Ο άνθρωπος που έβριζε τους Εβραίους

Ο Στάθης (Σταυρόπουλος) είναι ένας σκιτσογράφος που μισεί τους Εβραίους. Μισεί εμένα, μισεί τη μάνα μου, το πατέρα μου, τα παιδιά μου. Για την ακρίβεια πιστεύει οτι οι Εβραίοι είναι μια «πέμπτη φάλαγγα», «τρομοκράτες», «αργυρώνητοι» δηλαδή οτι ξεπουλιόμαστε για τα λεφτά, «αλληλοπροστατεύονται», είναι «καρκίνωμα», «μαύρη χειρ» δηλαδή παρακρατική οργάνωση υπεύθυνοι για πολέμους, «σιδερένια φτέρνα» δηλαδή καπιταλιστές ολιγάρχες που συντρίβουμε τους εργάτες. Οχι όλοι βέβαια: μόνο οι κακοί εβραίοι, οι πράκτορες της Μοσσάντ.

Τα στερεότυπα των Εβραίων που λειτουργούν ως εσωτερικοί υπονομευτές, μέρος μια παγκόσμιας ομάδας που αλληλοϋποστηρίζεται ενάντια στον αγνό εργαζόμενο με σκοπό το χρήμα που δε διστάζει να προκαλεί πολέμους είναι λέξη προς λέξη οι ίδιες κατηγορίες που εκτόξευαν οι γερμανοί ναζιστές. Ταυτόχρονα ο Στάθης φροντίζει να δηλώσει urbi et orbi οτι οι Ελληνες δέχονται μια επίθεση που θέλει να λυγίσει την αντίσταση τους, (φαντάζομαι απέναντι σε μια άρρητη Νέα Τάξη Πραγμάτων και τους ρητούς εβραίους πράκτορες της). Για αυτό και πιστεύει οτι κάνουμε επίθεση στα όπλα των Ελληνων που είναι ο εθνικισμός τους (κατά Στάθη ο πατριωτισμός) – η αρχαιοπληξία τους (κατά Στάθη τα ανθρωπιστικά γράμματα) – ο ελληνοκεντρισμός τους (κατά Στάθη η αυτογνωσία) και η καθυστέρηση (κατά Στάθη η λαϊκή παράδοση).

Δε ξέρω τι να πω. Ακούω τόσες μέρες τόσα βαρύγδουπα για την δίωξη της Σώτης Τριανταφύλλου και αναρωτιέμαι σε ποια χώρα ζω εγώ και σε ποια χώρα ζουν οι σχολιαστές. Γιατί άντε να δεχτώ οτι οτι οι συνέπειες του ρατσισμού δεν αντιμετωπίζονται δικαστικά αλλά στο χώρο των ιδεών, (λες και το αξιόποινο μιας πράξης κρίνεται από το αν καταφέρνει να λειτουργεί αποτρεπτικά ή όχι). Ποιός είναι αυτός που θα τον καταπολεμήσει; Αυτοί που διαφωνούν με την ύπαρξη του αντιρατσιστικού; Ρωτώ γιατί διαβάζοντας τις αντιδράσεις συνειδητοποίησα οτι όλοι δηλώνουν ταυτόχρονα υπέρ της ελευθερίας του λόγου και ενάντια στον ρατσισμό της Σώτης Τριανταφύλλου. Τότε που είναι τόσα χρόνια με τον Στάθη και τον κάθε Στάθη;

[Και για να το ξεκαθαρίσω: ο αντιρατσιστικός νόμος κατά πάσα πιθανότητα θα χρησιμοποιηθεί για να καταδικαστεί καμιά Ρεπούση για το «συνωστισμός» και άλλα παρόμοια. Το είδαμε και στην Δίκη Πλεύρη με ένα διαβρωμένο δικαστικό σώμα που αθώωσε τον ναζιστή Κωνσταντίνο Πλεύρη. Μια αθώωση που δεν βασίστηκε στην ανάγκη προστασίας της ελευθερίας του λόγου, αλλά στο ότι ο Πλεύρης προέτρεπε σε βια αλλά μόνο ενάντια στους κακούς Εβραίους που ονόμαζε «εβραιοσιωνιστές». Σας θυμίζει κάποιον Ελληνα Ορθόδοξο σκιτσογράφο που το όνομα του αρχίζει από Στάθ… και τελειώνει σε «…φασίστας»;]

Δε προτείνω ο Στάθης να διωχθεί σύμφωνα με το αντιρατσιστικό γιατί τα λόγια του δε προτρέπουν σε βια. Αλλά κάνω τη σύνδεση γιατί ο Στάθης Σταυρόπουλος είναι ένας άνθρωπος που μισεί τους Εβραίους και καλλιεργεί συστηματικά τα τελευταία χρόνια το μίσος για εμάς και τις οικογένειες μας. Αντίπαλο σε αυτή την εκστρατεία δεν είχε ποτέ κανέναν, πλην Λακεδαιμόνιων, παρά τις εκκλήσεις μας για βοήθεια. Γιατί ήταν μάγκας, ωραίος, προοδευτικός και «αρέσει«. Και συνειδητοποιώ οτι περισσότερες καταδίκες για τον αντισημιτισμό του θα άκουγα σε άρθρα κατά μιας υποτιθέμενης δίωξης του, παρά αυτές που άκουσα στα 20 χρόνια που όντως μας βρίζει. Και αυτό με κάνει να αναρωτιέμαι για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά αυτών των καταδίκων.

«οι Εβραίοι (σ.σ.: διάβαζε: το Ισραήλ)» όπως λέει και ο ίδιος ο Στάθης σε ένα μιξ θρησκευτικών αναφορών για θεοκτόνους εβραίους και συνομωσιολογία

υγ. Ανακοίνωση και από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο.