Τα «Συντάγματα Κοέν» – η ελληνοεβραϊκή συμμετοχή στον Β’ΠΠ

Πριν κάποιο καιρό είχα ασχοληθεί με ορισμένες δηλώσεις του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Ανθιμου ο οποίος είχε αμφισβητήσει όχι μόνο το δικαίωμα των ελλήνων εβραίων να απολαμβάνουν τις, (συνταγματικές τους), ελευθερίες αλλά και τις θυσίες τους για την πατρίδα  ενώ τους προσκαλούσε να φύγουν από την Ελλάδα. Τότε είχα συνοπτικά παρουσιάσει την εβραϊκή συμμετοχή ,τουλάχιστον στο Β’ΠΠ – σήμερα ας την δούμε πιο αναλυτικά.

Η συμμετοχή του Ελληνικού Εβραϊσμού στον πόλεμο του 1940 υπήρξε απλά καθολική. Τόσο το κλίμα της εποχής που είχε ευνοούσε τον έντονο πατριωτισμό, όσο και το ίδιο το καθεστώς του Ι.Μεταξά το οποίο είχε αποδειχθεί πολύ περισσότερο φιλοεβραϊκό, (παρά τον φασιστικό του χαρακτήρα), σε σχέση με τον έντονο αντισημιτισμό που είχε κυριαρχήσει επί Ε.Βενιζέλου, οδήγησαν σε έναν εβραϊκό πληθυσμό ο οποίος ήταν πολύ περισσότερο από απλά πρόθυμος να αποδείξει την πίστη του στην πατρίδα.

Ηδη η αρχή του πολέμου στην 28η Οκτωβρίου του 1940 βρήκε εβραίους στην πρώτη γραμμή όπως ο εβραίος Ηλίας Χατζόπουλος στο Καλπάκι και ο γνωστός Μορδοχαί (Μαρδοχαίος) Φριζής στον Αωό. Σύντομα η επιστράτευση ολοκληρώνεται και 12.898 Εβραίοι Ελληνες συμμετέχουν στις Ένοπλες Δυνάμεις, από τους οποίους 343 είναι αξιωματικοί/υπαξιωματικοί.  Στελεχώνουν κυρίως το 50ο και 63 Σύνταγμα Πεζικού τα οποία και τα δύο πήραν μέρος στις μάχες – μάλιστα ονομάζονται χιουμοριστικά ως Συντάγματα Κοέν λόγω της μεγάλης παρουσίας εβραίων. Το γεγονός οτι οι εβραϊκοί πληθυσμοί ήταν συγκεντρωμένοι στις πόλεις διευκόλυνε την επιστράτευση και κατά την γνώμη μου αποτελεί τον λόγο για τον οποίο παρατηρούμε σχεδόν οτι σχεδόν το σύνολο των στρατεύσιμων εβραίων όντως να έλαβε μέρος στον πόλεμο. Μεταξύ αυτών των 12.898 ατόμων ήταν και όλοι οι στρατεύσιμοι πρώτου βαθμού συγγενείς μου και από τις δύο πλευρές της δικής μου οικογενείας.

Οι απώλειες ήταν 513 νεκροί και 3.743 τραυματίες. Χαρακτηριστικά ο Μικαέλ Μόλχο αναφέρει στο In Memoriam οτι από τους 550 ανάπηρους πολέμου της Θεσσαλονίκης, οι 186 ήταν εβραίοι – κυρίως από τα κρυοπαγήματα και τις κακουχίες στο αλβανικό μέτωπο. Διαβάζουμε την μαρτυρία του Ιωσήφ Σαλέμ για τον αδερφό του, ανάπηρο πολέμου:

Γιατί οι κοινότητες ονομάζονται «ισραηλιτικές» και όχι «εβραϊκές»

Στην προηγούμενη ανάρτηση μιλήσαμε για το τι σημαίνουν οι όροι «εβραίος», «ισραηλίτης», «ιουδαίος» και «ισραηλινός». Την σημερινή εποχή οι λέξεις «εβραίος» και «ισραηλίτης» περιγράφουν ακριβώς το ίδιο άτομο και δεν έχουν καμμία απολύτως εννοιολογική διαφορά μεταξύ τους. Ομως, όπως γνωρίζουμε, υπάρχει μια περίεργη διάσταση μεταξύ του πως θα αποκαλέσει ένας χριστιανός έναν εβραίο, πως θα αποκαλέσει ο ίδιος ο εβραίος τον εαυτό του και πως το Κράτος.  Ολοι ξερουμε το “εβραίος” αλλά τότε γιατί χρησιμοποιούμε τον όρο “ισραηλίτης”;

Πιστεύεται οτι η χρήση του όρου «ισραηλίτης» ξεκίνησε στην Ευρώπη ως μια προσπάθεια να γίνει μια καινούργια αρχή την εποχή που οι εβραίοι έγιναν νομικά ισότιμοι πολίτες με την Γαλλική Επανάσταση και τους ναπολεόντειους πολέμους. Ο όρος «εβραίος/juif» με την πάροδο του χρόνου είχε γίνει μια υβριστική λέξη και ήταν συνώνυμη με τα γνωστά αντισημιτικά στερεότυπα – κάτι σαν το ελληνικό “οβριός”. Οπότε στην προσπάθεια να αποκοπούν οι νέες εβραϊκές κοινότητες από τους αρνητικούς συνειρμούς μετονομάστηκαν, με πρωτοβουλία των «μορφωμένων» κύκλων αποφεύγοντας την χρήση της «βρώμικης» λέξης εβραίος και ξανα-αποκτώντας το κύρος ενός λαού της Βίβλου μέσω του βιβλικού όρου «ισραηλίτης». Η υιοθέτηση της λέξης έγινε σχεδόν έναν αιώνα πριν την δημιουργία του σιωνισμού και της θέσης οτι ο εβραϊσμός αποτελεί μια πολιτική εθνότητα και όχι θρησκεία, άρα η θεωρία οτι έγινε για να τονισθεί μια εθνοτική καταγωγή διαψεύδεται από την ίδια την Ιστορία. Δυστυχώς ο εθνοτικός προσδιορισμός που υιοθετήθηκε από το Ισραήλ είναι ισραηλινός και η φωνητική ομοιότητα με το ισραηλίτης δημιουργεί όντως προβλήματα.

Στο Dictionnaire historique de la langue française διαβάζουμε μια παρόμοια εξήγηση από τον γάλλο λεξικογράφο Ray:

Greek Insurance Claims (and jewish greed)

One of the leitmotifs in Greece is how Jews became immensely rich by compensations by Germany or even by Greece which supposedly paid Israel in return to Jewish property (!!!). This is augmented by the «Holocaust Industry» story in which Jews constantly ask money and political support from Germany/ Switzerland for the alleged victims, which is ten-fold the amount originally lost, (if indeed it was lost). I shall not bother to say that the word «Holocaust Industry» appears in Greece most often in the Far-Right or the Far-Left confirming my theory of an unholy alliance between them on this matter, (despite some desperately few voices in the Left to whom I continue to pay tribute).

So when the story broke of greeks seeking compensations of american life-insurances never paid after the 1922 mass persecutions of greeks in Asia Minor by the new turkish state during and after the 1921 Asia Minor Campaign I became curious to know more. Well it appears that the New York Life Insurance Company decided to pay out premiums to the holders of policies sold to persons of greek descent who never claimed them – a decision linked to the indirect recognition that the persecution was part of a genocide policy.

Τι σημαίνει «εβραίος», «ισραηλίτης», «ιουδαίος» και τι «ισραηλινός»

This post is aimed to clarify what the terms «jew», «israelite», «israeli», «judaic» mean and how they are used to describe Jews in the modern era and in specific Greece. Currently there is a huge confusion in Greece as to the meaning of these terms; a logical consequence of the utter and total lack of information about Judaism and Jewish Greeks in school and mass media.

I thought it was fit to keep this in greek since many of the terms that I’m going to comment on are greek and often non translatable – not to mention that they acquire a different meaning in greek than english. I intend to translate it but for the moment if you’re interested please use Google Translate to translate it from greek to english.

Ενας μικρός πρόλογος…

Δ/της.Εσύ παιδί μου είσαι ιουδαίος, σωστά;
Εγώ.Μάλιστα, απλώς να σας αναφέρω οτι για το κράτος είμαι «ισραηλίτης». Το αναφέρω απλώς για την ορκωμοσία.
Δ.Μην ανησυχείς για την ορκωμοσία, είχαμε και έναν άλλο από εσάς πέρσι αν και εκείνος ήταν ιουδαίος και όχι ισραηλίτης
Ε.Μα το ίδιο πράγμα είναι κ.διοικητά
Δ.Καλά, καλά – δε με απασχολούν οι δογματικές σας διαφορές μεταξύ σας. (ιουδαίων και ισραηλιτών όπως κατάλαβα μετά αφού τα θεωρούσε διαφορετικά δόγματα όπως καθολικοί και ορθόδοξοι).
Ε. (…)

Διάλογος μεταξύ του διοικητή του Κέντρου Εκπαίδευσής Νεοσυλλέκτων και εμένα

» …Κεντρικό Ισραηλινό Συμβούλιο… »

Γ.Καρατζαφέρης σε τηλεοπτική εκπομπή (αντί για Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο)

Αυτά είναι δυο παραδείγματα για τη τεράστια σύγχυση που υπάρχει στην Ελλάδα μεταξύ των εννοιών «εβραίος», «ισραηλίτης», «ισραηλινός», «ιουδαίος». Αυτή η σύγχυση δεν περιορίζεται στον «αμόρφωτο» κόσμο, (βέβαια η έννοια αμόρφωτος έχει σχετική έννοια όταν έχουμε υποχρεωτική εκπαίδευση μέχρι το Γυμνάσιο), αλλά επεκτείνεται σε όλους τους τομείς της κοινωνίας. Πολλές φορές είναι προϊόν αθώας άγνοιας, όπως στο παράδειγμα του ανώτερου αξιωματικού που περιέγραψα. Αλλες φορές είναι μια συγκεκριμένη κακόβουλη προσπάθεια να γίνει σύγχυση των εννοιών ώστε να παρουσιαστούν οι εβραίοι έλληνες ως υπήκοοι ξένων κρατών ή οτι υιοθετούν εθνικούς και εθνοτικούς προσδιορισμούς διαφορετικούς από τους ελληνικούς, όπως θεωρώ ότι έκανε ο κ.Καρατζαφέρης. Και στο τέλος υπάρχουν οι περιπτώσεις ειλικρινούς ηλιθιότητας όπως η μεταφράστρια της ΕΤ3 που μεταφράζοντας ένα ξενόγλωσσο ντοκιμαντέρ για τη διαμάχη στη Μέση Ανατολή, αναφέρονταν διαρκώς στους «ισραηλινούς» ως «ισραηλίτες», (γιατί δεν μπορώ να πιστέψω ότι έγινε επίτηδες και μεταφραστές, εκφωνητές και υπεύθυνοι της ΕΤ3 είχαν πονηρούς σκοπούς. οπότε επιλέγω να θεωρήσω ουσιαστικά κανείς δεν ελέγχει την ποιότητα των εκπομπών).

Confused, who are we supposed to destroy?

Confused, please help me out here; here are two excerpts from different sources:

Q: You said some Ottoman documents depicted the Arab national movement as a tool in the hands of foreign powers used to weaken the Ottoman state. What about the Turkish national movements such as the Young Turks and the Committee of Union and Progress? How were they depicted?

A: The Committee of Union and Progress was based on the Young Turks movement. Thessaloniki (modern day Greece) was known for its population of Jews who migrated from Spain and fled religious persecution in Europe in the late 19th century. Some argue that the migration of the Jews from Europe to the Ottoman state was plotted by the Jews and the Europeans under the pretence of religious persecution in order to sabotage the Ottoman state. However, I believe that the Jews encouraged nationalism amongst the Turks and were behind the establishment of the Young Turks and the Young Arab Society [Al Fatat] at the same time that was based in London.

http://www.aawsat.com/english/news.asp?section=3&id=11591

Αξίζει να αναφερθεί ότι αμέσως μετά την Αλωση της Πόλης, οι Τούρκοι επιδόθηκαν στον αφελληνισμό της, καταφεύγοντας, μεταξύ των άλλων και στο μέτρο του εποικισμού. (the Turks began to wipe out the greek character of the city and resorted to colonizing it)

Είναι ιστορικά τεκμηριωμένο, ότι αμέσως μετά την άλωση του 1453, ο σουλτάνος Μωάμεθ ο Β’, διέταξε τον εποικισμό της Κωνσταντινουπόλεως και για τον σκοπό αυτό μεταφέρθηκαν εκατοντάδες οικογένειες εβραίων από την περιοχή της Θεσσαλονίκης. (hundreds of families of Jews were moved from Thessaloniki to Constantinople) Επ’ αυτού ο άγγλος τουρκολόγος Lowry, αναφέρει ότι ολόκληρος ο εβραϊκός πληθυσμός της Θεσσαλονίκης, μεταφέρθηκε και εγκαταστάθηκε, οριστικά, με την υπόδειξη των τουρκικών αρχών, στην πρωτεύουσα της Οθωμανικής πλέον Αυτοκρατορίας, συγκροτώντας μάλιστα ιδιαίτερη συνοικία (Cemaat). Επίσης δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός, ότι ο Μωάμεθ είχε υπουργοποιήσει τους εβραίους Χακίμ και Γιακούμπ, μέλη της ανθελληνικής ομάδας «Γκαρέμπια»*.

/I won’t provide a link but it is available

The Romaniote Jews in Ioannina and N.York, an exhibition

Here’s an interesting exhibition that I was informed about by Kehila Kedosha Janina. It is a photographic journey among the romaniote Jewish Community of Ioannina/Janina in Greece and their american brethren who arrived from this community and established the Romaniote Community of New York by founding the Kehila Kedosha Janina Synagogue.

Ανεπιθύμητοι Συμπατριώτες / Unwanted Compatriots

Ανεπιθύμητοι Συμπατριώτες (220 pages – 2005)

Υπάρχουν μερικά σημεία στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας που γεννούν σκληρά ερωτήματα. Με το 70% του προπολεμικού εβραϊκού της πληθυσμού να έχει εξοντωθεί στα στρατόπεδα του ναζισμού, η χώρα βρίσκεται σε μια από τις πρώτες θέσεις στη θλιβερή σύγκριση, ξεπερνώντας ακόμα και το ίδιο το Ράιχ. Φταίνε μόνο οι ξένοι κατακτητές γι’ αυτή την επίδοση;
Την ίδια εποχή, στη διάρκεια του τελευταίου Παγκοσμίου Πολέμου, μια ιστορική μειονότητα, οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Ηπείρου, «εκκαθαρίστηκαν» με τον πλέον απόλυτο τρόπο.
Δεν είναι παιχνίδια προπαγάνδας- ανθελληνικής ή φιλελληνικής- αυτά τα ζητήματα. Είναι θέματα ιστορικά, με καίριο και πολύπλευρο ενδιαφέρον. Η τυχόν αποφυγή των απαντήσεων, της έρευνας για το τι έγινε και πώς έγινε, υπονομεύει καθοριστικά την ιστορική και πολιτική μας παιδεία και ανοίγει τον δρόμο για νέες «απρόσμενες» εξάρσεις των παθών και των εγκλημάτων. Αλίμονο στα έθνη και στις κοινωνίες που πιστεύουν ότι βρίσκονται πάνω και πέρα από την ιστορία και ότι είναι «εξ ορισμού» αναμάρτητες…

http://www.protoporia.gr/protoporia/product.asp?sku=269876&mscssid=L2TGV5MUA6N98P2ADMUP83

How to insult a greek!

Greece isn’t characterized by a high sense of civil duty when it comes to respect of private or public property and graffiti, (and I don’t mean nice drawings like this but pointless slogans usually politically or sport oriented), is widespread. These slogans are great social indicators and often are excellent to use when analyzing social trends.

Teacher Dude’s Grill and BBQ blog had some interesting photos from Thessaloniki. The last one is especially colorful, was spotted near the stadium of PAOK, (a soccer/basketball team from Salonica) and is the one reproduced here. Out of respect for his students, I imagine, he didn’t translate it but I thought it was worthwhile:

«Jews Gay…» – «Jews cunts»

I thought it was interesting to see how in an effort to insult their opponents the fans use the classical insults from the racist/sexist repertoire. For a man, presuming that all supporters are male, an opponent is so low in the food chain that he can be compared only to women and homosexuals. While for women they use the derogative term «cunts» concentrating on what women are good for, (as their philosophy implies), we see that for homosexuals they simply write «gay» and not a worse term like «fagots» or something similar; maybe they feel just the word is enough to procure offense. And of course a standard adjective is the «jew» which is the carrier of a wide variety of negative values and always a sure way to denigrate an opponent.

Always the hooligan insults in Greece are characterized by an extreme actuality and the exact opposite of political correctness. It is interesting that once a friend asked me if, as a greek Jew myself, knew if indeed Jews had founded the team of Aris Saloniki. I answered that to the best of my knowledge that this was not true and I inquired on why he wanted to know. He replied that often other fans accused him that his team was founded by Jews and he wanted to verify it! Apparently the simple fact that possibly a jew could be involved in the founding of a team was a reason enough to be contaminated, a kind of original sin. It wasn’t important that Aris doesn’t have anything to do with jews, (neither players, nor managers, nor anything else in his history), it was enough that a jew might have «touched» him to contaminate him forever without any chance of redemption. By the way probably this is the reason of why jews get the dubious honour of getting mentioned twice on the same wall, they get identified with the arch-enemy of PAOK, the team of Aris. So they become target for two reasons: one because as jews they’re a just object of hate and also because they’re identified with the traditional opponents.

Although hate speech in Greece is proscribed by law, people aren’t really scandalized when seeing it and in the specific case of graffiti no action is ever taken. Even repeated and specific requests by human rights organizations to erase them have no effect like the numerous reports by the Greek Helsinki Watch show. Anyway to wrap this post up here’s an advice for our foreign readers: next time you’ll want to insult your greek friend go with the «jew», it’s a no-brainer!