Μεθεόρτια της Γάζας σε Αθήνα,Θεσσαλονίκη,Χαλκίδα,Κομοτηνή,Καβάλα/The Gaza sideshow in Athens,Salonica,Halkida,Komotini,Kavala

Ελληνικά (english translation follows below)

Είχα σκοπό να αναρτούσα ένα διαφορετικό κείμενο στο οποίο να έκανα μόνο μια συνοπτική αναφορά στις επιθέσεις ενάντια στον εβραϊκό πληθυσμό της Ελλάδας με πρόφαση τα πρόσφατα γεγονότα στην Γάζα. Αλλά δυστυχώς ο νέος βανδαλισμός στο εβραϊκό νεκροταφείο της Καβάλας με αναγκάζει να τα παρουσιάσω ξεχωριστά, ώστε τα γεγονότα του πρώτου δεκαπενθήμερου του Μαΐου να είναι συγκεντρωμένα.

"Εβραίος Κανίβαλος" - φωτογραφία που δημοσιεύτηκε σε "προοδευτικό" ιστολόγιο

Σε σχέση με το όργιο αντισημιτικής βίας του Ιανουαρίου του 2009 οφείλουμε να ομολογήσουμε οτι τα περιστατικά αντισημιτικής βίας ήταν περιορισμένα. Οι επιθέσεις περιορίστηκαν σε αντισημιτική προπαγάνδα και βανδαλισμούς. Ξεχωρίζω ορισμένους δημοσιογράφους, ιεράρχες της Ελληνικής Εκκλησίας όπως ο διαβόητος αντισημίτης Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ και συγκεκριμένους ακροαριστερούς και αριστερούς ακτιβιστές – η ακροδεξιά αυτή την φορά βρέθηκε «μαγκωμένη» και σε κατάσταση σύγχυσης αφού το αντισημιτικό μένος βρίσκονταν σε άμεση σύγκρουση με την δεδηλωμένη υλική υποστήριξη ισλαμιστικών ομάδων στα τουρκικά πλοία του Free Gaza που ξεκίνησαν από την κατεχόμενη από τους Τούρκους Κύπρο. Ειλικρινά αδυνατώ να παραθέσω κάθε αντισημιτικό άρθρο που εμφανίστηκε στα ΜΜΕ, είναι δεκάδες. Ενδεικτικά παραθέτω μια φωτογραφία που προέρχεται από ανάρτηση «προοδευτικού» και «αντιρατσιστή» ιστολόγου με τίτλο «Ένας Εβραίος, Ισραηλινός, Ισραηλίτης, Σιωνιστής (ή όπως αλλιώς διάολο τους λένε) χορτασμένος από το αίμα των αθώων ειρινιστών – Μακάρι το αίμα να πέσει στα κεφάλια τους – Ντροπή στη κακή τους φύτρα – Ντροπή και στην ανθρωπότητα ολόκληρη που τους ανέχεται» (sic). Ολα τα αντισημιτικά στερεότυπα αιώνων, (ο λίβελος του αίματος, η θεοκτονία, η ρατσιστική κοσμοθεωρία) στην υπηρεσία της Παλαιστίνης όπως υποστηρίζει ο συνέλληνας μας.

Με το άκουσμα της είδησης και έχοντας φρέσκες τις μνήμες του Ιανουαρίου του 2009, οι εβραικές κοινότητες στην Ελλάδα ανέστειλαν όλες τις μη-απαραίτητες λειτουργίες και τα σχολεία και γηροκομεία σε Αθήνα/Θεσσαλονίκη/Λάρισα λειτούργησαν υπό καθεστώς κρίσης – η επίσημη κρατική αστυνόμευση αυξήθηκε και η εσωτερική υπηρεσία ασφαλείας ενισχύθηκε. Αλλά δεν ήταν μόνο κοινοτικές δραστηριότητες που ακυρώθηκαν αλλά και ιδιωτικές. Μεταξύ των ακυρωθέντων εκδηλώσεων ξεχωρίζω στην Αθήνα την ακύρωση της παρουσίασης του (εξαιρετικού) βιβλίου «Η ζωή απ’την αρχή» του Δρ. Ι.Σιμπή/K.Λάμψα στις 3/6 με συντονιστή τον Π.Μανδραβέλη που αφορά την ελληνοεβραϊκή μετανάστευση μετά τον Β’ΠΠ – δυστυχώς κανείς βλέπει οτι οι καταστάσεις του 1945 δεν διαφέρουν όσο θα περίμενε κανείς μετά από 65 χρόνια. Ταυτόχρονα ξεχώρισαν στην Θεσσαλονίκη τα συνθήματα έξω από το Εβραικό Μουσείο που μερικοί διαδηλωτές, που αποσπάσθηκαν από κύρια διαδήλωση υπέρ της Γάζας, φώναξαν. Τα συνθήματα στους τοίχους νομίζω οτι όλοι είχαμε την ευκαιρία να τα δούμε.

ο Σ/ης Μ.Φριζής/πηγή: Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος

Στη Χαλκίδα ανώδυνη, αλλά αποκαλυπτική, υπήρξε η ματαίωση της τελετής αποκάλυψης του ανδριάντα του Συνταγματάρχη Μαρδοχαίου Φριζή, εβραίου ήρωα πολέμου που έπεσε στο μέτωπο αποκρούοντας την ιταλική εισβολή τις πρώτες κρίσιμες ημέρες το 1940, στην γενέθλια του πόλη. Η τελετή ήταν προγραμματισμένη εδώ και μήνες και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε αναγγείλει την παρουσία του. Στις 1/6 o Δήμος Χαλκιδέων, με δήμαρχο τον Θανάση Ζεμπίλη (Νέα Δημοκρατία) έβγαλε λάβρες ανακοινώσεις εναντίων των δολοφόνων, εγκληματιών, βαρβάρων ισραηλινών. Στις 2/6, ακριβώς την επόμενη μέρα και μόλις 4 ημέρες πριν την εκδήλωση, o Κ.Παπούλιας ανακαλύπτει ένα κώλυμα για να μην παραστεί και ο Δήμος Χαλκιδέων αποφασίζει να ματαιώσει την εκδήλωση. Ταυτόχρονα φρόντισε να ξεκαθαρίσει οτι αν ποτέ γίνει η όποια τελετή, ο Πρέσβης του Ισραήλ στο οποίο ζουν μερικοί από τους απόγονους του Μ.Φριζή είναι ανεπιθύμητο πρόσωπο.

Ο Δήμος της Χαλκίδας έχει κάθε δικαίωμα να ακυρώνει την τελετή, δείχνοντας εμπράκτως την απόλυτη έλλειψη εκτίμησης που έχει για τους δημότες του που έδωσαν την ζωή τους για την Ελλάδα. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όμως, που υποτίθεται εκπροσωπεί όλους τους Έλληνες, δεν το έχει. Δυστυχώς ο κ.Παπούλιας ήδη την δεκαετία του ’80, από την θέση του Υπουργού των Εξωτερικών, προχώρησε σε ενέργειες που έδειχναν οτι θεωρεί τους εβραίους πολίτες της Ελλάδας ως αναλώσιμους. Είτε αυτό αφορά την καταδίωξη Γερμανών εγκληματιών πολέμου, είτε τρομοκράτες που συλλαμβάνονταν με δεκάδες κιλά εκρηκτικών και στόχο την Εβραϊκή Κοινότητα αυτής της χώρας. Δυστυχώς ο κ.Παπούλιας έχει κάνει ξεκάθαρο οτι δεν συμπαθεί και πολύ τον Ελληνικό Εβραϊσμό – το γεγονός οτι βρίσκει τον χρόνο να σχολιάσει τα τεκταινόμενα στην Γάζα αλλά όχι τις δεκάδες βίαιες επιθέσεις ενάντια στην εβραϊκή κοινότητα της ίδιας του της πόλης, στα Ιωάννινα, είναι αποκαλυπτικό. Τουλάχιστον είναι θετικό οτι δεν αισθάνεται καν την ανάγκη να τηρεί τα προσχήματα και υπερήφανα υπηρετεί το τρίπτυχο Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών από ένα αξίωμα από το οποίο αποκλείονται οι Εβραίοι σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ελλάδος. Ίσως με αυτή την έννοια καλώς έκανε και ακύρωσε την συμμετοχή του δείχνοντας απτά το πώς αντιλαμβάνεται τον θεσμό της Προεδρίας της Δημοκρατίας.

Η βεβήλωση του 2004 στην Κομοτηνή/Πηγή:Παρατηρητής

Στην Κομοτηνή είχαμε τον βανδαλισμό του Μνημείου της Σοά/Ολοκαυτώματος. Περίπου 800 εβραίοι χάθηκαν στην Κομοτηνή από τους Βούλγαρους και Γερμανούς, ενώ αξίζει να σημειωθεί οτι το μνημείο κτίσθηκε μετά από 61 χρόνια με χρήματα του Ελληνικού Εβραϊσμού και μόνο αφού το ΚΙΣ παραχώρησε την κυριότητα του οικοπέδου που βρίσκονταν η Συναγωγή στον Δήμο – μια μάλλον συμφέρουσα οικονομική συναλλαγή για τον Δήμο Κομοτηνής. Η τελετή το 2004 διανθίστηκε από τις συνηθισμένες κραυγές ενάντια στο Ισραήλ από τον δήμαρχο Τάσο Βαβατσικλή (ΠΑΣΟΚ) ο οποίος βρίσκονταν σε εμφανή σύγχυση και δεν καταλάβαινε το που βρίσκονταν και το τι αφορούσε η τελετή. Δύο μήνες μετά είχαμε τους πρώτους βανδαλισμούς, φωτογραφία των οποίων παραθέτω εδώ αριστερά. Έκτοτε είχαμε και άλλους βανδαλισμούς και στις 5/6/2010 είχαμε και την πρώτη σύλληψη, μετά από χρόνια, ενός φοιτητή την ώρα που διάνθιζε το μνημείο με αγκυλωτούς ναζιστικούς σταυρούς ως πράξη αλληλεγγύης για τα τεκταινόμενα στην Γάζα, (δικά του λόγια). Αξίζει τον κόπο να διαβάσει το άρθρο για τους σημερινούς βανδαλισμούς στην τοπική εφημερίδα Χρόνος της Μελαχροινής Μαρτίδου: η δημοσιογράφος όχι μόνο δικαιολογεί τον δράστη λέγοντας οτι στόχος του δεν ήταν οι νεκροί του Ολοκαυτώματος αλλά το Ισραήλ (προφανώς θεωρεί τους αναγνώστες ηλίθιους) αλλά δείχνει και την προβληματική δημοσιογραφική της επάρκεια ονομάζοντας το «μνημείο των ισραηλινών«.

Επιπλέον στην γειτονική Καβάλα όπου περίπου 1800 Εβραίοι χάθηκαν είχαμε τον βανδαλισμό του Εβραϊκού Νεκροταφείου της πόλης με συνθήματα όπως «Εβραίοι Εγκληματίες», με διαγραμμένα Άστρα του Δαυίδ και άλλα όμορφα, (σύντομες πληροφορίες για το νεκροταφείο εδώ). Είναι ενδιαφέρον οτι η πληροφορία δεν κυκλοφόρησε από το ΚΙΣ και ούτε εμφανίζεται στις τοπικές εφημερίδες. Ακριβώς για αυτό δεν γνωρίζω αν είναι μόνο γκραφίτι στους τάφους ή κάτι χειρότερο. Το γιατί οι χριστιανοί κάτοικοι της Καβάλας επιθυμούν να αγνοούν αυτές τις επιθέσεις μπορούμε να κάνουμε ορισμένες υποθέσεις – το γιατί το ΚΙΣ τις αποκρύπτει δε μπορώ να το καταλάβω. Η λογική του να κατεβάζουμε τα στόρια και να περιμένουμε την μπόρα να περάσει, την έχουμε πληρώσει ακριβά στο παρελθόν. Ελπίζω στο μέλλον να συνειδητοποιήσουμε οτι η αρετή της μετριοπάθειας δεν σημαίνει εθελοτυφλία.

Υπάρχουν ορισμένοι που θεωρούν οτι φταίει η κατάσταση στην Μέση Ανατολή για αυτές τις νέες επιθέσεις. Ο αντισημιτισμός έχει αιώνες ζωής και δεν πάψαμε ποτέ να έχουμε ακραίες εκδηλώσεις του στην Ελλάδα – η ιδέα οτι ξαφνικά ο αριστερός που επιχείρησε να βανδαλίσει την Συναγωγή της Λάρισας το 2009 ή ο φοιτητής που βανδάλισε το μνημείο στην Κομοτηνή τις προάλλες το έκαναν γιατί ξαφνικά ο αντισημιτισμός έπαψε και υπάρχει μόνο ο αντισιωνισμός, είναι μια ιδέα που προωθείται από ανθρώπους ιστορικά αδαείς και που επιθυμούν να μεταθέσουν σε άλλους τις ευθύνες για την ύπαρξη του μίσους στην Ελλάδα. Ίσως αυτοί ζούνε σε μια ιδεατή, ουτοπική χώρα που ο αντισημιτισμός είναι έργο μόνο του Κ.Πλεύρη και της Χρυσής Αυγής – στην δική μου χώρα ξέρω οτι απλοί άνθρωποι έσπαζαν κρανία για να βρουν χρυσαφένια δόντια στους τάφους της Θεσσαλονίκης μετά τον πόλεμο, ενώ σήμερα είμαστε αναγκασμένοι να τοποθετούμε θωρακισμένες πόρτες είτε γιατί ο Νομάρχης Κατσανεβάκης του προοδευτικού Συνασπισμού απειλεί με λαϊκές κινητοποιήσεις αν ανοίξουμε μια πανάρχαια συναγωγή για να προσευχηθούμε, είτε γιατί νεοναζιστές σπάνε τάφους και βεβηλώνουν σωρούς στα Ιωάννινα.

Φαινόμενα αντισημιτικής βίας και βανδαλισμών αποτελούν μια μόνιμη παρουσία. Απλώς ενδεικτικά αναφέρω οτι νωρίτερα τον Μάιο του 2010 άγνωστοι είχαν προσπαθήσει να σπάσουν το Μνημείο Σοά/Ολοκαυτώματος της Ρόδου – εκείνο στο οποίο ουρούσαν με φόντο νεοναζιστική μουσική μαθητές του Βενετοκλείου Λυκείου σε βίντεο τους το 2008. Αυτή τη φορά, οι ζημιές ήταν επιφανειακές, όπως μπορούμε να δούμε από τις φωτογραφίες. Το Μνημείο είναι φτιαγμένο από γρανίτη και παρά τις προσπάθειες τους κατάφεραν μόνο να το ραγίσουν ελαφρά. Το συμβάν έγινε γνωστό όταν δύο ολλανδοί τουρίστες επικοινώνησαν με τα γραφεία της τοπικής Ισραηλιτικής Κοινότητας, δείχνοντας φωτογραφίες που τράβηξαν με το κινητό τους τηλέφωνο. Η, σωτήρια, επιλογή του γρανίτη συνδέεται και με τις καταστροφές άνευ προηγουμένου που είχε δεχτεί όταν εγκαινιάστηκε το 2002 όταν και καταστράφηκε ολοκληρωτικά και οι εργάτες είχαν δεχθεί επιθέσεις με πέτρες. Στην συγκεκριμένη περίπτωση αξίζει να σημειώσουμε οτι ο Νομάρχης Ρόδου Γιάννης Μαχαιρίδης (ΠΑΣΟΚ), όταν πληροφορήθηκε για το συμβάν από την Ισραηλιτική Κοινότητα Ρόδου ανταποκρίθηκε άμεσα και μάλιστα προσφέρθηκε την αποκατάσταση της ζημιάς να την αναλάβει η Νομαρχία Δωδεκανήσου – δεν είναι συχνό φαινόμενο και του αξίζουν συγχαρητήρια. Βέβαια οφείλω να παρακαλέσω την Ελληνική Αστυνομία, που είμαι σίγουρος οτι έχει κάθε καλή πρόθεση, να προσέχει στις ανακοινώσεις τις γιατί εκείνο το «Ισραηλινή Κοινότητα Ρόδου» βγάζει μάτι.

Bonus και εξαιρετικά αστεία υπήρξε η κατάληψη ισραηλινής εταιρίας αρδευτικών έργων Netafim στην Αθήνα από την οργάνωση Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα που ανήκει στον χώρο του ΣυΡιζΑ στις 4/6 – εδώ η ανακοίνωση τους. Το συγκεκριμένο γεγονός το αναφέρω μόνο ως ενδεικτικό της απόλυτης έλλειψης παιδείας και σοβαρότητας σημαντικών κομματιών της Αριστεράς που βαυκαλίζονται οτι μάχονται κατά του ρατσισμού. Αλλά αυτό το γεγονός αξίζει μια ξεχωριστή ανάρτηση γιατί η συνεπής προσπάθεια τους να ρεζιλεύονται λόγω της ιδεολογικής ασυναρτησίας του λόγου τους αξίζει μια ξεχωριστή ανάρτηση.

Οπότε κοιτώντας το τι θα μπορούσε να είχε συμβεί οφείλω να ομολογήσω οτι την γλυτώσαμε φτηνά τις τελευταίες 2 βδομάδες από τους φιλοπαλαιστίνιους (κατά δική τους ομολογία – ας μην ξεχνιόμαστε) συμπολίτες μας: ο συνήθης αντισημιτικός εμετός σε εφημερίδες και τηλεόραση, μερικές εκδηλώσεις ματαιωμένες, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να φτύνει την μνήμη των εβραίων που θυσίασαν την ζωή τους για την Ελλάδα, λίγες κεκαλυμμένες απειλές έξω από το Εβραικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης, μερικοί βανδαλισμοί σε Κομοτηνή και Καβάλα – πάνω, κάτω τα συνηθισμένα που συμβαίνουν κάθε χρόνο, εδώ και δεκαετίες.

ENHMEΡΩΣΗ (16/6):

Ευχαριστώ τον Λ.Σ. για την αποστολή φωτογραφιών από αντισημιτικά γκραφίτι που εμφανίστηκαν 13/6 στους τοίχους της Συναγωγής Καχάλ Σαλόμ της Ρόδου.

English

I was meaning to blog on a different subject and only make a passing mention on the attacks on the Jewish population of Greece, under the pretext of the recent events in Gaza. Unfortunately the new graffiti appearing in the Jewish Cemetery of the city of Kavala force me to present the events of the past 2 weeks separately so that they can be found in one post.

"Cannibal Jew" - photo appearing in a "progressive" blog

If one compares the latest events to the orgy of antisemitic violence of January of 2009 one must admit that the incidents were few. The attacks were mainly antisemitic propaganda and vandalisms. Most prominent were certain journalists, top officials of the Greek Church like the infamously antisemitic Metropolite of Piraeus and certain leftist activists – the Far Right was at a loss this time since their antisemitic rage was countered by the material support of islamist groups to the turkish ships of Free Gaza, which sailed from the turkish-occupied part of Cyprus. I honestly cannot quote here the antisemitic articles in the greek media, there are dozens of them. Indicatively I’m putting here a photograph appearing in a «progressive» and «antiracist» blog in an article entitled: «A Jew, Israeli, Israelite, Zionists (or how else they’re called) satiated with the blood of peaceful activists – May the blood fall on their heads – Shame to their bad root/race – Shame to the entire human race who puts up with them». Every antisemitic stereotype of the past centuries, (the blood libel, the Christ-Killers, the racist science), mustered to serve the Palestinian cause as my compatriot claims.

When the news of the clashes between the turkish ship and the Israeli Defense Forces broke, with the memories of the January ’09 being still fresh, the Jewish Communities across Greece canceled every non-essential function. Elementary Schools and Elder’s Homes in Athens/Salonica/Larisa activated the crisis security measures; both Greek Police protection was increased, but also precautionary measures were taken by the internal security department. Not only communal events were canceled but also private initiatives. Among the canceled events the most highly profiled was the book presentation in Athens «Η ζωή απ’την αρχή» by Dr.I.Schiby/K.Lampsa on June 3rd with the famous greek journalist P.Mandravelis acting as a moderator; the book dealing with Greek Jewish immigration after the Shoah and the events proving that we’re not as far from 1945 as we should be. Contemporaneously one must take note of a splinter groups of protesters which split from a main pro-Gaza demonstration in Salonica to shout slogans in front of the Jewish Museum. The graffiti on the walls of the greek cities I believe all of us who live in Greece have had the opportunity to see.

Col.M.Frizis/source: Jewish Museum of Greece

In Halkida (Chalkida) painless but immensely revealing was the cancellation of the dedication of a statue to the Colonel Mardochaios Frizis, a jewish war hero who fell in the front defending the italian invasion of 1940, in his birth city. The ceremony was scheduled months ago and the President of the Hellenic Republic Karolos Papoulias had announced his presence. On June 1st the Municipality of Halkida and it’s mayor Thanasis Zembilis (New Democracy, conservatives) issued a heated condemnation against the murderous, criminal and barbaric nation of Israel. On June 2nd, the very next day and just 4 days before the ceremony, the greek President Papoulias «discovers» a problem that prevents him from attending the ceremony and the Municipality of Halkida decides to cancel it. It also specifies that if the ceremony ever takes place, the ambassador of Israel where some of the family of Frizis live now, is persona non grata.

The Municipality of Halkida has every right to cancel the ceremony, showing how it does not value his citizens that gave their life for Greece. But the President of the Hellenic Republic, who supposedly is the president of all Greeks, does not. Unfortunately Mr.Papoulias already from the ’80s, when he was the Minister of Foreign Affairs, has shown that he considers Greek Jews as expendable. Either this being refusing to chase German Nazi war criminals, or terrorists captured with tenths of kilos of explosives aiming to kill members of the Greek Jewry. Unfortunately one can only deduce that mr.Papoulias does not really like Greek Jews – the fact that he finds time to comment of what happens in Gaza but not the tenths of violent attacks in his own birth city is quite revealing. At least I appreciate that he does not see the need to maintain appearances and proudly serves the motto Greece of Greek Christians by his appointment to the Presidency of the Republic, an office that no Greek Jew can take according to the Greek Constitution. So maybe he did good to cancel his participation, showing to the rest of us of how he perceives the institution of the Presidency of the Hellenic Republic.

Η βεβήλωση του 2004 στην Κομοτηνή/Πηγή:Παρατηρητής

In Komotini we had the vandalism of the local Shoah Memorial. Around 800 Jews perished during the bulgarian/german occupation of Komotini; one must point out the fact that the monument was built after 61 years with the financial backing of the Central Jewish Board and only after giving to the Municipality the lot on which the demolished synagogue stood – a rather advantageous economic transaction for the Municipality of Komotini. The dedication ceremony of 2004 was indicative of how similar things go about in Greece – the mayor Tasos Vavatsiklis (PASOK, socialist) was apparently at a loss not having a clue of what the ceremony was about and proceeded to a heated invective against Israel. Just two months later we had the first vandalism, a photo of which is presented to your left. Since then we have had more incidents and in June 5th we had the first arrest of a university student who painted swastikas as an act of solidarity to the people of Gaza, (his saying). It’s in Greek but the article of the local newspaper Chronos by Melahrini Martidou is indicative of how these incidents are viewed: she justifies the perpetrator telling us that his target were not the exterminated Jews of Komotini but Israel, apparently considering her readers idiots. Plus she shows her problematic grasp of what the Jews are , thus revealing a complete lack of journalistic quality calling the Shoah Monument as «the monument of the israelis«.

In the nearby city of Kavala, where 1800 Jews were murdered by the Germans/Bulgarians, we have had the vandalism of the Jewish Cemetery with graffiti speaking of «Jewish Criminals» and with the Stars of David crossed out, (some brief info on the cemetery here). I found interesting that the information was not circulated by the Central Jewish Boards and does not appear in local newspapers. That’s why I have no clue if this refers to simple vandalism or we had a more serious incident. To why the Christian inhabitants of Kavala wish to ignore these attacks one can make assumptions – why the CJB hides them is a thing I cannot understand. The mentality of shutting the blinds and waiting for the storm to pass has been a choice that cost dearly to Jewry. I hope in the future the virtue of moderation is not to be mistaken with the vice of turning a blind eye.

There are some who believe that the Middle East situation is to blame for these new attacks. Antisemitism has a past spanning centuries and we have never ceased to see extreme manifestations of it in Greece. The belief that the leftist who attempted to vandalize the Synagogue of Larisa in 2009, or the neonazi student who vandalized the Shoah Memorial in Komotini this year did it because suddenly antisemitism ceased to exist and we have only antizionism, is a tale advanced only by historically ignorant persons who wish to shift responsibilities for the thriving of hatred in Greece to others. Maybe they live in a fantasy country where antisemitism is a work only by neonazi groups – in my country after the war simple men smashed jewish sculls to retrieve golden fillings, while today we are forced to install armored doors either because the liberal prefect of Hania threatens with violence if we open an ancient synagogue to pray, or because neonazis roam Ioannina destroying the cemetery in tenths of attacks.

Manifestations of antisemitic violence and vandalism are a constant fact. Just indicatively I’m going to speak about the attempted defacement of the Shoah Memorial in Rhodes – the same memorial that students of the Venetokleio High School peed on in a video with neonazi soundtrack. This time the damages were only superficial as one can see in the photo. The Memorial is made by solid granite and it was a choice linked to the devastating damages inflicted during its construction in 2002 which included the throwing of rocks to the workers. The incident became known when dutch tourists communicated with the offices of the local Jewish Community showing the photos taken by their cellphones. In this particular case one cannot but praise the Prefect Yiannis Mahairidis (PASOK, socialist) who, when he was informed by the JCR, immediately responded and even volunteered to cover the damages – such a behavior is not common and he deserves our warm congratulations. Of course I must ask the Greek Police, who maybe wished well, to be more careful in their announcements because this «Israeli community» makes the eye pop.

An added bonus to this post was the ridiculous occupation of the israeli irrigation company Netafim in Athens by the leftist group Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα on June 4th. The specific event is mentioned as indicative of their lack of education and professionalism by a significant part of the Left who fool themselves that they fight racism. But that event is worth a post of its own because their constant effort to ridicule themselves because of their ideological incoherence has a special weight this time.

So looking back at what could have happened by our pro-Palestinian (by their own admission) compatriots I must admit that we got off cheaply this time: the past two weeks we had the usual antisemitic vomit in newspapers, TV’s and blogs, some events canceled, the President of the Republic spitting on the graves of the Jews who sacrificed their life for Greece, some veiled threats outside the Jewish Museum of Salonica, some vandalisms in Komotini and Kavala; thereabout what happens each year for decades.

UPDATE (16/6):

I would like to thank L.S. for sending me the photos of antisemitic graffiti appearing in the Synagogue Kahal Kadosh of Rhodes on June 13th.