Μέση Ανατολή

Αποτελεί πάγια πρακτική μου, τα τελευταία 3 χρόνια, να αρνούμαι να ασχοληθώ με το θέμα της Μέσης Ανατολής, γιατί δίνω λαβές να χρησιμοποιηθώ σαν σάκος του μποξ από ανθρώπους που ονομάζουν την εμπάθεια τους δικαιοσύνη και την άγνοια τους ουδετερότητα. Επιπλέον, όπως όλοι γνωρίζουμε, τα διεθνιστικά αντανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας είναι ανύπαρκτα – οι όποιες αντιδράσεις εμφανίζονται αποκλειστικά μόνο εάν η όποια σύγκρουση εξυπηρετεί τις προκαταλήψεις μας.

Αλλά ένας σχολιαστής, ο Λούης, στην προηγούμενη ανάρτηση έκανε μια παρατήρηση που οφείλω να ομολογήσω οτι έχει δίκιο: διαλέγοντας την μορφή έκφρασης του ιστολογίου οφείλω να διατηρώ μια ζωντανή επαφή με την επικαιρότητα, ειδικά όταν συμβαίνουν γεγονότα που καταλήγουν να με αφορούν. Και το λέω αυτό γιατί ήδη κατηγορήθηκα από περισσότερους από έναν «προοδευτικούς» ανθρώπους ως φασίστας και ως όργανο της ισραηλινής πρεσβείας – όχι για τα λόγια μου, μιας και πολύ απλά δεν είχα μιλήσει καθόλου, αλλά αποκλειστικά λόγω της ιδιότητας μου ως Εβραίος. Και επειδή η γυναίκα του Καίσαρα οφείλει να φαίνεται και όχι απλά να είναι τίμια ας πούμε δυο πράγματα.

Προφανέστατα και διαφωνώ κάθετα με την ενέργεια που ήταν εγκληματική και αδικαιολόγητη – η είδηση με σόκαρε και λύπησε. Ακόμα και δεχόμενοι οτι οι περισσότεροι τούρκοι και άραβες συμμετέχοντες στο τουρκικό πλοίο επιδίωξαν την βίαιη σύγκρουση, αποτελεί ένα γεγονός που θα μπορούσε να είχε προβλεφθεί και ο Ισραηλινός Στρατός οφείλει να αναλάβει την ευθύνη των αντικειμενικών συνεπειών των πράξεων του. Αυτά τα καταδικάζω όχι ως Εβραίος, λες και από μόνο του είναι μια μαγική ιδιότητα, αλλά ως άνθρωπος. Προσωπικά θεωρώ οτι η πράξη αυτή καθεαυτή οφείλει να κριθεί – μια στρατιωτική επέμβαση μεταξύ πλευρών άνισης ισχύος κατέληξε σε αιματοχυσία και η ισχυρότερη πλευρά de facto έχει τις περισσότερες ευθύνες. Η κρίση μου είναι αποκλειστικά αρνητική και οι γενικευμένες κριτικές μέσα στο Ισραήλ δείχνουν οτι δεν είμαι ο μόνος.

Παραθέτω απόσπασμα της ανάρτησης του chumba που με εκφράζει:

Καμμία πολιτική σκοπιμότητα και καμμία επίκληση ζητημάτων ασφαλείας δεν μπορεί να δικαιολογήσει την αιματηρή  έφοδο των ισραηλινών στρατιωτών στα πλοία που έπλεαν προς τη Λωρίδα της Γάζας. Η δολοφονία και ο τραυματισμός δεκάδων πολιτών αποτελεί έγκλημα. Γίνεται δε ακόμα χειρότερο από το γεγονός ότι το έγκλημα διαπράχθηκε από κρατικά όργανα. Και μάλιστα από ένα κράτος οργανωμένο ως δυτικού τύπου κοινοβουλευτική δημοκρατία, έμπειρο στην αντιμετώπιση των αντιπάλων του, το οποίο διαθέτει ένα σωρό άλλα μέσα  για να διασφαλίσει τα συμφέροντά του.

Το Ισραήλ επέλεξε να καταφύγει στην ωμή δολοφονική βία απέναντι σε πολίτες που αμφισβητούσαν το δικαίωμά του να αποκλείσει οικονομικά μια περιοχή όπου εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης και την οποία κυβερνά μια οργάνωση που ζητά την εξαφάνιση του Ισραήλ. Επίκεντρο του προβλήματος είναι ο αποκλεισμός της Γάζας, μια πολιτική επιλογή που μόνο προβλήματα δημιουργεί όχι μόνο στη Γάζα αλλά και στο ίδιο το Ισραήλ. Μέρος του τοπικού Τύπου, επιφανείς Ισραηλινοί και πολιτικοί αναλυτές δίκαια μιλούν για τη Γάζα ως ένα δεύτερο (μετά τον νότιο Λίβανο) ισραηλινό Βιετνάμ.

[…]

Από την αρχή υπήρχαν πολλές αμφιβολίες για το εάν ο χαρακτήρας  της επιχείρησης μεταφοράς βοήθειας στη Γάζα είναι απλά ανθρωπιστικός. Κι αυτό επειδή αν σε ενδιαφέρει αποκλειστικά να μεταφέρεις βοήθεια σε ανθρώπους που την έχουν ανάγκη, τότε δέχεσαι τον έλεγχο από το κράτος και διαπραγματεύεσαι το περιεχόμενο. Οι διοργανωτές αυτής της επιχείρησης επέλεξαν να δώσουν έντονα πολιτικό χαρακτήρα στην πρωτοβουλία τους. Επέλεξαν την πολιτική αντιπαράθεση. Το Ισραήλ φυσικά και είχε το δικαίωμα να απαντήσει. Με όρους όμως πολιτικούς και όχι στρατιωτικούς.

Όμως δυστυχώς βλέπω οτι επιχειρείται ένα «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» και το αίμα που χύθηκε στην θάλασσα να χρησιμεύει για να καθαγιάσει ανθρώπους και τακτικές που βασίζονται στην προκατάληψη και το μίσος. Φέρνω σαν παράδειγμα τον βουλευτή του ΣύΡιζΑ Τ. Κουράκη: όταν πέρσι ο ηγέτης του αντισημιτικού, ακροδεξιού κόμματος ΛάΟΣ έγραφε οτι οι εβραίοι μυρίζουν αίμα, οτι σκότωσαν τον Χριστό και άλλα τόσο αυθεντικά ακροδεξιά το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο έστειλε ονομαστικές επιστολές στους βουλευτές ζητώντας την συμπαράσταση τους. Από τους 300 της Βουλής μόνο ένας ανταποκρίθηκε, ο Φώτης Κουβέλης του Συνασπισμού – οι υπόλοιποι βουλευτές του ΣυΡιζΑ δεν υποστήριξαν την ερώτηση του ίδιου τους του συναδέλφου. Επιπλέον ο κ.Κουράκης έχει το προνόμιο να είναι καθηγητής Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης – μιας πανεπιστημιακής Σχολής που συνεργάστηκε ενεργά με τους Γερμανούς ώστε να λεηλατηθεί το εβραϊκό νεκροταφείο της πόλης για να επωφεληθούν υλικά από την δολοφονία 55.000 σαλονικιών. Ο κ.Κουράκης μισθοδοτείται από τους δικούς μου φόρους, ώστε να βγάζει τον επιούσιο πάνω στα κόκαλα των δικών μας οικογενειών μιας και τα οστά 350.000 εβραίων συνεχίζουν να βρίσκονται θαμμένα στην έκταση της πανεπιστημιούπολης. Και ενώ μιλάει για αποζημιώσεις και αποχωρήσεις από τα Κατεχόμενα, ο ίδιος έχει αρνηθεί να κάνει κάτι για το παράνομα κατεχόμενο εβραϊκό νεκροταφείο, στο οποίο οι ταφόπλακες χρησιμεύουν για παγκάκια και τα κρανιά για να βγάζουν χρυσό από τα δόντια. Πού είναι εκεί η κατακραυγή των ευαίσθητων χριστιανών συμπολιτών μου ;  Πού  είναι οι διαδηλώσεις ; Προς το παρόν ο Τ.Κουράκης, τιμώντας το γεγονός οτι οι ομόθρησκοι  της πόλης του μαζικά συνεργάστηκαν με τους ναζί,  αρνείται να παραστεί στην κρατική τελετή Μνήμης Ηρώων και Θυμάτων Ολοκαυτώματος. Όποιος διαθέτει κάποια εξήγηση, πέρα της εμπάθειας, παρακαλώ να την παραθέσει.

Τι σχέση έχει αυτό με την επίθεση ; Ακριβώς τόση όσο το γεγονός οτι οι άνθρωποι σαν τον Τ.Κουράκη πουλούν ανθρωπισμό, έχοντας φροντίσει πρώτα να λύσουν το πρόβλημα των ενοχλητικών εβραίων στην πόλη τους. Και τόση όσο το γεγονός οτι  στην πραγματική ζωή  καταλήγω εγώ να εγκαλούμαι από αυτούς τους πρωταθλητές της διεθνιστικής αλληλεγγύης. Και όποιος θεωρεί οτι δεν εγκαλούμαι καλό είναι να θυμηθεί οτι πέρσι τον Ιανουάριο οι χριστιανοί συμπολίτες μου, με αφορμή πάλι την Γάζα, έβαλαν φωτιά στην Συναγωγή της Βέροιας, ξέθαψαν τους νεκρούς μας στα νεκροταφεία και βανδάλισαν συναγωγές, μνημεία και γραφεία – αριστεροί και δεξιοί μαζί. Όλα αυτά χωρίς να πει ούτε μια κουβέντα κανένας, (μια ανάρτηση του ιστολόγου plagal έγινε μόνο για την Συναγωγή του Βόλου). Μόνο ένας ανόητος, αμόρφωτος ηλίθιος μπορεί να πιστεύει οτι η σημερινός αντισημιτισμός οφείλεται στο Ισραήλ. Δολοφονίες και διωγμοί συμβαίνουν εδώ και αιώνες, αλλά  μέχρι πρόσφατα οι έλληνες χριστιανοί συμπολίτες μου λάτρευαν τον Σιωνισμό μιας και αυτός τους επέτρεπε να ξεφορτωθούν τους εβραίους, όπως απέδειξα σε προηγούμενη ανάρτηση. Αυτή την στιγμή έχει ματαιωθεί η τελετή αποκάλυψης του ανδριάντα του Μαρδοχαίου Φριζή στην γενέθλια του πόλη, η παρουσίαση του βιβλίου του Ιακώβ Σιμπή και τα σχολεία και συναγωγές μας λειτουργούν υπό καθεστώς κρίσης. Και όχι γιατί οι φοβητσιάρηδες εβραίοι γκρινιάζουν αλλά γιατί στο πρόσφατο παρελθόν το ελληνικό κράτος δήλωνε επίσημα οτι η δολοφονία μου και η δολοφονία των παιδιών μου σήμερα είναι μια ηθική πράξη που το ελληνικό κράτος στηρίζει – το γεγονός οτι κανείς δεν έχει ιδέα για το τι μιλάω είναι προς ενίσχυση του επιχειρήματος μου στην εισαγωγική παράγραφο οτι βαφτίζουμε την άγνοια ως ουδετερότητα.

Το να χαρακτηρίζεις ως δολοφονία τους νεκρούς στο τουρκικό πλοίο του Free Gaza είναι θεμιτό. Το να θεωρείς οτι το Ισραήλ κυβερνάται από εγκληματίες που πρέπει να δικαστούν για εγκλήματα πολέμου επίσης. Οι νεκροί στο Mavi Marmara έχουν οικογένειες που κλαίνε και τις οποίες ουδόλως ενδιαφέρει αν ο θάνατος τους δικαιολογείται από τους κανόνες εμπλοκής. Αυτοί οι χαρακτηρισμοί δεν συνιστούν αντισημιτισμό ακόμα και αν είναι ο αντισημίτης ηγέτης του ΛάΟΣ Γ.Καρατζαφέρης να τους εκφέρει. Επαναλαμβάνω οτι, μαζί με τον βουλευτή Κουράκη, καταδικάζω την μορφή που πήρε η επέμβαση και θεωρώ οτι υπάρχουν ευθύνες που πρέπει να αναληφθούν.

Το να πουλάς όμως ηθική ανωτερότητα, να απαιτείς καταδίκες ή απολογίες από την Ελληνοεβραϊκή κοινότητα  όπως διάβασα από επιφανείς «προοδευτικούς» χριστιανούς ιστολόγους της ελληνικής μπλογκοσφαίρας ή να απειλείς με επιθέσεις αν εμείς, οι Ελληνες Εβραίοι, δεν συνταχθούμε με το χριστεπώνυμο πλήθος όπως πλήθος σχολίων στο indymedia απαιτούν δεν περνούν πλέον. Ειδικά όταν εσύ είσαι αυτός που συνεχίζεις να κατέχεις παράνομα εδάφη και είσαι ο υλικός κληρονόμος των δοσιλόγων. Και ειδικά όταν εσύ έχει υπάρξει Έποικος και προστάτεψες και προστατεύεις τους ναζί δολοφόνους της οικογένειας μου. Η’ όταν αδιαφορείς όταν βρίσκομαι σε κίνδυνο και με θυμάσαι μόνο σε τέτοιες στιγμές για να επιβεβαιώσεις αυτάρεσκα το πόσο ανάξιοι της ενοχής σου είναι οι άνθρωποι από τους οποίους εσύ πλούτισες.

Σήμερα το βράδυ θα πω ένα καντίς στην μνήμη αυτών που χάθηκαν, με την σκέψη μου στις οικογένειες τους που αυτή την στιγμή θρηνούν. Νεκρών που αφήνουν οικογένεια της οποίας τα δάκρυα είναι το ίδιο αληθινά και σπαρακτικά όπως τα δάκρυα των δικών μας οικογενειών όταν χάνουν έναν δικό τους άνθρωπο.  Αλλά αν ελπίζετε οτι αυτά τα δάκρυα τους μπορεί να είναι η κολυμβήθρα του Σιλωάμ για εσάς να σας διαβεβαιώσω οτι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.  Όχι όταν πουλάτε τις επιλεκτικές ευαισθησίες σας απειλώντας μας, ενώ ζείτε πάνω από τα κόκαλα των οικογενειών μας. Οχι, πλέον.