Antisemitic intimidation intensifies in Ioannina

Ioannina is a greek city in the north of Greece with a Jewish community dating centuries and the epicenter of a particular minhag of greek-speaking Jews called Romaniotes, (alongside the bigger Sefardic and Ashkenazi communities worldwide). During the Shoah it suffered a blow which eliminated 90% of the Jewish population with the consequence that today there are more Romaniotes living in New York or Israel than Ioannina.

Although the relationship between Christians and Jews was rather good throughout the centuries, (notwithstanding the ubiquitous populist antisemitic beliefs like the blood libel), during the Holocaust the Christian population was distinctly indifferent to Jewish persecution and participated actively in the looting of the Jewish homes. After the war the Community of Ioannina adjusted to its reduced size and embedded antisemitism and stayed distinctly silent. A resurgence of interest in the history of the Jewish community produced hope but it was met with a wave of unrelenting antisemitic violence against the synagogue and the cemetery. The chain of repeated attacks included some of the worse vandalisms ever seen in Greece, including the destruction of the grave of the mother of the president of the Community and implicated members of the local Greek Police, rendering pointless the quest to apprehend the perpetrators.

Lately a chain of antisemitic articles by the local Christian journalist Konstandinos Kaltsis created tension in the city. They accused the president of the Jewish community, an accomplished university professor of the Medical Faculty, of becoming vice-director of the local hospital thanks to the influence of the «Jewish Lobby». In later articles he accused Jews of being fascists, of trying to manipulate the world, of performing genocide of the Palestinians and similar. Unfortunately space to voice his hatred was afforded by the mainstream local newspaper Proinos Logos which directly endorsed him by titling the rebuttal «On Jews and their (emphasis mine) their Holocaust». We already covered it here.

Unfortunately the climate of intimidation has been worsening ever since:

Swastikas appeared on the walls of the synagogue and adjacent houses, in what has historically been the Jewish Quarter of Ioannina.

courtesy of Alekos Raptis, Ioannina 12/9/2016 via http://enantiastonantisimitismo.wordpress.com

Despite the condemnation of the Municipality of Ioannina, there are reasons to believe that this could easily escalate since the perpetrators of the past wave of antisemitic violence remain at large. But since last time, this time they can count on the support of the neonazi Golden Dawn party which has directly endorsed the antisemitic journalist which is responsible for rekindling religious hatred.

But even more telling is the fact that despite being outed as financially supporting antisemitism, many companies have continued being advertised on the site of Kaltsis.

Apparently companies like the Bank of Epirus, Nitsiakos Poultry, Athletic Accademy of Ioannina and Pindos Poultry do not fear of being associated with antisemitism, through their advertisements. They do not fear that this will hurt their public image.

This speaks volumes of how antisemitism is viewed as normal in Greece and is much more worrisome than some badly drawn swastikas, albeit intimidating they might be.

—
Read More:

The Central Board of Jewish Communities has condemned and requested for Police protection.
The blog «Against Antisemitism» hosts the reply of the Athletic Academy of Ioannina, (responsible Georgia Panagiotou), which also advertises in the site of the antisemitic journalist. In a truly epic reply they think the victims should be ashamed and not the perpetrators, a true example of Olympic spirit which casts serious doubts on the principles taught to small children.
More photos on the same blog, courtesy of Alekos Raptis, here.
A previous article by Greek Jewish journalist Viktor Eliezer here.
New curation site FactNews has asked its readers to send emails to the newspaper, we endorse this request.
The Nea Dimokratia political party condemned the incident.

Νέο βιβλίο για τον Γιωσέφ Ελιγιά από τον Λ.Ναρ/New book on Yosef Eliya by L.Nar

Ελληνικά

Οταν σκέφτομαι ελληνοεβραίους συγγραφείς πριν τον Β’ΠΠ τρία ονόματα αναδύονται: ο Σλομό αΛεβί Αλκαμπές στα λαδίνο στη Θεσσαλονίκη, ο Αλμπέρ Κοέν στα γαλλικά στην Κέρκυρα και ο Γιωσέφ Ελιγιά στα ελληνικά στα Ιωάννινα – με τον τελευταίο να έχει ασκήσει την μεγαλύτερη επιρροή στον ελλαδικό χώρο.

Ο Γιωσέφ Ελιγιά είναι, ίσως, ο πλέον γνωστός εκπρόσωπος της Ρωμανιώτικης κοινότητας του Ελληνικού Εβραϊσμού και σίγουρα ο πλέον σημαντικός της λογοτέχνης. Δέκτης της εκτίμησης πολλών σύγχρονων του συναδέλφων, επιτέλους έχει την τύχη να «δει» μια έκδοση από τα απάντα των έργων του σε μια έκδοση αντάξια της αξίας του. Νέος αλλά ήδη κομμάτι του ενεργητικού του Ελληνικού Εβραϊσμού, ο επιμελητής Λέων Ναρ έχει προετοιμαστεί σωστά και παρουσιάζει το σύνολο των έργων σε μια προσεγμένη, ομολογουμένως εκτεταμένη, δίτομη έκδοση που εκτίμησα. Πέραν της παρουσίασης των ποιημάτων του, παρουσιάζει επιπλέον και τις μεταφράσεις αλλά και τα λήμματα του Γ.Ε. σε διάφορες εγκυκλοπαίδειες.

Πρέπει να ομολογήσω οτι προσωπικά προτιμώ την πεζογραφία οπότε περισσότερο εκτίμησα τον δεύτερο τόμο και γενικότερα τα ενδιαφέροντα σχόλια του Λ.Ναρ που φωτίζουν τις μεγάλες αναζητήσεις της μεσοπολεμικής Ελλάδας: η αναζήτηση του Γιωσέφ Ελιγιά για ευρύτερη κοινωνική δικαιοσύνη, για την έννοια της «ελληνικότητας» και την ανάγκη δημιουργίας μιας νέας ελληνοεβραϊκής ταυτότητας. Ετσι το ενδιαφέρον του έργου αυτού δεν περιορίζεται μόνο σε αυτούς που επιθυμούν να επικεντρωθούν στο λογοτεχνικό μέρος, αλλά και σε αυτούς που ενδιαφέρονται σε εκείνη την περίοδο αν και ομολογουμένως μερικές φορές τα άπαντα ενός συγγραφέα εμφανίζονται λίγο «βαριά». Δεν διαθέτω τις γνώσεις για να μπορέσω να εκφράσω μια «τεχνική» γνώμη αλλά στα σίγουρα είναι ένα έργο που χαίρομαι να το πιάνω στα χέρια μου και να το διαβάζω και προσωπικά πιστεύω οτι ίσως αυτό να αυτό να είναι το πλέον σημαντικό μέτρο επιτυχίας για τον περιστασιακό αναγνώστη, αν θεωρήσουμε την επιστημονική αρτιότητα ως δεδομένη. Αν είστε στην Θεσσαλονίκη μπορείτε να ρωτήσετε τον επιμελητή αν συμφωνεί μαζί μου. :-)

ΓΙΩΣΕΦ ΕΛΙΓΙΑ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ – ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΛΕΩΝ Α. ΝΑΡ

Τόμος πρώτος: Η ζωή του. το έργο του, Ποιήματα, Μεταφράσεις

Τόμος δεύτερος: Πεζά κείμενα, Μεταφράσεις πεζών, Εβραϊκά εγκυκλοπαιδικά λήμματα

Ο Λέων Α. Ναρ συνθέτει την πρώτη συστηματική εργοβιογραφική μελέτη για τον ελληνοεβραίο Γιαννιώτη ποιητή και μεταφραστή Γιωσέφ Ελιγιά, ο οποίος συνέβαλε με το έργο του στην ανανέωση της ποιητικής παράδοσης που επιχειρήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’20. Ο συγγραφέας αποκαθιστά τον ετερόκλητο χαρακτήρα του έργου του Ελιγιά εξετάζοντας παράλληλα το ζήτημα της ταυτότητας ενός εβραίου ποιητή στο Μεσοπόλεμο. Συνδέει την ποίηση του Γιωσέφ Ελιγιά, ο οποίος πρόταξε μπροστά στην ιστορική πραγματικότητα του Μεσοπολέμου μια στάση διαμαρτυρίας, αμφισβήτησης και κριτικής, με την εξωλογοτεχνική πραγματικότητα και τα κοινωνικό-πολιτικά συμφραζόμενα της εποχής. Στη μελέτη αυτή εξετάζεται επίσης ο ρόλος που έπαιξε στη διαμόρφωση της ποιητικής κοσμοθεωρίας του Ελιγιά η Ρωμανιώτικη Ισραηλιτική Κοινότητα των Ιωαννίνων, η γλώσσα, η οργάνωση και τα στοιχεία που συγκροτούσαν την ταυτότητα και την ιδιότυπη κουλτούρα της. Ακόμη οι συνθήκες ένταξής του στον σοσιαλιστικό πυρήνα των Ιωαννίνων και τα γεγονότα που τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει την Ήπειρο, εξαιτίας της ασφυκτικής πίεσης των ομοθρήσκων του και να εγκατασταθεί τελικά στην Αθήνα. Πώς ο Ελιγιά κατάφερε να ενταχθεί στους πνευματικούς κύκλους της πρωτεύουσας και να αποσπάσει την καθολική εκτίμηση του Παλαμά, του Βάρναλη, του Κόντογλου και της υπόλοιπης πνευματικής ελίτ του Μεσοπολέμου; Με ποια λογοτεχνικά περιοδικά συνεργάστηκε; Γιατί πολλά από τα ποιήματά του, κυρίως πολιτικά και ερωτικά, απουσίαζαν από την προηγούμενη έκδοση των ποιημάτων του; Αυτά είναι μόνο κάποια από τα ζητήματα που ο Λέων Α. Ναρ πραγματεύεται στο δίτομο αυτό έργο, το οποίο περιλαμβάνει ακόμη όλες τις δημοσιευμένες εκδοτικές εκδοχές των ποιημάτων του Ελιγιά, σχολιασμένες με κατατοπιστικές σημειώσεις που διευκολύνουν την πρόσληψή τους. Το βιβλίο αποκαλύπτει ακόμη την πιο αποσιωπημένη, ίσως, πτυχή της πολυδιάστατης προσφοράς του Ελιγιά στα ελληνικά γράμματα, τη μεταφραστική συνεισφορά του. Πέρα από τη συγγραφή εκατοντάδων εβραιολογικών λημμάτων που ο Ελιγιά έγραψε για την Εγκυκλοπαίδεια του Πυρσού, ασχολήθηκε με τη μετάφραση και το σχολιασμό εβραιολογικών κειμένων, του Άσματος Ασμάτων και των Ψαλμών τον Δαυίδ, αποδίδοντας με μεγάλη τέχνη τη βιβλική τους μεγαλοπρέπεια. Εκτός από τη μεταγραφή των βιβλικών κειμένων μετέφρασε ακόμη έργα αρκετών σύγχρονων εβραίων δημιουργών, που ήταν ολότελα άγνωστοι στην Ελλάδα. Στην παρούσα έκδοση συγκεντρώνονται για πρώτη φορά και οι μεταφράσεις των πεζών κειμένων που ο Ελιγιά φιλοτέχνησε.

Ο Λέων Α. Ναρ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1974. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο ΑΠΘ και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές νεοελληνικής φιλολογίας, βιβλιολογίας και διδακτικής της λογοτεχνίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο (2000). Το 2007 αναγορεύτηκε διδάκτωρ Νεοελληνικής Φιλολογίας του ΑΠΘ.

Την ίδια χρονιά εξέδωσε (σε συνεργασία με τον καθηγητή Νομικής του ΑΠΘ Γιώργο Αναστασιάδη και τον δημοσιογράφο Χρήστο Ράπτη) το βιβλίο Εγώ ο εγγονός ενός Έλληνα – Η Θεσσαλονίκη τον Νικολά Σαρκοζί. Επιμελήθηκε το επετειακό λεύκωμα 25 Χρόνια Ιανός, 1984-2009 που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2009. Είναι μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Κέντρου Ιστορίας του Δήμου Θεσσαλονίκης. Μελέτες, κριτικές βιβλίων και ανακοινώσεις του σε συνέδρια έχουν δημοσιευτεί σε αρκετές ελληνικές και ξένες εφημερίδες, καθώς και σε συλλογικούς τόμους. Χρονογραφήματα του δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα Μακεδονία της Κυριακής (2006-2008). Εργάζεται ως καθηγητής ελληνικής φιλολογίας στο Αμερικανικό Κολλέγιο «Ανατόλια» της Θεσσαλονίκης.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Το βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ και οι Εκδόσεις Γαβριηλίδης σας προσκαλούν

το Σάββατο 13 Μαρτίου και ώρα 12:00 το μεσημέρι

στην Αίθουσα Εκδηλώσεων της Κεντρικής Δημοτικής Βιβλιοθήκης (Εθνικής Αμύνης 27)

στην παρουσίαση του βιβλίου

ΓΙΩΣΕΦ ΕΛΙΓΙΑ Άπαντα

(εισαγωγή – επιμέλεια ΛΕΩΝ Α. ΝΑΡ)

για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Υπουργός Εθνικής Άμυνας
ΜΑΙΡΗ ΜΙΚΕ Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας ΑΠΘ
και ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗΣ Δημοσιογράφος-Συγγραφέας

English (ελληνική μετάφραση ακολουθεί πιο κάτω)

When I think of Greek Jewish writers before WW2 three names pop into my mind: ladino-speaking Shlomo haLevy Alkabes from Salonica, french-speaking Albert Cohen from Corfu and greek-speaking Yosef Eliya from Ioannina with the latter having the most influence in mainland Greece’s  literary scene.

Yosef Eliya is, perhaps, one of the most famous members of the Romaniote string of contemporary Greek Jewry and certainly it’s most important literature figure. Praised by many of his contemporary colleagues, has finally had the luck to receive an edition of his complete works worthy of his value. Young, but already a credit to the Greek Jewish community, the «curator» Leon Nar has done his homework and presented the complete works of Yosef Eliya in a well executed edition which I appreciated in the, admittedly hefty, two-volume work. Besides presenting his poems, his works in prose, he also presents his translations and his contributions to encyclopedias which are of considerate size.

I must admit that I’m a prose man myself so I am currently enjoying more the second volume and the interesting comments made by L.Nar which illustrate the main identity issues faced by Greece during the Interwar years: Yosef Eliya’s quest for social justice, his quest for the essence of «Greekness» and the corresponding need to re-create a new Greek Jewish identity; all of these quests shared by the entire greek society. This makes this work interesting not only to the literature aficionados but to all those interested in that period, although admittedly complete works sometimes do tend to be quite hefty. I do not have the knowledge to present a more «technical» judgment but it definitely is a work which I enjoy picking up and reading; and perhaps, in my opinion, this is the major factor which the occasional reader judges the success of such a work, if one take the scientific competence as given. Perhaps if you find yourselves in Salonica, you can ask Leon Nar yourselves. :-)

Φωτογραφίες από το Ολοκαύτωμα στα Ιωάννινα/Photos from the Holocaust-Shoah in Ioannina

Το πρωί του Σαββάτου της 25ης Μαρτίου του 1944 ενώ οι χριστιανοί γιαννιώτες είχαν μαζευτεί για να γιορτάσουν την γιορτή του Ευαγγελισμού στην Μητρόπολη, αντίθετα υπήρξαν μάρτυρες της σύλληψης περίπου 2.000 εβραίων που είχε ξεκινήσει στις 05.30 και που ανήκαν στην δισχιλιετή εβραϊκή κοινότητα των Ιωαννίνων. Μετά την αρχική μεταφορά στην Λάρισα κατέληξαν στο Άουσβιτς και σε μικρότερα στρατόπεδα εξόντωσης όπου 1850 από αυτούς εξοντώθηκαν, στο μεγαλύτερο τους μέρος λίγες ώρες μόνο μετά την άφιξη τους . Οι φωτογραφίες ελήφθησαν από τον Γερμανικό Στρατό και ανήκουν στο Bundesarchiv το οποίο τις έχει κάνει release υπό μια ειδική wikimedia άδεια – μπορείτε να τις κλικάρετε για να τις δείτε σε πλήρες μέγεθος.

Για περισσότερες πληροφορίες για το Ολοκαύτωμα στα Ιωάννινα,τα ονόματα όλων αυτών που βλέπετε στις φωτογραφίες και δολοφονήθηκαν, την συμμετοχή του μετέπειτα Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ και Προέδρου της Αυστρίας Κουρτ Βάλντχαϊμ στις εκτοπίσεις και άλλες λεπτομέρειες όπως την ιστορία της  γιαννιώτισσας Ρόζας Μπέσο Ιζάακς, τατουάζ νούμερο 77133 μπορείτε να επισκεφθείτε τον εξαιρετικό ιστότοπο της γιαννιώτικης κοινότητας της Νέας Υόρκης Kehila Kedosha Janina.

Υπενθυμίζω:

– Στις 2.30 το μεσημέρι, η Πρωτοβουλία καλεί τους κατοίκους των Ιωαννίνων σε ανοιχτή συγκέντρωση πολιτών μπροστά στο εβραϊκό νεκροταφείο της πόλης στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου.

– Στις 19.30, στην αίθουσα της Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών (Παρασκευοπούλου 4), οργανώνει εκδήλωση λόγου. Οι ομιλητές είναι ερευνητές και συγγραφείς βιβλίων για τα Γιάννενα και την εβραϊκή κοινότητα.

On the Saturday morning of the 25th of March 1944, the day of the Annunciation of the Virgin and Greek Independence Day, the christians inhabitants of Ioannina, Greece which were gathered in the Metropolis in the difficult times of the Occupation witnessed instead the arrest of 2.000 Jews which belonged to the bimillenial community of Ioannina (Yannena); after their initial transport to the greek city of Larisa they ended in Auschwitz and in smaller death camps where 1.850 were murdered , most of them just a few hours after their arrival. The photos were taken by the German Army and are property of the Bundesarchiv which has released them under a special wikimedia licence – you can click them to see them in full size.

For more information on the Holocaust in Ioannina, the names of all those you see in the photos and were murdered,  the participation of later UN General Secretary Curt Waldheim to the deportations and more details like the story of the native yannina inhabitant Roza Besso Isaacs, tatoo number 77133 you can visit the excellent site of the yanniote community of New York Kehila Kedosha Janina.

Συγκέντρωση ενάντια στον αντισημιτισμό στα Ιωάννινα/ Rally against antisemitism in Ioannina

Ελληνικά (english translation follows)

Μερικοί από τους σπασμένους τάφους/πηγή:Ηπειρωτικός Αγών

Όπως όλοι θυμόμαστε η κατάσταση στα Ιωάννινα τους τελευταίους μήνες έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και εμφανίζεται ένα κύμα αντισημιτικής βίας που όμοιο του είχαμε να δούμε δεκαετίες. Επίκεντρο το εβραϊκό νεκροταφείο στο κέντρο των Ιωαννίνων που έχει δεχθεί δεκάδες επιθέσεις τα τελευταία χρόνια μέσα στην γενικότερη αδιαφορία της πόλης και υποψίες για συμμετοχή της ίδιας της αστυνομίας στους βανδαλισμούς, ενώ οι τοπικές αρχές είτε αδιαφορούσαν είτε σιωπηρά επικροτούσαν όπως οι τοπικές οργανώσεις του ΛάΟΣ και της Νέα Δημοκρατία. Ειδικότερα τους τελευταίους μήνες έχει σημειωθεί μια απίστευτη έξαρση των επιθέσεων που έφτασαν να είναι οι χειρότερες των 20 ετών και  με αποκορύφωμα αυτές του Ιουνίου που είχαμε δει σε αυτή την ανάρτηση, (συνολικά φέτος έγιναν τουλάχιστον 5, πχ του Ιουλίου).

Ευτυχώς αυτή η συστηματική και έντονη αντισημιτική βία στα Ιωάννινα οδήγησε μια μικρή αλλά σημαντική ομάδα γιαννιωτών που βρίσκονται στο ιστολόγιο Πρωτοβουλία Πολιτών για την υπεράσπιση του Εβραϊκού Νεκροταφείου των Ιωαννίνων να πουν Oχι στον βιασμό της πόλης τους και της ιστορίας της. Το μόνο που μπορώ να πω είναι μπράβο και ένα μεγάλο ευχαριστώ για το κουράγιο τους να δηλώσουν το αυτονόητο αλλά το οποίο προφανώς έχει κόστος: Όχι στο μίσος, Όχι στον αντισημιτισμό.

Διπλό μπράβο γιατί αυτό δεν το δηλώνουν ανώνυμα όπως εγώ αλλά επώνυμα. Τριπλό μπράβο γιατί δεν το κάνουν κάτω από μια κομματική ομπρέλα που θα διευκόλυνε τα πράγματα και θα παρείχε προστασία απέναντι στους πολλούς «απέναντι». Τετραπλό μπράβο γιατί δεν ξεχνούν και την Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου διοργανώνουν ανοικτή συγκέντρωση ενάντια στον αντισημιτισμό στις 14.30 το μεσημέρι έξω από το νεκροταφείο στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου. Εγώ θα είμαι εκεί, εσύ ;

Η Πρωτοβουλία  Πολιτών για την προάσπιση  του εβραϊκού νεκροταφείου, διοργανώνει  την Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου δύο εκδηλώσεις υπό τον γενικό τίτλο: «Τα Γιάννενα θυμούνται».

Όπως είναι  ήδη γνωστό, η Πρωτοβουλία συγκροτήθηκε από πολίτες των Ιωαννίνων  που αντιτίθενται στις ρατσιστικές  και νεοναζιστικές επιθέσεις  εναντίον του εβραϊκού νεκροταφείου της πόλης.

Οι εκδηλώσεις έχουν ως εξής:

– Στις 2.30 το μεσημέρι, η Πρωτοβουλία καλεί τους κατοίκους των Ιωαννίνων σε ανοιχτή συγκέντρωση πολιτών μπροστά στο εβραϊκό νεκροταφείο της πόλης στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου.

– Στις 19.30, στην αίθουσα της Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών (Παρασκευοπούλου 4), οργανώνει εκδήλωση λόγου. Οι ομιλητές είναι ερευνητές και συγγραφείς βιβλίων για τα Γιάννενα και την εβραϊκή κοινότητα, (με αλφαβητική σειρά):

Φραγκίσκη Aμπατζοπούλου, Kαθηγήτρια Nεοελληνικής Φιλολογίας, ΑΠΘ, Ελένη Κουρμαντζή, καθηγήτρια Φιλοσοφικής σχολής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Σάββας Μιχαήλ, συγγραφέας, Απόστολος Παπαϊωάννου, Αρχιτέκτονας Μηχανικός, Γιώργος Σομπότης, συγγραφέας, Μιχάλης Σπέγγος, συγγραφέας.

Παράλληλα συνεχίζεται  η συλλογή υπογραφών κατά των  επιθέσεων στο εβραϊκό νεκροταφείο  των Ιωαννίνων.

Στο blog http://polites1.blogspot.com όπου υπάρχει και το ιδρυτικό κείμενο της πρωτοβουλίας και οι αρχικές υπογραφές, καθώς και τα στοιχεία επικοινωνίας,

και στο facebook POLITESIOANNINON

//–//

English

Broken tombs of the cemetery/source:Ipirotikos Agon

As we all remember the situation in the greek city of Ioannina these past months has more than warranted the characterization of an emergency as a wave of antisemitic violence has swept Greece like no other in the last 20 years. The epicenter has been the Jewish Cemetery of the millenia-old community which has been subject of tenths of attacks these past few years amidst the general indifference of the city and allegations of police involvement in the vandalisms; while local authorities kept silent and local political parties like antisemitic Extreme-Right LAOS or conservative Nea Dimokratia silently applauded. Especially these past months we have witnessed an amazing rise of incidents which were the worst in decades and culminated in the June attacks we had seen in this blog post, (this year we have had at least 5, eg the one in July).

Fortunately this systematic and intense antisemitic violence in Ioannina has driven a small but important group Ioannina citizens which can be found in the blog Citizen Initiative for the defence of the Jewish Cemetery of Ioannina to say No to the rape of their city and history. The only thing I can say to them is bravo and a hearfelt thank you for their courage to state the self-evident which apparently comes at a cost here in Greece: No to hatred, No to antisemitism.

Two times bravo because they say this in public and not anonymously like I do. Three times bravo because they do not enjoy a political «shelter» which would ease things up and protect them against the many «on the other side». Four times bravo because they do not forget and on Friday December, 18th they organize a public rally against antisemitism at 14.30 outside the Jewish Cemetery in Megalou Alexandrou str. I will be there, you?

Η Πρωτοβουλία  Πολιτών για την προάσπιση  του εβραϊκού νεκροταφείου, διοργανώνει  την Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου δύο εκδηλώσεις υπό τον γενικό τίτλο: «Τα Γιάννενα θυμούνται».

Όπως είναι  ήδη γνωστό, η Πρωτοβουλία συγκροτήθηκε από πολίτες των Ιωαννίνων  που αντιτίθενται στις ρατσιστικές  και νεοναζιστικές επιθέσεις  εναντίον του εβραϊκού νεκροταφείου της πόλης.

Οι εκδηλώσεις έχουν ως εξής:

– Στις 2.30 το μεσημέρι, η Πρωτοβουλία καλεί τους κατοίκους των Ιωαννίνων σε ανοιχτή συγκέντρωση πολιτών μπροστά στο εβραϊκό νεκροταφείο της πόλης στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου.

– Στις 19.30, στην αίθουσα της Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών (Παρασκευοπούλου 4), οργανώνει εκδήλωση λόγου. Οι ομιλητές είναι ερευνητές και συγγραφείς βιβλίων για τα Γιάννενα και την εβραϊκή κοινότητα, (με αλφαβητική σειρά):

Φραγκίσκη Aμπατζοπούλου, Kαθηγήτρια Nεοελληνικής Φιλολογίας, ΑΠΘ, Ελένη Κουρμαντζή, καθηγήτρια Φιλοσοφικής σχολής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Σάββας Μιχαήλ, συγγραφέας, Απόστολος Παπαϊωάννου, Αρχιτέκτονας Μηχανικός, Γιώργος Σομπότης, συγγραφέας, Μιχάλης Σπέγγος, συγγραφέας.

Παράλληλα συνεχίζεται  η συλλογή υπογραφών κατά των  επιθέσεων στο εβραϊκό νεκροταφείο  των Ιωαννίνων.

Στο blog http://polites1.blogspot.com όπου υπάρχει και το ιδρυτικό κείμενο της πρωτοβουλίας και οι αρχικές υπογραφές, καθώς και τα στοιχεία επικοινωνίας,

και στο facebook POLITESIOANNINON

Οι Εβραίοι του 15ου Συντάγματος Πεζικού/The Jews of the 15th Infantry Regiment

Ελληνικά (english translation follows)

H όλη ανάρτηση ξεκίνησε ως περιέργεια – ο Δήμος Καλπακίου προσπαθούσε να βρει περισσότερες λεπτομέρειες για τους νεκρούς στο πεδίο της μάχης του νομού του και 6 από τα 30 ονόματα ανήκαν σε εβραίους – ένα από τα σχόλια στην περυσινή ανάρτηση για την μαζική ελληνοεβραϊκή συμμετοχή σε αυτό που στο σχολείο μαθαίναμε ως Επος του ’40 εκτιμούσε οτι είχα παραθέσει ονόματα στρατιωτών από την βιβλιογραφία, οπότε θεώρησα καλή ευκαιρία να δώσω μια ιστορία πίσω από αυτά τα ονόματα.

Το μνημείο για τους πεσόντες στο Εβραικό Νεκροταφείο

Ο Αλέκος Ράπτης με ένα εξαιρετικό άρθρο του στον Ηπειρωτικό Αγώνα στις 28 Οκτωβρίου 2005 φρόντισε να επαληθεύσει και να  διηγηθεί τις ιστορίες αυτών των 6 πεσόντων οι οποίοι ήταν οι εβραϊκές απώλειες του 15ου Σύνταγμα Πεζικού με έδρα τα Ιωάννινα και το οποίο πολέμησε στα Σουδενά, στη Γράμπαλα, στο Καλπάκι, στους Νεγράφες, στο Χάνι Δελβινακίου, στους Ποντικάτες και την Κακαβιά – μάλιστα η 7η μεραρχία του έδωσε μερικές από τις σκληρότερες μάχες του πολέμου στις πρώτες 40 ημέρες των μαχών.  Το παρόν αποτελεί ουσιαστικά την αναδημοσίευση της δουλειάς του εξαιρετικού, επαναλαμβάνω, Α.Ράπτη ο οποίος έχει κάνει πολλά για την ιστορία των Ιωαννίνων και στον οποίον απευθύνω τις ευχαριστίες μου, μαζί με την βαθύτατη εκτίμηση μου για την δουλειά της νεοϋορκέζικης κοινότητας με την Μ.Οικονομόπουλος.

Όλοι είχαν γεννηθεί στα Ιωάννινα και τα ονόματα τους και ο τόπος που σκοτώθηκαν ήταν, (σε παρένθεση η ηλικία):

1. Σέμος Αττάς (31) – λόφο 1216 (Προγκονάτη), 23 χλμ βορειοδυτικά του Αργυρόκαστρου στις 11 Ιανουαρίου 1941
2. Νταβιντζόν Νεγρίν (28) – κοιλάδα Νέβιτσας, 12 χλμ νοτιοδυτικά από το Τεπελένι στις 14 Φεβρουαρίου 1941
3. Γεουδά Πιτσιρίλος (25) –  κοιλάδα Νέβιτσας, 12 χλμ νοτιοδυτικά από το Τεπελένι στις 14 Φεβρουαρίου 1941
4. Μωυσής Σαμπός (24) – πέρασμα Ποντικάτες Κακαβιάς, 10 χλμ από το Δελβινάκι στις 26 Νοεμβρίου 1940
5. Ουριέλ Νεγρίν (21) – δεκανέας αγνοούμενος κατά την μάχη στη Βισάνη, 6 χλμ βορειοανατολικά από το Δελβινάκι στις 19 Νοεμβρίου 1940
6. Ραφαήλ Χαχάμ (26) – λόφος Γράμπαλας, 15 χλμ νοτιοδυτικά της Κόνιτσας στις 5 Νοεμβρίου 1940

Ο Γιτζάκ Φιλοσώφ στο κέντρο με το μουστάκι κατά την διάρκεια εκπαίδευσης ως αξιωματικός. Μετά τον πόλεμο φυλακίσθηκε λόγω της συμμετοχής του στον ΕΛΑΣ μετά την κατάρρευση του μετώπου

Αντιγράφω εδώ το εκπληκτικό έργο της γιαννιώτικης εβραϊκής κοινότητας στην Νέα Υόρκη, (η Kehila Kedosha Yannena), με εκπρόσωπο την Μάρσια Οικονομόπουλος που μας επιτρέπει να μάθουμε λίγα περισσότερα για αυτούς. Θα αναφερθώ σε δυο περιπτώσεις: η πρώτη αφορά τον πρώτο αλφαβητικά στην λίστα, τον Σέμο Αττάς γιό του Ηλία και που είχε γεννηθεί στα Γιάννενα το 1910. Ο Σέμος Αττάς πέθανε στον λόφο 1216 (Προγκονάτη) που βρίσκεται 23 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Αργυρόκαστρου στις 11 Ιανουαρίου του 1941. Ο πατέρας, η μητέρα του, οι αδερφοί του, οι δύο παντρεμένες αδερφές του θα δολοφονούνταν στο Άουσβιτς. Ολων οι οικογένειες θα δολοφονηθούν στο Αουσβιτς χωρίς επιζώντες – μόνη εξαίρεση  ο αδερφός του Ραφαήλ Χαχάμ, Αντζελος. Αυτός θα επιβίωνε και θα γυρνούσε από τα στρατόπεδα, ενώ ο 61χρονος πατέρας του  Αντζελος, η μητέρα του Ραχήλ, η γυναίκα του και η 11χρονη κόρη του θα χάνονταν μετά την απώλεια του μικρού αδερφού  στο μέτωπο. Χάρη στην κοινότητα της Νέας Υόρκης υπάρχουν λεπτομερείς πληροφορίες και για τους υπόλοιπους – στην αγγλική μετάφραση πιο κάτω υπάρχουν όλες όλες οι πληροφορίες.

Η δεύτερη περίπτωση δεν αφορά έναν από τους πεσόντες αλλά τον συνονόματο τού Ιακώβ Πολίτη Αττάς ο οποίος είχε ακρωτηριασθεί κατά την διάρκεια των μαχών. Και αυτός, μαζί με την χήρα μητέρα του και την υπόλοιπη οικογένεια, συλλαμβάνονται στις 25 Μαρτίου του 1944 και στέλνονται στο Άουσβιτς χωρίς κανένα να καταφέρουν να επιζήσουν. Κανείς τους.

Η Εβραϊκή Ταξιαρχία του Βρετανικού Στρατού στην Ελλάδα (προσέξτε την δίγλωσση επιγραφή)

Τους τάφους αυτών των οικογενειών , που μόνο εσείς και εγώ έχουμε μείνει να θυμόμαστε το όνομα τους αφού εξαφανίστηκαν ολοκληρωτικά, βανδάλισαν 5 φορές μέσα στο 2009 «άγνωστοι». Αυτοί οι 6 Εβραίοι του 15ου Συντάγματος, που σκοτώθηκαν υπερασπιζόμενοι την πατρίδα τους, ανήκαν στους 12.898 εβραίους, μεταξύ των οποίων και οι άρρενες και των δυο κλάδων της δικής μου οικογένειας, που συμμετείχαν στις Ένοπλες Δυνάμεις με 513 νεκρούς και 3.743 τραυματίες – ελάχιστοι από αυτούς κατάφεραν να επιζήσουν του Ολοκαυτώματος που ήδη είχε ξεκινήσει στην υπόλοιπη κατεχόμενη Ευρώπη. Μαζί με αυτούς εβραίοι πολλών άλλων εθνικοτήτων όπως ο αρχηγός των βρετανών καταδρομέων και σεφαραδίτης Edmund Myers που οργάνωσαν την ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοποτάμου μαζί με την Αντίσταση ή τα μέλη της Εβραϊκής Ταξιαρχίας στην φωτογραφία δεξιά που συχνά χρησιμοποίησαν ελληνοεβραίους που είχαν πρόσφατα μεταναστεύσει από την Ελλάδα στην Παλαιστίνη. Ιστορίες που έρχονται να προστεθούν στην περυσινή ανάρτηση για τα Συντάγματα Κοέν, την ελληνοεβραϊκή συμμετοχή στον πόλεμο του 1940, την οποία συμβουλεύω θερμά να ξαναδιαβάσετε.

English

This article began out of curiosity – the Municipality of Kalpaki sought more information on fallen soldiers of the area during the italian invasion of Greece of 1940 and 6 out of the 30 names were Jewish. In last years blog post on the massive Jewish participation in the Greek Armed Forces during WW2 one commenter remarked that the few names I had listed, from the bibliography, were something he appreciated so I decided to try and give a name behind them.

The War Memorial for the fallen soldiers in the Jewish Cemetery

Since Alekos Raptis already did this work, in his excellent article on the newspaper Ipirotikos Agonas on October, 28th 2005, I’m going to republish his article augmented with information by Marcia Ikonomopoulos of the Yiannote Jewish Community of New York, (named Kehila Kedosha Yannena). My thanks go both to A.Raptis for doing so much for the history of Yannena but also to M.Ikonomopoulos for keeping the flame alive – their work is deeply appreciated.

The Participation of Yanniote Jews in the War

Alekos Raptis, The Epirote Struggle: October 28, 2005
Translated by Marcia Haddad Ikonomopoulos

Research on the events relating to the Greek-Italian War of 1940-1941 [Greece’s  into World War II: translator’s note] has been extensive and has revealed many meaningful and shocking things of which we could speak. There are still many aspects of this conflict that need investigation. One of these that would deserve our attention is the participation of Greek Jews who served their country in the Greek Army. The sacrifice and the blood shed by the Jewish community for their country were heavy. We are all aware of the hero of the conflict on the Albanian Front, Colonel Mordechai Frizis, who was killed in an air attack at Premeti on December 4, 1940.

Yitzak Philosof with the moustache in the middle training for an officer. During the Occupation he joined the Resistance.

At the time of World War II, the population of the Jewish Community of Ioannina was about 2,000. They also suffered losses during the Greek-Italian conflict: 6 Yanniote Jews died in battle and one, who had suffered severe injuries leading to amputation, was among those deported on March 25, 1944. To locate their names and other facts regarding their identity, we have engaged in an intense and exhausting research through the few books on this topic. A major source of information was the picture-filled book put out by the Greek Ministry of War, “Battles and Dead of the Greek Military in the Second World war 1940-1945.” There was also the list of names of those who fought on the Albanian front, the injured and those who died, both officers and soldiers, including the reason of their injury and death. These names were cross-referenced in lists provided by the Greek Military and the Director of the Historical Section of the Military. Parallel sources regarding Yanniote Jews were found in Siobotis book “The Romaniote Jews of Ioannina,” which mentioned the interesting testimony of Salvator Bakolas on this subject, along with the book published by the Yanniote Jewish Community in New York, “In Memory of the Jewish Community of Ioannina.”

From the information available up to now, we are about to ascertain that the six dead [Jews] were enlisted in the 15th Infantry Regiment led by Major General Charalambou Katsimitrou, headquartered in Ioannina and responsible for all of Epirus.
The Commandant of the 15th Infantry Regiment was Colonel Vassilis Rigas, assisted by Lieutenant Colonel Kiriazis Yiorgos. There were three infantry battalions in the regiment. All of those who were members of the regiment were enlistees from the same area, a factor that led to friendly relationships between them. In 1935, the term of enlistment was 21 months. From 1938, the first draft was begun and a reservist force was established. By 1939, the reserves included 5 classes of armed reservists. For 19 months preceding the threatened Italian invasion, and up to the 27th of October when the final invasion would be attempted, the Albanian border was guarded in anticipation of an invasion. Regarding the 15th Infantry Regiment, the extent of their involvement is verified by the list of those who fought as part of the 7th Division of the 15th Infantry Regiment. Included in this list are the 6 Yanniote Jews who were among those who put up a harsh resistance to the Italian invasion on the second day of the engagement, and who took part in the continued stubborn resistance throughout the Epirote war theater [Soudena, Grabala, Kalpaki, Negrades, Xani Delvinakiou, Pondikates Kakavia] from October 29th through the end of November. Some of the harshest engagements of this battle were fought by the 7th Division of the 15th Infantry Regiment, which took place during the first 40 days of the war.

Honoring the heroic dead of the Greek-Italian War [1940-1941], let us at least mention the names of those 6 Yanniote Jews who died in battle, breathing their last breaths in defense of their country.

ATTAS, Semos [Shemos] son of Ilias [also called Shemos Bochor Attas; Shemos ben Ilias Attas]
Place of birth: Ioannina
Year of birth: 1910
Unit: 15th Infantry Regiment
Rank: Private
Place where he was killed: hill #1216 [Progkonati] found 23 kilometers northwest of Argyrokastro
Date of death: January 11, 1941
Age at time of death: 31

NEGRIN, Davijon son of Samuel [also called Davijon Samuel Negrin; Davijon ben Samuel Negrin]
Place of birth: Ioannina
Year of birth: 1913
Unit: 15th Infantry Regiment
Rank: Private
Place where he was killed: at the neck of Nivitsas, plateau of Kourvelesiou, 12 kilometers southwest of Tepeleniou
Date of death: February 14, 1941
Age at time of death: 28

PITSIRILOS, Iousas son of David [also called Jeuda ben David Pitsirilos]
Place of birth: Ioannina
Year of birth: 1916
Unit: 15th Infantry Regiment
Rank: Private
Place where he was killed: at the neck of Nivitsas, plateau of Kourvelesiou, 12 kilometers southwest of Tepeleniou
Date of death: February 4, 1941
Age at time of death: 25

SABOS, Moises son of Avraam [also called Moises ben Avraam Shemos]
Place of birth: Ioannina
Year of birth: 1916
Unit: 15th Infantry Regiment
Rank: Private
Place where he was killed: Pondikates at the crossing of Kakavias, 10 kilometers from Delvinakiou
Date of death: November 26, 1940
Age at time of death: 24

NEGRIN, Oriel son of Solomon [also called Oriel Solomon Negrin or Oriel ben
Solomon Negrin]
Place of birth: Ioannina
Year of birth: 1919
Unit: 15th Infantry Regiment
Rank: Corporal
Reported missing in action at Vissani Pogoniou 6 kilometers northeast of Delvinakiou on November 19, 1940
Age: 21

HAHAM, Raphael son of Angelos [Andzelos] or Joseph ben Andelos Raphael
Place of birth: Ioannina
Year of birth: 1917
Unit: 15th Infantry Regiment
Rank: Private
Place where he was killed: on the hill of Grambalas 15 kilometers southwest of Konitsas
Date of death: November 5, 1940
Age at time of death: 26

We should also mention Nissim ben Iakov Attas [Politis], 28 years old, a private who was severely wounded in the Greek-Italian War. In spite of the fact that he was an amputee due to injuries incurred in battle, he was also arrested by the Germans, along with other Jews from Ioannina on that fateful day, March 25, 1944, and sent to Auschwitz-Birkenau from where he never returned.
We are grateful to Alekos Raptis and the “Epirote Struggle” of Ioannina for this article and their continued sensitive coverage of the fate of the Yanniote Jews during the Occupation of Ioannina and the Holocaust. We would like to add the following information, cross-referenced from our research on the demise of the Jewish Community of Ioannina and printed in our memorial book, “In Memory of the Jewish Community of Ioannina.”

Shemos Attas [age 31] was the middle son in a family of merchants taking care of aging parents. His parents, brothers and two married sisters and their families would all perish in the concentration camps.
Davijon ben Samuel Negrin [age 28] was one of nine children of Samuel and Mazalto Negrin. Mazalto was widowed at the time of the Occupation. She and her family [seven surviving children and seven young grandchildren] would all perish in the camps. The family were merchants involved in textiles.
Jeuda ben David Pitsirilos [25] was one of five siblings. His brothers and father were butchers. All would perish in the concentration camps.
Moisis ben Avraam Shemos [24], although born in Ioannina, was from a family with strong ties to Arta.
Oriel Solomon Negrin [21] was the oldest son of Solomon and Rozina Negrin. His father and uncles were established merchants in the city. All would perish in the Holocaust.
Joseph ben Andelos Raphael’s father sold vegetables. Andzelos Raphael was 61 when he and his wife Rachil were led to the gas chambers with their daughterin- law and 11 year old grandchild. They had survived the death of their second son Joseph [age 26] on the Albanian Front. Their oldest son Andzelos [Angelos], a professor, would return from the camps.
As mentioned by Alekos Raptis in his sensitive article, Nissim ben Iakov Attas [Politis] [age 28] represented one of the most senseless losses, and in many ways exemplifies the barbarity of the Germans. An amputee due to injuries incurred in battle, cared for by his widowed mother, a member of a poor family who subsisted on selling of yarn and thread, he was dragged off in the early morning hours of March 25, 1944 and sent to the gas chambers of Auschwitz- Birkenau.

Marcia Haddad Ikonomopoulos
Museum Director, Kehila Kedosha Janina

Jewish Brigade of the British Army in Greece, check the bilingual inscription

The graves of these families were vandalized 5 times by «unknown perpetrators». These 6 fallen Jewish Greek Soldiers, who died defending their country, belong to the 12.898 Jewish soldiers, among them the male members of both branches of my family, who fought in the Greek Armed Forces during the invasion of Greece by Italy and then by Germany. Their casualties amounted to 513 dead and 3.743 injured; only a handful managed to survive the Shoah that had already began taking place in the rest of Occupied Europe. Alongside many Jews of different nationalities like sephardic Jew Edmund Myers who lead the British special forces to organize together with the Resistance the destruction of Gorgopotamos Bridge or the Jewish Brigade of the British Army which often employed Jews who had recently immigrated from Greece to Palestine, (photo to your left).

Stories which come to add to the post of last year on the Cohen Regiments, the Jewish participation in WW2 which I warmly advise you to re-read.

Ελληνοεβραίοι στην Γαλλία στο Ολοκαύτωμα/ Greek Jews in France during the Shoah

Ελληνικά (english translation follows)

Ελληνίδα Εβραία που μόλις έφτασε στο Μπίρκεναου/Πηγή:USHMM

Ok, αυτό μάλλον είναι ενδιαφέρον για τους εβραίους αναγνώστες που ψάχνουν για ίχνη της οικογένειας τους ή/και ιστορικούς. Όπως γνωρίζουμε σημαντικός αριθμός εβραίων της Ελλάδας αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την χώρα του στις αρχές του αιώνα λόγω των δυσμενών πολιτικών και οικονομικών συνθηκών που είχαν επικρατήσει, (άλλωστε το ίδιο συνέβαινε και σε χιλιάδες χριστιανούς που εγκατέλειπαν την Ελλάδα για παρόμοιους λόγους). Το μεγαλύτερο μέρος κατευθύνθηκε προς την Γαλλία λόγω της γαλλικής κουλτούρας που είχε αναπτυχθεί χάρη στο εκπαιδευτικό έργο της Alliance Universalle Israelite.

Αναμενόμενο οπότε είναι οτι σημαντικό μέρος των 85.000 γάλλων εβραίων που δολοφονήθηκαν από τους γερμανούς κατάγονταν από τις μεγάλες εβραϊκές κοινότητες της Ελλάδας. Μάλιστα αξίζει να σημειωθεί οτι εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό των εβραίων που πέρασαν από το στρατόπεδο του Ντρανσύ, που αποτελούσε το βασικό κέντρο συγκέντρωσης πριν αποσταλούν στα στρατόπεδα εξόντωσης, δεν είχε γεννηθεί στην Γαλλία μιας και η δωσίλογη γαλλική κυβέρνηση έστελνε πρώτα τους μη-γηγενείς σε σχέση με τους αυτόχθονες Γάλλους Εβραίους.

Η Γαλλική Δημοκρατία έχει αναλάβει την πρωτοβουλία να δώσει ένα όνομα στους συνολικά περίπου 115.500 γάλλους που δολοφονήθηκαν και έτσι μπορούμε και έχουμε τα ονόματα 693 ατόμων ελληνικής καταγωγής, (πλήρης λίστα εδώ), που αντιπροσωπεύουν ένα δείγμα 55.371 δολοφονηθέντων. Από αυτούς 685 είναι εβραίοι και 8 χριστιανοί, (πολιτικοί κρατούμενοι κρίνοντας από τους τόπους εξόντωσης – ενώ οι εβραίοι δολοφονήθηκαν κυρίως στο Άουσβιτς αλλά και σε μαζικές εκτελέσεις στις Βαλτικές χώρες). Περίπου 600 είναι εβραίοι από την Θεσσαλονίκη, ενώ οι υπόλοιποι είναι από τη Χίο, Βέροια, Δράμα, Αρτα, Ρόδο, Καβάλα, Κέρκυρα,  Ιωάννινα, Αθήνα, Ξάνθη, Βόλο, Φούρνους (;), Κομοτηνή – ενώ υπάρχουν και 2/3 από Επισκοπή, Σηλυβρία, Αδριανούπολη.

Η λίστα έχει ορισμένα λάθη: το Αρδίτη εμφανίζεται ως Arditti και Ardity, το Bengas είναι μάλλος Μπέγας, το Μπενρουμπή υφίσταται ως Ben Ruby κ.ο.κ. Είναι όμως εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και συμπληρώνεται, με λίγη προσπάθεια, από λίστες που θα βρείτε σε αυτόν τον ιστότοπο. Το πρόβλημα είναι οτι ο συγκεκριμένος δε λειτουργεί σωστά και καλύτερα είναι να κάνετε ένα site-specific Google search με τα ονόματα που σας ενδιαφέρουν, (πχ Cohen site:http://www.not-the-germans-alone.org). Επιπλέον πληροφορίες θα βρείτε από την λίστα στο sephardicstudies.org που βασίζεται στο βιβλίο του Κλαρσφελντ.

Ετσι η Ραχήλ Ματαράσσο, που γεννήθηκε στις 25/1/1917 στην Θεσσαλονίκη και πέθανε στις 29/4/1944 στο Αουσβιτς, εμφανίζεται στην δεύτερη λίστα και τρίτη λίστα αλλά όχι στην πρώτη. Ομως ο Ισαάκ Βαένα εμφανίζεται και στις τρεις λίστες και συνδυάζοντάς τες μαθαίνουμε οτι γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου του 1900 στην Θεσσαλονίκη, ζούσε στην Αβινιόν όπου και συνελήφθη στις 6 Απριλίου του 1944. Στις 20 Απριλίου μπήκε στο στρατόπεδο του Ντρανσύ και στις 15 Μαΐου μεταφέρθηκε με το κονβόϊ νούμερο 73 στο Κάουνας της Λιθουανίας και δολοφονήθηκε την ίδια ημέρα που έφτασε στις 20 Μαΐου 1944.

Υπενθυμίζω οτι αυτοί οι 1000+ (;) ελληνοεβραίοι δεν συμπεριλαμβάνονται στους περίπου 55/65.000 έλληνες εβραίους που ζούσαν στην Ελλάδα και δολοφονήθηκαν είτε στα καταναγκαστικά έργα στην Ελλάδα, είτε στα στρατόπεδα εξόντωσης στην Πολωνία, την Γερμανία και Αυστρία. Ελπίζω πάντως να βοηθήσει τους αναγνώστες που ψάχνουν πληροφορίες για τις οικογένειες τους.

English

Greek Jewish woman who just arrived in Birkenau /Source:USHMM

This post is probably of interest only for the Jewish readers who seek tracks of their family and/or historians. As we know a significant number of Jews left Greece in the beginning of the century due to the difficult political and economical situation, (as many thousands of Christians did at that time). Among the major destinations was France due to the french influence of the Alliance Universalle Israelite.

It is only to be expected that an important part of the 85.000 French Jews who were murdered by the Germans were derived from the major Jewish communities of Greece. It should be noted that an extremely high percentage of the Jews who passed from the Drancy camp before being deported to the various death camps, weren’t born in France since the collaborationist french government favorited them over native French-Jews.

The French Republic has undertaken the task to give a name to the 115.500 French men and women  deported and murdered and this way we have the names of 693 people of greek background, (a complete list can be found here), which derive from a sample of 53.751 persons. 685 of them are Jews and 8 are Christians, (political prisoners judging from the camp in which they died – Jews died mainly in Auschwitz and in mass executions in the Baltic states). About 600 are from Salonica, while the rest come from Chios, Veria, Drama, Arta, Rhodes, Kavala, Corfu, Ioannina, Athens,Xanthi, Volos, Fournous (?), Komotini and a couple from Episkopi, Silivria and Adrianople.

The list has some mistakes: from Αρδίτη which appears both as Arditti and Ardity, Bengas is probably Μπέγας etc. Still, it is extremely interesting and with a little extra effort can be completed with complementary lists that can be found in this site. The problem is that the site doesn’t function correctly and it is preferable that a site-specific Google search is conducted instead, (for example: Cohen site:http://www.not-the-germans-alone.org). Additional info can be found in the list in sephardicstudies.org which is based on the Klarsfeld book.

This way Rachel Matarasso, born 25/1/1917 in Salonica and died on 29/4/1944 in Auschwitz, appears on the second and third list but not on the first. But Isaac Vaena appears in all of the three lists and this way we learn that he was born on the 15th of June 1900 in Salonica, he lived in Avignon and was arrested there on April the 6th 1944. He entered the Drancy camp on April the 20th and left it for Kaunas, Lithuania on May the 15th with convoy no73. He arrived on May the 20th and was murdered the same day he arrived.

I remind you that these 1000+ (?) Greek Jews are not among the 55/65.000 Greek Jews who were living in Greece and were murdered either in forced labor in Greece , or in extermination camps in Poland, Germany and Austria. In any case I hope that it helps those readers seeking information on their families.

Ioannina: antisemitic violence escalates/ Ιωάννινα: οι αντισημιτικές επιθέσεις κλιμακώνονται

English (greek translation follows)

Again vandalized

For the 4rth (!) time since the beginning of 2009 the Jewish cemetery of Ioannina was vandalized, escalating the climate of intimidation against the Jewish Community of Ioannina which is a member of the oldest branch of Greek Jewry – the Romaniote Jews who trace their ancestry in Greece back to millenia; again amidst the general indifference of the city and the Greek State.

In the night of Wednesday 8th of July, unknown perpetrators yet again unleashed their hate smashing at least 3 graves and not limiting themselves to mere antisemitic graffiti as it happened tenths of times in the past decade.  And, what a surprise, nobody heard or seen anything…again. This was the fourth time since January and it follows one of the most brutal antisemitic attacks ever to have happened in post-WW2 Greece, where just a month ago specific contemporary graves belonging to families of living Yanniote Jews were smashed, the corpses themselves exposed and the Holocaust Memorial vandalized by spraying blood of a smashed animal.

At that time the president of the Community Prof.Elissaf, who had the tomb of his own mother destroyed, accused the Police of criminal negligence since the attacks on the Cemetery were incessant. He asked for solidarity by the city of Ioannina, a plea which was met with indifference or even downright mockery.

The community of Yaniote Jews also has an important group in New York formed by Greek Jews from Yannina who emigrated in the US and formed the Kehila Kedosha Jannina and the synagogue found in Lower East Side. They have kept strong ties with their origins and visit often Ioannina. Their last visit happened after the last attack and in their newsletter they claim that the perpetrators are neonazis and denounce the response of the Police and the indirect support of the local Church to the neonazis, while the City Council refused to openly deal with the matter.

Before quoting here a small excerpt of their newsletter let me remind you that the Police itself was implicated in 2002 in the series of vandalisms when the head of the Narcotics Dept Mr.Dakoumes was surprised by his colleagues inside the cemetery that had just been vandalized. The story, despite requests for the Prosecutor to intervene, was subsequently covered up.

Here’s the excerpt of the July Newsletter of Kehila Kedosha Yannina of New York.

There is no doubt that the culprits are known to both the police and the city. They are members of an openly neo-Nazi group that have publicly demonstrated in the city. The reaction of the police chief was to mock one of the members of the Jewish community as she wept at the destruction. When asked to denounce the vandalism, the local bishop stated that he did not want to get “political”. The Mayor has remained conveniently low-profile. While articles appeared in the local newspapers of Ioannina and in two Athenian papers, that was it! Members of the Jewish community in Salonika were unaware of the vandalism when our group visited a few days afterwards.

In my personal opinion I find even more disturbing, than these neonazi antisemitic attacks, the complete indifference by the local representatives of the Greek State. And let’s presume that the Ioannina Police Dept is no better than the Greek Police in general which has often been accused of colluding with neonazi groups. Where is the civil society of Ioannina? Where are the leftist organizations and parties who claim to fight fascism? I won’t even mention the Church of Ioannina which apparently continues the tradition of keeping quiet when Jews are persecuted, (but had been quite vocal regarding looting their assets during the Shoah). Immediate action must be taken to safeguard the tombs where our forefathers still rest, the perpetrators finally apprehended and an honest effort to counter antisemitism so that next time this happens we won’t have to beg for solidarity. It goes without saying that the Police Department of Ioannina should immediately change policy since their are not only credited with their failure to bring the neonazis to justice but also are found of a suspicious unwillingness to deal with the matter.

Τhe pain is ours, the shame is theirs.

Ελληνικά

Για την τέταρτη φορά (!) από την αρχή του έτους, το Εβραϊκό Νεκροταφείο των Ιωαννίνων έπεσε θύμα βανδαλισμού κλιμακώνοντας το κλίμα εκφοβισμού κατά της Κοινότητας των Ιωαννίνων που είναι ηναι μέλος του παλαιότερου κλάδου του Ελληνικού Εβραϊσμού, των Ρωμανιώτων που μετρούν μια υπερδισχιλιετή παρουσία στον ελλαδικό χώρο. Ξανά δυστυχώς μέσα στην αδιαφορία του Κράτους και της πόλης των Ιωαννίνων.

Το βράδυ της Τετάρτης 8 Ιουλίου, άγνωστοι επιτέθηκαν στο νεκροταφείο καταστρέφοντας τουλάχιστον 3 τάφους και χωρίς να περιοριστούν απλά σε αντισημιτικά γκραφίτι όπως συνέβη δεκάδες φορές τα τελευταία χρόνια. Και,  τι έκπληξη, κανείς δεν είδε ή άκουσε τίποτα…ξανά. Αυτή ήταν η τέταρτη φορά από τον Ιανουάριο και ακολουθεί μια από τις χειρότερες αντισημιτικές επιθέσεις που συνέβησαν μετά τον Β’ΠΠ στην Ελλάδα, όταν καταστράφηκαν συγκεκριμένοι πρόσφατοι τάφοι που ανήκαν σε οικογένειες που ακόμα ζουν στην πόλη, τα λείψανα των οποίων εκτέθηκαν και το Μνημείο του Ολοκαυτώματος βανδαλίστηκε με αίμα ζώου.

Ο πρόεδρος της Κοινότητας Καθηγητής Ελισσάφ, που τάφος της ίδιας του της μητέρας είχε καταστράφεί, τότε είχε κατήγγειλει  την Αστυνομία για εγκληματική αδιαφορία αφού οι επιθέσεις είναι συνεχείς. Η έκκληση του για αλληλεγγύη από την πόλη των Ιωαννίνων έπεσε στο κενό και μάλιστα έγινε δέκτης εμπαιγμών.

Η κοινότητα των Γιαννιωτών Εβραίων έχει ένα σημαντικό παρακλάδι στην Νέα Υόρκη που αποτελείται από γιαννιώτες που μετανάστευσαν στις αρχές του αιώνα στις ΗΠΑ και οι οποίοι δημιούργησαν την Κεϊλά Κεντόσα Γιάννινα με μια συναγωγή στο Lower East Side. Έχουν κρατήσει στενή επαφή με το τόπο καταγωγής τους και συχνά τον επισκέπτονται. Η τελευταία τους επίσκεψη τον περασμένο μήνα οδήγησε σε μια ανακοίνωση που καταγγέλλουν τους δράστες οτι είναι γνωστή νεοναζιστική ομάδα, η Αστυνομία είναι εχθρική, ο τοπικός Μητροπολίτης έμμεσα στηρίζει τους νεοναζί δράστες αρνούμενος κατηγορηματικά να τα καταδικάσει, ενώ ο Δήμος αρνείται να πάρει δραστική θέση.

Αξίζει να θυμηθούμε οτι η ίδια η Αστυνομία είχε βρεθεί μπλεγμένη σε μια βεβήλωση το 2002, όταν αστυνομικοί ξάφνιασαν τον αρχηγό της Δίωξης Ναρκωτικών κ.Δακουμέ στο νεκροταφείο που μόλις είχε βανδαλιστεί. Παρά τις εκκλήσεις για παρέμβαση του Εισαγγελέα, η υπόθεση καλύφθηκε.

Η κοινότητα των γιαννιωτών εβραίων της Νέας Υόρκης στο ενημερωτικό δελτίο του Ιουλίου:

There is no doubt that the culprits are known to both the police and the city. They are members of an openly neo-Nazi group that have publicly demonstrated in the city. The reaction of the police chief was to mock one of the members of the Jewish community as she wept at the destruction. When asked to denounce the vandalism, the local bishop stated that he did not want to get “political.” The Mayor has remained conveniently low-profile. While articles appeared in the local newspapers of Ioannina and in two Athenian papers, that was it! Members of the Jewish community in Salonika were unaware of the vandalism when our group visited a few days afterwards.

Η προσωπική μου άποψη είναι οτι δεν είναι μόνο απαράδεκτες αυτές οι νεοναζιστικές, αντισημιτικές επιθέσεις. Ακόμα περισσότερο απαράδεκτη είναι η αδιαφορία των τοπικών εκπροσώπων του Κράτους. Μα ας δεχτούμε οτι η Αστυνομική Διεύθυνση Ιωαννίνων δεν διαφέρει από την Ελληνική Αστυνομία που συχνά κατηγορείται οτι συνεργάζεται με νεοναζιστικές ομάδες. Πού είναι η κοινωνία των Ιωαννίνων; Που είναι τα υποτιθέμενα αντιφασιστικά αριστερά κόμματα και οργανώσεις; Δεν αναφέρω καν την Μητρόπολη των Ιωαννίνων που συνεχίζει τη παράδοση της σιωπής όταν οι εβραίοι καταδιώκονται αλλά υπήρξε ιδιαιτέρως δραστήρια όταν θέλησε να «εκμεταλλευθεί» τις περιουσίες τους κατά την διάρκεια του Ολοκαυτώματος. Άμεσες ενέργειες πρέπει να γίνουν ώστε να προστατευθούν οι τάφοι των οικογενειών μας από μελλοντικές επιθέσεις, οι δράστες να συλληφθούν και τα Ιωάννινα να λάβουν συγκεκριμένη και δημόσια δράση ενάντια στον αντισημιτισμό ώστε να μην χρειάζεται η Κοινότητα να εκλιπαρεί για λίγη συμπαράσταση. Αυτονόητη είναι η άμεση αλλαγή της στάσης της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ιωαννίνων που χρεώνεται όχι μόνο την ανικανότητα της να συλλάβει τους δράστες αλλά και από μια ύποπτη απροθυμία.

Ο πόνος είναι δικός μας – η ντροπή είναι δική τους.

Jewish Cemetery Ioannina (again) vandalized / Εβραϊκό Νεκροταφείο Ιωαννίνων βανδαλίζεται (ξανά)

English

The Jewish Cemetery of Ioannina/Jannina, home to one of the oldest communities of the Diaspora – the Romaniote Jews, has been vandalized again for the 3rd time since the beginning of the year. Vandalized for the first time during the war against Hamas in January, subsequently it was vandalized once more in March and again (!) was vandalized on Wednesday June 3rd 2009. It had already been targetted by antisemites tenths of times during the past decade, while never has anyone been even considered a possible suspect.

This time the antisemitic vandals went to the extreme limits – they destroyed 7/8 graves and the Holocaust Memorial inside the cemetery. The graves were not only smashed but a tortoise was killed to use it’s blood (!) to complete the unholy attack. One of the graves belonged to the Benefactor of the city of Ioannina Iosif Ganni and another one belonged to the mother of the president of the Jewish Community of Ioannina that had passed away relatively recently. These targeted and methodical destructions pinpoint to a clear plan and not some random antisemitic freak incident.The president of the Jewish Community, Moisis Elliasaf, who saw his own mother’s tomb destroyed and smeared with blood, accused the Greek Police of showing a complete lack of willingness to apprehend the perpetrators or prevent similar phenomena in the future. The Cemetery has been vandalized tenths of times in the past and sometimes the president himself has anticipated specific attacks and has asked, to no avail, for police protection – he was met with complete indifference, while the Police.

There is also the question on how the neighboring houses heard and saw nothing while the Cemetery is inside the urban area and the vandalism must have taken time but also the smashing of marbles is not exactly a quiet procedure. On a positive side the local Press has condemned unequivocally with harsh words these attacks and has downright refused to brush aside the issue, unlike the Police or greek media in General; the video is from Ioannina TV, while also local newspapers like Neoi Agones which has a good detailed report on the story or online portals as Epirus Post condemned vehemently the attack.

Here is the video from the Ioannina TV:

Ελληνικά

Το Εβραϊκό Νεκροταφείο Ιωαννίνων, μια κοινότητα από τις παλαιότερες της Διασποράς – σπίτι των Εβραίων Ρωμανιωτών, έγινε στόχος βανδαλισμού ξανά για 3η φορά από την αρχή του χρόνου. Πρώτη φορά τον Ιανουάριο κατά την διάρκεια του πολέμου με την Χαμάς, ξανά μετά τον Μάρτιο και ξανά (!) τα χαράματα της Τετάρτης 3 Ιουλίου 2009. Αυτή ήταν μόνο μια, από τις δεκάδες βεβηλώσεις την τελευταία δεκαετία, που έχει υποστεί το νεκροταφείο, χωρίς ποτέ να υπάρξει έστω και ένας πιθανός ύποπτος.

Αυτή τη φορά οι βάνδαλοι αντισημίτες ξεπέρασαν κάθε όριο – έσπασαν 7/8 τάφους και το Μνημείο των Γιαννιωτών Εβραίων που δολοφονήθηκαν στο Ολοκαύτωμα μέσα στο νεκροταφείο. Οι τάφοι όχι απλώς καταστράφηκαν αλλά χρησιμοποιήθηκε και μια χελώνα για να τους πασαλείψουν με αίμα (!) κατά την διάρκεια αυτής της ανίερης επίθεσης. Ενας από τους τάφους ανήκε στον Ευεργέτη της πόλης των Ιωαννίνων Ιωσήφ Γκανή, ενώ ένας άλλος στην μητέρα του προέδρου της Ισραηλιτικής Κοινότητας. Αυτές οι στοχευμένες επιθέσεις είναι ενδεικτικές οτι δεν αποτελούν ένα μεμονωμένο περιστατικό που να οφείλεται σε κάποιο «τρελό», αλλά υπήρξαν προϊόν προσεκτικού σχεδιασμού.

Ο πρόεδρος της Κοινότητας, Μωυσής Ελλιασάφ, που είδε το τάφο της ίδιας του της μητέρας κατεστραμμένο, κατηγόρησε την Αστυνομία οτι δείχνει απόλυτη απροθυμία για να συλλάβει τους δράστες ή να αποτρέψει παρόμοια γεγονότα στο μέλλον. Το νεκροταφείο έχει βανδαλισθεί δεκάδες φορές και σε μερικές από αυτές είχε υπάρξει συγκεκριμένη προειδοποίηση και έκκληση για προστασία από τον κ.Ελλιασάφ, χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Επίσης ανακύπτει το θέμα του πως οι γείτονες δεν είδαν και δεν άκουσαν τίποτε, ενώ το νεκροταφείο βρίσκεται μέσα στον οικιστικό ιστό της πόλης και η καταστροφή μαρμάρων δεν είναι ακριβώς μια ήσυχη ή μη-χρονοβόρα διαδικασία. Στα θετικά του γεγονότος είναι η αντίδραση των τοπικών ΜΜΕ που καταδίκασαν με σκληρά λόγια τις επιθέσεις, σε αντίθεση με την Ελληνική Αστυνομία ή τα ελληνικά ΜΜΕ γενικά. Το βίντεο πιο πάνω είναι από τα Ioannina TV, ενώ τοπικές εφημερίδες όπως οι Νέοι Αγώνες που έχει ένα καλό αναλυτικό ρεπορτάζ ή ιστότοποι όπως η Epirus Post καταδίκασαν με σφοδρότητα την επίθεση.

The Romaniote Jews in Ioannina and N.York, an exhibition

Here’s an interesting exhibition that I was informed about by Kehila Kedosha Janina. It is a photographic journey among the romaniote Jewish Community of Ioannina/Janina in Greece and their american brethren who arrived from this community and established the Romaniote Community of New York by founding the Kehila Kedosha Janina Synagogue.