορετικοί για μια Εκκλησία της Ελλάδος που δέχεται να είναι δέσμια ενός σκοτεινού παρελθόντος, αρνούμενη να οδηγηθεί από το παράδειγμα θάρρους του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού παρά δεχόμενη να είναι υποτελής από τους αντισημίτες οπαδούς του Κοσμά του Αιτωλού.

///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

English

One must admit that despite the strict hierarchical structure of the Christian Orthodox Church of Greece, it has proven impossible to impose a strict discipline which forms the basis of other christian dogmas like the Catholic Church. This has been the reason why all efforts to emit a judgement on its stance on matters like antisemitism are doomed to failure, always influenced by local pecularities and personalities. Three contemporary Metropolites, the highest rank possible, represent all the best, all the worst and all the most naive the Church of Greece has to offer in the 21st century: the Metropolite of Volos Ignatios, the Metropolite of Piraeus Serafim and the Metropolite of Salonica Anthimos.

The good

Metropolite Ignatios/ source:www.imd.gr

I’ve often said here that despite the fact that the Jews in the city of Volos have often become targets of far-right and far-left organizations with attacks on the Synagogue of Volos, the city itself is characterized by its resistance to these outbreaks of hate. The local Metropolis, besides the help it offered during the Holocaust/Shoah and for which it has been acknowledged and honored, it continues maintaining warm relations with visits and cooperation in social and cultural events.

But if generic condemnations of racism are easy, it proves more difficult to condemn hatred if responsible are high ranking members of the Church; only a few dare not to back down. When the Metropolite of Volos, Ignatios was asked to comment on the views of extreme antisemitic hatred by fellow Metropolite of Piraeus Serafim last December he said:

Racism and antisemitism, from whoever and wherever they originate, cannot express the faith and self consciousness of the Church. Especially these days Orthodox Christians do not forget that Our Lord Jesus Christ was born a Jew and nobody is allowed to offend the memory of 6000000 innocent victims of the holocaust. From the cradle of Jesus who is being born in Bethlehem rises hope and light and not fear and conspirationism against anybody. The timeless consciousness of the Church is expressed by the example of great leader like ArchMetropolite Damaskinos, Metropolite of Zakinthos Christostomos and our predeccessor Ioakim who each one with his own way and with real christian feelings assisted in the saviour of thousands of Greek Jews. This is the tradition of the Greek Orthodox Church, this we follow.

It is a widespread practice for public figures when in need to condemn something to do it either with a weak written statement to act as a future fig leaf, or to use words which will reach the ears loud and clear. The statement of Metropolite Ignatios is such a statement and it does not whisper but shouts through its ecclesiastical phraseology. I cannot but congratulate the Metropolite for the courage and love he harbors for his townsmen; a stance that has cost him dearly since he is under heavy criticism by fundamentalist christian clubs of Volos and also receiving threats on the internet.

The local Jewish Community has thanked him profusely in public, (to an exaggerated extent perhaps) – here is the greek text of the letter:

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΒΟΛΟΥ NΠΔΔ
Πρὸς τὸν Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Δημητριάδος καὶ Ἁλμυροῦ κ.κ. Ἰγνάτιο
Σεβασμιότατε,
Μᾶς εἶναι φυσικὰ γνωστὸ ὅτι ἔχετε πολλὰ ἀποθέματα ἀγάπης γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. Γιὰ τὴ δική Σας προσωπικότητα εἶναι ἀπολύτως φυσιολογικὴ τόσο ἡ παρέμβασή Σας γιὰ τὶς δηλώσεις τοῦ Μητροπολίτη κ. Σεραφείμ, ὅσο καὶ ἡ δημόσια στήριξή Σας, ποὺ ἐκφράστηκε στὸν Μητροπολιτικὸ Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Νικολάου κατὰ τὴν κοπὴ τῆς βασιλόπιττας. Σεβασμιότατε,
Ἐπιτρέψτε μας μὲ τὸ θάρρος, ποὺ ἀντλοῦμε ἀπὸ τὴν ἀγάπη Σας, νὰ Σᾶς ποῦμε ὅτι εἶστε ὁ πραγματικὸς ἐκφραστὴς τῆς Χριστιανικῆς θρησκείας, τὴν ὁποία σεβόμαστε εὐλαβικά, γιατί διδάσκει ἀγάπη καὶ μόνο ἀγάπη. Γιὰ μία ἀκόμη φορά, Σᾶς ἐκφράζουμε, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς θερμές μας εὐχαριστίες, τὴν ἀγάπη καὶ τὸ σεβασμό μας ἐπιθυμώντας νὰ Σᾶς τονίσουμε ὅτι Σᾶς θεωροῦμε πραγματικὸ ποιμενάρχη μας.
Μὲ σεβασμὸ καὶ τιμὴ
Ὁ Πρόεδρος Μαρσὲλ Σολομὼν, Ὁ Γεν. Γραμματέας Βίκτωρ Φιλοσὼφ

The bad

The Metropolite of Piraeus Serafim hates the Jews. To be honest he does not simply hate them but he loathes them in a manner which reminds of an editor of nazi newspaper Der Stürmer who has to justify his paycheck to his antisemitic clients. In this case the irony lies in the fact that the employer of this public official is me and all the other thousands of Greek Jews through their taxes since orthodox priests and paid by the Greek State, (but not the rabbis making a mockery of the Constitution). He may have reached international fame only some months ago but this blog has often referred to his statements that if they didn’t belong to a high ranking official of the Church they could only belong to trash-TV shows; just take a look my older post «Metropolite Serafim: down with the satanzionists Jews».

The Zionists are everywhere but the laborious Metropolite does not leave room for any misunderstandings of who he really means: «The historical perversion of the Rabbis and the leaders of the Jewish People» he says and continues against the greek tv station Skai which «is an organ of the americanozionists», (a term which traditionally has been used by the antisemitic far-right and the greek neonazis). To tell the truth in this occasion one might claim that he was even moderate; in another occasion he has accused another greek tv station of the widespread riots that shook Athens last year after the murder of a 15yr old child by a policeman because it has transmitted the movie «The DaVinci Code».

In his most recent statements he  proclaims his solidarity to known antisemite composer M.Theodorakis, he denounces the Zionists who control the universities, the businesses, the road network, the farming fields, the water, the hospitals and whatever else you can think of. Only the local 9-11 is resisting the zionist takeover if one is to believe the Metropolite. Their only difference ? His new found love for the Aganaktismeni movement which has invaded the greek squares lately, as Dikra notes.

Unfortunately the Metropolite of Piraeus Serafim is an authentic representative of of the centuries-old antisemitic tradition of the Christian Orthodox world but what truly makes him special is his pornographic mania with Zionism and the Jews. In his honor the visitors counter in the left counter of the blog reads since 2009 «satanozionists» instead of «visitors» in order to honor his inventiveness in finding new ways to express the same timeless hatred.

I can only wish him from the bottom of my heart that the jew Steven Spielberg soon recognizes his talent and hires him as a script writer for his new movie – to your right you can see the poster which appears for the first time.

The naive

The Metropolite of Salonica, Anthimos/ source: agelioforos.gr

The Metropolite of Salonica, Anthimos is an old acquaintance of the this blog – back in 2008 I had written a brief piece on his statements that the Archives of the Metropolis show that no Christian was involved in the looting of the assets and cultural heritage of the 2000 year old salonican jewish community and none had collaborated with the Germans. In the same post I linked to older statements of his, that claimed that the Greek Jews has not fought with the Greek Army during WW2 and his less-than-cordial invitation to leave their homes and go to their true homeland, Israel.

At the time I had considered antisemitism as the only possible explanation for so many lies bundled up together and I had asked him to open the archives of the Metropolis. As it turns out my judgement was premature and his statements were based simply on the ignorance of the story of the city whose christian community he serves.

With a gesture that demands courage, a word which I do not use as an irony but with appreciation, he opened up the Archives of the Metropolis of Salonica concerning WW2 to the excellent historian V.Ritzaleos. Despite the fact that the vast majority of the relevant files have been removed, probably not by Anthimos but by his predecessors, those who remain speak of mass collaboration of the Metropolis of Salonica in the looting of the jewish cultural heritage; mainly with the use of tenths of thousands of jewish tombstones for the renovation of the city’s churches without excluding the acceptance of valuable jewish property like chandeliers. Because I do not believe that anyone is willing to commit political suicide, I must admit that I was wrong and his antisemitic statements are not to be attributed to his hatred for the Jews but to his erroneous faith to his flock and his Metropolis. Still, this is indicative of the vast and deep ignorance which pervades Church officials who believe so much in their benevolence that they unwillingly contribute to their self-incrimination.

Three Metropolites so different among them but all members of the same Orthodox Church of Greece who accepts being kept captive by a dark past, refusing to be illuminated by the virtuous example of ArchMetropolite Damaskinos who fought for the survival of Jews during WW2 but accepting to be slave to the mindless antisemitic fans of Cosmas the Aetolian figure.

Νέα αντισημιτικά συνθήματα στη Συναγωγή του Βόλου *updated/Antisemitic graffiti (again) in Synagogue of Volos *updated

Ελληνικά (english translation follows below)

Εβραίοι Θα Πεθάνεται (sic)/πηγή: Ταχυδρόμος (c)

«Εβραίοι Θα Πεθάνεται» (sic), «Εβραίοι Κουφάλες Ερχονται Κρεμάλες«, «Εδώ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ«, ζωγραφιές από κρεμάλες και άλλα τέτοια ωραία υπήρξαν η καινούργια σοδιά από τα συνθήματα που άγνωστοι έγραψαν στους τοίχους της Συναγωγής και των γραφείων της κοινότητας στον Βόλο το βράδυ του Σαββάτου.

Το φαινόμενο δεν είναι νέο και συχνά γράφονται διάφορα στους εξωτερικούς τοίχους της αυλής του οικοπέδου που περιλαμβάνει την Συναγωγή του Βόλου και κοινοτικά γραφεία, (η πιο διάσημη περίπτωση υπήρξε πριν 1,5 χρόνο όταν ρατσιστές του αριστερού χώρου στοχοποίησαν τους Εβραίους του Βόλου με αυτόν τον τρόπο, χωρίς να ξέρουν καν οτι οι Εβραίοι Βολιώτες μιλάνε ελληνικά).

Ποιό το νέο; Οτι αυτή τη φορά δεν περιορίστηκαν στον εξωτερική μεριά που βλέπει στον δρόμο, αλλά πήδηξαν τον ψηλό εξωτερικό τοίχο και προχώρησαν στην αναγραφή απειλών και σε μικροβανδαλισμούς στο εσωτερικό των εγκαταστάσεων αδιαφορώντας για τα επιπλέον μέτρα ασφαλείας που έχει πάρει η Ισραηλιτική Κοινότητα Βόλου από την προηγούμενη φορά. Τις απειλές συμπλήρωσαν η εθνικοπρεπής διαγραφή θρησκευτικών συμβόλων όπως τα Μαγκέν Δαυίδ/Αστρων του Δαυίδ, ζωγράφισμα χριστιανικών σταυρών και αναγραφή του «Ελλάς».

Εβραίοι Κουφάλες Ερχονται Κρεμάλες/πηγή: Ταχυδρόμος (c)

Η παρούσα κλιμάκωση των απειλών γεννά απορίες μιας και ο Βόλος, μέχρι πρόσφατα, υπήρξε ένα πετυχημένο παράδειγμα αρμονικής συμβίωσης που ξεκινούσε με την ύπαρξη σπουδαίων βολιώτων πολιτικών πριν τον πόλεμο όπως ο Μαυρίκιος Κοφινάς ή την συνεισφορά της σιωνιστικής σοσιαλιστικής οργάνωσης Εργάτες της Σιών στο τοπικό Εργατικό Κίνημα. Συνεχίστηκε με την βοήθεια των Χριστιανών του Βόλου κατά την διάρκεια του Ολοκαυτώματος, ενώ σήμερα συνεχίζεται με πολλές εκδηλώσεις αλλά και κοινωνικό ακτιβισμό της Κοινότητας όπως οι πρόσφατες υποτροφίες σε φοιτητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, (ρίξτε μια ματιά στον σύνδεσμο αξίζει να τον διαβάσετε). Δεν είναι τυχαίο οτι οτι 5 οδοί στον Βόλο έχουν εβραικές ονομασίες που καλύπτουν το σύνολο της δημόσιας συνεισφοράς της τοπικής εβραϊκής κοινότητας : η οδός Μωυσέως που στεγάζεται η Συναγωγή, η οδός Παλαιστίνης προς τιμή του σιωνιστικού κινήματος, η οδός Αβραάμ Μπεναρόγια τιμώντας την εβραϊκή συμβολή στην δημιουργία της ελληνικής Αριστεράς, την οδό ραβίνου Μωυσή Σ.Πέσσαχ τιμώντας την συμβολή του στους εθνικούς αγώνες και πρόσφατα η οδός Μαυρίκιου Κοφινά που προσέφερε τόσα πολλά στον Βόλο.

Η Ισραηλιτική Κοινότητα Βόλου κατέθεσε μήνυση κατά αγνώστων και μαζί με την ίδια την Πόλη του Βόλου θα φροντίσει ώστε η ρητορική της βίας να μείνει ρητορική και να μην κλιμακωθεί σε πράξεις βίας όπως αυτές που έχουμε δει στα Χανιά, την Κέρκυρα, την Βέροια, την Θεσσαλονίκη και τα Ιωάννινα.

Περισσότερα, όπως και δηλώσεις στελεχών της Κοινότητας στο ρεπορτάζ της εφημερίδας Ταχυδρόμος από την οποία άντλησα τις φωτογραφίες, ενώ ευχαριστώ την κ.Arbelaez δημοσιογράφο του “Desde Grecia, akí Salónika/Από την Ελλάδα, Εδώ Θεσσαλονίκη“. για τον εντοπισμό του ρεπορτάζ.

UPDATE 15:00 έφτασαν με το ταχυδρομείο περισσότερες φωτογραφίες από τους ίδιους τους Βολιώτες και τους οποίους ευχαριστώ, (μπορείτε να τις δείτε και εδώ).

///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

English

Jews You Will Die/source: Tachidromos (c)

«Jews you will die», «Jewish assholes, the gallows are coming» «Here is PASOK and Nea Dimokratia», pictures of the gallows and other similar niceties are the latest crop of antisemitic graffiti unknown perpetrators sprayed on the walls of the Synagogue of the greek city of Volos, home to a tiny Jewish community, on Saturday night.

Similar episodes occur frequently with antisemitic graffiti written on the exterior wall of the compound which houses the Synagogue and communal offices, (the most famous was one of 1,5 years ago, when leftist racists targetted the city’s Jews, without even knowing that the Jews of Volos speak Greek).

What are the real news ? That this time they didn’t limit themselves to simply defacing the outer wall but climbed the tall walls and proceeded to writing threats, antisemitic insults and inflicting minor vandalisms inside the premises showing complete indifference to the added security measures the community had adopted since last time. The threats were accompanied by nationalistic slogans like crossing out of religious symbols like Magen Davids/Stars of David, the painting of christian crosses and the writing of the word Greece.

"Jewish Assholes the Gallows Are Coming/source: Τachidromos (c)

This escalation of threats and boldness generates questions since Volos, until recently, has been a successful example of peaceful cohabitation which began with the presence of important voliote politicians like Mavrikios Kofinas or the contribution of the socialist zionist Workers of Zion to the local Workers Movements. It continued with the help of many Christians during the Shoah, while today it continues with many events and social activism on behalf of the Community like the recent scholarships it awarded to students of the local University of Thessaly, (take a look at the link, it’s worth your time). It’s no wonder that the city has 5 streets with Jewish names covering all aspects of the Jewish public contribution to Volos: Moses street where the Synagogue is, Palestine street honoring the Zionist cause, Avraam Benaroya street honoring the Jewish contribution to the creation of the Greek Left, the rabbi Moses Pessah street for his contribution to national causes and recently the Mavrikiou Kofina street who offered so much to the city of Volos.

The Jewish Community of Volos filed a lawsuit and together with the City of Volos will make sure that hate speech does not degenerate into hate violence like the one we have seen in Chania, Corfu, Veria, Salonica and Ioannina the past 3 years.

More, including statements of communal executives in the report of local newspaper Tachidromos from where the photos originate, while I thank mrs.Arbelaez reporter of “Desde Grecia, akí Salónika/Από την Ελλάδα, Εδώ Θεσσαλονίκη“ for pinpointing to the report.

UPDATE 15:00 More photos from the Volos community have arrived which I thank them personally, (you can also see them above inserted in the greek text or here).

Υποτροφίες σε (χριστιανούς) φοιτητές από την Ι.Κ.Βόλου/ Scholarships to (christian) students by the Jewish Community of Volos

Ελληνικά (english translation follows below)

Ένα από τα πλέον συνήθη παράπονα που δέχομαι σε προσωπικές επικοινωνίες στα email είναι οτι το εξαιρετικά χαμηλό προφίλ, που είναι η διαχρονική επιλογή του κοινοτικού Ελληνικού Εβραϊσμού, παρεξηγείται ως απουσία συνεπικουρούμενης της απροθυμίας της ευρύτερης κοινωνίας να αναφερθούν στους εβραίους της χώρας μας. Οπότε σε συνδυασμό με τις αναρτήσεις για την ιστορία της εβραϊκής Ελλάδας, σκοπεύω να προβάλλω πιο συστηματικά τις διάφορες δραστηριότητες των εβραϊκών κοινοτήτων στην Ελλάδα ξεκινώντας από την μικρή αλλά άρτια οργανωμένη Ισραηλιτική Κοινότητα του Βόλου.

Επιτύμβια εβραϊκή στήλη στην Αγχίαλο(325Κ.Ε.)/Πηγή:ΚΙΣ

Η περιοχή του Βόλου, όπως άλλωστε και σχεδόν όλη η Ελλάδα, διαθέτει εβραϊκή παρουσία από τους αρχαίους χρόνους – τα αρχαιολογικά ευρήματα μιλούν για μια ρωμανιώτικη κοινότητα με συναγωγή και νεκροταφείο από 325 ΚΕ. Ήδη τον 12ο αιώνα, πολυ πριν την άφιξη των σεφαραδίτων εβραίων, μαρτυρίες μιλούν για 400 εβραίους στην περιοχή του Αλμυρού. Η κοινότητα ακολούθησε την μοίρα της πόλης και η είσοδος του Ελληνικού Στρατού το 1881 την βρήκε με περίπου 650 μέλη. Ο Βόλος αναπτύχθηκε ραγδαία και αυτή η ανάπτυξη ευνόησε και την ανάπτυξη της κοινότητας που αντιμετώπιζε ελάχιστα προβλήματα, σε αντίθεση με τις κοινότητες των Νέων Χωρών.

Οι Εβραίοι Βολιώτες διακρίθηκαν κυρίως στο εμπόριο και στα ελεύθερα επαγγέλματα: ιδιαίτερα γνωστές η τράπεζα Βαρούχ/Λεβή, η Εριουργία Μουρτζούκου που ήταν είναι από τις μεγαλύτερες στην Ελλάδα και τοπικό ορόσημο στην πόλη, ο ιατρός Κοέν με την πρώτη μαιευτική κλινική της πόλης και άλλοι. Ενδεικτική των καλών σχέσεων γειτονίας όμως υπήρξε η ιδιαίτερη δραστηριοποίηση τους στην πολιτική σκηνή όπως η κορυφαία τοπική και ελληνοεβραϊκή προσωπικότητα, ο ιατρός/πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου/βουλευτής Μαυρίκιος Κοφινάς που διαθέτει δικιά του οδό στον Βόλο. Αξίζει να αναφέρουμε την μαζική εβραϊκή συμβολή στην δημιουργία του Εργατικού Κέντρου Βόλου και στην ανάπτυξη της Αριστεράς – άλλωστε αποτελεί ενδεικτικό το γεγονός οτι το σιωνιστικό κίνημα στον Βόλο εντάχθηκε στην μαρξιστική οργάνωση των Ποαλέϊ Σιών, (εργάτες της Σιών). Δεν πρέπει να ξεχάσουμε τον Αρχιραβίνο Πέσσαχ, ένας από τους σημαντικότερους ραβίνους της σύγχρονης εποχής. Σήμερα, πέρα από την σημαντική παρουσία των εβραίων βολιωτών στον εμπορικό κόσμο του Βόλου αξίζει να αναφερθούμε στον πολύγραφο μελετητή Ραφαήλ Φρεζή, την σοπράνο Λουίζα Κονέ (εδώ ένα βίντεο ερμηνεύοντας Βέρντι στην Συναγωγή της Κέρκυρας) και τον διευθυντή διεθνών συμφωνικών ορχήστρων καθηγητή Ερρίκο Φρεζή.

Ο Ηλ.Κονές με το ΕΑΜ με το βέλος/πηγή:ΚΙΣ

Ο Μ.Πέσσαχ με τον Σταυρό του Γεωργίου Α'/πηγή: pessachlodge.blogspot.com

Αυτές οι αγαθές σχέσεις επιβεβαιώθηκαν από την συμβολή των χριστιανών συμπολιτών τους στην διάσωση της πλειοψηφίας των εβραίων βολιωτών κατά την διάρκεια της Σοά/Ολοκαυτώματος. Ο, τότε, Μητροπολίτης Ιωακείμ συνεργάσθηκε με τον Αρχιραβίνο Μωυσή Πέσσαχ ώστε οι νέοι να ενταχθούν στον ΕΛΑΣ και οι ηλικιωμένοι να φύγουν στο βουνό, είτε με πληρωμή, είτε δωρεάν. Τελικά από τα 850 άτομα, περίπου 130 δολοφονήθηκαν στο Αουβιτς, άλλοι 12 εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς σε ευρύτερα αντίποινα και άλλοι 2 έπεσαν σε μάχες εναντίον των Γερμανών με τον ΕΛΑΣ. Ας μην ξεχνάμε οτι 2 εβραίοι βολιώτες είχαν ήδη πέσει στους πολέμους 1897/1922, ενώ τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο επιστρατεύθηκαν 71 βολιώτες από τους οποίους έπεσαν στην μάχη 2, άλλοι 2 έμειναν ανάπηροι, 5 τραυματίσθηκαν και 2 έγιναν αιχμάλωτοι πολέμου. Η μεταπολεμική πορεία της κοινότητας χαρακτηρίζεται από την αναπόφευκτη φθορά της μετανάστευσης προς τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα αλλά και τις ΗΠΑ/Ισραήλ. Η κοινότητα όμως διατηρεί όμως μια έντονη δραστηριότητα που αποτελεί παράδειγμα για τις υπόλοιπες μικρές εβραικές κοινότητες, αν και οφείλουμε να ομολογήσουμε οτι αυτό γίνεται δυνατόν από την θετική αντιμετώπιση της τοπικής κοινωνίας.

Η Κοινότητα διατηρεί αγαθές σχέσεις τόσο με τον Δήμο, όσο και την Μητρόπολη και συχνές είναι οι επισκέψεις μεταξύ τους επ’ευκαιρία των θρησκευτικών εορτών. Επίσης έντονη είναι η συνεργασία της με τοπικά σωματεία και μεταξύ των αποδεκτών υλικοτεχνικής και οικονομικής βοήθειας της είναι ο Καλλιτεχνικός Οργανισμός του Δήμου Βόλου, η Συμφωνική Ορχήστρα Βόλου, το σωματείο «Φιλότεχνοι», η Ιερά Μητρόπολη Βόλου, το σωματείο «Φίλες της Αγάπης», διάφορες βιβλιοθήκες της πόλης όπως αυτή του Δήμου Ιωνίας και άλλα ευαγή ιδρύματα της πόλης όπως η χορηγία του Ηλία Πολίτη για παιδιά που έχουν την ανάγκη σοβαρών εγχειρήσεων. Μέχρι και ένα μικρό δάσος έχει δημιουργηθεί στην περιοχή Αγίας Τριάδας με χρηματοδότηση αλλά και υλοποίηση από τα μέλη της κοινότητας, σε συμφωνία με τον Δήμο Ιωλκού, ώστε να τιμηθούν οι δολοφονηθέντες κατά τη Σοά/Ολοκαύτωμα.

Προφανώς και δεν είναι όλα τέλεια στο Βόλο, δεν είναι σπάνιες οι φορές που νεοναζιστικές ομάδες έχουν προχωρήσει σε αφισοκολλήσεις, σε συνθήματα και μικροβανδαλισμούς. Μόλις τον περασμένο Ιανουάριο αριστεροί «ακτιβιστές», πουλώντας αντισημιτισμό υπό το πρόσχημα του ενδιαφέροντος για τους Παλαιστίνιους, προχώρησαν σε αναγραφή συνθημάτων στην Συναγωγή του Βόλου στα εβραικά (!) δείχνοντας οτι είναι αμόρφωτοι πέρα από αντισημίτες. Αλλά δε μπορούμε παρά να επικροτήσουμε την εξαιρετική σχέση της τοπικής χριστιανικής κοινωνίας με την τοπική εβραϊκή. Ενδεικτικό είναι το γεγονός οτι 5 οδοί στον Βόλο έχουν εβραικές ονομασίες : η οδός Μωυσέως που στεγάζεται η Συναγωγή, η οδός Παλαιστίνης προς τιμή του σιωνιστικού κινήματος, η οδός Αβραάμ Μπεναρόγια τιμώντας την εβραϊκή συμβολή στην δημιουργία της ελληνικής Αριστεράς, την οδό Μωυσή Σ.Πέσσαχ τιμώντας την συμβολή του στους εθνικούς αγώνες και πρόσφατα η οδός Μαυρίκιου Κοφινά που προσέφερε τόσα πολλά στον Βόλο.

Στα πλαίσια αυτής της φιλανθρωπικής τοπικής δραστηριότητας της μικρής κοινότητας του Βόλου, αποφασίσθηκε η υλοποίηση ενός προγράμματος υποτροφιών για τους φοιτητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Το 2009 ξεκίνησε με 3 υποτροφίες σε αριστούχους φοιτητές που αντιμετωπίζουν ειδικές ανάγκες. Συγκεκριμένα, με επιλογή του Πρυτανικού Συμβουλίου, χορηγήθηκαν υποτροφίες στους: Ανδρέα Κόκκα, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών Βιομηχανίας, Κυριάκο Δαλαμάγκα, Τμήμα Ιατρικής και Κωνσταντίνο Αθανασίου, Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας.

Η παράδοση των υποτροφιών το 2009/πηγή:Τα Νέα μας-ΚΙΣ

Η παράδοση των υποτροφιών το 2010/πηγή: Ταχυδρόμος

Φέτος συνεχίστηκε η πρωτοβουλία αυτή με την εκδήλωση να πραγματοποιείται πριν 3 βδομάδες στο Αμφιθέατρο Κορδάτος,(το σχετικό άρθρο της εφημερίδας Ταχυδρόμος), με την υπόδειξη των υποτρόφων γίνεται αποκλειστικά από τις πρυτανικές αρχές. Επιπλέον ανακοινώθηκε η διεύρυνση του προγράμματος με την χορήγηση 2 υποτροφιών σε μεταπτυχιακούς φοιτητές που θελήσουν να ασχοληθούν με θέματα εβραϊκού περιεχομένου.

Όπως δήλωσε ο Πρόεδρος Μαρσέλ Σολομών, (φαίνεται στο κέντρο στην φωτογραφία δεξιά):

[…]είμαστε ευτυχείς διότι οι πρυτανικές αρχές αποδέχτηκαν την πρότασή μας και ανέλαβαν να μας υποδείξουν φοιτητές και φοιτήτριες μεταξύ αυτών που διακρίθηκαν για τις εξαιρετικές επιδόσεις, το επιστημονικό ήθος αλλά και για το ψυχικό σθένος, που τους οδηγεί στην αριστεία, υπερβαίνοντας τις δυσκολίες της ζωής.

[…]η παραπάνω πρωτοβουλία αποτελεί έκφραση αγάπης για την πόλη μας και το Πανεπιστήμιό της. Μέσω της απονομής υποτροφιών επιθυμούμε να δώσουμε συγκεκριμένη μορφή στη φιλοσοφία της συνεισφοράς στο κοινωνικό σύνολο. Θέλουμε να δηλώσουμε ότι στηρίζουμε το δημόσιο Πανεπιστήμιο σε καιρούς δύσκολους […]

Και αν αναρωτιέστε γιατί ο κ.Σολομών αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει το Πανεπιστήμιο που αποδέχθηκε την δωρεά αξίζει να σημειώσουμε οτι στην χώρα μας η ψύχωση ενάντια στους εβραίους είναι πάντα απρόβλεπτη. Το 1992 η Κοινότητα της Θεσσαλονίκης πρότεινε να χρηματοδοτήσει την δημιουργία ενός δάσους στα Βασιλικά 55.000 δένδρων προς τιμή των 55.000 ελλήνων που χάθηκαν στο Αουβιτς μιας και ο Δήμος Θεσσαλονίκης για 50 χρόνια αρνούνταν κατηγορηματικά την δημιουργία ενός μνημείου μέσα στην πόλη. O Δήμος, ίσως γιατί η Θεσσαλονίκη είναι τόσο γεμάτη στο πράσινο, αρνήθηκε.

English

One of the usual complaints I receive in my emails is that, the historical choice of Greek Jewry of keeping a low profile, is mistaken as an absence from the local life; a misconception aided by the unwillingness of the wider society to speak of the Jews of Greece. So in addition to my posts dealing with Jewish Greece, I intend to speak more of the various activities of the various Jewish Communities in Greece beginning by the small but organized Jewish Community of Volos.

Jewish tombstone in Aghilaos (325C.E.)/ Source:CJB

The area of Volos, as almost all of Greece, boasts an ancient Jewish presence – archaeological findings speak of a romaniote community with a synagogue and a cemetery already from 325 C.E. Already in the 12th century, well before the arrival of the sephardic Jews, testimonies speak of 400 Jews in the are of Almyros. The community followed the fate of the city and the entrance of the Greek Army in 1881 found it with 650 members. Volos developed rapidly and this helped the development of the community itself which faced little trouble compared with the jewish communities of the Macedonia, Epirus and Thrace liberated by the Greek Army in 1912/1922.

The Jews of Volos distinguished themselves mainly in commerce and in the free professions: particularly famous were the Varouh/Levi Bank, the textile industry of Mourtzoukos one of the largest in Greece and a local landmark, doctor Cohen with his obstetrics clinic being the first in the city and many others. Indicative of the good relationship between Jews and Christians was their presence in local politics like the leading local and national politician  doctor/president of the municipal council/parliamentarian Mavrikios Kofinas who even has a street named after him in Volos. We should also note the massive Jewish contribution to the  creation of the Worker’s Center and the development of the Socialist movement – indicative is the fact that the zionist movement of Volos joined the marxist organization of Poalei Zion (workers of Zion). We should not forget Arch-rabbi Pessach, one of the most important rabbis of the modern era. Today, besides the important presence of Jews in commerce we should mention the writer Raphail Frezis, soprano Louisa Kone (here’s a video of her singing Verdi in the Corfu Synagogue) and director of international symphonic orchestras Dr.Errico Frezis.

Elias Kones with Resistance/source:CJB

M.Pessah with the Cross of George I'/source: pessachlodge.blogspot.com

These excellent relations were confirmed by the help received by their christian compatriots during the Shoah. The, then, Metropolite Ioakim cooperated with Arch-rabbi Pessach so that the younger persons could join the Resistance movement of ELAS and the older people be hidden in the mountains, other times with a monetary compensation, other times gratis. From the 850 people, 130 were murdered in Auschwitz, 12 were executed by the Germans during reprisals and 2 fell in battles fighting the Germans. Let’s not forget that 2 Jews of Volos had already fought and fallen for Greece in the 1897/1922 wars, while in World War 2 71 Jews from Volos were drafted with 2 falling in battle, 2 remaining invalid, 5 wounded and 2 becoming POW’s. The post-WW2 history of the community if characterized by the inescapable attrition inflicted by the immigration to bigger urban centers but also the USA and Israel. Still, the Community maintains an intense activity which should act as an example to the smaller Jewish Communities, though we must admit that this is made possible by the positive relationship with the local society.

The Community maintains a friendly relationship with the Municipality and the local Metropolis and often they make courtesy visits on religious holidays. It also maintains an intense cooperation with local associations and among the recipients of donations and material help one can find the Arts Organization of the Municipality of Volos, the Symphonic Orchestra of Volos, the Philotechni Association, the Holy Metropolis of Volos, the Philes tis Agapis Associations, various libraries of the city like the one of the Municipality of N.Ionias and other charitable organizations like the donation of Ilias Politis for children in need of serious operations.  Even a small forest has been created in the Aghia Triada area with the financial backing of the Community, in agreement with the Iolkos Municipality, in order to honor the murdered Jews of Volos during the Shoah.

Of course not everything in Volos is perfect, often neonazi groups have written graffiti, posted antisemitic posters and proceeded to minor vandalism. Only last January leftist «activists», selling antisemitism under the pretext of interest for the Palestinians, proceeded in the writing of graffiti on the Synagogue of Volos in Hebrew (!), showing that besides being antisemites, they are ignorant. But we cannot but be impressed by the excellent relationship between the local Christian community with the local Jewish one. Indicative is the fact that 5 streets in Volos have Jewish names: Moses street where the Synagogue is, Palestine street honoring the Zionist cause, Avraam Benaroya street honoring the Jewish contribution to the creation of the Greek Left, the Moses Pessah street for his contribution to national causes and recently the Mavrikiou Kofina street who offered so much to the city of Volos.

In the wider context of the charitable activity of the small community of Volos, it was decided that a scholarship program for the students of the Thessaly University would be adopted. In 2009 it began with 3 scholarships to the top students with special needs. Specifically, after being indicated by the Dean, they were awarded to Andreas Kokkas, Industrial Engineering Dept, Kyriakos Dalamagas Medical Dept and Constantinos Athanasiou from the Historical, Archaeological and Social Anthropology Dept.

The awarding of the scholarships in 2009/source:Ta Nea mas-CJB

The awarding of the scholarships in 2010/source: Taxydromos

This initiative continued this year with the awarding taking place 3 weeks ago in the Kordatos Amphitheater, (here is the relative article by the newspaper Tachydromos), with the indication of the winners being done exclusively by the Dean. Also it was announced that the program would be widened with the assignment of two post-graduate scholarships to students deciding to involve themselves with subjects of Jewish interest.

As the President Marcel Solomon said, (he can be seen in the center in the photo in the left):

[…]we are glad that the university authorities have accepted our proposal and undertook the responsibility of indicating those students who distinguished themselves for their excellent records, their scientific ethos and moral courage which leads to excellence, overwhelming the difficulties of life.

[…] the aforementioned initiative wishes to be an act of love for our city and our University. With awarding these scholarships we wish to give a specific form to the philosophy of contribution to the community. We would like to state that we support the public University in difficult times […]

And if you wonder why Mr.Solomon felt the need to thank the University for accepting the donation, we must point out that the psychosis against the Jews in Greece is always unpredictable. In 1992 the Jewish Community of Salonica proposed to finance the creation of a forest in the Vasilika area of 55.000 trees honoring the 55.000 greeks who were murdered in Auschwitz since the Municipality of Thessaloniki for 50 years categorically denied the creation of a monument inside the city. The Municipality, perhaps since Salonica, is so full of green, denied.

Τι γλώσσα μιλάνε οι Εβραίοι στην Ελλάδα; / What language do Jews in Greece speak?

Ελληνικά (english translation follows)

Οπως γνωρίζουμε τον Δεκέμβριο αριστεροί ακτιβιστές στοχοποίησαν την Συναγωγή του Βόλου και έγραψαν συνθήματα στον τοίχο της. Ενα γεγονός, ενδεικτικό της προχειρότητας και της άγνοιας που μαστίζουν την αντισημιτική Αριστερά ήταν οτι τα συνθήματα ήταν γραμμένα στα εβραϊκά – μια γλώσσα που ελάχιστοι ελληνοεβραίοι γνωρίζουν. Η παρούσα ανάρτηση ας θεωρηθεί όχι σαν μια πηγή αναφοράς αλλά απλώς σαν μια μικρή ενημέρωση σε αυτούς που θελήσουν να απευθύνουν συστάσεις σε μια ομάδα ανθρώπων χωρίς να έχουν ενδιαφερθεί να μάθουν ούτε τι γλώσσα μιλάνε.

Οι εβραίοι που ζουν στην Ελλάδα έχουν σήμερα σαν μητρική γλώσσα τα Eλληνικά.

Πολύ λίγοι ελληνοεβραίοι γνωρίζουν εβραϊκά παρά το γεγονός οτι διδάσκεται ως ξένη γλώσσα στα 3 εβραϊκά δημοτικά σχολεία της χώρας στην Αθήνα, την Θεσσαλονίκη και την Λάρισα. Τα ισπανοεβραϊκά, λαντίνο όπως αλλιώς είναι γνωστά, αποτελούν την μητρική γλώσσα για πολλούς εβραίους της Μακεδονίας, της Θεσσαλίας  και της Θράκης που γεννήθηκαν πριν το Β΄ΠΠ. Η πρώτη μεταπολεμική γενιά συνήθως τα καταλαβαίνει αλλά δεν τα μιλάει – ενώ συνεχίζονται να χρησιμοποιούνται σε μερικούς ψαλμούς στις συναγωγές της Θεσσαλονίκης. Προφανώς αυτό δεν ισχύει για τους Ρωμανιώτες Εβραίους των Ιωαννίνων που μιλούν αδιάλειπτα ελληνικά από την αρχαιότητα ή τους εβραίους στην Αθήνα, την Χαλκίδα, την Πρέβεζα και την Αρτα που μιλούσαν τόσα ελληνικά όσο οι χριστιανοί συμπολίτες τους από την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Αξίζει να σημειωθεί μια όχι τόσο μικρή ομάδα ελλήνων χριστιανών στην Θεσσαλονίκη που ακόμα μπορούν να συνεννοηθούν στα ισπανοεβραϊκά, αν και προφανώς είναι όλοι προχωρημένης ηλικίας. Σήμερα όμως περισσότεροι Ελληνες Εβραίοι γνωρίζουν γαλλικά ή γερμανικά σαν ξένη γλώσσα, παρά εβραϊκά – δεν αναφέρω καν τα αγγλικά.

Κάποια άλλη στιγμή θα μιλήσουμε για τις γλώσσες που μιλούσαν οι εβραίοι στον Ελλαδικό χώρο πριν το Β’ΠΠ – δηλαδή τα νέα ελληνικά, την διάλεκτο των ελληνόφωνων ρωμανιωτών, τα ισπανοεβραικά και τα κορφιώτικα ιταλικά.

English

In December leftist activists targeted the Synagogue of the greek town of Volos and sprayed graffiti on the exterior walls. One particular detail that illustrated the sloppiness, the idiocy and the ignorance that are endemic in the antisemitic Left is the fact that the slogans were written in Hebrew – a language that almost no Greek Jew understands. Please consider this post not as a reference but as a small tip to those who wish to address recommendations and «advices» to a group of people without having bothered to learn even what language do they speak.

The Jews in Greece have Greek as their mother tongue today.

Only few Greek Jews speak Hebrew although the language is indeed taught as a 2nd language in the three elementary Jewish schools in Athens, Salonika and Larisa. Djudeoespanyol or Ladino was the mother tongue for many Jews in Macedonia, Thessaly and Thrace that were born before WW2. The first post-War generation usually understands Ladino but does not speak it – while it is still used in liturgy in Salonica’s synagogues. Of course this does not apply to the Jews of Ioannina which speak Greek uninterruptedly from the Roman era or the Jews in Athens, Chalkida, Preveza and Arta who spoke the same Greek as their christian compatriots since the institution of the greek State in 1830. It should be noted that a handful of christian citizens of Salonica still can communicate in Ladino, although all of them are of some considerable age. But today more Greek Jews speak french or german as a second foreign language, than those speaking hebrew – I won’t even mention english!

At some other moment we shall speak of the languages spoken by the Jews in the hellenic world before WW2 – modern greek, the greek dialect of the romaniote, ladino and corfiote italian.

Ελληνοεβραίοι στην Γαλλία στο Ολοκαύτωμα/ Greek Jews in France during the Shoah

Ελληνικά (english translation follows)

Ελληνίδα Εβραία που μόλις έφτασε στο Μπίρκεναου/Πηγή:USHMM

Ok, αυτό μάλλον είναι ενδιαφέρον για τους εβραίους αναγνώστες που ψάχνουν για ίχνη της οικογένειας τους ή/και ιστορικούς. Όπως γνωρίζουμε σημαντικός αριθμός εβραίων της Ελλάδας αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την χώρα του στις αρχές του αιώνα λόγω των δυσμενών πολιτικών και οικονομικών συνθηκών που είχαν επικρατήσει, (άλλωστε το ίδιο συνέβαινε και σε χιλιάδες χριστιανούς που εγκατέλειπαν την Ελλάδα για παρόμοιους λόγους). Το μεγαλύτερο μέρος κατευθύνθηκε προς την Γαλλία λόγω της γαλλικής κουλτούρας που είχε αναπτυχθεί χάρη στο εκπαιδευτικό έργο της Alliance Universalle Israelite.

Αναμενόμενο οπότε είναι οτι σημαντικό μέρος των 85.000 γάλλων εβραίων που δολοφονήθηκαν από τους γερμανούς κατάγονταν από τις μεγάλες εβραϊκές κοινότητες της Ελλάδας. Μάλιστα αξίζει να σημειωθεί οτι εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό των εβραίων που πέρασαν από το στρατόπεδο του Ντρανσύ, που αποτελούσε το βασικό κέντρο συγκέντρωσης πριν αποσταλούν στα στρατόπεδα εξόντωσης, δεν είχε γεννηθεί στην Γαλλία μιας και η δωσίλογη γαλλική κυβέρνηση έστελνε πρώτα τους μη-γηγενείς σε σχέση με τους αυτόχθονες Γάλλους Εβραίους.

Η Γαλλική Δημοκρατία έχει αναλάβει την πρωτοβουλία να δώσει ένα όνομα στους συνολικά περίπου 115.500 γάλλους που δολοφονήθηκαν και έτσι μπορούμε και έχουμε τα ονόματα 693 ατόμων ελληνικής καταγωγής, (πλήρης λίστα εδώ), που αντιπροσωπεύουν ένα δείγμα 55.371 δολοφονηθέντων. Από αυτούς 685 είναι εβραίοι και 8 χριστιανοί, (πολιτικοί κρατούμενοι κρίνοντας από τους τόπους εξόντωσης – ενώ οι εβραίοι δολοφονήθηκαν κυρίως στο Άουσβιτς αλλά και σε μαζικές εκτελέσεις στις Βαλτικές χώρες). Περίπου 600 είναι εβραίοι από την Θεσσαλονίκη, ενώ οι υπόλοιποι είναι από τη Χίο, Βέροια, Δράμα, Αρτα, Ρόδο, Καβάλα, Κέρκυρα,  Ιωάννινα, Αθήνα, Ξάνθη, Βόλο, Φούρνους (;), Κομοτηνή – ενώ υπάρχουν και 2/3 από Επισκοπή, Σηλυβρία, Αδριανούπολη.

Η λίστα έχει ορισμένα λάθη: το Αρδίτη εμφανίζεται ως Arditti και Ardity, το Bengas είναι μάλλος Μπέγας, το Μπενρουμπή υφίσταται ως Ben Ruby κ.ο.κ. Είναι όμως εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και συμπληρώνεται, με λίγη προσπάθεια, από λίστες που θα βρείτε σε αυτόν τον ιστότοπο. Το πρόβλημα είναι οτι ο συγκεκριμένος δε λειτουργεί σωστά και καλύτερα είναι να κάνετε ένα site-specific Google search με τα ονόματα που σας ενδιαφέρουν, (πχ Cohen site:http://www.not-the-germans-alone.org). Επιπλέον πληροφορίες θα βρείτε από την λίστα στο sephardicstudies.org που βασίζεται στο βιβλίο του Κλαρσφελντ.

Ετσι η Ραχήλ Ματαράσσο, που γεννήθηκε στις 25/1/1917 στην Θεσσαλονίκη και πέθανε στις 29/4/1944 στο Αουσβιτς, εμφανίζεται στην δεύτερη λίστα και τρίτη λίστα αλλά όχι στην πρώτη. Ομως ο Ισαάκ Βαένα εμφανίζεται και στις τρεις λίστες και συνδυάζοντάς τες μαθαίνουμε οτι γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου του 1900 στην Θεσσαλονίκη, ζούσε στην Αβινιόν όπου και συνελήφθη στις 6 Απριλίου του 1944. Στις 20 Απριλίου μπήκε στο στρατόπεδο του Ντρανσύ και στις 15 Μαΐου μεταφέρθηκε με το κονβόϊ νούμερο 73 στο Κάουνας της Λιθουανίας και δολοφονήθηκε την ίδια ημέρα που έφτασε στις 20 Μαΐου 1944.

Υπενθυμίζω οτι αυτοί οι 1000+ (;) ελληνοεβραίοι δεν συμπεριλαμβάνονται στους περίπου 55/65.000 έλληνες εβραίους που ζούσαν στην Ελλάδα και δολοφονήθηκαν είτε στα καταναγκαστικά έργα στην Ελλάδα, είτε στα στρατόπεδα εξόντωσης στην Πολωνία, την Γερμανία και Αυστρία. Ελπίζω πάντως να βοηθήσει τους αναγνώστες που ψάχνουν πληροφορίες για τις οικογένειες τους.

English

Greek Jewish woman who just arrived in Birkenau /Source:USHMM

This post is probably of interest only for the Jewish readers who seek tracks of their family and/or historians. As we know a significant number of Jews left Greece in the beginning of the century due to the difficult political and economical situation, (as many thousands of Christians did at that time). Among the major destinations was France due to the french influence of the Alliance Universalle Israelite.

It is only to be expected that an important part of the 85.000 French Jews who were murdered by the Germans were derived from the major Jewish communities of Greece. It should be noted that an extremely high percentage of the Jews who passed from the Drancy camp before being deported to the various death camps, weren’t born in France since the collaborationist french government favorited them over native French-Jews.

The French Republic has undertaken the task to give a name to the 115.500 French men and women  deported and murdered and this way we have the names of 693 people of greek background, (a complete list can be found here), which derive from a sample of 53.751 persons. 685 of them are Jews and 8 are Christians, (political prisoners judging from the camp in which they died – Jews died mainly in Auschwitz and in mass executions in the Baltic states). About 600 are from Salonica, while the rest come from Chios, Veria, Drama, Arta, Rhodes, Kavala, Corfu, Ioannina, Athens,Xanthi, Volos, Fournous (?), Komotini and a couple from Episkopi, Silivria and Adrianople.

The list has some mistakes: from Αρδίτη which appears both as Arditti and Ardity, Bengas is probably Μπέγας etc. Still, it is extremely interesting and with a little extra effort can be completed with complementary lists that can be found in this site. The problem is that the site doesn’t function correctly and it is preferable that a site-specific Google search is conducted instead, (for example: Cohen site:http://www.not-the-germans-alone.org). Additional info can be found in the list in sephardicstudies.org which is based on the Klarsfeld book.

This way Rachel Matarasso, born 25/1/1917 in Salonica and died on 29/4/1944 in Auschwitz, appears on the second and third list but not on the first. But Isaac Vaena appears in all of the three lists and this way we learn that he was born on the 15th of June 1900 in Salonica, he lived in Avignon and was arrested there on April the 6th 1944. He entered the Drancy camp on April the 20th and left it for Kaunas, Lithuania on May the 15th with convoy no73. He arrived on May the 20th and was murdered the same day he arrived.

I remind you that these 1000+ (?) Greek Jews are not among the 55/65.000 Greek Jews who were living in Greece and were murdered either in forced labor in Greece , or in extermination camps in Poland, Germany and Austria. In any case I hope that it helps those readers seeking information on their families.